ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ¨αμούρες κατσαρές και γκόρτσα αγίνωτα¨

Άλλη είναι η ύπαρξη, άλλη η παρουσία 

άλλο είν’ το ξεπούλημα και άλλη η αξία.

Άλλο είν’ το δικαίωμα και το καθήκον άλλο 

άλλο του ιδρώτα ο μισθός και άλλο το ρεγάλο.

Και της ζωής το νόημα, ποιο είναι, πώς μετριέται; 

Με εμβαδά, με κυβικά, λεφτά, σινιέ, τι λέτε;

Έρως, φιλία, ιδανικά και μπέσα; στα τσαμούρια*∙ 

οι αξίες στο τομάρι μας τώρα είναι τσιμπούρια.

Παρατηρώ: το νόημα οι λέξεις το ’χουν χάσει 

όρθιο λέμε τον σκυφτό, τη φέξη λέμε χάση.

Προσόν, ταλέντο ανέλιξης η οσφυοκαμψία 

να σπεύσεις στον πολιτικό να κάνεις χειραψία.

Πολιτική συνείδηση υπάρχει ρε χαμούρες; 

Μα πώς το λέει ο Τούμπουρος: ¨είν’ κατσαρές αμούρες**¨.

Περίοδος προεκλογική, τα νταβαντούρια αρχίζουν 

λύκοι φοράνε αρνιών προβιές, χάντρες θαμπές γυαλίζουν.

Ιθαγενείς σε λήθαργο, η χώρα δε κλινήρης. 

Στόχος στην κάλπη πλούσιος να αισθάνεται ο μπατίρης.

*τσαμούρια=λάσπες (ποντιακή διάλεκτος)

**αμούρες=βατόμουρα( στην Ήπειρο)

Ο Χρήστος Α. Τούμπουρος είναι Τζουμερκιώτης λογοτέχνης και λαογράφος. Χρησιμοποιεί συχνά στα χρονογραφήματά του την τοπική παροιμία: «αμούρες κατσαρές και γκόρτσα αγίνωτα».

Μία ανάρτησή του στο facebook μου έδωσε αφορμή να γράψω αυτούς τους στίχους.

Από Άρης Μπιτσώρης