Αμερικανός εκατομμυριούχος στρέφεται δικαστικά κατά του φημισμένου beach bar επιρρίπτοντας ευθύνες για το φρικτό ατύχημα που υπέστη και παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή - Η περιγραφή για τη μοιραία νύχτα και ο «Γολγοθάς» με την περιπέτεια της υγείας του.
Αμερικανός εκατομμυριούχος από το Σικάγο ζητάει από το beach bar «Σκορπιός» της Μυκόνου αποζημίωση εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, επειδή έπεσε σε αφύλακτο πηγάδι στον χώρο στάθμευσης του διάσημου καταστήματος του Νησιού των Ανέμων, με αποτέλεσμα να σπάσουν όλα τα κόκαλά του και τρεις και πλέον μήνες μετά να παραμένει καθηλωμένος στο κρεβάτι!
Ο 33χρονος επιχειρηματίας, που τα τελευταία χρόνια επισκεπτόταν τη Μύκονο και ήταν θαμώνας του «Σκορπιού» ξοδεύοντας πολλές χιλιάδες ευρώ στα πρώτα τραπέζια, ζει κυριολεκτικά από θαύμα. Η Πυροσβεστική και ένας ειδικός διασώστης χρειάστηκε να στήσουν ολονύκτια επιχείρηση για να ανασύρουν βαριά τραυματισμένο τον Αμερικανό και να μεταφερθεί με ελικόπτερο του ΕΚΑΒ σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας.
Ο 33χρονος επιχειρηματίας, που τα τελευταία χρόνια επισκεπτόταν τη Μύκονο και ήταν θαμώνας του «Σκορπιού» ξοδεύοντας πολλές χιλιάδες ευρώ στα πρώτα τραπέζια, ζει κυριολεκτικά από θαύμα. Η Πυροσβεστική και ένας ειδικός διασώστης χρειάστηκε να στήσουν ολονύκτια επιχείρηση για να ανασύρουν βαριά τραυματισμένο τον Αμερικανό και να μεταφερθεί με ελικόπτερο του ΕΚΑΒ σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας.
Μάλιστα, ήταν τόσο δύσκολη και επικίνδυνη η επιχείρηση απεγκλωβισμού από το βαθύ πηγάδι, ώστε τραυματίστηκε σοβαρά και ο διασώστης. Για να μεταφερθεί στις ΗΠΑ ο Tadas Vilimas, χρειάστηκε να μπει σε ειδικό κρεβάτι της Α’ θέσης στο αεροπλάνο, ενώ σε ειδικό θεραπευτήριο της Αμερικής τού έγινε ανάταξη με τα χέρια σε όλα τα κόκαλα.
Στην αγωγή που κατέθεσε ο 33χρονος επιχειρηματίας μέσω της δικηγορικής εταιρείας Ν. Τ. Αγαπηνός & Συνεργάτες και φέρνει στη δημοσιότητα το «ΘΕΜΑ» περιγράφει με λεπτομέρειες τι συνέβη εκείνο το ζεστό καλοκαιρινό βράδυ στο κοσμοπολίτικο νησί: «Στις 24 Ιουλίου επισκέφθηκα ως πελάτης το παγκοσμίου φήμης κέντρο διασκέδασης με τον διακριτικό τίτλο “Σκορπιός” στην περιοχή Παράγκα της Μυκόνου.
Κατά τη στιγμή της άφιξής μου στην αρχή του δρόμου που κατέληγε στην επιχείρηση, υπάλληλοι επιφορτισμένοι με τη στάθμευση της ανωτέρω επιχείρησης μου επέδειξαν “μπλοκάροντάς” μου τον δρόμο ότι πρέπει να σταθμεύσω το όχημά μου σε γειτονικό οικόπεδο με το εν λόγω κατάστημα, στο ακριβές σημείο που μου υπέδειξαν.
Μάλιστα μου εξήγησαν ότι όλα τα οχήματα ιδίου τύπου “buggy” σταθμεύονται στο εν λόγω τμήμα του χώρου στάθμευσης και ότι εν αντιθέσει με τα λοιπά οχήματα, θα ελάμβανα μαζί μου το κλειδί του οχήματός μου, το οποίο όχημα θα παραλάμβανα ο ίδιος κατά την αποχώρησή μου από τον “Σκορπιό”», αναφέρει και στις επόμενες γραμμές τονίζει: «Πράγματι στάθμευσα στο ακριβές αυτό σημείο και σύμφωνα με τις οδηγίες των παρκαδόρων, οι οποίοι σταματούσαν όλα τα οχήματα και τα κατηύθυναν αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες τους.
Το δε όχημά μου αφέθηκε κατά τα ανωτέρω στο συγκεκριμένο σημείο που μου υπεδείχθη με αυστηρότητα και ανέλαβαν να το φυλάξουν οι εν λόγω υπάλληλοι στάθμευσης μέχρι να αποχωρήσω από τις εγκαταστάσεις της α’ εναγομένης (δηλαδή του beach bar “Σκορπιός”) και να το παραλάβω ιδιοχείρως. Διευκρινίζω ότι οι εν λόγω παρκαδόροι παρουσιάζονταν ως υπεύθυνοι στάθμευσης του “Σκορπιού”, ήτοι της επιχείρησης της α’ εναγομένης και ότι εγώ την ύπαρξη της β’ εναγομένης εταιρείας (εννοεί εταιρεία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας που διαχειριζόταν το πάρκινγκ του “Σκορπιού”) δεν τη γνώριζα ούτε την επέλεξα, θεωρώντας ευλόγως ότι για να εξυπηρετούν τον χώρο στάθμευσης του “Σκορπιού” αποτελούν υπαλλήλους του.
Με αποκλειστική ευθύνη της επιχείρησης, με την οποία εγώ και η συντροφιά μου είχαμε πραγματοποιήσει κράτηση στο κέντρο που εκμεταλλεύεται, μου υπεδείχθη ότι για να περάσω στις εγκαταστάσεις πρέπει να σταθμεύσω στον χώρο και σύμφωνα με τις οδηγίες των εν λόγω υπευθύνων στάθμευσης, ενώ κατά την κράτησή μου είχα πληροφορηθεί ότι διαθέτει υπηρεσία-χώρο στάθμευσης».
Από τύχη σώθηκε η ζωή μου αποκλειστικά και μόνο γιατί έτυχε να υπάρχει στο βάθος του πηγαδιού πεταμένο ένα στρώμα, ένα ελαστικό αυτοκινήτου και νερό, τα οποία συνδυαστικά μείωσαν εκ τύχης τις συνέπειες της πτώσης μου. Παρέμεινα ολονυχτίς στο συγκεκριμένο σημείο εγκλωβισμένος και τραυματισμένος βαρύτατα.
Αφού μου παρασχέθηκαν από τους διασώστες του ΕΚΑΒ πρώτες βοήθειες εντός του πηγαδιού, εν τέλει κατέστη δυνατός ο απεγκλωβισμός μου και η ανάσυρσή μου ώρες αργότερα, χάρη στις ενέργειες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Μυκόνου και των ηρώων διασωστών του ΕΚΑΒ που με μετέφεραν στο Δημόσιο Κέντρο Υγείας του νησιού τις πρώτες πρωινές ώρες με σκοπό την παροχή των πρώτων βοηθειών και εν συνεχεία αποφασίστηκε η άμεση διακομιδή μου στο ιδιωτικό Ιατρικό Κέντρο “Μυκονιάτικη Υγεία” από το οποίο αποφασίστηκε η αεροδιακομιδή μου στο Νοσοκομείο Mediterraneo της Αθήνας λόγω της σοβαρότητας της καταστάσεώς μου.
Αν δεν υπήρχε εκ τύχης το στρώμα και το λάστιχο θα είχα διαμελισθεί πλήρως από την πτώση και θα είχα είτε αποβιώσει είτε μείνει ολικώς ανάπηρος. Το ύψος από το οποίο έπεσα ισοδυναμεί με πτώση από τον τρίτο όροφο πολυκατοικίας! Τονίζεται δηλαδή ότι η ρήξη του τοιχίου του πηγαδιού προσέφερε άμεση πρόσβαση στο κενό, ενώ δεν υπήρχε σκέπαστρο, φως, πινακίδα ή άλλο μέτρο ασφαλείας για το πηγάδι...».
Στην αγωγή που κατέθεσε ο 33χρονος επιχειρηματίας μέσω της δικηγορικής εταιρείας Ν. Τ. Αγαπηνός & Συνεργάτες και φέρνει στη δημοσιότητα το «ΘΕΜΑ» περιγράφει με λεπτομέρειες τι συνέβη εκείνο το ζεστό καλοκαιρινό βράδυ στο κοσμοπολίτικο νησί: «Στις 24 Ιουλίου επισκέφθηκα ως πελάτης το παγκοσμίου φήμης κέντρο διασκέδασης με τον διακριτικό τίτλο “Σκορπιός” στην περιοχή Παράγκα της Μυκόνου.
Κατά τη στιγμή της άφιξής μου στην αρχή του δρόμου που κατέληγε στην επιχείρηση, υπάλληλοι επιφορτισμένοι με τη στάθμευση της ανωτέρω επιχείρησης μου επέδειξαν “μπλοκάροντάς” μου τον δρόμο ότι πρέπει να σταθμεύσω το όχημά μου σε γειτονικό οικόπεδο με το εν λόγω κατάστημα, στο ακριβές σημείο που μου υπέδειξαν.
Μάλιστα μου εξήγησαν ότι όλα τα οχήματα ιδίου τύπου “buggy” σταθμεύονται στο εν λόγω τμήμα του χώρου στάθμευσης και ότι εν αντιθέσει με τα λοιπά οχήματα, θα ελάμβανα μαζί μου το κλειδί του οχήματός μου, το οποίο όχημα θα παραλάμβανα ο ίδιος κατά την αποχώρησή μου από τον “Σκορπιό”», αναφέρει και στις επόμενες γραμμές τονίζει: «Πράγματι στάθμευσα στο ακριβές αυτό σημείο και σύμφωνα με τις οδηγίες των παρκαδόρων, οι οποίοι σταματούσαν όλα τα οχήματα και τα κατηύθυναν αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες τους.
Το δε όχημά μου αφέθηκε κατά τα ανωτέρω στο συγκεκριμένο σημείο που μου υπεδείχθη με αυστηρότητα και ανέλαβαν να το φυλάξουν οι εν λόγω υπάλληλοι στάθμευσης μέχρι να αποχωρήσω από τις εγκαταστάσεις της α’ εναγομένης (δηλαδή του beach bar “Σκορπιός”) και να το παραλάβω ιδιοχείρως. Διευκρινίζω ότι οι εν λόγω παρκαδόροι παρουσιάζονταν ως υπεύθυνοι στάθμευσης του “Σκορπιού”, ήτοι της επιχείρησης της α’ εναγομένης και ότι εγώ την ύπαρξη της β’ εναγομένης εταιρείας (εννοεί εταιρεία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας που διαχειριζόταν το πάρκινγκ του “Σκορπιού”) δεν τη γνώριζα ούτε την επέλεξα, θεωρώντας ευλόγως ότι για να εξυπηρετούν τον χώρο στάθμευσης του “Σκορπιού” αποτελούν υπαλλήλους του.
Με αποκλειστική ευθύνη της επιχείρησης, με την οποία εγώ και η συντροφιά μου είχαμε πραγματοποιήσει κράτηση στο κέντρο που εκμεταλλεύεται, μου υπεδείχθη ότι για να περάσω στις εγκαταστάσεις πρέπει να σταθμεύσω στον χώρο και σύμφωνα με τις οδηγίες των εν λόγω υπευθύνων στάθμευσης, ενώ κατά την κράτησή μου είχα πληροφορηθεί ότι διαθέτει υπηρεσία-χώρο στάθμευσης».
Από τύχη σώθηκε η ζωή μου αποκλειστικά και μόνο γιατί έτυχε να υπάρχει στο βάθος του πηγαδιού πεταμένο ένα στρώμα, ένα ελαστικό αυτοκινήτου και νερό, τα οποία συνδυαστικά μείωσαν εκ τύχης τις συνέπειες της πτώσης μου. Παρέμεινα ολονυχτίς στο συγκεκριμένο σημείο εγκλωβισμένος και τραυματισμένος βαρύτατα.
Αφού μου παρασχέθηκαν από τους διασώστες του ΕΚΑΒ πρώτες βοήθειες εντός του πηγαδιού, εν τέλει κατέστη δυνατός ο απεγκλωβισμός μου και η ανάσυρσή μου ώρες αργότερα, χάρη στις ενέργειες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Μυκόνου και των ηρώων διασωστών του ΕΚΑΒ που με μετέφεραν στο Δημόσιο Κέντρο Υγείας του νησιού τις πρώτες πρωινές ώρες με σκοπό την παροχή των πρώτων βοηθειών και εν συνεχεία αποφασίστηκε η άμεση διακομιδή μου στο ιδιωτικό Ιατρικό Κέντρο “Μυκονιάτικη Υγεία” από το οποίο αποφασίστηκε η αεροδιακομιδή μου στο Νοσοκομείο Mediterraneo της Αθήνας λόγω της σοβαρότητας της καταστάσεώς μου.
Αν δεν υπήρχε εκ τύχης το στρώμα και το λάστιχο θα είχα διαμελισθεί πλήρως από την πτώση και θα είχα είτε αποβιώσει είτε μείνει ολικώς ανάπηρος. Το ύψος από το οποίο έπεσα ισοδυναμεί με πτώση από τον τρίτο όροφο πολυκατοικίας! Τονίζεται δηλαδή ότι η ρήξη του τοιχίου του πηγαδιού προσέφερε άμεση πρόσβαση στο κενό, ενώ δεν υπήρχε σκέπαστρο, φως, πινακίδα ή άλλο μέτρο ασφαλείας για το πηγάδι...».
Ο τραυματισμός
Από τη σφοδρή πτώση γλίτωσε από θαύμα. Ομως μέχρι και σήμερα βασανίζεται καθώς έσπασαν τα κόκαλά του. Οπως επισημαίνει στην αγωγή του: «Εχω υποστεί πολλαπλά κατάγματα, ήτοι κάταγμα δεξιού ηβοϊσχιακού κλάδου, απαρεκτόπιστο ρωγμώδες κάταγμα δεξιάς κοτύλης, ρωγμώδες κάταγμα δεξιάς πτέρυγας ιερού οστού, αιμάτωμα και υποδόριο οίδημα γλουτιαίου, δευτερεύοντα τραύματα στο κεφάλι, ενώ υπέφερα και από αδυναμία βάδισης/κίνησης και πλείστα άλλα οστικά τραύματα.
Επιπλέον, το νοσοκομείο πιστοποίησε ότι δεν μπορώ να περπατήσω καθόλου, ενώ εντόπισε επιπλέον ότι έχω υποστεί κάταγμα στον δεξί αστράγαλο, τον δεξιό καρπό, το δεξί ισχίο και το ηβικό οστό, κάταγμα δεξιάς κοτύλης (λεκάνης), κάταγμα δεξιού ισχίου (λεκάνης), διμαλλειολικό κάταγμα δεξιού αστραγάλου (έσπασαν και τα δύο οστά), κάταγμα δεξιού σκαφοειδούς (καρπού), κάταγμα δεξιάς ακτίνας (καρπού), κάταγμα αριστερού πλευρού, ενώ ελέγχθηκα και για παρουσία ναρκωτικών ουσιών στο αίμα μου με αρνητικό φυσικά αποτέλεσμα. Τα δε επίπεδα πόνου τα οποία αντιμετώπισα και αντιμετωπίζω είναι ιδιαιτέρως υψηλά, σε βαθμό που χρειάστηκα ειδική θεραπεία διαχείρισης πόνου με οπιούχα φαρμακευτικά σκευάσματα. Αλλωστε είναι πασίδηλο ότι δεν είναι απλό ένας άνθρωπος να αντέξει τον πόνο από ένα σπάσιμο κόκαλου, αρκεί λοιπόν να φανταστεί κανείς πόσος πόνος προκαλείται από το ταυτόχρονο σπάσιμο τόσων πολλών κοκάλων μαζί». Και δεν είναι μόνο οι αφόρητοι πόνοι, αλλά και το γεγονός ότι μέχρι και σήμερα είναι καθηλωμένος στην κλίνη του πόνου.
«Αναφορικά με τις γνωματεύσεις των ιατρών που με παρακολουθούν στις ΗΠΑ όπου και διαμένω, αναφέρω ότι δυστυχώς είμαι υπό εικοσιτετράωρη περίθαλψη κατ’ οίκον μέχρι σήμερα. Ο δε ιατρός πρωτοβάθμιας περίθαλψης μου επιβεβαίωσε στη γνωμάτευσή του τα πολλαπλά κατάγματα από τα οποία υποφέρω και πιστοποίησε ότι πρέπει να είμαι κλινήρης με 24ωρη φροντίδα για να εκτελέσω βασικές λειτουργίες διαβίωσης λόγω της έκτασης του τραυματισμού μου τουλάχιστον για δύο μήνες από την πρώτη μου επίσκεψη».
Επιπλέον, το νοσοκομείο πιστοποίησε ότι δεν μπορώ να περπατήσω καθόλου, ενώ εντόπισε επιπλέον ότι έχω υποστεί κάταγμα στον δεξί αστράγαλο, τον δεξιό καρπό, το δεξί ισχίο και το ηβικό οστό, κάταγμα δεξιάς κοτύλης (λεκάνης), κάταγμα δεξιού ισχίου (λεκάνης), διμαλλειολικό κάταγμα δεξιού αστραγάλου (έσπασαν και τα δύο οστά), κάταγμα δεξιού σκαφοειδούς (καρπού), κάταγμα δεξιάς ακτίνας (καρπού), κάταγμα αριστερού πλευρού, ενώ ελέγχθηκα και για παρουσία ναρκωτικών ουσιών στο αίμα μου με αρνητικό φυσικά αποτέλεσμα. Τα δε επίπεδα πόνου τα οποία αντιμετώπισα και αντιμετωπίζω είναι ιδιαιτέρως υψηλά, σε βαθμό που χρειάστηκα ειδική θεραπεία διαχείρισης πόνου με οπιούχα φαρμακευτικά σκευάσματα. Αλλωστε είναι πασίδηλο ότι δεν είναι απλό ένας άνθρωπος να αντέξει τον πόνο από ένα σπάσιμο κόκαλου, αρκεί λοιπόν να φανταστεί κανείς πόσος πόνος προκαλείται από το ταυτόχρονο σπάσιμο τόσων πολλών κοκάλων μαζί». Και δεν είναι μόνο οι αφόρητοι πόνοι, αλλά και το γεγονός ότι μέχρι και σήμερα είναι καθηλωμένος στην κλίνη του πόνου.
«Αναφορικά με τις γνωματεύσεις των ιατρών που με παρακολουθούν στις ΗΠΑ όπου και διαμένω, αναφέρω ότι δυστυχώς είμαι υπό εικοσιτετράωρη περίθαλψη κατ’ οίκον μέχρι σήμερα. Ο δε ιατρός πρωτοβάθμιας περίθαλψης μου επιβεβαίωσε στη γνωμάτευσή του τα πολλαπλά κατάγματα από τα οποία υποφέρω και πιστοποίησε ότι πρέπει να είμαι κλινήρης με 24ωρη φροντίδα για να εκτελέσω βασικές λειτουργίες διαβίωσης λόγω της έκτασης του τραυματισμού μου τουλάχιστον για δύο μήνες από την πρώτη μου επίσκεψη».
Ο επιχειρηματίας από το Σικάγο
Στην αγωγή του, ο εκατομμυριούχος επιχειρηματίας δίνει το προσωπικό του στίγμα κάνοντας αναφορά στη ζωή και τις επιχειρήσεις του. «Είμαι νεότατος άνθρωπος 33 ετών που έχαιρα άκρας υγείας προ του ενδίκου περιστατικού και εννοείται δεν είχα καμία απολύτως ευθύνη για τον τραυματισμό μου. Είμαι ιδιαίτερα πετυχημένος και εύρωστος επιχειρηματίας στις ΗΠΑ, ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος δύο πολύ σημαντικών εταιρειών στον τομέα των logistics (εφοδιασμού).Συνολικά, είμαι ιδιοκτήτης πολυεθνικών επιχειρήσεων και απασχολώ περί τους 100 εργαζόμενους, ενώ πολύ σημαντικός παράγοντας στην επαγγελματική μου ζωή είναι τα συνεχή επαγγελματικά ταξίδια από τα οποία εκ του τραυματισμού μου απέχω. Οι εταιρείες μου έχουν γραφεία στις ΗΠΑ, στον Καναδά και την Ευρώπη. Συνοπτικά, αναφέρω ότι είμαι πρόεδρος της www.aecparcel.com, διαχειριστής Εταίρος της www.shipzee.com, διαχειριστής Εταίρος της www.happyparcel.com, διαχειριστής εταίρος της www.3defence.com, ιδιοκτήτης της MB Talentu Sprendimai (Γραφείο απασχόλησης στο Κάουνας της Λιθουανίας όπου είμαι και διευθυντής απασχολώντας 40 άτομα) και τέλος είμαι Πρόεδρος και στην EXR Logistics Inc (εγχώρια εταιρεία logistics εμπορευμάτων)».
Η νομική άποψη
Ο νομικός εκπρόσωπος του Αμερικανού επιχειρηματία κ. Τέλλος Αγαπηνός επισημαίνει στο «ΘΕΜΑ» ότι «Αναφέρουμε για λογαριασμό του εντολέως μας και κατόπιν εντολής αυτού ότι, αφού η ανωτέρω επιχείρηση αρνήθηκε να τον αποζημιώσει συμβιβαστικά και αδιαφορεί πλήρως για τον φρικτό τραυματισμό του με δική της υπαιτιότητα -παρότι είναι πολυετής πελάτης της και έχει μαζί με την παρέα του ξοδέψει δεκάδες χιλιάδες ευρώ στο κατάστημά της-, μας έδωσε την εντολή να κατατεθεί αποζημιωτική αγωγή εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και να προβούμε σε αποστολή συναφούς επιστολής διαμαρτυρίας προς την Πρεσβεία των ΗΠΑ και το διεθνούς φήμης “members club” κοινών συμφερόντων με την ανωτέρω επιχείρηση.
Εκφράζουμε την αγανάκτηση του εντολέως μας για την πρωτοφανή αμέλεια της εν λόγω επιχείρησης, η οποία απαιτεί δεκάδες χιλιάδες ευρώ από κάθε κράτηση στο κατάστημά της, όμως δεν λαμβάνει ούτε τα στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας για την προστασία των πελατών της».
Δημήτρης Πώποτας - Aρια Καλύβα https://www.protothema.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες