Λακωνικό «πιπεράτο» και γεμάτο δάκρυα...

Αισθάνομαι την υποχρέωση να «τραβήξω» συμβολικά τα αυτιά των Πολιτικών μας ανδρών και γυναικών και μαζί των γνωστών και λιγότερο γνωστών δημοσιογράφων και των καναλαρχών των ΜΜΕ καθώς τους βλέπω να διαπληκτίζονται, να αντιδικούν, να επιχειρηματολογούν και να μετρούν ποσοστά «ενοχικών» ελλείψεων, παραλείψεων και καθυστερήσεων για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη.

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*

Από τα χαράματα της 1ης Μαρτίου μέχρι αυτή τη στιγμή, καθώς ολάκερη η Ελλάδα βιώνει αυτές τις δραματικές και ανυπόφορα οδυνηρές ώρες και ημέρες για 57 οικογένειες που θρηνούν νεκρούς και για όλους τους Ελληνες και τις Ελληνίδες που συμμετέχουν στον πόνο τους, ΔΕΝ σταμάτησαν να βγαίνουν στα ραδιοτηλεοπτικά παράθυρα οι Πολιτικοί μας και να λειτουργούν ως αναλυτές, εισαγγελείς και δικαστές εκφράζοντας τις προσωπικές τους εκτιμήσεις και οι δημοσιογράφοι ως «διαμορφωτές της κοινής γνώμης...»

     Με το τραίνο αυτό είχα κατεβεί στην Αθήνα λίγες μέρες πριν συμβεί το κακό...

     ΚΑΜΙΑ Κυβέρνηση τα τελευταία 20 χρόνια ΔΕΝ μας είχε πει ότι ταξιδεύουμε «στα τυφλά» και καθόμαστε στις θέσεις των βαγονιών άνετοι ως θύματα ενός θανατηφόρου ατυχήματος που «περιμένει να συμβεί».

      ΔΕΝ προτείνω την  απόκρυψη γεγονότων και τον σκόπιμο αποκλεισμό ειδήσεων.

     Αλλά ΔΕΝ αντέχω άλλο την «εργαλειοποίηση» της θανατηφόρου σύγκρουσης των 2 Συρμών από τα ΜΜΕ που είχαν πλέο»ν εξαντλήσει τα θέματα «βιασμού» μιας 12χρονης και των «περίεργων» θανάτων τριών μικρών παιδιών...

      Καθώς οι οικογένειες θάβουν τις σορούς ή τις στάχτες των παιδιών τους επιτέλους σταματείστε κυρίες και κύριοι Πολιτικοί τις κοκορομαχίες επιμερισμού ποσοστών ευθύνης και εσείς Δημοσιογράφοι την «ανθρωποφαγία»...   

Κλείνω επισημαίνοντας: «Αιδώς Αργείοι...»