Άρειος Πάγος για τον Πάσσαρη: Παραμένουν τα 4 φορές ισόβια - Κανένα ελαφρυντικό (φωτο)

Απέρριψε το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας το αίτημα αναίρεσης, που είχε καταθέσει κατά της απόφασης του Εφετείου ζητώντας την αναγνώριση ελαφρυντικών ο πολυισοβίτης κρατούμενος στις φυλακές της Ρουμανίας Κώστας Πάσσαρης.

Καμία μετατροπή δεν επέρχεται στην ποινή για τον Κώστα Πάσσαρη, μετά την απορριπτική απόφαση του Αρείου Πάγου έναντι του αιτήματος αναίρεσης που είχε καταθέσει τον Νοέμβριο του 2020.

Με την αίτηση του, όπως έγραφε το dikastiko.gr ο Πάσσαρης ζητούσε την αναίρεση της απόφασης του Εφετείου, ισχυριζόμενος ότι δεν του επετράπη να παραστεί αυτοπροσώπως στο Δικαστήριο και γιατί δεν του δόθηκαν τα ελαφρυντικά της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη και της υπέρβασης του εύλογου χρόνου της δίκης, που ζήτησε δια του συνηγόρου του στο ακροατήριο.

Ο Άρειος Πάγος έκανε δεκτή την εισήγηση του εισαγγελέα, ο οποίος είχε προτείνει την απόρριψη του αιτήματος. Η συζήτηση της υπόθεσης είχε μάλιστα γίνει τον Δεκέμβριο του 2020 παρά τα μέτρα της πανδημίας, καθώς οι περισσότερες από τις κακουργηματικές πράξεις της υπόθεσης βρίσκονταν στα όρια της παραγραφής.

Έτσι, μετά την απόρριψη από το Ανώτατο Δικαστήριο, παραμένει στο ακέραιο η ποινή που του επιβλήθηκε από το Εφετείο σύμφωνα με την οποία ο Πάσσαρης καταδικάστηκε, χωρίς κανένα ελαφρυντικό, σε συνολική ποινή 4 ισοβίων και 49 χρόνων κάθειρξης, για 4 ανθρωποκτονίες με πρόθεση, 7 απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά συρροή, 3 ληστείες κατά συρροή κλπ.

 “Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κατηγορούμενος τέλεσε τις πράξεις”, ήταν η φράση της εισαγγελέα της έδρας του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Αθήνας, κατά τη δίκη του διαβόητου κακοποιού.

Ζήτησε τότε να κηρυχθεί ένοχος για 4 ανθρωποκτονίες και 7 απόπειρες ανθρωποκτονίας ανάμεσα σε αυτές και οι εν ψυχρώ δολοφονίες των δύο αστυνομικών Δημήτρη Αλεβιζόπουλου και Αθανάσιου Δρακόπουλου.

Ο αρχιφύλακας Διονύσης Αλεβιζόπουλος

Ο αρχιφύλακας Αθανάσιος Δρακόπουλος

Τους δύο τελευταίους δολοφόνησε όπως δέχθηκε και η εισαγγελέας, εκτελώντας σχέδιο απόδρασης από το νοσοκομείο “Γεννηματάς” τον Φεβρουάριο του 2001, ενώ τραυμάτισε σοβαρά τον σωφρονιστικό υπάλληλο Ανδρέα Φυσέκη. 

“Ήταν ένα οργανωμένο σχέδιο. Το ότι υπήρχε σχεδιασμός αποδεικνύεται από το γεγονός ότι άλλες δύο φορές που τον μετήγαγαν στο νοσοκομείο, επειδή καταλάβαινε ότι δεν μπορούσε να διαφύγει, καθώς τα χέρια του ήταν δεμένα πίσω και όχι μπροστά, άλλαξε γνώμη και είπε στους αστυνομικούς ότι δε θέλει να εξεταστεί” σημείωνε.

Η εισαγγελική λειτουργός είχε αναφερθεί και στην εν ψυχρώ δολοφονία της αδελφής της φαρμακοποιού που τον αναγνώρισε φωνάζοντας “αυτός είναι ο Πάσσαρης”, αλλά και στη δολοφονία της ιερόδουλης από τη Βουλγαρία, που τη σκότωσε επειδή κι εκείνη τον αναγνώρισε.

Δικαστές και ένορκοι δεν αναγνώρισαν επίσης κανένα ελαφρυντικό στον Κ. Πάσσαρη, όπως είχε προτείνει και η εισαγγελέας.

Πάσσαρης: Προσποιητή μεταμέλεια

Κατά την άποψη των δικηγόρων των θυμάτων του Πάσσαρη Ανδρέα Αναγνωστάκη και Αλέξη Αναγνωστάκη – εκπροσωπούν την οικογένεια του αδικοχαμένου αστυνομικού Διονύσιου Αλεβιζόπουλου – η προσποιητή εικόνα του μετανοημένου Πάσσαρη ήταν το τελευταίο του χαρτί στο τέλος μιας μακράς δικαστικής διαδρομής. 

Όπως αναφέρουν δια της απόφασης του Αρείου Πάγου επικυρώθηκε η αιτιολογία του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών πως η δήθεν καλή συμπεριφορά του και μετάνοια στις φυλακές έγινε κυρίως κατά μεθόδευση για να ζητήσει στη συνέχεια ελαφρυντικά ενώπιον των Ελληνικών Δικαστηρίων όπου εκκρεμούσαν τα σε βάρος του εγκλήματα ανθρωποκτονιών, ληστειών κλπ με απειλούμενες ιδιαίτερα μεγάλες ποινές.

«Ρητά διαπιστώθηκε από την Απόφαση, πως καμία συμπεριφορά του στις Φυλακές δεν εκδηλώθηκε αυτοβούλως. Ήταν αποτέλεσμα φόβου και καταναγκασμού στις σκληρές φυλακές της Ρουμανίας όπου δεν είχε άλλη επιλογή. Η δε “μεταστροφή” του στα θεία την οποία εβεβαίωνε με επιστολή του στο δικαστήριο γνωστός Αρχιμανδρίτης, δεν αποτελούσε μετάνοια για τους ανθρώπους που σκότωσε και την δυστυχία που είχε προκαλέσει στους συγγενείς των θυμάτων αλλά προσπάθειες προσποίησης» επισημαίνουν οι δικηγόροι.

Παράλληλα, επισημαίνουν πως σύμφωνα με την απόφαση το γεγονός ότι προσποιείται, καταφαίνεται από την άρνησή του, να πράξει το ελάχιστο, που όφειλε. Δηλαδή να δώσει πληροφορίες για τους συνεργούς του – που ήταν πολλοί και επικίνδυνοι – και για εκείνους που του προμήθευσαν το όπλο στις φυλακές, με το οποίο σκότωσε τους δύο αστυνομικούς και αποπειράθηκε να σκοτώσει τον σωφρονιστικό υπάλληλο στο “Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών”. 

Κατά τους Ανδρέα Αναγνωστάκη και Αλέξη Αναγνωστάκη, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε και τον ισχυρισμό του περί υπέρβασης του εύλογου χρονικού ορίου της δικαστικής διαδικασίας, κρίνοντας πως ο Πάσσαρης είναι αποκλειστικά υπαίτιος για κάθε καθυστέρηση των διαδικασιών αυτών γιατί, μετά τα εγκλήματα στην Ελλάδα δραπέτευσε στην Ρουμανία, όπου συνέχισε να σκοτώνει ανθρώπους. Με συνέπεια να τον κλείσουν με ισόβια στις εκεί φυλακές και να μην τον παραδίδουν οι Αρχές, μέχρις να εκτίσει εκεί την ποινή του.

Και οι δικηγόροι καταλήγουν: «Τα πραγματικά και μόνα θύματα σε αυτή την υπόθεση είναι οι οικογένειες των αδικοχαμένων ανθρώπων, που επί 20 χρόνια ζουν την ορφάνεια των δικών τους ανθρώπων, ζητώντας με μεγάλη καθυστέρηση δικαίωση και δικαιοσύνη. Τα ορφανά και οι χήρες θα βιώνουν τις σκληρές, ψυχικές και οικονομικές δοκιμασίες, οι οποίες τους προκάλεσαν ουλές, που δεν θα κλείσουν εφ’ όρου ζωής».

https://www.dikastiko.gr/