Δικαστικό θρίλερ με τις επενδύσεις του πρώην εμίρη του Κατάρ, Αλ Θάνι - Τα επενδυτικά πλάνα και η αγωγή στον Λιβανέζο επιχειρηματία Κριστιάν Κομέρ από τον πρώην συνεργάτη του Τζαμάλ Ζοράτλι - Πώς δημιούργησαν 17 εταιρείες για επενδύσεις σε μεγάλα ακίνητα, ανάμεσά τους και το «Miramare» στην Κέρκυρα.Eνα δικαστικό θρίλερ που τα έχει όλα. Πρόσωπα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο βρέθηκαν στην αυλή του πρώην εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι, και πρωταγωνίστησαν σε μια σειρά από εμβληματικές επενδύσεις στην Ελλάδα, οι περισσότερες από τις οποίες κατέληξαν σε ναυάγιο, εμπλέκονται σε μια δικαστική διαμάχη με πολλά απρόοπτα.
Ο Λιβανέζος επιχειρηματίας Κριστιάν Κομέρ (στο μέσον) με τον πρώην εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι, στην Ιθάκη
Κατηγορίες για περίεργες επιχειρηματικές πρακτικές, offshore, αφανείς εταιρείες και αφανείς μέτοχοι και βέβαια δεκάδες εκατομμύρια που χάθηκαν στον δρόμο ή τέλος πάντων δεν κατέληξαν στον προορισμό τους. Οπως δεν κατέληξαν στον προορισμό τους και διάφορα επενδυτικά πλάνα, όπως αυτά για την περιοχή πάνω από το Ναυάγιο της Ζακύνθου και το νησί της Οξυάς, το οποίο υποτίθεται ότι η βασιλική οικογένεια του Κατάρ ήθελε να μετατρέψει σε μια μεσογειακή Arts Land, αλλά τελικά το σχέδιο έμεινε στα χαρτιά.
Η δικαστική διαμάχη αφορά τον άνθρωπο που εκπροσωπούσε τον πρώην εμίρη του Κατάρ Αλ Θάνι στην Ελλάδα από την αρχή της προηγούμενης δεκαετίας, τον Λιβανέζο επιχειρηματία Κριστιάν Κομέρ, και τον πρώην συνεργάτη του, Ελληνα συριακής καταγωγής Τζαμάλ Ζοράτλι.
Ο πρώην συνεργάτης του Κομέρ, Ελληνας συριακής καταγωγής Τζαμάλ Ζοράτλι
Η δικαστική διαμάχη αφορά τον άνθρωπο που εκπροσωπούσε τον πρώην εμίρη του Κατάρ Αλ Θάνι στην Ελλάδα από την αρχή της προηγούμενης δεκαετίας, τον Λιβανέζο επιχειρηματία Κριστιάν Κομέρ, και τον πρώην συνεργάτη του, Ελληνα συριακής καταγωγής Τζαμάλ Ζοράτλι.
Ενώ λοιπόν ο Κομέρ έγινε γνωστός στην επιχειρηματική κοινότητα από τις σχέσεις του με τη βασιλική οικογένεια του Κατάρ, ο πρώην συνεργάτης του μένει χρόνια στην Ελλάδα αλλά είναι δύσκολο να τον κατατάξεις με βάση τις δραστηριότητές του. Εκτός από το real estate έχει ασχοληθεί επίσης με εισαγωγές καλλυντικών, με γνωστά εστιατόρια, όπως το «Mandalοun» στο Ψυχικό, το οποίο έκλεισε πρόσφατα λόγω της πανδημίας, ενώ τελευταία εμφανίζεται και ως αντιπρόσωπος διεθνούς αλυσίδας design επίπλων. Ταυτόχρονα ασχολείται και με την τέχνη και συχνά εμφανίζεται σε εικαστικές εκθέσεις.
Στις εταιρείες που δημιουργήθηκαν για επενδύσεις στην Ελλάδα περιλαμβάνεται κι αυτή που ήθελε να αξιοποιήσει μεγάλη έκταση πάνω από το Ναυάγιο της Ζακύνθου, η οποία είχε ατυχή για τα συμφέροντα του Κατάρ δικαστική εξέλιξη
Ο πολυσχιδής λοιπόν Ζοράτλι προσέφυγε στην Ελληνική Δικαιοσύνη τον περασμένο Δεκέμβριο αξιώνοντας με αγωγή εκατομμύρια ευρώ από τον Κριστιάν Κομέρ για συμμετοχές σε εταιρείες και υπηρεσίες τις οποίες ισχυρίζεται ότι του παρείχε για επενδύσεις στο real estate στην Ελλάδα. Από την πλευρά του ο Λιβανέζος επιχειρηματίας αρνείται τις όποιες κατηγορίες επισημαίνοντας πως για τις υπηρεσίες που του παρείχε τον έχει πληρώσει αδρά.
Στην αγωγή του, που εκτείνεται σε 96 σελίδες, ο Ζοράτλι αναφέρει ότι γνωρίστηκε στις αρχές του 2009 με τον Κομέρ, ο οποίος του ζήτησε να συνεργαστούν για επενδύσεις καταριανών συμφερόντων στον χώρο του real estate. Ο Κομέρ θα συνεισέφερε τα κεφάλαια και ο Ζοράτλι τις γνώσεις και τις γνωριμίες του στην ελληνική αγορά.
Τόσο στο επενδυτικό σχέδιο για το νησί της Οξυάς όσο και στα υπόλοιπα projects του Κατάρ ο Ζοράτλι δεν εμφανίζεται επίσημα στη μετοχική σύνθεση. Αντιθέτως, ως βασικός μέτοχος εμφανίζεται ο Κομέρ
Αναφέρει συγκεκριμένα: «Το σχέδιο που ο εναγόμενος είχε στο μυαλό του, όπως μου το εξέθεσε όταν γνωριστήκαμε, περιλάμβανε την αγορά, ανάπτυξη, εκμετάλλευση, εκμίσθωση, διαχείριση και εκποίηση ακινήτων ή συνδυασμό των ανωτέρω. Συμφωνήσαμε λοιπόν να συνεταιριστούμε για τον κοινό μας σκοπό».
Το έργο που θα παρείχε ο Ζοράτλι στον Κομέρ ήταν «η διαμόρφωση της επενδυτικής στρατηγικής της κάθε εταιρείας» του Κομέρ, η «διαμόρφωση συγκεκριμένων αισθητικών και επενδυτικών concepts, η εξεύρεση αξιόλογων ευκαιριών σε ακίνητα, η επίβλεψη των έργων κατασκευής, η εξεύρεση αξιόπιστων συνεργατών και μισθωτών, η επιμέλεια της εσωτερικής διακόσμησης σε ακίνητα και η διαρκής προσωπική εργασία».
Σύμφωνα με τον Ζοράτλι, τα κέρδη θα ήταν 50-50 είτε για αγορές και εκμετάλλευση ακινήτων είτε για μισθώσεις.
Η Οξυά
Οπως αναφέρει στην αγωγή του ο Ζοράτλι, κορυφαία στιγμή στη συνεργασία τους ήταν η αγορά της Οξυάς από την οικογένεια Σταμούλη, μία από τις πρώτες επενδύσεις της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ που ο ίδιος δρομολόγησε. «Πολύ γρήγορα ο κύκλος της επενδυτικής μας δραστηριότητας αυξήθηκε λόγω της ανεύρεσης από εμένα, μέσω καθαρά προσωπικών επαφών μου, του ιδιωτικού νησιού Οξυά στο Ιόνιο Πέλαγος, το οποίο πρότεινα στον εναγόμενο να αγοράσουμε εμείς και να το αναπτύξουμε ως πολυτελή ξενοδοχειακή μονάδα... Η ιδέα αυτή ενθουσίασε τον εναγόμενο και συγχρόνως αποτέλεσε το ερέθισμα για τους επενδυτές του Εμιράτου του Κατάρ, ήτοι τον πρώην εμίρη του Κατάρ, Hamad bin Khalifa Al Thani, και τον πρόεδρο του Private Engineering Office του εμίρη, Hamad bin Khalifa Abdullah Al-Attiyah, να ασχοληθούν πιο σοβαρά με επενδύσεις στην Ελλάδα».
Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι τόσο στην Οξυά όσο και στα υπόλοιπα επενδυτικά projects του Κατάρ ο ενάγων δεν εμφανίζεται επίσημα στη μετοχική σύνθεση. Αντιθέτως βασικοί μέτοχοι είναι ο Κομέρ και άλλοι συνεργάτες του. Ο Ζοράτλι δίνει μια εξήγηση στην αγωγή του ισχυριζόμενος ότι οι Καταριανοί μόνο τον Κομέρ γνώριζαν και εμπιστεύονταν και η εμφάνιση ενός καινούριου προσώπου πιθανόν να περιέπλεκε τα πράγματα. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι «κατά τα λεγόμενα του εναγομένου, δεν θα μπορούσα να συμμετέχω εμφανώς στα ως άνω εταιρικά μορφώματα παρότι είχα εκφράσει εμφατικά σχετική πρόθεση, διότι το πρόσωπο που γνώριζαν και εμπιστεύονταν οι επενδυτές από το Κατάρ ήταν μόνο αυτός, η εμφάνιση δε ενός νέου προσώπου θα απέτρεπε περαιτέρω επενδύσεις εκ μέρους τους».
Ο πρώην εμίρης του Κατάρ, Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι, με τη σύζυγό του. Στην ένθετη φωτ, ο Λιβανέζος επιχειρηματίας Κριστιάν Κομέρ που εκπροσωπούσε τον Αλ Θάνι στην Ελλάδα
Το έργο που θα παρείχε ο Ζοράτλι στον Κομέρ ήταν «η διαμόρφωση της επενδυτικής στρατηγικής της κάθε εταιρείας» του Κομέρ, η «διαμόρφωση συγκεκριμένων αισθητικών και επενδυτικών concepts, η εξεύρεση αξιόλογων ευκαιριών σε ακίνητα, η επίβλεψη των έργων κατασκευής, η εξεύρεση αξιόπιστων συνεργατών και μισθωτών, η επιμέλεια της εσωτερικής διακόσμησης σε ακίνητα και η διαρκής προσωπική εργασία».
Σύμφωνα με τον Ζοράτλι, τα κέρδη θα ήταν 50-50 είτε για αγορές και εκμετάλλευση ακινήτων είτε για μισθώσεις.
Η Οξυά
Οπως αναφέρει στην αγωγή του ο Ζοράτλι, κορυφαία στιγμή στη συνεργασία τους ήταν η αγορά της Οξυάς από την οικογένεια Σταμούλη, μία από τις πρώτες επενδύσεις της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ που ο ίδιος δρομολόγησε. «Πολύ γρήγορα ο κύκλος της επενδυτικής μας δραστηριότητας αυξήθηκε λόγω της ανεύρεσης από εμένα, μέσω καθαρά προσωπικών επαφών μου, του ιδιωτικού νησιού Οξυά στο Ιόνιο Πέλαγος, το οποίο πρότεινα στον εναγόμενο να αγοράσουμε εμείς και να το αναπτύξουμε ως πολυτελή ξενοδοχειακή μονάδα... Η ιδέα αυτή ενθουσίασε τον εναγόμενο και συγχρόνως αποτέλεσε το ερέθισμα για τους επενδυτές του Εμιράτου του Κατάρ, ήτοι τον πρώην εμίρη του Κατάρ, Hamad bin Khalifa Al Thani, και τον πρόεδρο του Private Engineering Office του εμίρη, Hamad bin Khalifa Abdullah Al-Attiyah, να ασχοληθούν πιο σοβαρά με επενδύσεις στην Ελλάδα».
Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι τόσο στην Οξυά όσο και στα υπόλοιπα επενδυτικά projects του Κατάρ ο ενάγων δεν εμφανίζεται επίσημα στη μετοχική σύνθεση. Αντιθέτως βασικοί μέτοχοι είναι ο Κομέρ και άλλοι συνεργάτες του. Ο Ζοράτλι δίνει μια εξήγηση στην αγωγή του ισχυριζόμενος ότι οι Καταριανοί μόνο τον Κομέρ γνώριζαν και εμπιστεύονταν και η εμφάνιση ενός καινούριου προσώπου πιθανόν να περιέπλεκε τα πράγματα. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι «κατά τα λεγόμενα του εναγομένου, δεν θα μπορούσα να συμμετέχω εμφανώς στα ως άνω εταιρικά μορφώματα παρότι είχα εκφράσει εμφατικά σχετική πρόθεση, διότι το πρόσωπο που γνώριζαν και εμπιστεύονταν οι επενδυτές από το Κατάρ ήταν μόνο αυτός, η εμφάνιση δε ενός νέου προσώπου θα απέτρεπε περαιτέρω επενδύσεις εκ μέρους τους».
Σύμφωνα με τον Ζοράτλι, μέσω του ομίλου Pima Group δημιουργήθηκαν 17 εταιρείες για επενδύσεις στην Ελλάδα και μέσω των εταιρειών αυτών ο Λιβανέζος επιχειρηματίας επένδυσε σε μεγάλα ακίνητα σε κεντρικές περιοχές της Αθήνας, τα οποία έχουν μισθωθεί σε μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ, σε ξενοδοχείο στη Μύκονο, σε τουριστικά ακίνητα και βίλες ανά τη χώρα και σε μεγάλο εμπορικό κέντρο στη Θεσσαλονίκη.
Σε αυτές περιλαμβάνεται και η εταιρεία που ήθελε να αξιοποιήσει τόσο μια μεγάλη έκταση πάνω από το Ναυάγιο της Ζακύνθου, επένδυση η οποία είχε ατυχή για τα συμφέροντα του Κατάρ δικαστική εξέλιξη, όσο και το «Miramare» στην Κέρκυρα. Oλες μαζί οι εταιρείες ελέγχονται από τον όμιλο Pima.
Για όλα αυτά ο Ζοράτλι διεκδικεί χρήματα που δεν του έδωσε ο Κομέρ, ο οποίος επίτηδες τον είχε αφήσει σε καθεστώς αφανούς εταίρου. «Εκ των υστέρων, όμως, απεδείχθη ότι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ο εναγόμενος ήθελε να παραμείνω αφανής εταίρος και απλός παρακοινωνός στις δικές του συμμετοχές και να μη συμμετάσχω εμφανώς στις εταιρείες που θα συστήναμε για την άσκηση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μας στον τομέα των ακινήτων στην Ελλάδα ήταν η πρόθεσή του να εκμεταλλευτεί την προσωπική μου εργασία, τις γνώσεις, την εμπειρία, την επιτυχημένη παρουσία και τις γνωριμίες μου στην Ελλάδα, αλλά να μη μου καταβάλει τα συμφωνηθέντα και να δυσχεράνει την τυχόν δικαστική επιδίωξη αυτών εκ μέρους μου».
Σε αυτές περιλαμβάνεται και η εταιρεία που ήθελε να αξιοποιήσει τόσο μια μεγάλη έκταση πάνω από το Ναυάγιο της Ζακύνθου, επένδυση η οποία είχε ατυχή για τα συμφέροντα του Κατάρ δικαστική εξέλιξη, όσο και το «Miramare» στην Κέρκυρα. Oλες μαζί οι εταιρείες ελέγχονται από τον όμιλο Pima.
Για όλα αυτά ο Ζοράτλι διεκδικεί χρήματα που δεν του έδωσε ο Κομέρ, ο οποίος επίτηδες τον είχε αφήσει σε καθεστώς αφανούς εταίρου. «Εκ των υστέρων, όμως, απεδείχθη ότι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ο εναγόμενος ήθελε να παραμείνω αφανής εταίρος και απλός παρακοινωνός στις δικές του συμμετοχές και να μη συμμετάσχω εμφανώς στις εταιρείες που θα συστήναμε για την άσκηση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μας στον τομέα των ακινήτων στην Ελλάδα ήταν η πρόθεσή του να εκμεταλλευτεί την προσωπική μου εργασία, τις γνώσεις, την εμπειρία, την επιτυχημένη παρουσία και τις γνωριμίες μου στην Ελλάδα, αλλά να μη μου καταβάλει τα συμφωνηθέντα και να δυσχεράνει την τυχόν δικαστική επιδίωξη αυτών εκ μέρους μου».
Με την αγωγή που κατέθεσε στις 20 Δεκεμβρίου του 2020 ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ο Ζοράτλι ζητά αρχικά να αναγνωριστεί ως αφανής εταίρος (παρακοινωνός) σε 4 εταιρείες συμφερόντων του Κομέρ, τις Pima S.A., Pimagate A.E., MVO Maatschappij Voor Ontwikkeling Van Projecten Apeldoorn B.V. και Siger Greece A.E., στις οποίες είτε απευθείας είτε με τη συμμετοχή τους στη σύνθεση άλλων εταιρειών ανήκουν μεγάλης αξίας περιουσιακά στοιχεία, όπως το ξενοδοχείο «Miramare» στην Κέρκυρα, το One Salonica Outlet Μall στη Θεσσαλονίκη, ακίνητα που στεγάζουν μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ στην Αττική και το ξενοδοχείο «Aegon» στη Μύκονο.
Τι απαντά ο Κομέρ
Από την πλευρά του ο Κριστιάν Κομέρ, με αγωγή που κατέθεσε λίγες ημέρες μετά, στις 29 Δεκεμβρίου, αρνείται τους περισσότερους ισχυρισμούς του ενάγοντα και επιπροσθέτως αναφέρει ότι έχει αποπληρώσει πλουσιοπάροχα τον Ζοράτλι για τις υπηρεσίες που παρείχε: «Είμαι διεθνής επιχειρηματίας, ιδρυτής του ομίλου εταιρειών Pima και από το 2011 έκανα μεγάλες επενδύσεις ιδίως σε ακίνητα στην Ελλάδα με αποκλειστικό δικό μου κόστος πολλών δεκάδων εκατομμύριων ευρώ (άνω των 100 εκατ. ευρώ), πράγμα που και ο αντίδικος συνομολογεί στην αγωγή που περιέχει στην αίτησή του εναντίον μου. Στην ως άνω δραστηριότητά μου στην Ελλάδα, ο αντίδικος μου παρείχε υπηρεσίες, μεσιτικές και συμβουλευτικές, και έλαβε όλα αυτά τα έτη έως και το 2019 πλουσιοπάροχες αμοιβές και bonus από εμένα, που υπερβαίνουν το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ». Επίσης, όπως ισχυρίζεται ο Κομέρ και επιβεβαιώνει ο Ζοράτλι στη δική του αγωγή, στις 8 Ιανουαρίου του 2020 υπέγραψαν ιδιωτικό συμφωνητικό, με το οποίο ο Κομέρ τού έδωσε 1 εκατ. ευρώ, ενώ συμφωνήθηκε και η πληρωμή άλλων 4,32 εκατ. ευρώ εφόσον ο Ζοράτλι έβρισκε επενδυτή ο οποίος θα έδινε 30 εκατ. ευρώ για να αποκτήσει το εμπορικό κέντρο στη Θεσσαλονίκη.
«Την 8/1/2020, καταρτίσαμε συμβιβαστική συμφωνία, με την οποία διευθετήσαμε αμετάκλητα κάθε μεταξύ μας διαφορά και ο αντίδικος αναγνώρισε πως ουδεμία απαίτηση έχει εναντίον μου και των εταιρειών μου παγκοσμίως, σε κάθε δε περίπτωση ρητά παραιτήθηκε από οποιαδήποτε τέτοια αξίωση, βάσει της συνεργασίας μας στην επενδυτική μου δραστηριότητα από το 2011-2012 ιδίως στην Ελλάδα, λαμβάνοντας γι’ αυτό ο αντίδικος (μεταξύ άλλων) ποσό 1 εκατ. ευρώ τον Μάρτιο του 2020 και την υπόσχεσή μου να λάβει άλλα 4,32 εκατ. ευρώ, αν επιτύγχανε πώληση εμπορικού μου κέντρου στη Θεσσαλονίκη σε ποσό άνω των 30 εκατ. ευρώ, κατά τους όρους της συμφωνίας, σε συνέχεια ποσών άνω των 2,5 εκατ. ευρώ που ο αντίδικος είχε λάβει από εμένα ως αμοιβές από το 2012 έως το 2019 πλέον κάλυψης όλων των εξόδων του κ.λπ. Και άλλων ωφελημάτων που διαρκώς του παρείχα».
Για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό ο Ζοράτλι δίνει τη δική του εκδοχή αναφέροντας ότι ουσιαστικά παγιδεύτηκε, ενώ εμπλέκει κι άλλα πρόσωπα, όπως τον ψυχίατρο αδελφό του Κομέρ!
Δείτε τι λέει συγκριμένα: «Με κάλεσε ο αδελφός του εναγομένου Τόνι Κομέρ, γνωστός ψυχίατρος του Λιβάνου, και ζήτησε να με συναντήσει ως εκπρόσωπος του αδελφού του. Δεν υποψιάστηκα κάτι διότι θεώρησα ότι σε μια τόσο προσωπική σχέση το να έρθω σε επαφή με τον αδελφό του αντί για τον ίδιο δεν θα ήταν καθόλου απρόσφορο, το αντίθετο μάλιστα. Πράγματι ο Τόνι Κομέρ ήρθε στην Αθήνα, αρχικά στις 10 Δεκεμβρίου του 2019 και συναντηθήκαμε στα γραφεία του εναγομένου».
Στη συνέχεια της αγωγής του ο Ζοράτλι ισχυρίζεται ότι μετά από μήνυμα που δέχτηκε από στενό συνεργάτη του Κριστιάν Κομέρ δέχτηκε να πάει στο Κατάρ προκειμένου να διαπραγματευτεί τα χρήματα που διεκδικούσε. «Μετά την άφιξή μας στο Κατάρ, τις διαπραγματεύσεις μαζί μου ανέλαβε ο προαναφερθείς στενός συνεργάτης του εναγομένου George Bou Abboud, ο οποίος έφτασε από νωρίς το πρωί της επομένης στο ξενοδοχείο μου, κρατώντας ένα προδιατυπωμένο κείμενο συμφωνίας μισής σελίδας, το οποίο και μου έδωσε αξιώνοντας επιτακτικά να υπογράψω. Σύμφωνα με το περιεχόμενο του κειμένου αυτού, θα λάμβανα μεν σε διάστημα ενός μηνός το ποσό του 1 εκατ. ευρώ, κάτι που είχα απόλυτη ανάγκη, και με την ολοκλήρωση της πώλησης του mall της Θεσσαλονίκης θα λάμβανα επιπλέον το ποσό των 4.320.000 ευρώ, απαλλαγμένο από φόρους, υπό την προϋπόθεση ότι η πώληση αυτή θα γινόταν εντός τριών μηνών και το τίμημα θα ξεπερνούσε τα 30.000.000 ευρώ... Διαβάζοντας το έγγραφο, αντιλήφθηκα ότι, έναντι πινακίου φακής, παραιτούμουν ρητά από κάθε άλλο δικαίωμά μου ως παρακοινωνού τόσο στα κέρδη από τα άλλα επιχειρηματικά σχέδια (projects) ακινήτων στην Ελλάδα όσο και στα κέρδη της WakeUp Srl, αλλά και στην ίδια τη συμμετοχή μου στο κεφάλαιό της... Για τις επόμενες τρεις ώρες βρισκόμουν υπό καθεστώς ασφυκτικής πιέσεως να υπογράψω το ως άνω συμφωνητικό, συγχρόνως δε βρισκόμουν υπό την επήρεια φόβου για τη σωματική ακεραιότητα και τη ζωή μου, δεδομένου ότι βρισκόμουν μόνος σε μια ιδιαίτερη ξένη χώρα, χωρίς κανέναν μαζί μου (και χωρίς να γνωρίζω και κανέναν εκεί), περιτριγυρισμένος από τους στενούς συνεργάτες του ατόμου με τον οποίο είχα οικονομικές διαφορές εκατομμυρίων που ήταν κάτοικος της Ντόχα, με ισχυρές διασυνδέσεις στη χώρα»...
Η στάση του ήταν “υπόγραψε το χαρτί που σου δίνω, για να πάρεις κάτι” και ταυτοχρόνως “σταμάτα να κάνεις τον δύσκολο, δεν έχεις περιθώρια, δεν θα πάρεις ούτε ένα ευρώ ή πολλά μπορούν να σου συμβούν σε μια ξένη χώρα”. Η συζήτηση ήταν σταθερά πολύ υποτιμητική για εμένα, με ειρωνείες ότι έχω καταστραφεί, ότι δεν έχω ελπίδα και ότι τυχερός είμαι γι’ αυτά που μου δίνουν, τα οποία είναι πολλά, και με ευθείες απειλές τόσο για το άμεσο μέλλον μου στην Ντόχα όσο και για την οικονομική μου επιβίωση, αν δεν συνεργαστώ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο και στα πλαίσια της αφόρητης ψυχολογικής πίεσης από πλευράς των ανθρώπων του εναγομένου, φοβούμενος ότι, στην καλύτερη περίπτωση, δεν θα λάβω το παραμικρό αν δεν συμφωνήσω και όντας μάλιστα πεπεισμένος ότι αν δεν υπέγραφα οι συνέπειες για εμένα θα ήταν καταστροφικές σε όλους τους τομείς, υπέγραψα σε καθεστώς πλήρους και συντριπτικού πειθαναγκασμού το από 08.01.2020 προδιατυπωμένο ιδιωτικό συμφωνητικό που μου εμφάνισε ο εναγόμενος», αναφέρει συγκεκριμένα για το ταξίδι στο Κατάρ και το συμφωνητικό που υπέγραψε.
Ο Ζοράτλι κατέθεσε και ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του Κομέρ ζητώντας την έκδοση προσωρινής διαταγής με την οποία να απαγορευτεί η οποιαδήποτε μεταβολή της ακίνητης ή κινητής περιουσίας του Κομέρ, αλλά και να διαταχθεί η δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών στην Ελλάδα μέχρι να εκδικαστεί η αγωγή του. Η έκδοση προσωρινής διαταγής συζητήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, στις 15 του μήνα, αλλά απορρίφθηκε από το δικαστήριο. Η συνέχεια της δικαστικής διαμάχης αναμένεται τον Απρίλιο, όπου έχει οριστεί δικάσιμος.
Τι απαντά ο Κομέρ
Από την πλευρά του ο Κριστιάν Κομέρ, με αγωγή που κατέθεσε λίγες ημέρες μετά, στις 29 Δεκεμβρίου, αρνείται τους περισσότερους ισχυρισμούς του ενάγοντα και επιπροσθέτως αναφέρει ότι έχει αποπληρώσει πλουσιοπάροχα τον Ζοράτλι για τις υπηρεσίες που παρείχε: «Είμαι διεθνής επιχειρηματίας, ιδρυτής του ομίλου εταιρειών Pima και από το 2011 έκανα μεγάλες επενδύσεις ιδίως σε ακίνητα στην Ελλάδα με αποκλειστικό δικό μου κόστος πολλών δεκάδων εκατομμύριων ευρώ (άνω των 100 εκατ. ευρώ), πράγμα που και ο αντίδικος συνομολογεί στην αγωγή που περιέχει στην αίτησή του εναντίον μου. Στην ως άνω δραστηριότητά μου στην Ελλάδα, ο αντίδικος μου παρείχε υπηρεσίες, μεσιτικές και συμβουλευτικές, και έλαβε όλα αυτά τα έτη έως και το 2019 πλουσιοπάροχες αμοιβές και bonus από εμένα, που υπερβαίνουν το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ». Επίσης, όπως ισχυρίζεται ο Κομέρ και επιβεβαιώνει ο Ζοράτλι στη δική του αγωγή, στις 8 Ιανουαρίου του 2020 υπέγραψαν ιδιωτικό συμφωνητικό, με το οποίο ο Κομέρ τού έδωσε 1 εκατ. ευρώ, ενώ συμφωνήθηκε και η πληρωμή άλλων 4,32 εκατ. ευρώ εφόσον ο Ζοράτλι έβρισκε επενδυτή ο οποίος θα έδινε 30 εκατ. ευρώ για να αποκτήσει το εμπορικό κέντρο στη Θεσσαλονίκη.
«Την 8/1/2020, καταρτίσαμε συμβιβαστική συμφωνία, με την οποία διευθετήσαμε αμετάκλητα κάθε μεταξύ μας διαφορά και ο αντίδικος αναγνώρισε πως ουδεμία απαίτηση έχει εναντίον μου και των εταιρειών μου παγκοσμίως, σε κάθε δε περίπτωση ρητά παραιτήθηκε από οποιαδήποτε τέτοια αξίωση, βάσει της συνεργασίας μας στην επενδυτική μου δραστηριότητα από το 2011-2012 ιδίως στην Ελλάδα, λαμβάνοντας γι’ αυτό ο αντίδικος (μεταξύ άλλων) ποσό 1 εκατ. ευρώ τον Μάρτιο του 2020 και την υπόσχεσή μου να λάβει άλλα 4,32 εκατ. ευρώ, αν επιτύγχανε πώληση εμπορικού μου κέντρου στη Θεσσαλονίκη σε ποσό άνω των 30 εκατ. ευρώ, κατά τους όρους της συμφωνίας, σε συνέχεια ποσών άνω των 2,5 εκατ. ευρώ που ο αντίδικος είχε λάβει από εμένα ως αμοιβές από το 2012 έως το 2019 πλέον κάλυψης όλων των εξόδων του κ.λπ. Και άλλων ωφελημάτων που διαρκώς του παρείχα».
Για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό ο Ζοράτλι δίνει τη δική του εκδοχή αναφέροντας ότι ουσιαστικά παγιδεύτηκε, ενώ εμπλέκει κι άλλα πρόσωπα, όπως τον ψυχίατρο αδελφό του Κομέρ!
Δείτε τι λέει συγκριμένα: «Με κάλεσε ο αδελφός του εναγομένου Τόνι Κομέρ, γνωστός ψυχίατρος του Λιβάνου, και ζήτησε να με συναντήσει ως εκπρόσωπος του αδελφού του. Δεν υποψιάστηκα κάτι διότι θεώρησα ότι σε μια τόσο προσωπική σχέση το να έρθω σε επαφή με τον αδελφό του αντί για τον ίδιο δεν θα ήταν καθόλου απρόσφορο, το αντίθετο μάλιστα. Πράγματι ο Τόνι Κομέρ ήρθε στην Αθήνα, αρχικά στις 10 Δεκεμβρίου του 2019 και συναντηθήκαμε στα γραφεία του εναγομένου».
Στη συνέχεια της αγωγής του ο Ζοράτλι ισχυρίζεται ότι μετά από μήνυμα που δέχτηκε από στενό συνεργάτη του Κριστιάν Κομέρ δέχτηκε να πάει στο Κατάρ προκειμένου να διαπραγματευτεί τα χρήματα που διεκδικούσε. «Μετά την άφιξή μας στο Κατάρ, τις διαπραγματεύσεις μαζί μου ανέλαβε ο προαναφερθείς στενός συνεργάτης του εναγομένου George Bou Abboud, ο οποίος έφτασε από νωρίς το πρωί της επομένης στο ξενοδοχείο μου, κρατώντας ένα προδιατυπωμένο κείμενο συμφωνίας μισής σελίδας, το οποίο και μου έδωσε αξιώνοντας επιτακτικά να υπογράψω. Σύμφωνα με το περιεχόμενο του κειμένου αυτού, θα λάμβανα μεν σε διάστημα ενός μηνός το ποσό του 1 εκατ. ευρώ, κάτι που είχα απόλυτη ανάγκη, και με την ολοκλήρωση της πώλησης του mall της Θεσσαλονίκης θα λάμβανα επιπλέον το ποσό των 4.320.000 ευρώ, απαλλαγμένο από φόρους, υπό την προϋπόθεση ότι η πώληση αυτή θα γινόταν εντός τριών μηνών και το τίμημα θα ξεπερνούσε τα 30.000.000 ευρώ... Διαβάζοντας το έγγραφο, αντιλήφθηκα ότι, έναντι πινακίου φακής, παραιτούμουν ρητά από κάθε άλλο δικαίωμά μου ως παρακοινωνού τόσο στα κέρδη από τα άλλα επιχειρηματικά σχέδια (projects) ακινήτων στην Ελλάδα όσο και στα κέρδη της WakeUp Srl, αλλά και στην ίδια τη συμμετοχή μου στο κεφάλαιό της... Για τις επόμενες τρεις ώρες βρισκόμουν υπό καθεστώς ασφυκτικής πιέσεως να υπογράψω το ως άνω συμφωνητικό, συγχρόνως δε βρισκόμουν υπό την επήρεια φόβου για τη σωματική ακεραιότητα και τη ζωή μου, δεδομένου ότι βρισκόμουν μόνος σε μια ιδιαίτερη ξένη χώρα, χωρίς κανέναν μαζί μου (και χωρίς να γνωρίζω και κανέναν εκεί), περιτριγυρισμένος από τους στενούς συνεργάτες του ατόμου με τον οποίο είχα οικονομικές διαφορές εκατομμυρίων που ήταν κάτοικος της Ντόχα, με ισχυρές διασυνδέσεις στη χώρα»...
Η στάση του ήταν “υπόγραψε το χαρτί που σου δίνω, για να πάρεις κάτι” και ταυτοχρόνως “σταμάτα να κάνεις τον δύσκολο, δεν έχεις περιθώρια, δεν θα πάρεις ούτε ένα ευρώ ή πολλά μπορούν να σου συμβούν σε μια ξένη χώρα”. Η συζήτηση ήταν σταθερά πολύ υποτιμητική για εμένα, με ειρωνείες ότι έχω καταστραφεί, ότι δεν έχω ελπίδα και ότι τυχερός είμαι γι’ αυτά που μου δίνουν, τα οποία είναι πολλά, και με ευθείες απειλές τόσο για το άμεσο μέλλον μου στην Ντόχα όσο και για την οικονομική μου επιβίωση, αν δεν συνεργαστώ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο και στα πλαίσια της αφόρητης ψυχολογικής πίεσης από πλευράς των ανθρώπων του εναγομένου, φοβούμενος ότι, στην καλύτερη περίπτωση, δεν θα λάβω το παραμικρό αν δεν συμφωνήσω και όντας μάλιστα πεπεισμένος ότι αν δεν υπέγραφα οι συνέπειες για εμένα θα ήταν καταστροφικές σε όλους τους τομείς, υπέγραψα σε καθεστώς πλήρους και συντριπτικού πειθαναγκασμού το από 08.01.2020 προδιατυπωμένο ιδιωτικό συμφωνητικό που μου εμφάνισε ο εναγόμενος», αναφέρει συγκεκριμένα για το ταξίδι στο Κατάρ και το συμφωνητικό που υπέγραψε.
Ο Ζοράτλι κατέθεσε και ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του Κομέρ ζητώντας την έκδοση προσωρινής διαταγής με την οποία να απαγορευτεί η οποιαδήποτε μεταβολή της ακίνητης ή κινητής περιουσίας του Κομέρ, αλλά και να διαταχθεί η δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών στην Ελλάδα μέχρι να εκδικαστεί η αγωγή του. Η έκδοση προσωρινής διαταγής συζητήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, στις 15 του μήνα, αλλά απορρίφθηκε από το δικαστήριο. Η συνέχεια της δικαστικής διαμάχης αναμένεται τον Απρίλιο, όπου έχει οριστεί δικάσιμος.
Βασίλης Γούλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες