Η αδελφή του Ιάσονα μιλάει στην «Αυγή» της Κυριακής δύο χρόνια μετά το θανατηφόρο τροχαίο, το οποίο προκάλεσε το υπηρεσιακό αυτοκίνητο της Ντόρας Μπακογιάννη έξω από την Βουλή στις 12 Μαρτίου του 2021. Το ραντεβού με την Κατερίνα, την 21 ετών αδελφή του Ιάσονα Λαλαούνη, που σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα έξω από τη Βουλή από βουλευτικό υπηρεσιακό όχημα της Ντόρας Μπακογιάννη τον Μάρτιο του 2021, είναι στο καφέ Παλιά Αγορά της Φιλοθέης, γιατί εκεί δούλευε ως σερβιτόρος ο αδελφός της επί ενάμιση χρόνο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο. Μας υποδέχεται ένας συνάδελφός του, ο οποίος θυμάται την καλοσύνη του Ιάσονα, που μετά το τέλος της βάρδιας τον επέστρεφε στο σπίτι του, που ήταν πολύ μακριά από το Ψυχικό όπου έμενε ο ίδιος, και ταυτόχρονα εξοργίζεται για την ατιμωρησία των υπευθύνων δύο χρόνια μετά. Ο Ιάσονας, ανεξάρτητη προσωπικότητα, δούλευε για να χρηματοδοτήσει το μεταπτυχιακό του στην Αγγλία, το οποίο είχε προγραμματίσει να κάνει μετά το πέρας των σπουδών του στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων στην ΑΣΟΕΕ. Τα όνειρα έμειναν ανεκπλήρωτα. Σήμερα οι φίλοι και οι συνομήλικοι συνάδελφοι του Ιάσονα δίνουν ραντεβού στο υπόγειο του σπιτιού του στο Ψυχικό, γυμνάζονται και μιλούν γι’ αυτόν στον χώρο που γυμναζόταν καθημερινά ο ίδιος. Η οικογένειά του, οι φίλοι του, τα μέλη του κινήματος SOS Τροχαία Εγκλήματα και πολίτες που ζητούν δικαιοσύνη και ασφάλεια με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη πορεύτηκαν την περασμένη Κυριακή και άφησαν λουλούδια μα και δάκρυα στη Βασιλίσσης Σοφίας, στο σημείο που ακόμη παραβιάζεται ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, ο οποίος απαγορεύει τη στροφή αριστερά στο ρεύμα της καθόδου για την είσοδο στο πάρκινγκ της Βουλής. Μπροστά στα μάτια τους ένας οδηγός delivery έστριψε αριστερά και μπήκε στη Βουλή! Πόση αναλγησία και αδιαφορία! Πίσω από κάθε είδηση για τροχαίο δυστύχημα υπάρχει μια ζωή που κόπηκε αιφνιδίως και πολλές ζωές των συγγενών που καταστράφηκαν και δεν διορθώνονται με συμψηφιστικές αποζημιώσεις.
Η μικρότερη αδελφή του Κατερίνα -υπάρχει και μεγαλύτερος αδελφός, ο Αλέξανδρος-, άλλοτε με υγρά μάτια, άλλοτε με ταχυπαλμία και άλλοτε με την ηρεμία της επίγνωσης του ανεπίστρεπτου, μας συστήνει τον μεσαίο της αδελφό. Εγκατέλειψε για λίγο τα φροντιστήρια, καθώς δίνει Πανελλαδικές για να μπει στην Κτηνιατρική που αγαπά, για να κρατήσει ζωντανό το αίτημα της δικαιοσύνης. Εξάλλου, η απώλεια του αδελφού της και η νέα κατάσταση πάγωσε κάποια δικά της σχέδια.
«Μένουμε στο Ψυχικό, πολύ κοντά στην πεζογέφυρα του Κολλεγίου που έχτισε ο πατέρας του Σόλωνα στη μνήμη του παιδιού του που χάθηκε σε τροχαίο. Ακούγαμε τα βράδια τα φρεναρίσματα και ζούσαμε με τον φόβο του θανάτου. Η μητέρα μας δεν μας επέτρεπε να περνάμε μόνοι μας την Κηφισίας, γιατί η γιαγιά της σκοτώθηκε και εγκαταλείφθηκε σε τροχαίο στο σημείο εκείνο. Ποιος το περίμενε ότι η τραγωδία θα επαναλαμβανόταν;»
«Ο Ιάσονας ήταν η ήρεμη δύναμη και ο “εξισορροπιστής” ανάμεσα στα αδέλφια. Ζηλεύω την πειθαρχία του και τη στοχοπροσήλωσή του. Μέσα σε μια εξεταστική πέρασε μαθήματα δύο χρόνων της ΑΣΟΕΕ -που είχε παραμελήσει λόγω της δουλειάς-, εργαζόταν ως σερβιτόρος γιατί δεν ήθελε να επιβαρύνει την οικογένεια, αγόρασε με δικά του χρήματα μια μηχανή XTX 600 για να μετακινείται -φορώντας πάντα κράνος-, τα σαββατοκύριακα πήγαινε εκδρομές με τους φίλους, ενώ ήταν “ανοιχτή εγκυκλοπαίδεια” περί του ποδοσφαίρου, αν και δεν πήγαινε ποτέ στο γήπεδο.
Τα βράδια δεν κοιμόταν αν δεν επέστρεφε ο πατέρας μας από τη δουλειά. Συζητούσαν οι δυο τους πολύ. Κρυφάκουγα τους διαλόγους τους από το παιδικό μου δωμάτιο. Το ίδιο έγινε και το βράδυ πριν την ημέρα που ο θάνατος σημάδεψε την οικογένειά μας. Ο Ιάσονας έλεγε στον πατέρα μας τα σχέδιά του. Ήθελε ένα εξάμηνο να τελειώσει τη σχολή και μετά θα έφευγε στην Αγγλία για μεταπτυχιακές σπουδές.
Ο πατέρας μου του ζήτησε την επομένη να τον συνοδεύσει στη δουλειά του. Ο Ιάσονας όμως είχε κλείσει ένα ραντεβού με γιατρό και μετά θα πήγαινε να βοηθήσει έναν συμφοιτητή του. Αν πήγαινε μαζί του, τώρα θα ήταν ζωντανός ανάμεσά μας. Αυτά τα “αν” που με στοιχειώνουν…»
«Από τον αυτόπτη μάρτυρα μάθαμε τι έγινε»
«Πήγα εγώ με τον μπαμπά και όταν χτύπησε στις 2.30 το μεσημέρι το τηλέφωνο, όλα σκοτείνιασαν. Παγώσαμε, σαν να ήταν κακός οιωνός. Ήταν από την Τροχαία. Μας ενημέρωσαν ότι ο Ιάσονας ήταν στο χειρουργείο του “Ευαγγελισμού” έπειτα από τροχαίο. Ζωντανός, νεκρός, κανείς δεν μας έλεγε. Όταν φτάσαμε στα Επείγοντα και μετά έξω από το χειρουργείο με κομμένη την ανάσα, παρατηρούσα βλέμματα τραγικά. Μας παρέδωσαν το πορτοφόλι του, το κινητό του.Η μητέρα μέχρι τις 4 το απόγευμα δεν ήξερε για τη δυστυχία μας. Της έστειλα ένα μήνυμα: “Πάρε μας όταν μπορείς”.
Μάθαμε τι συνέβη μόνο όταν ένας 40χρονος, ο Γιάννης, αυτόπτης μάρτυρας, με τη γυναίκα του και το 5χρονο παιδί τους, που επέβαιναν το Ι.Χ. τους, ήρθε στον “Ευαγγελισμό” και μας είπε ότι είδε τον Ιάσονα να εκσφενδονίζεται από τη μηχανή, να πέφτει στο κράσπεδο και το αυτοκίνητο που τον χτύπησε να μην σταματά και να μπαίνει στη Βουλή. Συνέχισε αδιάφορα την πορεία του. Ο Γιάννης τον πήρε αγκαλιά, ο Ιάσονας του έριξε μια ματιά και μετά βυθίστηκε και χάθηκε».
Άφαντη η Μπακογιάννη
«Κάποια στιγμή εμφανίστηκαν έξω από το χειρουργείο δύο άνδρες με κράνη. Υποθέσαμε πως θα ήταν ο οδηγός του τροχαίου. Μάταια. Ποτέ δεν εμφανίστηκε. Ήταν ο συνοδηγός του, ο οποίος με θράσος μας είπε ότι ο ένοχος ήταν ο αδελφός μου και η... Περιφέρεια, που δεν έβαζε φανάρι στο σημείο.
Οι ώρες της αναμονής, βασανιστικές και χωρίς ελπίδα. Αποφασίσαμε να χαρίσουμε τα όργανα του Ιάσονα χωρίς δεύτερη σκέψη. Τον αποχαιρετίσαμε και χαρίσαμε ζωή σε άλλους.
Στην κηδεία δεν ήρθαν ούτε η κ. Μπακογιάννη, ούτε οι δράστες. Δύο ημέρες μετά την κηδεία τηλεφώνησε η κ. Μπακογιάννη για να μας συλλυπηθεί και να μας υποσχεθεί διαφάνεια και όχι συγκάλυψη. Από τότε, άφαντη. Όσο για τη Δικαιοσύνη, ακόμη είμαστε στην αναμονή».
«Ο πόνος πολλές φορές ξεπερνάει την οργή. Ζούμε όλη η οικογένεια στο πένθος, στη θλίψη, στην οργή και στον θυμό. Μέσα από την τραγωδία των νέων ανθρώπων στα Τέμπη ξαναβιώνουμε την απώλεια του Ιάσονα. Νέοι άνθρωποι που δεν έζησαν. Νέοι άνθρωποι που χάθηκαν χωρίς να φταίνε.
Και πάλι το επιχείρημα της ατομικής ευθύνης. Εξοργίζομαι που δεν σέβονται τις ζωές ούτε αυτών που χάθηκαν ούτε τις δικές μας, που στιγματίστηκαν από μια απώλεια. Εξοργίζομαι που ακόμη επιτρέπουν να στρίβουν στη Βασιλίσσης Σοφίας βουλευτικά αυτοκίνητα, και όχι μόνο, παραβιάζοντας τον ΚΟΚ και αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο νέων τροχαίων δυστυχημάτων.
Πώς μπορεί η κ. Μπακογιάννη να μας συλλυπείται, να λέει ότι κατανοεί τον πόνο μας ως μητέρα όταν επιτρέπει να συνεχίζεται αυτή η παρανομία που οδήγησε στον θάνατο έναν άνθρωπο; Θέλω κάθε χρόνο στις 12 Μαρτίου όσοι μπορούμε να είμαστε παρόντες στη Βασιλίσσης Σοφίας μέχρι να απαγορευτεί η στροφή των οχημάτων».
«Το δυστύχημα συνέβη στις 12 Μαρτίου 2021. Η πρώτη δικάσιμος του ποινικού δικαστηρίου ορίστηκε στις 20 Γενάρη 2022, αλλά δεν εκδικάστηκε γιατί παρήλθε ο χρόνος.
Στις 22 Νοεμβρίου 2022 ο δικηγόρος των υπευθύνων του δυστυχήματος έστειλε μια γνωμάτευση ιδιώτη γιατρού ότι πάσχει από ασταθή στηθάγχη και δεν μπορεί να παραστεί. Η έδρα το αποδέχτηκε, ενώ θεωρούνται αξιόπιστες ιατρικές γνωματεύσεις μόνο από δημόσια νοσοκομεία. Νέα αναβολή.Το επόμενο ραντεβού στα δικαστήρια είναι τον Οκτώβριο του 2023.
Ο οδηγός της κ. Μπακογιάννη όχι μόνο δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη, αλλά γνωρίζουμε από τη δικογραφία ότι στην ΕΔΕ που διενήργησε η Ελληνική Αστυνομία, καθώς ο κατηγορούμενος είναι αστυνομικός, ισχυρίστηκε ότι ο Ιάσονας ευθύνεται για το τροχαίο, καθώς έτρεχε με υπερβολική ταχύτητα όταν προσέκρουσε στο βουλευτικό όχημα.
Κουβέντα ότι έστριψε παράνομα αριστερά για να μπει στη Βουλή, χωρίς να επιβαίνει υπουργός. Σήμερα ο οδηγός που κατηγορείται για το δυστύχημα είναι σε διαθεσιμότητα μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση, που σημαίνει ότι θα λαμβάνει το 70% του μισθού του χωρίς να εργάζεται.
Η ΕΔΕ της Ελληνικής Αστυνομίας του επέβαλε την ποινή της τρίμηνης αναστολής εργασίας με ταυτόχρονη δυνατότητα να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης. Και βέβαια ο κατηγορούμενος άσκησε έφεση, θεωρώντας υπερβολική την ποινή!»
Φανταστείτε να μην υπήρχαν βίντεο και μάρτυρες
«Στο δικαστήριο, όταν τα οργισμένα μας βλέμματα συναντήθηκαν με τον οδηγό, με τη θεία μου να τον αποκαλεί “δολοφόνο” και τη μητέρα μου να είναι εξοργισμένη, το μόνο που ακούσαμε ήταν συλλυπητήρια, όχι συγγνώμη.
Προκλητική και κυνική η στάση όχι μόνο του οδηγού, αλλά του συνοδηγού και των άλλων 10 συνολικά αστυνομικών που ήταν στη φρουρά της εισόδου της Βουλής, που δηλώνουν ότι δεν είδαν τίποτε (!). Καθισμένοι όλοι στα πίσω καθίσματα, να ειρωνεύονται, να χαμογελούν, να κάνουν πλάκα μπροστά σ’ εμάς που έχουμε καταστραφεί.
Σκέφτομαι πως αν εγώ ήμουν αυτός που ευθύνεται για τον θάνατο ενός ανθρώπου, θα είχα τύψεις, ενοχές, δεν ξέρω πώς θα συνέχιζα να ζω ανέμελα. Αυτοί κατέστρεψαν τις ζωές μας και είναι αδιάφοροι. Αυτό δεν μπορώ να το εκλογικεύσω».
«Αναγνώρισα τον οδηγό και τον συνοδηγό που είναι κατηγορούμενοι για το τροχαίο να κάθονται ανέμελοι στην είσοδο του πάρκινγκ της Βουλής, στην επέτειο του ενός χρόνου από τον θάνατο του Ιάσονα. Τους κοιτάζω παρακλητικά, απαιτώντας να ζητήσουν μια συγγνώμη.Αυτό που εισέπραξα ήταν ένα απαξιωτικό “φύγετε από τον χώρο”.
Φανταστείτε να μην υπήρχε και το βίντεο που καταγράφει όλη την αλήθεια. Τι άλλο θα λέγανε. Φανταστείτε να μην υπήρχαν και μάρτυρες. Είναι πολύ άσχημο ένας νέος άνθρωπος όπως εγώ, που η ζωή είναι μπροστά του, να μην εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη. Όταν ακούω τη λέξη “Δικαιοσύνη” σκέφτομαι με μεγάλα γράμματα τη λέξη “ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ”.
Ξέρετε ότι θεωρείται πλημμέλημα και όχι κακούργημα η πρόκληση θανατηφόρου τροχαίου δυστυχήματος; Ξέρετε ότι δεν αφαιρείται ούτε το δίπλωμα οδήγησης από τον δράστη που έστειλε στον άλλο κόσμο έναν άνθρωπο; Ξέρετε ότι η ποινή που επιβάλλεται είναι έως δύο χρόνια εξαγοράσιμη χωρίς να μπει ο δράστης ποτέ φυλακή; Δυστυχώς υπάρχει άγνοια των πολιτών γύρω από αυτά τα ζητήματα.
Δίνουμε έναν δικαστικό αγώνα με επίγνωση ότι είναι χρονοβόρος και δεν θα φέρει δικαιοσύνη. Εμείς και η οργάνωση SOS Τροχαία Εγκλήματα, που βρέθηκε δίπλα μας από την πρώτη στιγμή, ζητούμε να αλλάξει το νομικό πλαίσιο που διέπει τα τροχαία: να γίνει κακούργημα από πλημμέλημα που είναι σήμερα.
Αυτή η ατιμωρησία που προκύπτει από το νομικό πλαίσιο οδηγεί την Ελλάδα να κατέχει τα πρωτεία στην Ευρώπη στα τροχαία δυστυχήματα. Θα είμαι παρούσα σε όλες τις μάχες για να αλλάξει αυτό. Το οφείλω στη μνήμη του Ιάσονα που δεν πρόλαβε να ζήσει κανένα του όνειρο».
Αλεξάνδρα Χριστακάκη
Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις αναρτήσεις μας για τον Ιάσονα Λαλαούνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες