«Το τραγούδι αυτό έχει μια μικρή ιστορία, η οποία αρχίζει στα τέλη του 1945. Ήταν η εποχή που εργαζόμουν σε ένα κέντρο στη Θεσσαλονίκη, στο Μαξίμ. Μαζί μου δούλευε ένας φίλος μου καλός και παλιός, ο οποίος καθότανε στη συνοικία Ακρόπολη, η οποία ήταν κάτω ακριβώς από το Γεντί Κουλέ, το Επταπύργιο.Τακτικότατα με έπαιρνε και πηγαίναμε σπίτι του. Πίναμε κανένα ουζάκι και τα λέγαμε, διάφορα πράγματα για τη δουλειά μας κτλ. Ήταν τότε και η εποχή που άρχιζε περίπου το δεύτερο αντάρτικο. Θυμάμαι τότε γίνανε συλλήψεις πολλές. Έπιαναν τους ανθρώπους, τους αριστερούς, και τους κλείνανε φυλακή στο Γεντί Κουλέ. Μια μέρα θυμάμαι, που αργήσαμε να φύγαμε από το σπίτι του Χρήστου, μας είχε πιάσει το σούρουπο. Όπως κατεβαίναμε βλέπω τη σιλουέτα των φυλακών, του Επταπυργίου δηλαδή, και αυτό ακριβώς μου έδωσε την έμπνευση να γράψω το τραγούδι αυτό. Θυμάμαι είχε κάπως πιο διαφορετικά λόγια απ’ αυτά που έχει σήμερα: «Νύχτωσε και στο Γεντί το σκοτάδι είναι βαθύ / κι όμως ένα παλικάρι δεν μπορεί να κοιμηθεί». Ο δεύτερος στίχος επίσης: «Άραγε τι περιμένει όλη νύχτα ως το πρωί / στο στενό το παραθύρι που φωτίζει το κελί». Κι όχι «με κερί», που κυκλοφορεί σήμερα. Κι ο τρίτος στίχος είναι ο εξής: «Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει μα διπλό είναι το κλειδί…». Διπλό είναι το κλειδί με την έννοια πως όταν κανείς μπαίνει στη φυλακή δεν βγαίνει και τόσο εύκολα. «Τι έχει κάνει και το ρίξαν το παιδί στη φυλακή»… Αργότερα όμως μπήκε στη μέση η λογοκρισία, η οποία με ανάγκασε και το μετέτρεψα και το έβαλα «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι…», όπως είναι γνωστό, όπως κυκλοφορεί σήμερα». Δείτε το βίντεο* όπου ο συνθέτης Αποστολός Καλδάρας (1922 - 1990) διηγείται την ιστορία του τραγουδιού. Ο Απόστολος Καλδάρας έφυγε από τη ζωή, σαν σήμερα, 8 Απριλίου 1990. *Από το αφιέρωμα της ΕΡΤ στον Απόστολο Καλδάρα το 1983 - κανάλι του www.ogdoo.gr στο youtube. https://www.imerodromos.gr/ Βιογραφία Απόστολου Καρδάρα
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας στις 7 Απριλίου 1922. Τέλειωσε το Γυμνάσιο και ασχολήθηκε στην αρχή ερασιτεχνικά με το μπουζούκι.Στη διάρκεια όμως της Κατοχής ασχολήθηκε επαγγελματικά με αυτό το μουσικό όργανο και βεβαίως με τη μουσική που αυτό εκπροσωπούσε.
Αμέσως μετά την κατοχή ξεκίνησε τις ηχογραφήσεις, το 1946. Το τραγούδι το οποίο και τον ανέδειξε και τον κατέταξε στους μεγαλύτερους μουσικοσυνθέτες και στιχουργούς του είδους αυτού ήταν το "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι".
Συνεργάστηκε με πολλά σπουδαία ονόματα της εποχής όπως το Βαγγέλη Περπινιάδη, το Στράτο Διονυσίου, το Μιχάλη Μενιδιάτη κ.ά. Στιχουργικά συνεργάστηκε με τους στιχουργούς Κώστα Βίρβο, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Πυθαγόρα, Σώτια Τσώτου και με πολλούς άλλους.
Ο Απόστολος Καλδάρας πέθανε στις 8 Απριλίου 1990 και κηδεύτηκε στο κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου με παρουσία πολύ κόσμου και καλλιτεχνών.
Δισκογραφία 33 στροφών
- 1969 - Εβίβα ρεμπέτες
- 1971 - Ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδά Απόστολο Καλδάρα
- 1971 - Σήμερον
- 1972 - Μικρά Ασία
- 1973 - Βυζαντινός Εσπερινός
- 1974 - Για ρεμπέτες και για φίλους
- 1974 - Ροβινσώνες
- 1975 - Σκόρπια φύλλα
- 1976 - Τα σήμαντρα
- 1977 - Τελευταία νύχτα
- 1977 - Οι ξεριζωμένοι[4]
- 1978 - Τα ορθόδοξα
- 1979 - Δέκα χρόνια τραγούδι
- 1980 - 30 Χρόνια Καλδάρας
- 1981 - Η συνάντηση
- 1983 - 30 Χρόνια Καλδάρας Νο2
- 1983 - Τα παράπονα μου
- 1984 - Όταν μιλούν τα τέλια (τραγουδούν Δ. Μητροπάνος και Κ. Στανίση)
- 1984 - Οι μεγάλοι του ρεμπέτικου Νο15
- 1990 - Οι Μπαλάντες του Περιθωρίου
- 1990 - Αφιέρωμα στον Απόστολο Καλδάρα
- 1990 - Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
- 1990 - Τα κλασσικά του Απόστολου Καλδάρα
- 1991 - Στον Απόστολο με αγάπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες