Μετά τον Λαυρέντη, η αριστούχος απόφοιτη του τμήματος Νοσηλευτικής Ελισάβετ δεν μπαίνει στη λίστα των πτυχιούχων λόγω οφειλής στη Φοιτητική Μέριμνα. Αριστούχος φοιτήτρια του τμήματος Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, που ολοκλήρωσε τον κύκλο των σπουδών της με βαθμό 8,80, δεν συμπεριλαμβάνεται στη λίστα των αποφοίτων που θα ορκιστούν στις επιστήμες τους και θα λάβουν τα πτυχία τους, κατά τη διάρκεια του κύκλου ορκωμοσιών που ξεκινά στις 30 Μαρτίου και ολοκληρώνεται στις 6 Απριλίου. Η αριστούχος απόφοιτη δεν μπορεί να συμμετέχει στην τελετή ορκωμοσίας ούτε να πάρει το πτυχίο της, αν προηγουμένως, όπως ενημερώθηκε, δεν φροντίσει να τακτοποιήσει οικονομική εκκρεμότητα 270 ευρώ προς τη Διεύθυνση Φοιτητικής Μέριμνας.
Πρόκειται για οφειλή που αντιστοιχεί σε ενοίκιο στη Φοιτητική Στέγη στη Λάρισα, για το δωμάτιο στο οποίο έμενε. Ενα δωμάτιο με υγρασία, με σοβάδες να αποκολλούνται και να πέφτουν, ένα δωμάτιο το οποίο ενάμιση μήνα δεν είχε καν νερό…
Τον περασμένο Νοέμβριο ήταν ο Λαυρέντης Κουρελάς από τη Ζαγορά, φοιτητής του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Λάρισας (πρώην ΤΕΙ) που γινόταν «όμηρος» χρέους 150 ευρώ στη φοιτητική εστία Λάρισας και δεν μπορούσε να πάρει το πτυχίο του, μολονότι είχε τελειώσει με επιτυχία τον κύκλο των σπουδών του.
Τώρα είναι η Ελισάβετ Μάτιου από το Χρυσό Σερρών, αριστούχος τελειόφοιτη του τμήματος Νοσηλευτικής και μέλος πολύτεκνης οικογένειας, από την οποία στερούν το πολυπόθητο χαρτί ως μέσο πίεσης για να αποπληρώσει την οφειλή της στη φοιτητική λέσχη, που αφορά σε ποσό 270 ευρώ.
Η ίδια και η πολύτεκνη οικογένειά της αδυνατούν να καταβάλλουν το συγκεκριμένο ποσό, καθώς αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, με αποτέλεσμα η αριστούχος φοιτήτρια μην μπορεί να αποφοιτήσει.
Η Ελισάβετ Μάτιου, όπως αναφέρει στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, εισήχθη στο τμήμα Νοσηλευτικής (πρώην ΤΕΙ), τον Σεπτέμβριο του 2017. Αρχικώς δεν ήταν δικαιούχος φοιτητικής εστίας, βάσει οικογενειακών εισοδημάτων. Αναγκαζόταν επί έναν χρόνο να πηγαινοέρχεται από τον Βόλο, όπου νοίκιαζε σπίτι η μεγαλύτερη αδερφή της, επίσης φοιτήτρια, στη Λάρισα, προκειμένου να παρακολουθεί τα μαθήματά της στη σχολή. Από το δεύτερο έτος και μετά, μπήκε στη φοιτητική εστία, νοικιάζοντας δωμάτιο και καταβάλλοντας ένα συμβολικό αντίτιμο κάθε χρόνο.
Τελείωσε με άριστα, αλλά δεν της δίνουν πτυχίο
Τις σπουδές της ολοκληρώνει πεντέμισι χρόνια μετά την εισαγωγή της, επειδή όπως εξηγεί, χρειάστηκε να παρακολουθήσει δύο εξάμηνα εξομοίωσης για να πάρει πτυχίο ως απόφοιτος ΑΕΙ μετά τη συγχώνευση του Π.Θ. με τα ΤΕΙ Λάρισας και Στερεάς Ελλάδας και επιπλέον έπρεπε να περιμένει οκτώ μήνες εξαιτίας της καραντίνας για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού, προκειμένου να μπορέσει να κάνει την εξάμηνη πρακτική άσκηση στο Νοσοκομείο, ως απαραίτητο στοιχείο για τη λήψη του πτυχίου της.
«Εχω ολοκληρώσει τα μαθήματα, το πρόγραμμα εξομοίωσης, την πρακτική άσκηση, είμαι αριστούχος με βαθμό 8,80 και δεν μπορώ να πάρω το πτυχίο μου», λέει με απόγνωση η ίδια.
Δύσκολη η οικονομική της κατάσταση
Οταν ολοκλήρωσε όλον τον προβλεπόμενο κύκλο σπουδών, συγκέντρωσε τα δικαιολογητικά που απαιτούνται και κατέθεσε αίτημα αποφοίτησης στο τμήμα της. Από το πακέτο των δικαιολογητικών λείπει η βεβαίωση της Φοιτητικής Μέριμνας ότι δεν έχει οφειλές. Το τελευταίο διάστημα συσσωρεύτηκαν χρέη 270 ευρώ τα οποία η ίδια αδυνατεί να καταβάλλει, με αποτέλεσμα η Φοιτητική Μέριμνα να μην της παρέχει τη βεβαίωση και το τμήμα να μην την εντάσσει στη λίστα των φοιτητών που θα αποφοιτήσουν στα τέλη του μήνα.
«Οι γονείς μου είναι χαμηλοσυνταξιούχοι. Η μεγαλύτερη αδερφή μου προσπαθεί να κάνει τα πρώτα της βήματα στην Αθήνα, έχω έναν μικρότερο αδερφό που σπουδάζει στο ΑΠΘ και μία μικρότερη αδερφή που πηγαίνει σχολείο και χρειάζεται φροντιστήρια», εξηγεί τους λόγους της οικονομικής αδυναμίας να αποπληρώσει το δωμάτιο στη φοιτητική εστία της Λάρισας.
«Μάτωσα για να σπουδάσω»
Ενα δωμάτιο που όπως επισημαίνει η ίδια, είναι ακατάλληλο για να μένει άνθρωπος. «Είναι γεμάτο υγρασία, αποκολλούνται σοβάδες και επί ενάμιση μήνα είχα μείνει χωρίς νερό. Εβγαινα έξω από το κτίριο, στις κοινόχρηστες βρύσες για να πάρω νερό με τον κουβά να έχω για την τουαλέτα, έκανα μπάνιο σε συμφοιτήτριές μου που μπορούσαν να με εξυπηρετήσουν. Εζησα σε τριτοκοσμικές καταστάσεις για να σπουδάσω και τώρα μου λένε ότι αν δεν πληρώσω, δεν παίρνω πτυχίο», περιγράφει η Ελισάβετ Μάτιου.
«Νιώθω οργή και αγανάκτηση. Είναι άδικο. Εχω ματώσει για να πάρω το πτυχίο μου και μάλιστα με άριστα. Αυτό το χαράτσι πρέπει να καταργηθεί. Πριν από μένα ήταν ο Λαυρέντης, τον περασμένο Νοέμβριο, του χρόνου θα ακολουθήσουν κι άλλοι φοιτητές σαν κι εμένα και τον Λαυρέντη που δεν έχουμε να πληρώσουμε», τονίζει η Ελισάβετ Μάτιου, η οποία έχει στο πλευρό της το σύνολο των συμφοιτητών της.
Η επιστολή - «γροθιά» προς τον Πρύτανη
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελισάβετ και που αντιμετώπισε και ο Λαυρέντης πριν από λίγους μήνες και επιλύθηκε μόνο μέσα από τη δημοσιότητα που δόθηκε, έγινε γνωστό, μέσα από επιστολή που απηύθυνε η ίδια προς τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Μια επιστολή - «γροθιά» για την «αδικία» που όπως τονίζει βιώνει:
«Με την παρούσα επιστολή μου προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας εκφράζω την αγανάκτηση μου γιατί ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας των εστιών με εμποδίζει να πάρω το πτυχίο μου.
Για ακόμα μια φορά ζητούν χρήματα από φοιτητές με μηδενικό ή πολύ χαμηλό εισόδημα, να πληρώσουν το «χαράτσι» της φοιτητικής μέριμνας για να πάρουν το πτυχίο τους, όπως πριν κάποιους μήνες ζητούσαν χρήματα από τον συμφοιτητή μου Λαυρέντη.
Μετά απ’ όλα όσα έχουν γίνει τις τελευταίες μέρες με το δυστύχημα στα Τέμπη νιώθω μέσα μου, οργή και αγανάκτηση γιατί ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ότι οι στοιχειώδεις ανάγκες μας μπαίνουν σε 2η μοίρα.
Οι γονείς μου είναι χαμηλοσυνταξιούχοι και αδυνατούν να στηρίξουν οικονομικά και τα τέσσερα παιδιά που είμαστε στην οικογένεια, με εμένα και τον αδελφό μου να σπουδάζουμε, την μικρή μου αδελφή να πάει ακόμα σχολείο και την μεγαλύτερη μου αδελφή να προσπαθεί να φτιάξει τη ζωή της στην Αθήνα.
Θεωρώ άδικο, κάθε Σεπτέμβρη εγώ και οι συμφοιτητές μου να περνάμε από «διαγωνισμό φτώχειας» για να πάρουμε ένα δωμάτιο. Θεωρώ άδικο το χαράτσι να είναι προϋπόθεση για να μπορεί ένας φτωχός φοιτητής να πάρει πτυχίο.
Και αυτό γιατί δεν ήταν επιλογή μου να μένω σε μια τρύπα, με τοίχους μέσα στη μούχλα και με σοβάδες να πέφτουν.
Δεν ήταν δική μου επιλογή στις αρχές του εξαμήνου να μένω σε ένα δωμάτιο που μου έκοψαν το νερό γιατί είχε σοβαρές βλάβες και ήταν ακατάλληλο για να μείνει άνθρωπος εκεί μέσα, αλλά εγώ αναγκάστηκα γιατί το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας θα μου άλλαζε δωμάτιο μόνο αν έβρισκα τα λεφτά να πληρώσω…
Επιλογή μου όμως ήταν και είναι απέναντι σε όλα αυτά να αγωνίζομαι για τη ζωή μου και για τους συμφοιτητές μου. Οπως αγωνίστηκα και κατάφερα να πάρω βαθμό με μέσο όρο άριστα, όπως αγωνίστηκα για τους συμφοιτητές μου στις Εστίες και στη σχολή μου για κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα, όντας εκλεγμένη και στο Δ.Σ. του συλλόγου Εστιών και ΣΕΥΠ.
Γι’ αυτό και ζητώ η εξευτελιστική αυτή διάταξη του εν λόγω κανονισμού να καταργηθεί στην πράξη αποδεικνύοντας έμπρακτα εσείς ο ίδιος ότι είστε δίπλα στους φοιτητές και τις ανάγκες τους. Περιμένω άμεση απάντηση σας».
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες