Το πέταλο της Κορίτσας του Κλειτσού Ευρυτανίας και ο άπληστος παπάς

Από το δυσεύρευτο μνημειώδες έργο του αλησμόνητου Ευρυτάνα αντιστασιακού αγωνιστή Γεωργούλα Μπέικου (1917-1975), με τίτλο: "Η λαϊκή εξουσία στην Ελεύθερη Ελλάδα", εκδ. Θεμέλιο 1979, ιχνηλατήσαμε ένα κωμικο-τραγικό γεγονός που συνέβη πριν από πολλές δεκαετίες, πιθανότατα προπολεμικά, στο συνοικισμό Κορίτσα του Κλειτσού Ευρυτανίας και το οποίο αναφέρεται στην εκμεταλλευτική εξουσία που ασκούσαν κάποιοι άπληστοι ρασοφόροι στο ποίμνιό τους και την αντίδραση των Ευρυτάνων χωρικών απέναντι σε αυτή.

Σας παρουσιάζουμε το εν λόγω περιστατικό μέσα από τις ηλεκτρονικές σελίδες του "Ευρυτάνα ιχνηλάτη" .

Απολαύστε το...

""""""""""""" 

Θυμάμαι μια χαρακτηριστική περίπτωση: ο συγχωριανός μου Χρήστος Διαμαντής ή Σεντήλας, πάντρευε την αδερφή του με ξενομερίτη, που θα ερχότανε εσώγαμπρος. Τα στέφανα θα γινόντανε στη δική μας συνοικία την Κορίτσα.

Η συμφωνία χωριού και παπά για τα στέφανα ήτανε ένα ορισμένο χρηματικό ποσό. Μα τώρα οι δραχμές δεν είχανε την αλλοτινή πέραση. Κι ο παπάς ζήτησε σε "είδος" μια υπερβολική, για την περίσταση, αμοιβή.

Ο Χρήστος κατάφυγε σ' εμένα να λύσω τη διαφορά. Ο παπάς ανένδοτος! "Αν θέλει να του στεφανώσω την αδερφή, αν δε θέλει ας την αφήσει αστεφάνωτη. Πόση προίκα τής δίνει σε παρακαλώ; Και τι του ζητάω εγώ, σε σχέση με την προίκα που της δίνει;"

Εγώ φυσικά, έγινα τούρκος με το θράσος του παπά. "Σιγά-σιγά πάπα-Γιώργη, του λέω, μη μας ζητήσεις και... ποσοστά από τίποτα άλλο "είδος" των γάμων. Και δεν ντρέπεσαι το Ιερό σου σχήμα; Και ξεχνάς το "πέταλο" του παπα-Κούστελου;"

Αυτό το "πέταλο" είχε κάνει στα παλιότερα χρόνια πάταγο ακόμα και σ' όλα τα γύρω χωριά. Ο παπά-Κούστελος, ένας αυταρχικός παπάς άρπαζε κάθε χρόνο το κειμήλιο με το "Χέρι του Ευαγγελιστού Λουκά" κι εξεστράτευε στις βλάχικες στάνες, διάβαζε αγιασμούς - ο Λουκάς, βλέπετε, ήτανε γιατρός και φύλαγε και τα κοπάδια από την κλαπάτσα, ακόμα κι από το... φιδοφάγωμα.

Έτρωγε, έπινε, μάζευε μαξούλια ο παπάς, για την εκκλησιά τίποτα! Το χωριό, ούτε που το ρώταγε. Το κειμήλιο το θεωρούσε κτήμα του!

Κάποτε δεν συγκρατήθηκε η οργή του χωριού. Και σ' ένα τέτοιο ταξίδι του παπά, του κάρφωσε στην κλειδαριά της εξώθυρας της εκκλησιάς ένα πέταλο, να μην μπορεί ν' ανοίξει. Και σύμβολο, ότι δεν τον θέλει πια για παπά.

Κάλεσε ο παπάς την αστυνομία, γίνανε συλλήψεις με την κατηγορία της... επανάστασης κατά του αντιπροσώπου του Υψίστου. 

Δικαστήκανε, νομίζω μερικοί. Μα όχι μόνο ο παπα-Κούστελος, αλλά κι άλλοι σαν αυτόν συνάδερφοί του στα γύρω χωριά, λάβανε σοβαρά υπόψη το πέταλο της Κορίτσας.

Κι ο παπα-Γιώργης, φαίνεται αισθάνθηκε κάποια ανατριχίλα στην πεταλοανάμνηση. Και συμβιβάσαμε τη διαφορά.

Από ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ