Συγκλονισμένο παρακολουθεί το Πανελλήνιο τη φρικιαστική τραγωδία στην Κυψέλη με ένα ζευγάρι να σκοτώνει το γιο του και να θάβουν το παιδί τους σε βεράντα, κλείνοντας τα απομεινάρια της σορού του σε εργαλειοθήκη! Η δολοφονία του παιδιού, που είχε αποκτήσει η γυναίκα από τον πρώτο της γάμο, επαναφέρει ως φυσικό επακόλουθο στο προσκήνιο υποθέσεις παιδοκτονίας που συγκλόνισαν, την Ελλάδα. Ο όρος «σύγχρονη Μήδεια» που χρησιμοποιείται για εγκλήματα που διαπράττονται από μητέρες με θύματα τα ίδια τους τα παιδιά βεβαίως και δεν είναι τυχαίος. Στην ελληνική μυθολογία, η Μήδεια είναι κόρη του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη και της Ωκεανίδας Ιδυίας ή Εκάτης. Όταν ο Ιάσονας, αρχηγός της Αργοναυτικής εκστρατείας, έφτασε στην Κολχίδα, η Μήδεια τον ερωτεύτηκε και έθεσε στην διάθεσή του όλα τα μέσα της τέχνης της, ώσπου ο ήρωας να αποκτήσει το Χρυσόμαλλο δέρας. Ύστερα απ’ αυτό ακολούθησε τον εραστή της και για να αργοπορήσει τον Αιήτη, ο οποίος τους καταδίωκε, τεμάχισε τον αδελφό της, Άψυρτο, και σκόρπισε στη θάλασσα τα μέλη του. Στην Ιωλκό αργότερα, ο Ιάσονας την παρακάλεσε να εκδικηθεί τον Πελία, φονιά του πατέρα και του αδελφού του κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του. Η Μήδεια τότε έπεισε τις κόρες του Πελία να τεμαχίσουν το σώμα του πατέρα τους και να το βράσουν, γιατί έτσι δήθεν θα κατόρθωναν να τον κάνουν πάλι νέο. Μετά την καταδίωξη του ζεύγους των εραστών από το γιο του Πελία, Άκαστο, κατέφυγαν στην Κόρινθο, όπου έζησαν για ένα διάστημα ευτυχισμένοι, μέχρις ότου ο Ιάσονας εγκατέλειψε τη Μήδεια για να μνηστευτεί την κόρη του βασιλιά Κρέοντα, Γλαύκη. Η Μήδεια και πάλι χρησιμοποίησε τα μαγικά της φίλτρα για να εκδικηθεί την αντίζηλή της. Της έστειλε δηλητηριασμένο χιτώνα σαν δώρο για το γάμο της, ο οποίος έβγαζε φλόγες και την έκαψε. Η παιδοκτονία της Μήδειας Η εκδίκησή της όμως δε σταμάτησε εδώ, αλλά έφτασε στο πιο αποτρόπαιο έγκλημά της. Σκότωσε τα δύο της παιδιά Φέρητα και Μέρμερο, που είχε αποκτήσει με τον Ιάσονα, ανέβηκε μετά σ’ ένα άρμα που το έσερναν φτερωτοί δράκοντες και έφτασε στην Αθήνα, όπου ενώθηκε με τον Αιγέα και απέκτησε το Μήδο. «Το σύνδρομο της Μήδειας» Ο Stern, το 1948, ονόμασε την περίπτωση αυτή το «σύνδρομο της Μήδειας» Η Motz γράφει για την παιδοκτονία: «Η γυναίκα χρησιμοποιεί το σώμα της, ως το πιο ισχυρό επικοινωνιακό μέσο, ως το μεγαλύτερο όπλο της. Εξαιτίας της απόλυτης εξουσίας που έχει η μητέρα στα παιδιά της μέσα στον ιδιωτικό χώρο του σπιτιού της, μερικές διαταραγμένες γυναίκες, στερημένες από μητρική φροντίδα οι ίδιες, βλέπουν τα παιδιά τους ως ναρκισσιστική προέκταση του εαυτού τους. Έτσι, αντί να στρέψει την καταστροφική οργή στον εαυτό της, στρέφει αυτή τη φονική παρόρμηση στο παιδί της. Δηλαδή, η παιδοκτονία ως λειτουργία είναι το καθρέπτισμα της αυτοκτονίας στη φαντασία. Σκοτώνοντας το κακό μέρος του εαυτού της που έχει προβληθεί πάνω στο παιδί, η μητέρα παροδικά έχει εξαφανίσει τα απαράδεκτα μέρη του εαυτού της που δεν έχει απαρτιώσει». Το 1951, ο καθηγητής Νευρολογίας και Ψυχιατρικής, ψυχαναλυτής Δημήτρης Κουρέτας, μεταξύ των άλλων γράφει: «Η Μήδεια είναι μια κλινική περίπτωση εγκληματικής προσωπικότητας και ο Ευριπίδης ένας νατουραλιστής που κατέγραψε επιμελώς την ψυχική διαταραχή της». Ο De Mause γράφει: «Η χρήση των παιδιών ως αποδιοπομπαίων τράγων για να ανακουφιστεί η προσωπική εσωτερική σύγκρουση, έχει αποδειχθεί ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός τρόπος για να συντηρούμε τη συλλογική ψυχολογική μας ομοιόσταση… Το παιδί χρησιμοποιείται ως δοχείο δηλητηρίου, όπου κανείς μπορεί να προβάλει κομμάτια της ψυχής του που αποποιείται…». Ο Shea πραγματοποίησε τη μελέτη με τον Geoffrey McKee, ψυχολόγο εγκληματολόγο και αναπληρωτή καθηγητή στο Ινστιτούτο Hall, ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο της Columbia, SC, όπου γίνεται ψυχική αξιολόγηση κατόπιν δικαστικής εντολής. Μελέτησαν ιατρικά αρχεία, ψυχολογικά τεστ, και δικαστικά αρχεία 20 γυναικών στη Νότια Καρολίνα, ηλικίας 18-66, που νοσηλεύτηκαν μετά τις δολοφονίες των παιδιών τους. Η μελέτη διερεύνησε επίσης δημογραφικά, ιστορικά, κλινικά και την εγκληματολογικά χαρακτηριστικά τους, καθώς και τα χαρακτηριστικά των θυμάτων τους. Από την έρευνα στο θέμα της παιδοκτονίας προκύπτουν τέσσερα κίνητρα:
α) παθολογικά – η μητέρα είναι ψυχικά ασθενής
β) Τυχαία – η κακοποίηση των παιδιών ή η σωματική πειθαρχία οδηγούν στον θάνατο
γ) Αντίποινα – το παιδί δολοφονείται για να τιμωρηθεί κάποιος άλλος, συχνά ο σύζυγος
δ) Βρεφοκτονία – το παιδί σκοτώνεται μέσα στις πρώτες 24 ώρες της ζωής, συνήθως από μια νέα γυναίκα, συχνά έφηβη, η οποίος έχει διστάσει να αποκαλύψει την εγκυμοσύνη της στους γονείς ή σε άλλους.
Παιδοκτονίες που συγκλόνισαν
Σύγχρονες… υπήρξαν πολλές. Ας δούμε μερικές από τις περιπτώσεις μητέρων που σκότωσαν τα παιδιά τους, αλλά και πατεράδων που έκαναν επίσης ένα τόσο ειδεχθές έγκλημα.
Η Νίτα Μπέικερ έμενε με το σύζυγό της στο Καλαμάκι. Αυτός ήταν λοχίας και η μετάθεσή του στην Ελλάδα έφερε μαζί της ολόκληρη την οικογένεια. Στις 27 Μαϊου του 1961, η Νίτα Μπέικερ μπήκε στο υπνοδωμάτιο της 2 ετών κόρης της, Κίτι και την σκότωσε ενώ η μικρή κοιμόταν. Μετά προχώρησε στα δωμάτια και τον υπόλοιπων παιδιών, της μεγαλύτερης κόρης τςη Σουζάνα και του γιου της, Τζο. Αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, αλλά ο σύζυγός της την πρόλαβε ζωντανή ανάμεσα στο αίμα στην κουζίνα. Αφορμή για το έγκλημα ήταν η ζήλια, αφού πίστευε ότι ο σύζυγός της την απατούσε.
Η Νίτα Μπέικερ παρά την τότε μαζική κατακραυγή, κρίθηκε ψυχικά ασθενής από τους ενόρκους του Κακουργιοδικείου Αθηνών. Στην δεύτερη δίκη της υπόθεσης, η Νίτα Μπέικερ κρίθηκε ένοχη με την ετυμηγορία της δολοφονίας εν βρασμώ και με το ελαφρυντικό της ψυχικής σύγχυσης. Παρά την δεκαεξαετή της κάθειρξη πήρε χάρη και το 1963 επέστρεψε στην Αμερική.
Το δράμα της Παιανίας
Οικογενειακή τραγωδία στο Μαρκόπουλο, τον Οκτώβριο του 2017. Μια 51χρονη με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, αφού κλείδωσε στο υπόγειο τον σύζυγό της πήρε ένα μαχαίρι κι έσφαξε την 17χρονη κόρη της και στη συνέχεια αυτοκτόνησε. Μαχαίρωσε τον 3χρονο γιο της
Στις 21 Νοεμβρίου του 1995 η 27χρονη Καλλιόπη Αναγνωστίδου θα αρπάξει ένα κουζινομάχαιρο και θα επιτεθεί εναντίον του 3χρονου παιδιού της, που εκείνη την ώρα έπαιζε στο σαλόνι του σπιτιού τους στο Αιγάλεω.
Λίγο μετά θα μεταφέρει η ίδια το νήπιο στο νοσοκομείο, όπου το παιδί πρόκειται να καταλήξει.
Η Καλλιόπη Αναγνωστίδου είχε διαπράξει 7 απόπειρες αυτοκτονίας προτού επιτεθεί στο παιδί της. Η 27χρονη γυναίκα, που έγινε πρωτοσέλιδο ως «Φόνισσα», οδηγήθηκε στο ψυχιατρείο.
Η μικρή Αννυ
Το 2015 ήρθε στο φως μια από τις πιο ανατριχιαστικές δολοφονίες. ο 27χρονος βούλγαρος σκότωσε και τεμάχισε την 4χρονη Αννυ αφού είχε κάνει χρήση ναρκωτικών. Ο 27χρονος υποστήριξε ότι ξύπνησε μετά από χρήση ναρκωτικών δίπλα στο νεκρό παιδί και ότι το τεμάχισε προκειμένου να μην γίνει στόχος της συντρόφου του και φύγει μακριά του. Το έγκλημα τιμής
Η Παναγιώτα Τσιφρικά στα 48 της δολοφόνησε της 22χρονη κόρη της, τον Φεβρουάριο του 1996 στο Κακοτάρι Ηλείας. Η 22χρονη κόρη της δηλητηριάστηκε από τη μητέρα της, γιατί ήταν έγκυος και… ανύπαντρη. Η Τσιφρικά, μητέρα άλλων 4 παιδιών, δεν ομολόγησε ποτέ το έγκλημά της, ενώ επέμενε ότι η κόρη της αυτοκτόνησε.
Το δικαστήριο την έκρινε ένοχη για ανθρωποκτονία και βίαιη διακοπή κύησης, της επέβαλε κάθειρξη 10 ετών και 6 μηνών, ενώ της αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου.
Οι παιδοκτόνοι της Κρήτης
Το 2014 ένα 3χρονο αγοράκι βρήκε φρικτό θάνατο, όταν οι γονείς του το περιέλουσαν με καυτό νερό. Το παιδί έφερε εγκαύματα τρίτου βαθμού στο 70% του σώματός του, ενώ ήταν εμφανή τα σημάδια του βίαιου ξυλοδαρμού του.
Η 19χρονη μητέρα κατηγορήθηκε μαζί με τον 29χρονο σύντροφό της για την άγρια κακοποίηση με την συνεπακόλουθη δολοφονία του νηπίου. Η μητέρα ισχυρίστηκε ότι έριχνε καυτό νερό στο νήπιο ώστε να το βοηθήσει να ενεργηθεί, ωστόσο οι ισχυρισμοί δεν έπεισαν το δικαστήριο. Στο ζευγάρι επιβλήθηκε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο.
Πυροβόλησε το γιο του κι έκαψε τη σορό του
Ήταν Δεκαπενταύγουστος του 2014 και μετά από έναν οικογενειακό καυγά, ο 75χρονος πατέρας πυροβόλησε και σκότωσε τον 39χρονο γιο του και στη συνέχεια τον μετέφερε με το αυτοκίνητο του θύματος δίπλα στη χωματερή του Άστρους Κυνουρίας, στην κοίτη του Τάνου ποταμού και έβαλε φωτιά προσπαθώντας να σβήσει τα ίχνη του. Όπως υποστήριξε, «ο γιος μου περίμενε κάθε φορά τις γιορτές, προκειμένου να έρθει από την Αθήνα και να μας ξυλοκοπήσει, να μας βασανίσει. Έτσι έπαιρνε τη δόση του».
Επνιξε τα τρία παιδιά του
Φθινόπωρο του 1999 όταν ο 40χρονος Γιώργος Μεταξάκης, για να εκδικηθεί την εν διαστάσει σύζυγό του, παίρνει τα τέσσερα παιδιά -τους τρεις γιους του, ηλικίας 10, 4 και 2, και τη 12χρονη κόρη του- και τα πηγαίνει με το αυτοκίνητό του στον Αλμυρό ποταμό στο Ηράκλειο. Εκεί, δένει τα χέρια της κόρης του στο λεβιέ για να μην μπορεί να κουνηθεί και πετά στα κρύα και ορμητικά νερά του ποταμού τα τρία αγόρια. Την κόρη του θα την εγκαταλείψει στη συνέχεια στον δρόμο και θα διαφύγει. Ο Γιώργος Μεταξάκης ομολόγησε το άγριο έγκλημα και καταδικάστηκε σε τρις ισόβια χωρίς ελαφρυντικά. Ο Δουρής
Η υπόθεση του Δουρή στην Ερμιόνη δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
Παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1994, ο 6χρονος γιος του Μανώλη και της Γεωργίας Δουρή άργησε να επιστρέψει στο σπίτι του στην Ερμιόνη. Η αστυνομία ειδοποιήθηκε και οι έρευνες άρχισαν άμεσα. Το παιδί βρέθηκε τελικά νεκρό και σεξουαλικά κακοποιημένο από τον ίδιο τον Μανώλη Δουρή. Από τραγική φιγούρα, που θρηνεί μπροστά στις κάμερες και ζητά εκδίκηση για τον χαμό του μικρού, ο πατέρας μετατρέπεται στα μάτια της κοινής γνώμης σε «τέρας». «Με κυριεύει μια σπάνια ασθένεια, με μεταμορφώνει. Με έπιαναν κρίσεις και δεν έβλεπα μπροστά μου. Ο καθένας στη θέση μου το ίδιο μπορεί να έκανε», θα πει κατά την ομολογία του. Δύο περίπου χρόνια μετά τη δολοφονία του γιου του, στις 24 Φεβρουαρίου του 1996, ο Μανώλης Δουρής βρίσκεται κρεμασμένος στο κελί του στις φυλακές της Τρίπολης. Η τελευταία εκτέλεση
Παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1994, ο 6χρονος γιος του Μανώλη και της Γεωργίας Δουρή άργησε να επιστρέψει στο σπίτι του στην Ερμιόνη. Η αστυνομία ειδοποιήθηκε και οι έρευνες άρχισαν άμεσα. Το παιδί βρέθηκε τελικά νεκρό και σεξουαλικά κακοποιημένο από τον ίδιο τον Μανώλη Δουρή. Από τραγική φιγούρα, που θρηνεί μπροστά στις κάμερες και ζητά εκδίκηση για τον χαμό του μικρού, ο πατέρας μετατρέπεται στα μάτια της κοινής γνώμης σε «τέρας». «Με κυριεύει μια σπάνια ασθένεια, με μεταμορφώνει. Με έπιαναν κρίσεις και δεν έβλεπα μπροστά μου. Ο καθένας στη θέση μου το ίδιο μπορεί να έκανε», θα πει κατά την ομολογία του. Δύο περίπου χρόνια μετά τη δολοφονία του γιου του, στις 24 Φεβρουαρίου του 1996, ο Μανώλης Δουρής βρίσκεται κρεμασμένος στο κελί του στις φυλακές της Τρίπολης. Η τελευταία εκτέλεση
Ο Βασίλης Λυμπέρης υπήρξε ο τελευταίος έλληνας πολίτης, ο οποίος εκτελέστηκε τα ξημερώματα της 25ης Αυγούστου 1972.
Λίγους μήνες πριν, τον Ιανουάριο, ο 27χρονος είχε κάψει ζωντανούς στο σπίτι του στο Χαλάνδρι τη γυναίκα του, τα δύο παιδιά τους και την πεθερά του. Περιέλουσε το σπίτι με βενζίνη και έβαλε φωτιά την ώρα που η οικογένειά του κοιμόταν.
Λίγους μήνες πριν, τον Ιανουάριο, ο 27χρονος είχε κάψει ζωντανούς στο σπίτι του στο Χαλάνδρι τη γυναίκα του, τα δύο παιδιά τους και την πεθερά του. Περιέλουσε το σπίτι με βενζίνη και έβαλε φωτιά την ώρα που η οικογένειά του κοιμόταν.
Ο Λυμπέρης βρισκόταν σε διάσταση με τη σύζυγό του και κατηγορούσε την πεθερά του για τις κακές σχέσεις που είχε το ζευγάρι.
Κι άλλες περιπτώσεις
Τα τελευταία χρόνια, πιθανότατα και λόγω κρίσης, υπήρξαν περιπτώσεις παιδοκτονίας με εγκατάλειψη.
Συγκλονιστικό ήταν το πρόσφατο περιστατικό στην Πετρούπολη όπου βρέθηκε νεογνό πεταμένο σε κάδο σκουπιδιών. Το μωρό είχε πετάξει άγνωστος άνδρας και όπως αποκαλύφθηκε είχε στραγγαλιστεί με τον ομφάλιο λώρο και με σκοινί και το είχαν φιμώσει με χαρτοπετσέτες.
Τον Μάρτιο του 2017, είχε εντοπιστεί από υπαλλήλους νεκρό μωρό στο εργοστάσιο διαλογής-ανακύκλωσης απορριμμάτων της Λάρισας.
Τον Αύγουστο του 2016 η Κατερίνη συγκλονίστηκε από δύο απανωτά περιστατικά με διαφορά μόλις λίγων ημερών. Πρώτο είχε εντοπιστεί ένα νεκρό νεογνό που η Αλβανίδα μητέρα του είχε γεννήσει μέσα στο διαμέρισμά της και το είχε πετάξει στον φωταγωγό. Η υπόθεση εξιχνιάστηκε και η γυναίκα συνελήφθη.
Δύο-τρεις ημέρες μετά, εντοπίστηκε και πάλι νεκρό μωρό από υπαλλήλους, στο εργοστάσιο διαλογής-ανακύκλωσης απορριμμάτων της Κατερίνης.
https://www.tanea.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες