ΓΝΩΡΙΜΟ ΠΡΟΦΙΛ, ποίημα του Αρη Μπιτσώρη

Στην αίθουσα καθότανε πρώτο θρανίο πάντα 

κι απ’ το γραφείο κουβάλαγε του δάσκαλου την τσάντα.

Σκούπιζε αυτός τον πίνακα, έφερνε κιμωλίες

μα και στο κατηχητικό έπαιρνε απουσίες.

Και πριν τ’ αποτελέσματα τα γράψει η μαυρομύτα 

πήγαινε πάντα η μάνα του πεσκέσι μία πίτα.

Στη νεολαία γράφτηκε στο κόμμα εξουσίας 

στον κομματάρχη του χωριού ήτανε ο λοχίας.

Προστάτη είχε βουλευτή, πάντα ήθελε πλάτες 

λαγός ήταν του κόμματος που έφερνε πελάτες.

Κάλφας μετά μαθήτευσε στους εργατοπατέρες 

ώσπου να έρθουν και γι’ αυτόν οι ένδοξες οι μέρες.

Ο δρόμος πλέον ανοιχτός, στο δήμο εκλεγμένος 

σε θέματα διαπλοκής πολύ κατηρτισμένος.

Έμπιστος των αρπακτικών, εγκάθετος και βύσμα 

που σ’ ένα πόστο ανώτερο ελπίζει για το χρίσμα.

Δήμαρχος θέλεις, βουλευτής, σύμβουλος σε υπουργείο 

μες στον δημόσιο κορβανά μια ζωή λαχείο.

Αυτό είναι, φίλοι, το προφίλ πάρα πολλών ¨αρχόντων¨ 

αυτών που σκάβουνε για εμάς το λάκκο των λεόντων.

Από Άρης Μπιτσώρης