Η συζήτηση που έχει ανοίξει για τις πατέντες των εμβολίων αποτελεί ρεσιτάλ υποκρισίας και φαρισαισμού.Σε διεθνές επίπεδο εμφανίζονται οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση να δηλώνουν, μετά από ενάμιση χρόνο πανδημίας, υπέρ μιας προσωρινής άρσης των πατεντών για τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού. Κατά κύριο λόγο η πρόταση φέρεται να είναι του «καλού» Μπάιντεν στην οποία συμφωνεί και η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει το ηχηρό «όχι» της Γερμανίας, μέσω της Άγκελα Μέρκελ, αλλά κι εντός Αμερικής υπάρχουν κάθετες διαφωνίες.
Παράλληλα, η άρνηση των κορακιών της φαρμακοβιομηχανίας εκφράζεται ανοιχτά από την Pfizer και τον εκτελεστικό διευθυντή της Άλμπερτ Μπουρλά, ο οποίος δηλώνει ότι θα ήταν προτιμότερο να αυξηθεί η παραγωγή στις υπάρχουσες μονάδες.
Το πράγμα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο, αφού αποκαλύπτει αντιθέσεις και συμφέροντα χωρών, φαρμακοβιομηχανιών, κέρδη από τα εμβόλια αλλά και απώλειες (από κέρδη) από τη στασιμότητα και την κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας που έχει φέρει η υγειονομική κρίση.
Υπάρχει το αυτονόητο (αλλά όχι δεδομένο αφού πολλοί το ξεχνάνε) ερώτημα: Γιατί δεν μπήκε η συγκεκριμένη πρόταση στο τραπέζι έναν χρόνο τώρα; Γιατί δεν άκουσαν τον ΠΟΥ που ήδη από την σύνοδό του τον Μάρτη του 2020 έθεσε το θέμα της κατάργησης της πατέντας στα εμβόλια για τον κορωνοιό; . Γιατί χρειάστηκε να ξεπεράσει ο πλανήτης τα 3 εκατομμύρια θύματα από την πανδημία, για να προκύψει η συγκεκριμένη θέση, έστω σε επίπεδο δηλώσεων;
Μέχρι τώρα ήταν «φυσιολογικό» οι φαρμακευτικές εταιρείες να βγάζουν υπέρογκα κέρδη από την παρασκευή και τη διανομή των εμβολίων. Το φυσιολογικό, όμως, δεν θα ήταν η σπουδαία επιστημονική ανακάλυψη των εμβολίων να διατεθεί, από την πρώτη στιγμή, χωρίς εμπορικά δικαιώματα στην διάθεση της ανθρωπότητας για να σωθούν ζωές από την πανδημία;
Αντίθετα το “φυσιολογικό” για τον καπιταλιστικό τους κόσμο είναι τα διαθέσιμα εμβόλια, στο πλαίσιο των οικονομικών αλλά ακόμα και των γεωπολιτικών ανταγωνισμών, να πωλούνται (και όχι να παρέχονται) κυρίως στις χώρες του ανεπτυγμένου (καπιταλιστικά) κόσμου. Δεκάδες άλλες χώρες έχουν παραλάβει ελάχιστα εμβόλια.
Ας δούμε, ωστόσο, καλόπιστα το πράγμα, κι ας πούμε ότι έστω και τώρα έγινε αντιληπτή η ανάγκη να μην χάνονται ανθρώπινες ζωές. Γιατί, τότε, μιλάνε για προσωρινή – και όχι για απόλυτη – άρση στις πατέντες για τα εμβόλια; Και γιατί οι φιλάνθρωποι δεν προχωρούν άμεσα και μονομερώς στο σπάσιμο των πατεντών, εξαναγκάζοντας τις φαρμακοβιομηχανίες που έχουν πληρωθεί με δημόσιο χρήμα για την παραγωγή των εμβολίων σε συμμόρφωση, αλλά παραπέμπουν το θέμα σε… διαπραγματεύσεις; Μήπως, άραγε, δεν γνωρίζουν, όσοι πετάνε στον αέρα αυτή την πρόταση, ότι οι διαπραγματεύσεις θα πάρουν πολλούς μήνες και ότι στα διεθνή φόρα για να ληφθούν αποφάσεις επί εμπορικών ζητημάτων απαιτούνται ομοφωνίες για να προχωρήσει ακόμα κι αυτή η περιορισμένη άρση στις πατέντες;
Εφόσον, λοιπόν, δεν πρόκειται για «πυροτέχνημα», τότε ιδού η Ρόδος: Οι χώρες που παράγονται τα εμβόλια (από τις ΗΠΑ και τις χώρες της ΕΕ μέχρι την Ρωσία και την Κίνα) ας υποχρεώσουν τις φαρμακοβιομηχανίες σε συμμόρφωση κι ας αποφασίσουν να δώσουν τις πατέντες ελεύθερα. Οσο για τις αιτιάσεις περί “αποφυγής μονομερών ενεργειών” ή τις “ανάγκες” για «ομοφωνίες» που επικαλούνται, γνωρίζουμε καλά: Σε άλλες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα στις πολεμικές επιδρομές τους (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιρακ κ.α), ούτε η “μονομερής δράση” τους εμπόδισε, ούτε η μη ύπαρξη ομοφωνιών…
Είναι προφανές, λοιπόν: Την ώρα που διαπράττεται ένα ελεεινό εμπόριο επί πτωμάτων, την ίδια ώρα προχωρούν και σε ένα εμπόριο (φτηνής) ελπίδας μοστράροντας ένα κίβδηλο προσωπείο ανθρωπισμού. Εάν δεν μπει ευθέως το ζήτημα της κατάργησης της εμπορευματοποίησης του φαρμάκου και της δημόσιας Υγείας, δεν υπάρχει αντικείμενο συζήτησης παρά μόνο προπαγάνδα. Μόνο αφελείς θα πίστευαν ότι οι ένοικοι του Λευκού Οίκου έγιναν ξαφνικά ήρωες του αλτρουισμού. Πρόκειται για έναν πόλεμο στη λεγόμενη διπλωματία των εμβολίων, όπου συγκρούονται κέρδη επί κερδών. Τα εμβόλια και τα φάρμακα, όμως, που είναι επιτεύγματα της επιστήμης και της ανθρώπινης εργασίας, που αντί να αποτελούν αυτονόητο δικαίωμα των λαών, μετατρέπονται σε χρυσοφόρα εμπορεύματα στα χέρια των μεγάλων εταιριών. Γι’ αυτό το λόγο σήμερα απαιτείται η πλήρης κατάργηση της πατέντας που είναι μια ακόμη όψη του παρασιτισμού της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, απαιτείται κρατική κοινωνικοποιημένη βιομηχανία φαρμάκου, απαιτείται διεθνής συνεργασία για την προαγωγή της έρευνας και της παραγωγής εμβολίων και φαρμάκων.
Και κάτι ακόμα που αφορά στην χώρα μας όπου (και αυτή) η συζήτηση έχει μεταφερθεί σε ένα επίπεδο νεοδικομματικής κοκορομαχίας: Από την μια έχουμε την γελοιότητα της κυβέρνησης (και των μιντιακών βαστάζων) της ΝΔ που δια στόματος Μητσοτάκη ειρωνευόταν ανοιχτά κάθε σκέψη για κατάργηση της πατέντας των εμβολίων γιατί έπληττε την «αγορά». Από την άλλη τα πανηγύρια του ΣΥΡΙΖΑ για την “δικαίωσή του” από τον… Μπάιντεν, αλλά όταν ήταν στην κυβέρνηση ο κ.Τσίπρας λειτούργησε και με το παραπάνω εκπροσωπώντας τη λογική κόστους- οφέλους στα φάρμακα και στη δημόσια Υγεία.
Επειδή, μάλιστα, ορισμένοι εμφανίζονται και ως κάτοχοι της «ιδέας» για κατάργηση της πατέντας θυμίζουμε το απλό: Από την αρχή της πανδημίας δεκάδες Κομμουνιστικά Κόμματα σε όλο τον κόσμο είχαν θέσει το ζήτημα. Το δε ΚΚΕ, ήδη από το Νοέμβρη του 2020, παράλληλα με το αίτημά των ευρωβουλευτών του προς την Κομισιόν να δώσει στην δημοσιότητα τα έγγραφα των συμβάσεων της με τις φαρμακοβιομηχανίες, απαιτούσε την πλήρη απελευθέρωση ως προς την παραγωγή και διαθεσιμότητα των εμβολίων. Ηταν την Πρωτομαγιά του ’20 όταν ΚΚΕ και ΠΑΜΕ διαδήλωναν στο Σύνταγμα (τότε που άφρισαν τα τσιράκια της “ατομικής ευθύνης” με την απροσμέτρηση κοινωνική αναλγησία) με αίτημα, μεταξύ άλλων, τα υπό κατασκευή εμβόλια να διατεθούν ελεύθερα, χωρίς εμπορικούς φραγμούς και “ιδιοκτησιακά δικαιώματα” φαρμακοβιομηχανιών, σε όλους τους λαούς και τις χώρες του πλανήτη. Τότε, βέβαια, στο εσωτερικό της χώρας αυτό “θάφτηκε” από τα έγκυρα ΜΜΕ ενώ στο διεθνές πεδίο δεν είχε ξεκινήσει το «χοντρό παζάρι» και η ανάγκη «επανεκκίνησης» της (καπιταλιστικής) οικονομίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες