Η εκδήλωση αφορούσε ένα σύνολο βιβλίων του πολυγραφότατου δημιουργού-ποιητή-μεταφραστή, με πληθώρα θεματικών επιλογών, που ικανοποιούσε όλο το αναγνωστικό κοινό.
Η παρουσίαση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Η προσέλευση του κόσμου ήταν αθρόα και η ζεστασιά που εξέπεμψε όλη η εκδήλωση ήταν το πλεονέκτημα της βραδιάς. Η συνοχή των εναλλαγών μεταξύ ανάγνωσης αποσπασμάτων, ανάλυσης του συνολικού έργου του
Άρη Μπιτσώρη, μελωδιών, σάτιρας και θεατρικού δρώμενου ήταν πετυχημένη και δεν κούρασε τον κόσμο.
Αναφέρθηκε η προσωπικότητα του «οικοδεσπότη» από τα χρόνια της καθηγητικής του καριέρας, η μεταφραστική του ικανότητα σε έργα απόδοσης αρχαίας ελληνικής γραμματείας και ξενόγλωσσης ποίησης, η κωμική πτυχή του εαυτού του αποτυπωμένη σε ποιήματα (που διαβάστηκαν κάποια και ευθύμησε όλη η αίθουσα), η πολιτική του σάτιρα και οι θεατρικές του δημιουργίες.
Όλες οι πτυχές του είναι πολύ σημαντικές και άξιες σχολιασμού, αλλά θα ήθελα να σταθώ στην ιδιότητα του Άρη Μπιτσώρη, ως ενεργό πολίτη.
Η
αυτοδιοικητική του σάτιρα με τίτλο «
Η λειράτη κότα και το παρδαλό κατσίκι» (που εμπεριέχει θέματα όπως το ζήτημα του ΘΕΠΑΝ, της συστέγασης των 24ου και 19ου δημοτικού σχολείου Ευόσμου κα), δείχνει την εύστοχη ικανότητα του να κρίνει τα κακώς κείμενα με έμμετρο τρόπο, βάζοντας τον αναγνώστη μέσα στο θέμα.
Σχολιάζει τη κουλτούρα του δεσποτισμού, των δημοσίων σχέσεων που παράγουν πολιτική, των επιρροών που δέχονται οι εκλεγμένοι να εκπροσωπήσουν τους πολίτες, των εμμονών σε κάποιες αποφάσεις, της αφωνίας των «πρωταγωνιστών» στα σοβαρά θέματα και των επιπτώσεων αυτών των πολιτικών εις βάρος μας.
Οι
θεατρικές του δημιουργίες είναι ακόμα ένα σημαντικό κεφάλαιο της συγγραφικής του ικανότητας. Ένα από τα βιβλία της παρουσίασης ήταν και οι «
Φερέδωροι Δαναοί». Είναι μία συλλογή περιβαλλοντικών μονόπρακτων, που αφορούν το θέμα της
δυσοσμίας και της ρύπανσης από τα ΕΛΠΕ.
Μέσα στους διαλόγους των κειμένων, σίγουρα θα βρει ο καθένας τον εαυτό του και τους προβληματισμούς του. Προβληματισμοί όπως οι αντιδράσεις που πρέπει να υπάρξουν, η συνεργασία φορέων και κινημάτων που μάχονται για αυτό το τεράστιο θέμα (άσχετα αν έχουν κάποιες επί μέρους διαφωνίες), το αρνητικό αποτύπωμα που έχει δημιουργήσει ηττοπάθεια στους κατοίκους, η εσκεμμένη υποβάθμιση της περιοχής, τα προβλήματα υγείας και άλλοι, έχουν πρωτεύοντα ρόλο.
Ως επίλογο, αφού μίλησαν όλοι οι ομιλητές, έπαιξαν όλοι οι οργανοπαίκτες τα κομμάτια τους, τραγουδήθηκαν όλα τα μελοποιημένα τραγούδια που επιλέχθηκαν για την βραδιά,
τον λόγο πήρε ο Άρης Μπιτσώρης για να ευχαριστήσει τον κόσμο που τον τίμησε, αναφέροντας πως εμπνέεται και παίρνει θέματα από τους ίδιους τους πολίτες.
Και λόγω της ημέρας ποίησης που πέρασε, ανέφερε ένα απόσπασμα από το έργο του «
Καπνισμένο τσουκάλι» του
Γιάννη Ρίτσου:
«
Και να αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα και απλά…
Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί…
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για αν ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, από τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο».
Ελπίζουμε σε πολλές ανάλογες εκδηλώσεις που προάγουν τον πολιτισμό, αλλά και δημιουργούν προβληματισμούς και κουβέντες, για να βρεθούν λύσεις ή να προγραμματίζονται αγώνες και να σμίξει ο κόσμος, προς όφελος όλων, γιατί πρέπει να καταλάβουν όλοι, πως η δύναμη είναι δική τους.
Τσιότσος Αθανάσιος
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ - - - ΕΜΜΕΤΡΩΣ ΠΛΗΝ ΣΑΦΩΣ
Γράφει ο ίδιος ο Αρης Μπιτσώρης για την εκδήλωση
Φίλες και φίλοι καθυστερήσαμε αρκετές μέρες μετά την εκδήλωση να επικοινωνήσουμε μαζί σας γιατί υπάρχει ένα έλλειμα ενημέρωσης και προβολής αφού δεν φροντίσαμε για την φωτογραφική κάλυψη της εκδήλωσης*.
Στο διάστημα των επόμενων ημερών αυτό το κενό έσπευσαν να καλύψουν η Ζωή, η Έφη, η Αθηνά και η Γεωργία στέλνοντάς μας φωτογραφίες, είμαστε ευγνώμονες για τη βοήθειά τους.
Καθυστερημένα, λοιπόν, εκ μέρους όλων των συντελεστών, σας ευχαριστώ για την παρουσία σας και περισσότερο για τη διάθεσή σας να πάρει η εκδήλωση τα χαρακτηριστικά που είχαμε ονειρευτεί.
Δηλαδή παραβρέθηκαν μόνο όσες και όσοι ήθελαν να συμμετάσχουν σε μία πολιτιστική πρόταση και όχι να προσέλθουν από υποχρέωση ή για λόγους προβολής. Γι’ αυτό άλλωστε δεν αναγγέλθηκαν ¨επίσημοι¨, κατέχοντες τίτλους και αξιώματα, νυν, πρώην, τέως, επίδοξοι ….
Γίναμε επομένως μία παρέα και η αίθουσα ¨ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ¨ μετατράπηκε σε σύγχρονη μπουάτ.
Ακόμη και σήμερα που έχουν σβήσει τα φώτα της ράμπας δεχόμαστε τα συγκινητικά τηλεφωνήματα καθώς και τα μηνύματά σας.
Ξαναθυμίζω το απόσπασμα του ποιήματος του Γιάννη Ρίτσου από το ΚΑΠΝΙΣΜΕΝΟ ΤΣΟΥΚΑΛΙ:
¨Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, από τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο¨
Υγεία να έχουμε να ξανανταμώσουμε σε άλλες δράσεις πολιτισμού.
*η εκδήλωση βιντεοσκοπήθηκε ερασιτεχνικά και ελπίζουμε σύντομα θα ανέβει στο youtube, για να τη δουν οι φίλοι και οι φίλες που δεν μπόρεσαν να έρθουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες