Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*Σε άλλες εποχές, στην Πατρίδα μας όπου σήμερα κατοικούν 11 εκατομμύρια ανδρών,
γυναικών και παιδιών (Έλληνες και… αλλοδαποί) αλλά παραμένει άγνωστος ο αριθμός
των… φιλελλήνων, οι ρόλοι ήταν ευκόλως διακριτοί καθώς η Νομοθετική εξουσία
νομοθετούσε, η Εκτελεστική εφάρμοζε, η Δικαστική ήλεγχε και ο ΤΥΠΟΣ μέσω των
ΡΕΠΟΡΤΕΡ κάθε φορά που εντόπιζε πρόβλημα, απεκάλυπτε πτυχές και ιδιαιτερότητες που
θα έμεναν κρυμμένες επιτήδεια, ξεσκέπαζε πρωταγωνιστές και λεπτομέρειες ανατριχιαστικές
ή γαργαλιστικές δίνοντας στο αναγνωστικό κοινό υλικό για στοχασμό, σχολιασμό και πολλές
μαθησιακές εμπειρίες!… Όμως ο κόσμος άλλαξε, αλλάξανε οι καιροί, είναι ΟΛΑ ψέματα και ας φαίνονται
για… αλήθεια!
Στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια
ΔΕΝ διαβάζουμε, κοιτάμε ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ η οποία δεν
προσπερνά, αλλά μένει στην επιδερμίδα στην οποία έμειναν και όσοι πριν μερικά χρόνια
«θεωρούσαμε ανόητες και εφήμερες» τις επιδράσεις του
BIG BROTHER, του
ΜΠΑΡ, της
ΦΑΡΜΑΣ…
Τότε λίγοι είχαμε αναλάβει την
ΕΥΘΥΝΗ που οφείλουμε να έχουμε όλοι εμείς που
αυτάρεσκα χαρακτηριζόμαστε ως
«Αντικειμενικοί» επιστήμονες της συμπεριφοράς απέναντι στην έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση της κοινής γνώμης …
Δεν μπορεί να αποτελέσει ξεπερασμένη ηθικολογία ούτε όμως και να βαπτισθεί
ως οπισθοδρομική η σημερινή μου θέση ότι
ως ακαδημαϊκοί «δάσκαλοι» οι ενεργοί αλλά
και οι αφυπηρετήσαντες και μέλη της κοινωνίας στην οποία ζούμε και λειτουργούμε
οφείλουμε να έρθουμε αρωγοί στην τηλεοπτική κοινή γνώμη που μάταια αναζητά ένα σημείο
αναφοράς για να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές…
Τουτέστιν, ότι προφανώς
ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών και τηλεοπτικοί
παραγωγοί υποβάλλουν το ελληνικό και διεθνές τηλεοπτικό κοινό σε διαδικασίες
συμβολικού Μιθριδατισμού!
Καθότι το πρόβλημα με τις κάμερες που εισέβαλαν βάναυσα, βίαια και αδηφάγα στον
προσωπικό μας χώρο εξαγοράζοντας την χυδαιότητα με το τίμημα της αναγνώρισης, της
καθιέρωσης και της εισπρακτικής μας δυναμικής είναι ότι στο στυλ του αρχαίου μυθικού
ηγεμόνα Μιθριδάτη μας οδηγούν σε ολοένα και δελεαστικότερες, ολοένα και περισσότερο
καταστάσεις απαξίωσης.
Είναι αλήθεια επιστημονικά δεδομένη ότι τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα δεν
μπορεί να αναλυθούν, να αξιολογηθούν ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη επειδή η απαιτούμενη
αντικειμενικότητα που θεμελιώνεται στην πλήρη αποστασιοποίηση από αυτά δεν είναι
φοβερά δύσκολη αλλά σχεδόν ακατόρθωτη να την επιτύχει ακόμη και ο πλέον έμπειρος και
αντικειμενικός ερευνητής.
Ζούμε τέτοια φαινόμενα στα ελληνικά ραδιοτηλεοπτικά δρώμενα εδώ και μερικά
χρόνια. Όσο αρνητικό και εάν ακουσθεί αυτό, τα πράγματα στο ελληνικό τηλεοπτικό πεδίο
είναι
ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ!
Καταθέτω σήμερα τον προβληματισμό γιατί αισθάνομαι ότι κάποια πράγματα πρέπει
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να ειπωθούν με το όνομά τους. Εάν, όμως, δεν είστε έτοιμοι να δείτε το
πραγματικό πρόσωπο της ελληνικής τηλεοπτικής πραγματικότητας ξεπερνώντας την
επιδερμική γοητεία της, μην συνεχίζετε, σταματήστε την ανάγνωση του κειμένου μου εδώ!..
Εάν έχετε την τάση να υποβαθμίζετε τη δύναμη της τηλεόρασης, της τηλεοπτικής εικόνας
ως παιδαγωγικού εργαλείου «διαμόρφωσης της κοινής γνώμης», σας ικετεύω μη συνεχίζεται
να διαβάζετε το κείμενό μου, διακόψτε εδώ!..
Και τελικά, εάν νομίζετε ότι επειδή είμαι από τα πρόσωπα που επί 3 συνεχείς δεκαετίες
πολύ συχνά φιλοξενούσαν τα τηλεοπτικά παράθυρα και τα ραδιοφωνικά μπαλκόνια ΔΕΝ
έχω το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κρίνω καλόπιστα αλλά και αυστηρά το ελληνικό ραδιοτηλεοπτικό
πεδίο, κάντε μου μία προσωπική χάρη, μη συνεχίσετε το διάβασμα, ΣΤΟΠ εδώ!..
Θυμίζω σε αυτούς που το ξέχασαν και πληροφορώ όσους δεν το συνειδητοποίησαν
ότι
επέλεξα να ΑΠΕΧΩ από τα ραδιοτηλεοπτικά δρώμενα επί 10 κατά σειρά χρόνια..
Όλοι εμείς που ασχολούμεθα με τις επιστήμες της συμπεριφοράς και μαζί μας κατά κύριο
λόγο όσοι θεραπεύουμε την ειδικότητα της επικοινωνιολογίας χρειάζεται να αποδώσουμε
ΟΡΘΑ για την επιμόρφωση του κοινού την εκπληκτική δύναμη της σύγχρονης τηλεόρασης
στην άσκηση όχι της συνειδητής αλλά κυρίως
της υποδόριας, της υποσυνείδητης επίδρασής
της στην καθιέρωση προτύπων συμπεριφοράς προς μίμηση και ταύτιση για τα παιδιά που
στέκονται ευάλωτα και εύπλαστα μπροστά στους δέκτες και για μας τους μεγάλους που
έχουμε σχεδόν συστηματικά οδηγηθεί στην αποδοχή της ψεύτικης «εικονικής
πραγματικότητας» με την αποκρυστάλλωση μιας πολύ στρεβλής αντίληψης της…
πραγματικότητας!
Για τις υπερβολές στην παντοδύναμη τηλεόραση σε ΟΛΕΣ τις χώρες έχει συσταθεί η
αρμόδια ελεγκτική Αρχή για να τις ανακόπτει και να προστατεύει το τηλεοπτικό κοινό και τις
ευπαθείς ομάδες.
Τέτοια ΑΡΧΗ είναι στην Ελλάδα το
Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο…
Όσο θυμάστε και θυμάμαι
πότε επενέβη το ΕΣΡ με τέτοιον τρόπο ώστε να αποκαταστήσει
βλάβες και προσβολές τιμωρώντας παραδειγματικά τους παραβάτες και επιτυγχάνοντας έτσι
την αποτροπή μελλοντικών παραπτωμάτων; Στις τελευταίες δύο δεκαετίες από τα τρία επικοινωνιακά μέσα μεταφοράς μηνυμάτων,
Τύπος, Ραδιόφωνο και Τηλεόραση, η τελευταία έχει πάρει την αδιαμφισβήτητη πρωτιά και
μέσα από αυτήν περνούν και σε συνειδητό αλλά και σε υποσυνείδητο επίπεδο μηνύματα.
Είναι μηνύματα που καθιερώνουν εταιρίες και προϊόντα, που προάγουν αντιλήψεις και
διαμορφώνουν απόψεις, που καθιερώνουν στην κοινή γνώμη ως αναγνωρίσιμα πρόσωπα τα
οποία στη συνέχεια και διεκδικούν και επιτυγχάνουν την εκλογή τους στα ύψιστα αξιώματα,
στην Ελλάδα και σε κάθε δημοκρατική κοινωνία από το επίπεδο της τοπικής και
περιφερειακής αυτοδιοίκησης μέχρι και εκείνο των Εθνικών Αντιπροσωπειών ως Δήμαρχοι,
Περιφερειάρχες, Βουλευτές και Γερουσιαστές.
Η ουσία το περιεχόμενο και ο «λόγος» στην ελληνική και στην παγκοσμιοποιημένη
«τηλεοπτική δημοκρατία» δίνουν τη θέση τους στο περίβλημα, στο επιδερμικό, στην εικόνα.
Η τηλεόραση ως η Αιχμή του Δόρατος έχει αναδείξει τα ΜΜΕ ως «πρώτη εξουσία»
με τη βοήθεια ψυχολογικών τεχνικών και ανεξέλεγκτης χρήσης έντεχνων στρατηγικών
προπαγάνδας, ανελέητα και μεθοδικά μας αποβλακώνει!..
Την ώρα που εκατομμύρια Ελλήνων βυθίζονται στην φτώχεια με ανεργία, μειωμένους
μισθούς, μειωμένες συντάξεις ενώ ρευστοποιήθηκαν σε τιμές ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ Εθνικές
πλουτοπαραγωγικές πηγές, κοιτάμε SURVIVOR που εξελίσσεται στον παραδεισένιο Αγιο
Δομίνικο!... Κανείς όμως δεν μας συμβουλεύει πως να επιβιώσουμε, να γίνουμε SURVIVORS
στις Ελληνικές, Ευρωπαϊκές και τις Παγκόσμιες πρωτόγνωρες κρίσεις της εποχής μας!..
Νεολαίοι δέρνονται στα γήπεδα, λιάζονται στις καφετέριες, ΔΕΝ διαδηλώνουν για τον
βασικό μισθό που θυμίζει χαρτζηλίκι προ-ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ εποχών, ούτε για άνεργους
γονείς αλλά παρακολουθούν το SURVIVOR και συμμετέχουν στα κουτσομπολιά των
αποκαλούμενων social media…
Αναδεικνύω στο σημερινό άρθρο μου
«πώς» μας «καθοδηγεί» η TV, το
κατεξοχήν
«Μέσο Μαζικού Εκμαυλισμού» ΟΛΩΝ των Λαών του Πλανήτη μας.
Το «πού» μας οδηγούν αυτοί που ελέγχουν την TV το αφήνω στη δική σας φαντασία...
------------------------------------------------------------
*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας - Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής
Μάνατζμεντ & Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, συνταξιούχος καθηγητής
Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας & Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος
γάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες