Νοσοκομείο Αγρινίου: Αποζημίωση για ιατρικό λάθος

Αποζημίωση επιδίκασε το Δικαστήριο στην οικογένεια του 57χρονου για τη λάθος διάγνωση και την καθυστέρηση να εξεταστεί από ειδικευμένο γιατρό του Νοσοκομείου, σύμφωνα με την εφημερίδα “Συνείδηση”, η οποία αναφέρεται και στο τι «έδειξε» η ΕΔΕ και τι δέχθηκε το Δικαστήριο.

Το δημοσίευμα της εφημερίδας έχει ως εξής: 

198.000 ευρώ επιδίκασε ως ψυχική οδύνη το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αγρινίου στην οικογένεια ενός 57χρονου που το 2017 για τη λάθος διάγνωση που του έγινε στο Νοσοκομείο Αγρινίου, με αποτέλεσμα να καταλήξει μερικές μέρες αργότερο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας.

Εκείνη την περίοδο στο Νοσοκομείο Αγρινίου είχαν προκύψει μέσα σε διάστημα λίγων μηνών αρκετές καταγγελίες περί ιατρικής αμέλειας ή τέλος πάντων πλημμελούς ιατρικής περίθαλψης.

Τότε αυτές οι καταγγελίες είχαν αποτελέσει αντικείμενο ευρείας συζήτησης και προβληματισμού στην τοπική κοινωνία της Αιτωλοακαρνανίας.

Ο τότε διοικητής του Νοσοκομείου Αγρινίου τον Οκτώβριο του 2017, σε συνέντευξη τύπου που είχε παραχωρήσει και σχολιάζοντας το θέμα των καταγγελιών, είχε κάνει γνωστό ότι είχαν διαταχθεί ΕΔΕ για τη διερεύνηση των καταγγελιών, ενώ παράλληλα είχε ανακοινώσει πως εν είδει διοικητικού μέτρου έθεσε τρεις γιατρούς που εμπλέκονται σε δύο περιστατικά για τα οποία καταγγέλλεται ιατρική αμέλεια εκτός του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών.

Μια από αυτές τις περιπτώσεις που ήταν και αυτή του 57χρονου, όπου το πόρισμα της ΕΔΕ, που διενεργήθηκε από ιατρό του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου των Ιωαννίνων, κατέγραψε την προβληματική διαχείριση του περιστατικού στο χώρο του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου Αγρινίου, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά σε μεγάλο βαθμό την καταγγελία της οικογένειας του θανόντα.

Βάσει του πορίσματος και το Δικαστήριο επιδίκασε την προαναφερθείσα αποζημίωση στην οικογένεια του 57χρονου. Διευκρινίζεται ότι το Νοσοκομείο Αγρινίου διατηρεί το δικαίωμα της έφεσης στην πρωτόδικη απόφαση.

Μεταξύ των άλλων συμπερασμάτων του πορίσματος ήταν ότι ο ασθενής έχοντας αρχικά προσέλθει στο Νοσοκομείο με έντονους πόνους στη μέση εκτός από τη λάθος διάγνωση που έλαβε, με αποτέλεσμα να επιστρέψει σπίτι του, παρέμεινε στο χώρο της βραχείας νοσηλείας χωρίς να εξεταστεί από τον υπεύθυνο ιατρό των Επειγόντων Περιστατικών της Παθολογική Κλινικής.

Και αυτό μάλιστα έχοντας υποστεί νωρίτερα λιποθυμικό επεισόδιο που τον ανάγκασε να επισκεφθεί εκ νέου το Νοσοκομείο Αγρινίου.

Το ιστορικό της υπόθεσης και η καταγγελία της οικογένειας

Επισκέφθηκε δύο φορές το Νοσοκομείο, περίμενε επί δυόμισι ώρες στη βραχεία νοσηλεία και κατέληξε επτά ώρες μετά την αρχική του επίσκεψη στο Νοσοκομείο να χειρουργείται στο Ρίο

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο 57χρονος, σύμφωνα με την αρχική καταγγελία της οικογένειάς του, προσήλθε στο Νοσοκομείο Αγρινίου στις 26 Αυγούστου του 2017 έχοντας πολύ ισχυρό πόνο στη μέση του και μια γενικά ανησυχητική κλινική εικόνα (ήταν χλωμός και ίδρωνε αφύσικα πολύ).

Στα Επείγοντα η σύζυγος του 57χρονου ενημέρωσε τον ορθοπεδικό που εξέτασε το σύζυγό της για το πρόβλημα που είχε εκείνος με τις καρωτίδες και τη φαρμακευτική αγωγή που ελάμβανε.

Ο 57χρονος διαγνώστηκε –χωρίς να γίνει ακτινογραφία ή κάποια άλλη ειδικότερη εξέταση- πως είχε μυαλγία και συνταγογραφήθηκαν έμπλαστρα και μυοχαλαρωτικά χάπια.

Έτσι ο 57χρονος «εξωθήθηκε» να επιστρέψει σπίτι του, ωστόσο λίγη ώρα αφότου επέστρεψε στο σπίτι του υπέστη λιποθυμικό επεισόδιο, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί εκ νέου στο Νοσοκομείο Αγρινίου, αυτή τη φορά όμως με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.

Κατά τη δεύτερη επίσκεψη στο Νοσοκομείο, σύμφωνα με τα καταγγελλόμενα, ο 57χρονος εξετάστηκε στα επείγοντα από αγροτικό γιατρό, ακολούθως εισήχθη στη βραχεία νοσηλεία και έγιναν μία σειρά από εξετάσεις, όπως εξετάσεις αίματος, ακτινογραφία θώρακος, καρδιογράφημα και αξονική εγκεφάλου.

Η κλινική εικόνα όμως του ασθενούς σταδιακά επιδεινώνονταν, με αποτέλεσμα στο διάστημα που αναμένονταν τα αποτελέσματα των εξετάσεων, η σύζυγος του 57χρονου να ρωτά τους γιατρούς που εξέτασαν τον σύζυγό της, αν επειδή είναι αγγειακός ασθενής υπάρχει πιθανότητα να αιμορραγεί κάποιο αγγείο και δημιουργείται έτσι ο αφόρητος πόνος στη μέση.

Τελικά με… πρωτοβουλία της συζύγου του 57χρονου έγινε υπέρηχος στον ασθενή και εκεί διαγνώστηκε το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής.

Μόνο τότε, σύμφωνα με την καταγγελία, ασχολήθηκε ειδικευμένος γιατρός με τον ασθενή και έγινε αξονική τομογραφία με σκιαγραφικό, οπότε και διαγνώστηκε η ρήξη του ανευρύσματος κοιλιακής αορτής.

Όμως βγαίνοντας από τον αξονικό ο 57χρονος ασθενής είχε χάσει πλέον τις αισθήσεις του και μεταφέρθηκε στα Επείγοντα, όπου η σύζυγός του ενημερώθηκε από ειδικευμένο γιατρό ότι η τελευταία του ελπίδα για να ζήσει είναι να διακομισθεί στην Πάτρα, γιατί ήταν ήδη σε υποογκαιμικό σοκ.

Έτσι περίπου 6,5 με 7 ώρες μετά την πρώτη επίσκεψη του ασθενούς στο νοσοκομείο ξεκινά η διακομιδή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου.

Εκεί  ο ασθενής διαγνώστηκε σε μυδρίαση και χειρουργήθηκε άμεσα, αφού πρώτα έγινε και υπερηχογράφημα Doppler για να διαπιστωθεί η ροή του αίματος. Το χειρουργείο διήρκησε πέντε ώρες και στην συνέχεια ο ασθενής μεταφέρθηκε στη ΜΕΘ.

Νοσηλευόμενος στη ΜΕΘ ο 57χρονος άρχισε σταδιακά να «καταρρέει», μπήκε σε πολυοργανική ανεπάρκεια και μετά από μερικά 24ωρα τα ξημερώματα της 1ης Σεπτεμβρίου κατέληξε.

Αυτή η καταγγελία σε μεγάλο βαθμό επιβεβαιώθηκε και από το πόρισμα της ΕΔΕ, όσο και από την απόφαση του Δικαστηρίου, που επιδίκασε την ψυχική οδύνη στην οικογένεια του θανόντα.

Τι «έδειξε» η ΕΔΕ

Το πόρισμα της ΕΔΕ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρξε καθυστέρηση στη διάγνωση και στη διακομιδή του περιστατικού και αυτή αποδόθηκε σε ειδικευόμενο γιατρό που εφημέρευε στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών και εξέτασε πρώτος τον ασθενή καθώς επίσης και σε ιατρό της Παθολογικής Κλινικής που παρότι είχε ενημερωθεί για το περιστατικό δεν εξέτασε τον ασθενή για διάστημα περίπου δυόμισι ωρών.

Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια του πορίσματος που έλαβε υπ’ όψιν του το Δικαστήριο ότι ναι μεν η θνητότητα σε ρήξεις κοιλιακού ανευρύσματος ανέρχεται σε ποσοστό της τάξης του 65 με 70%, ωστόσο τονίζεται ότι ο ασθενής προσήλθε στο Νοσοκομείο με άλγος και διατεινόμενο κοιλιακό ανεύρυσμα με επαπειλούμενη ρήξη και όχι ρήξη του κοιλιακού ανευρύσματος.

Πράγμα που σημαίνει εν πολλοίς ότι μια λάθος διάγνωση ή μια καθυστέρηση στην αντιμετώπισή του θα μείωνε δραματικά την ούτως ή άλλως μικρότερη πιθανότητα επιβίωσης.

Τι δέχθηκε το Δικαστήριο

Το Δικαστήριο με την απόφασή του δέχθηκε ότι ο ειδικευόμενος γιατρός που εξέτασε πρώτο στον ασθενή έλλειψει εμπειρίας παρέλειψε να υποβάλει τον ασθενή σε διαγνωστικές εξετάσεις -ούτε καν κατέγραψε τη συμπτωματολογία του, την κλινική του εικόνα ή τα ζωτικά του σημεία- ενώ επιπλέον προέβη σε λανθασμένη διάγνωση.

Επίσης ο ειδικευόμενος γιατρός παρέλειψε να ενημερώσει για τη διάγνωση του και το περιστατικό εν γένει τον ειδικευμένο και εφημερεύοντα εκείνη τη μέρα γιατρό της Ορθοπεδικής Κλινικής ή άλλο γιατρό ειδικότητας κατά παράβαση της υποχρέωσης του να πληροφορεί ιατρού ειδικότητας για κάθε ιατρική πράξη, στην οποία προβαίνει.

«Εάν κάποιος από τους ειδικευμένους και εφημερεύοντες γιατρούς είχε ενημερωθεί και εξέταζε τον ασθενή πριν αυτός αποχωρούσε από το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών θα μπορούσε να διαπιστωθεί ότι το πρόβλημα δεν σχετίζονταν με μυϊκή πάθηση και ότι η διάγνωση του ειδικευόμενου γιατρού ήταν λανθασμένη» αναφέρεται μεταξύ άλλων στο σκεπτικό της δικαστικής απόφασης.

Τη δεύτερη φορά που ο ασθενής επισκέφθηκε το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του νοσοκομείο Αγρινίου και πάλι κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας, σύμφωνα με το Δικαστήριο, δεν τον υποδέχθηκε ιατρός ειδικότητας, αντιθέτως τον υποδέχθηκε η ιατρός υπηρεσίας υπαίθρου.

«Εάν ο ασθενής είχε εξεταστεί νωρίτερα από τον ειδικευμένο γιατρό θα είχε αποκλειστεί η λανθασμένη διάγνωση της μυαλγία και θα ήταν δυνατόν να εντοπιστεί νωρίτερα η πηγή του οξέως πόνου που αυτός παρουσίαζε.

Εξάλλου παρά το γεγονός ότι γιατρός είχε δώσει παραπεμπτικό για εξέταση του ασθενή από χειρουργό ο ασθενής παρέμεινε στην Παθολογική Κλινική για περίπου δυόμισι ώρες δίχως να μεταφερθεί στη Χειρουργική Κλινική και δίχως να εξεταστεί από χειρουργό» αναφέρεται σε άλλο σημείο της δικαστικής απόφασης.

Το ΤΕΠ ήταν και παραμένει ζητούμενο

Ανεξάρτητα από την συγκεκριμένη υπόθεση που ούτως ή άλλως κρίθηκε μέσα από το πόρισμα της ΕΔΕ και την απόφαση του Δικαστηρίου.

Το μείζον ερώτημα που ανακύπτει και μέσα από το πόρισμα της ΕΔΕ, αλλά και μέσα από όσα γίνονται δεκτά στις δικαστικές αίθουσες, είναι αν οι δυσλειτουργίες που κατά καιρούς καταγράφονται και καταγγέλλονται στα Επείγοντα του Νοσοκομείου Αγρινίου, έχουν σε κάποιο βαθμό επιλυθεί.

Στην θεωρία η αυτόνομη λειτουργία των ΤΕΠ όχι μόνο για το Νοσοκομείο Αγρινίου, αλλά για όλα τα Νοσοκομεία της χώρας προτάχθηκε ως ένας τρόπος να επιλυθούν όλα τα προβλήματα και κυρίως να γίνεται μια σωστή διαλογή των ασθενών.

Προς τούτο το 2018 είχε προχωρήσει το Υπουργείο Υγείας σε προκήρυξη νέων θέσεων γιατρών για την αυτόνομη λειτουργία των ΤΕΠ και του Νοσοκομείου Αγρινίου.

Η διαδικασία της κρίσης των γιατρών ήταν ως συνήθως χρονοβόρα, ωστόσο με εξαίρεση τη θέση του Διευθυντή, όπου απέβη άγονη, η προκήρυξη τελεσφόρησε στα μέσα του 2020.

Εν μέσω πανδημίας όμως με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αναδιοργάνωση ενός τόσο κρίσιμου Τμήματος για τη λειτουργία ενός Νοσοκομείου.

Ζητούμενο λοιπόν ήταν και ίσως είναι ακόμη και σήμερα η αναδιοργάνωση και βελτίωση της λειτουργίας των ΤΕΠ.

Δημήτρης Παπαδάκης – Εφημερίδα “Συνείδηση”  

https://sinidisi.gr/