Θέλω να πιστεύω ότι ΔΕΝ υπήρξαν πολλοί Έλληνες και Ελληνίδες ψηφοφόροι που σύντομα θα κληθούμε να επιλέξουμε τα 300 μέλη του Εθνικού μας Κοινοβουλίου που «χάρηκαν» με τους διαλόγους που ακούστηκαν στον πολιτικά «ιερό χώρο της Βουλής» το τριήμερο της διεξαγωγής της συζήτησης για το θέμα «πρότασης δυσπιστίας» που προκάλεσε ο κ. Τσίπρας ως Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Έλλειψε, βέβαια από τις τοποθετήσεις καθώς ΔΕΝ κατέχει έδρα στην Ελληνική Βουλή αλλά στο Ευρωκοινοβούλιο ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κ Ανδρουλάκης και κάποιοι σημείωσαν ότι αυτό ανέδειξε για μια ακόμη φορά το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Ότι κάποιοι τηλεθεατές και ράδιο-ακροατές με χαιρεκακία τις «απήλαυσαν» δεν θα το αμφισβητήσω καθώς σε κάθε ευνομούμενη Πολιτεία υπάρχουν και εκείνοι που «χαίρονται και τρίβουν τα χέρια τους» όταν βλέπουν, ακούνε και διαβάζουν τα «ολισθήματα» Αρχηγών και στελεχών Κομμάτων που οδηγούν σε απαξίωση του Ελληνικής Εμπνεύσεως Πολιτεύματος που είναι διεθνώς γνωστό με τον όρο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (γιατί τόσο εύκολα εμείς οι νέο-Έλληνες λησμονούμε την ιστορία μας;)
Θα με ρωτήσουν κάποιοι καλόπιστοι αναγνώστες και αναγνώστριες:
«Καλά εσύ, κύριε Καθηγητά, ΔΕΝ βλέπετε ότι καθημερινά και με αυξημένη πλέον ταχύτητα εξευτελίζεται ο Κοινοβουλευτικός πολιτικός μας πολιτισμός και όχι μόνο;»
Θα απαντήσω με ειλικρίνεια:
«Τα βλέπω, τα ακούω, τα διαβάζω και, το καταθέτω δημοσίως ότι θλίβομαι!…»
Και θλίβομαι ακόμη περισσότερο με εκφράσεις για «εγκληματικές συσπειρώσεις», για «προσβολές της Δικαιοσύνης», για «Αντισυνταγματικές πράξεις» και «κακουργηματικές συμπεριφορές» που παραμένουν «ατιμώρητες».
Στο τριήμερο της συζήτησης της «πρότασης μομφής» που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ (αλήθεια υπήρξαν συμπατριώτες και συμπατριώτισσές μας που πίστεψαν έστω για ένα δευτερόλεπτο ότι θα είχε κάποια «τύχη» αυτή η «πρόταση μομφής»;) ειπώθηκαν, ακούστηκαν και καταγράφηκαν λέξεις, όροι και «κοσμητικά επίθετα» που, εάν τα έλεγαν αυτά μέλη του Εθνικού Κοινοβουλίου σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης ή της Αμερικής, σίγουρα την ίδια στιγμή ΔΕΝ θα τους χωρούσε πια η Πατρίδα τους…
Το απόγευμα της Παρασκευής 27ης Ιανουαρίου με την συμπαγή Κομματική πλειοψηφία 156 μελών του Κυβερνώντος Κόμματος οδηγήθηκε σε ήττα, που εξαρχής κάθε λογικός ψηφοφόρος είχε προβλέψει, το αίτημα του κ Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ!..
Στο χρονικό διάστημα λιγότερο των τριών μηνών, εφόσον γίνουν στις 9 Απριλίου όπως λέγεται οι Εθνικές μας εκλογές, με τέτοιο κλίμα πόλωσης και προσβολών τι άλλο θα μπορούσαμε να περιμένουμε ως επόμενη «κωμικοτραγική πράξη» στο εξελισσόμενο Κοινοβουλευτικό μας «σόου»;
Δεδομένου ότι τα έδρανα της Βουλής είναι αδύνατον να αποκολληθούν από τις βάσεις τους λέτε να δούμε να εκσφενδονίζονται ποτήρια ή να «πέφτουν γροθιές και κλωτσιές» όπως έχουμε δει στους τηλεοπτικούς μας δέκτες να συμβαίνει στις αίθουσες Κοινοβουλίων κάποιων άλλων χωρών;
Σίγουρα τέτοιες συμπεριφορές φυσικής βίας ΔΕΝ τις περιμένω ούτε εγώ ούτε εσείς αλλά παίρνω το θάρρος να ζητήσω από τους Πολιτικούς μας τους 300 εκλεγμένους που επιθυμούν να παραμείνουν στις θέσεις τους και τους υπόλοιπους που ευελπιστούν να εισέλθουν στη Βουλή των Ελλήνων να «φρενάρουν» τις λεκτικές υπερβολές και προσβολές!..
Φοβάμαι ότι ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ οδεύοντας στην πρωτόγνωρη διαδικασία της «απλής αναλογικής» που σίγουρα εγκυμονεί αστάθεια σε καιρούς, μάλιστα, που είναι χαλεποί και βεβαρυμμένοι από τα τερτίπια του γείτονα που έχει ταυτόχρονα με εμάς κρίσιμες για το «καθεστώς» του Εθνικές εκλογές…
Πριν το κάνετε εσείς φίλες και φίλοι, βάζω εγώ «κόκκινο πιπέρι» στη γλώσσα μου και κλείνω ζητώντας από Αρχηγούς, Κόμματα και υποψηφίους να χρησιμοποιήσουν επιχειρήματα και όχι «εμπρηστικά» λόγια αν θέλουν να κερδίσουν την ψήφο μας…
----------------------------------
*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, Συνταξιούχος Καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες