Πέθανε σε ηλικία 82 ετών ο άνθρωπος που συγκλόνισε την Ελλάδα όταν αποκαλύφθηκε το 1987 πως επί 6 χρόνια δολοφονούσε ηλικιωμένους για να τους φάει την κληρονομιά. Η δράση της «Εταιρείας» αφορούσε σε μια χρονική περίοδο από το 1981 έως το 1987. Τη Μεγάλη Εβδομάδα εκείνης της χρονιάς μονοπώλησε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τα δελτία ειδήσεων σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Ο εγκέφαλος Ο Χρήστος Παπαδόπουλος είχε το τέλειο προφίλ του πολίτη υπεράνω πάσης υποψίας.
Ο δικηγόρος, πρώην Δήμαρχος Νέας Χαλκηδόνας και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, Χρ.Παπαδόπουλος θα μένει στην ιστορία ως επικεφαλής της αποκαλούμενης εταιρίας δολοφόνων . Αφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Αγία Όλγα καθώς νικήθηκε από το γήρας μετά από ολιγοήμερη νοσηλεία.
Η δράση της «Εταιρείας» αφορούσε σε μια χρονική περίοδο από το 1981 έως το 1987. Τη Μεγάλη Εβδομάδα εκείνης της χρονιάς μονοπώλησε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τα δελτία ειδήσεων σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις.
Ο εγκέφαλος
Ο Χρήστος Παπαδόπουλος είχε το τέλειο προφίλ του πολίτη υπεράνω πάσης υποψίας. Οικογενειάρχης( η γυναίκα καταδικάστηκε επίσης για συμμετοχή στην υπόθεση και εντέλει χώρισαν) πατέρας τριών εξαιρετικών παιδιών που διαπρέπουν ως επιστήμονες, δικηγόρος και εκλεγμένος τοπικός άρχων ως Δήμαρχος Νέας Χαλκηδόνας και στέλεχος του Πασόκ. Όταν αποκαλύφθηκε εμπλοκή του σε οκτώ δολοφονίες ηλικιωμένων και καταδικάστηκε σε 8 φορές εις θάνατον (δεν εκτελέστηκε ποτέ βέβαια) και 25 χρόνια κάθειρξη ήταν 51 ετών.
Σε ηλικία 73 ετών το 2009 αποφυλακίστηκε και άνοιξε γραφείο και ασχολείτο με τελωνειακές και φορορολογικές υποθέσεις. Όμως το 2011 κατηγορήθηκε πάλι για την αρπαγή μιας γυναίκας επιστρέφοντας για ένα μικρό διάστημα στις φυλακές.
Είχε γεννηθεί στα Φιλιατά Πλάτανου Θεσπρωτίας και όταν βγήκε από τις φυλακές ζούσε στο Μενίδι. «Εύχομαι να συγχωρέσει ο Θεός τα όποια αμαρτήματά του», ήταν το σχόλιο του συνηγόρου του σε αυτή την μακρά διαδρομή εγκληματικής δράσης, Περικλή Σταυριανάκη 
Η ιστορία της “εταιρείας δολοφόνων”
Πριν από 33χρόνια όταν ακόμα οι εγκληματικές οργανώσεις στην χώρα μας ήταν σε νηπιακό στάδιο… η συμμορία που οι αρχές της έδωσαν το προσωνύμιο «Εταιρεία Δολοφόνων», είχε ως εγκέφαλο έναν σατανικό δικηγόρο τον Χρήστο Παπαδόπουλο.
Ο “αρχηγός” της οργάνωσης που σκότωνε πλούσιους ηλικιωμένους και στη συνέχεια πλαστογραφούσε τις διαθήκες τους προκειμένου να καρπωθεί ο ίδιος και οι συνεργοί του την περιουσία τους. Τα μέλη της εταιρείας δολοφόνων που έστειλε στον άλλον κόσμο 8 ηλικιωμένους οι οποίοι στην πλειονότητα τους δεν είχαν άμεσους συγγενείς δηλαδή παιδιά και εγγόνια αλλά ανίψια από αδέρφια ή μακρινούς συγγενείς, είχαν διακριτούς ρόλους μεταξύ τους, με τον 50χρονο τότε δικηγόρο και πρώην δήμαρχο Χαλκηδώνας να δίνει τις κατευθυντήριες εντολές, και οι υπόλοιποι να εκτελούν το σχέδιο δράσης άλλοτε σε το ρόλο “γαμπρού” για τις ανύπαντρες “μεγαλοκοπέλες” που είχαν βάλει στο μάτι και άλλοτε σε ρόλο νεκροθάφτη που εξαφάνιζε όσους είχαν βγάλει από τη μέση…
Τα μέλη της οργάνωσης
Ο δικαστικός επιμελητής εμφανιζόταν ως επίδοξος «γαμπρός» στις ηλικιωμένες κυρίες που ήταν στόχοι της οργάνωσης. Κέρδιζε την εμπιστοσύνη τους ταυτόχρονα με την πρόσβαση στο σπίτι τους. Σε συνεννόηση με τον Παπαδόπουλο, μελετούσαν τις κινήσεις των θυμάτων και εκτελούσαν μεθοδικά το αποτρόπαιο έργο τους. Η συγκατηγορούμενη τους νοικοκυρά, σύζυγος δικαστικού επιμελητή, η οποία στο τέλος αποδείχθηκε πιο στυγνή εγκληματίας και από τον εμπνευστή της «εταιρείας». Ο εργολάβος, ήταν ο άνθρωπος που αναλάμβανε να εξαφανίζει τα πτώματα, ο «νεκροθάφτης» της συμμορίας. Ο έμπορος, ήταν ο υπαρχηγός του Παπαδόπουλου και μαζί κατέστρωναν τα σχέδια της εγκληματικής δραστηριότητας της «εταιρείας» τους. Ο θυρωρός ήταν ο «τσιλιαδόρος» της «εταιρείας». Αυτά ήταν τα βασικά μέλη ενώ ανάλογα με την υπόθεση εκτέλεσης που αναλάμβαναν συμμετείχαν και άλλα πρόσωπα, πάντα με το χαμηλό προφίλ του οικογενειάρχη και χαμηλών τόνων. Συμβολαιογράφοι, δικαστικοί επιμελητές, ψευδομάρτυρες, ειδικοί πλαστογράφοι (για τις διαθήκες των θυμάτων)….
Η δράση της
Η δράση της «Εταιρείας» αφορούσε σε μια χρονική περίοδο από το 1981 έως το 1987. Τη Μεγάλη Εβδομάδα εκείνης της χρονιάς μονοπώλησε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τα δελτία ειδήσεων σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Ο εγκέφαλος Χρήστος Παπαδόπουλος είχε το τέλειο προφίλ του πολίτη υπεράνω πάσης υποψίας. Οικογενειάρχης, πατέρας τριών παιδιών, δικηγόρος και εκλεγμένος τοπικός άρχων ως Δήμαρχος Νέας Χαλκηδόνας και στέλεχος του Πασόκ. Όταν αποκαλύφθηκε εμπλοκή του σε οκτώ δολοφονίες ηλικιωμένων ήταν 51 ετών….
Το τελευταίο θύμα «αποκάλυψε» τη μακάβρια δράση της «Εταιρείας»
ΤΟ1986 ο εφοπλιστής Χαράλαμπος Τυπάλδος αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 84 ετών. Βρέθηκε νεκρός στα γραφεία της ναυτιλιακής στον Πειραιά και ο θάνατός του αποδόθηκε σε καρδιακή προσβολή. Όταν ένα άγνωστο πρόσωπο, (στην συνέχεια αποδείχθηκε ως το δεξί χέρι του Παπαδόπουλου στην οργάνωση, εμφανίστηκε στη διαθήκη του εκλιπόντος, η σύζυγος και η κόρη του ανέθεσαν στον ιδιωτικό ντετέκτιβ Κωνσταντίνο Σπύρου να διερευνήσει το θέμα. Το κουβάρι που οδήγησε στην μακάβρια δράση της Εταιρείας Δολοφόνων, άρχισε να ξετυλίγεται. Αρχηγός την σπείρας ήταν ο Χρήστος Παπαδόπουλος…
Τα οκτώ θύματα των δολοφόνων
Συγγενής του «εγκεφάλου» το πρώτο θύμα: Πρώτο θύμα καταγράφεται ο θείος της γυναίκας του Χρήστου Παπαδόπουλου. Ο Βασίλης Ελευθεριάδης «πεθαίνει» και η Εταιρεία παρεμβαίνει στη διαθήκη του ορίζοντας υψηλό κληρονόμο τον γιο του Παπαδόπουλου και βαφτιστήρι του νεκρού. Οι γυναίκες θύματα: πρώτη ήταν μια 65χρονη. Αν και βρέθηκε νεκρή σε άλσος στο Κολωνάκι η εκδοχή για το θάνατό της ήταν εμπλοκή σε τροχαίο. Ακολουθεί η Έλλη Βεριοπούλου, θεία της. Μάλιστα έμεναν μαζί σε ρετιρέ του Κολωνακίου. Η διαθήκη της Βεριοπούλου όριζε ως κληρονόμους 46 γυναίκες, ανάμεσά τους και οι δύο κόρες του Παπαδόπουλου. Με έναν περίεργο όρο που ευνοούσε τις δύο κυρίες, η επικαρπία ολόκληρης της περιουσίας της θανούσης περιήλθε στις δύο κόρες. Σύμφωνα με τον όρο αυτό οι δύο κόρες και άλλες δύο γυναίκες είχαν την επικαρπία της περιουσίας. Αν όμως κάποια από τις 4 είτε λόγω θανάτου είτε έκανε αποποίηση κληρονομιάς, η κυριότητα περνούσε στις υπόλοιπες επικαρπώτριες. Και όπως καταλαβαίνει κανείς οι δύο γυναίκες αποποιήθηκαν κι έτσι οι δύο κόρες του Παπαδόπουλου έγιναν κύριες κληρονόμοι. Στην πορεία των ερευνών αποκαλύφθηκε ότι οι δύο μάρτυρες στη διαθήκη της Βεριοπούλου, που συνέταξε γυναίκα συμβολαιογράφος ήταν παρόντες, πάλι ως μάρτυρες και στην σύνταξη της διαθήκης του τελευταίου θύματος της εταιρείας, Χαράλαμπου Τυπάλδου….
Επόμενο θύμα ήταν η 70χρονη Ευφροσύνη Φραγκουλάκη, θεία της γυναίκας μέλους της οργάνωσης. Η 70χρονη, τρεις φορές χήρα, ζούσε μόνη της στη Βούλα. Λίγους μήνες πριν πεθάνει ένας άνδρας άρχισε να την κολακεύει και έγιναν ζευγάρι. Ο περίπου συνομήλικός της, που τον σύστηνε ως Δημήτρη ήταν μόνιμα στο πλευρό της και η γυναίκα δήλωνε ότι θα παντρευτούν και θα έφευγαν να ζήσουν στην Ελβετία. Πούλησε κι ένα διαμερισματάκι που είχε στην τιμή των 6,5 εκατομμυρίων δραχμών για να χρηματοδοτήσει την μετοίκηση του ζευγαριού. Τελικά η Φραγκουλάκη βρέθηκε νεκρή, χτυπημένη με πέτρα στο κεφάλι. Ο «Δημήτρης» ήταν ο δικαστικός επιμελητής που είχε ανλάβει χρέη “γαμπρού”, μέλος της εταιρείας δολοφόνων. Αυτή που της έλιωσε με μια πέτρα το κεφάλι ήταν η ανιψιά της ,επίσης μέλος της οργάνωσης. Το θράσος και οι μέθοδοι της σπείρας ήταν πρωτόγνωρες. Η δράστιδα της δολοφονίας αρχικά υποδυόταν τη νεκρή θεία της στα τηλέφωνα που την καλούσαν ενώ κατέθεσε και αγωγή διεκδικώντας δεδουλευμένα τεσσάρων ετών υποστηρίζοντας ότι εργαζόταν ως οικιακή βοηθός στο σπίτι της θείας της. Άλλα θύματα της εγκληματικής οργάνωσης ήταν οι : Ευθυμία Πρωτονοταρίου, η 75χρονη εξαδέλφη της Βεργιοπούλου ο Άγγελος Καλαφάτης και ο Σταμάτης Μπρουζάκης. Τελευταίο θύμα ήταν ο Χαράλαμπος Τυπάλδος. Μάλιστα ότι στη δολοφονία, τελικά, Τυπάλδου είχαν συμμετοχή και ο δικαστικός επιμελητής με την γυναίκα συνεργό τους, η οποία πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι ο άτυχος εφοπλιστής έπαθε ανακοπή στο κρεβάτι ενώ έκαναν σεξ….
Η δίκη
Η δίκη των μελών της “εταιρείας δολοφόνων” διεξήχθη στην δικαστική αίθουσα των Γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, η οποία τα μετέπειτα χρόνια αναμορφώθηκε πλήρως και φιλοξένησε πολύκροτες δίκες με πολλούς κατηγορούμενους.
Η ακροαματική διαδικασία διήρκεσε περισσότερο από ένα μήνα με βασικό μάρτυρα κατηγορίας το ντέντεκτιβ Σπ. Σπύρου, ο οποίος βοήθησε τις αρχές στην εξυχνίαση της υπόθεσης.
Απολογούμενος ο Χρήστος Παπαδόπουλος ισχυρίσθηκε ότι: «Ήμουν εγκέφαλος-ανεγκέφαλος. Τότε είχαν πάρει τα μυαλά μας αέρα, αλλά με το πέρασμα του χρόνου κατάλαβα ότι δεν έπρεπε να τα κάνουμε όλα αυτά. Φτάσαμε σε ακραίες καταστάσεις. Όμως, όσο και αν σας φαίνεται παράξενο, η δράση μας είχε ιδεολογικό υπόβαθρο. Από μικρό παιδί είχα αριστερή συνείδηση. Σε καμία διαθήκη δεν υπήρχαν λιγότεροι από πενήντα κληρονόμοι, συνήθως ήταν από 70-100, ενώ στην υπόθεση του Τυπάλδου παρακαλώ, ήταν 156. Δηλαδή, εγώ δεν τα έκανα όλα αυτά για τον εαυτό μου, αλλά για να βγάλω τον φτωχό από την πείνα του. Τότε πίστευα ότι έχει μεγαλύτερη αξία να φάνε ψωμί 150 άνθρωποι, από τη ζωή ενός 85χρονου ή 90χρονου». Σε άλλο σημείο ανέφερε: «Δολοφονήθηκαν άνθρωποι αλλά με επιστημονικό τρόπο, δεν υπήρξε βασανισμός του θύματος, δεν αντιλαμβανόταν τίποτα… μειώνονταν οι τύψεις και ελαφρύνεται η συνείδηση μου καθώς υπήρξε και ιδεολογικό υπόβαθρο»…
Οι ποινές
Ο Παπαδόπουλος, καταδικάστηκε σε 8 φορές σε θάνατο και 25 χρόνια κάθειρξη, ποινή η οποία δεν εκτελέστηκε και μετατράπηκε σε ισόβια. Οι υπόλοιποι έξι συγκατηγορουμένοι του καταδικάσθηκαν ανάλογα με το βαθμό συμμετοχή τους στα εγκλήματα, ο υπαρχηγός σε δις ισόβια και 13,5 χρόνια κάθειρξη, ο “γαμπρός” σε 22,5 χρόνια κάθειρξη, ο νεκροθάφτης σε 17 χρόνια κάθειρξη, η γυναίκα της οργάνωσης σε 15,5 χρόνια κάθειρξη και ο “τσιλιαδόρος” σε 12 χρόνια κάθειρξη, ποινή την οποία δεν πρόλαβε να εκτίσει γιατί αυτοκτόνησε μέσα στη φυλακή.
Ο Παπαδόπουλος κλείστηκε στις φυλακές της Κέρκυρας χωρίς να δημιουργήσει κανένα πρόβλημα. Ήταν ένας ήσυχος κρατούμενος και μάλιστα πήρε και άδεια από την οποία επέστρεψε κανονικά στο κελί του. Όμως το 2001 ο εγκέφαλος της σπείρας είχε άλλα σχέδια. Στη δεύτερη άδεια που έλαβε δεν επέστρεψε πίσω στις φυλακές. Εντοπίστηκε αργότερα σε διαμέρισμα στην Κυψέλη και οδηγήθηκε στις φυλακές Διαβατών Θεσσαλονίκης, όπου έμεινε έως το 2008. Τότε αξιοποίησε τον νόμο και αποφυλακίστηκε μετά από σχετική αίτηση. Άνοιξε γραφείο με τελωνειακές και φορορολογικές υποθέσεις.
Ωστόσο το 2011 και ενώ ήταν ήδη 73 ετών, βρέθηκε ξανά κατηγορούμενος για την απαγωγή μιας 57χρονης γυναίκας. Επρόκειτο για μια κοσμική γυναίκα της Αθήνας, την οποία προσέγγισε με σκοπό να σφετεριστεί την περιουσία της. Ήταν χήρα ενός από τους μεγαλύτερους αντικέρ και βρέθηκε στο στόχαστρο του Χρήστου Παπαδόπουλου. Την άτυχη γυναίκα, ο Παπαδόπουλος και ένας 50χρονος συνεργός του, την κρατούσαν σε ένα σπίτι στη Συκιά Ξυλοκάστρου. Το σπίτι αποκαλύφθηκε από ένα «λάθος» της καθαρίστριας. Η γυναίκα μπήκε σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και συνεργάστηκε με τις αρχές. Ο ντετέκτιβ Κώστας Σπύρου, που ξεσκέπασε την εταιρεία δολοφόνων υποστήριξε τότε ότι ο Παπαδόπουλος ευθύνεται για την εξαφάνιση δύο ακόμη ατόμων και ότι μέσα από τις φυλακές στρατολόγησε νέα μέλη για τις επόμενες δράσεις της εταιρείας δολοφόνων.
Όλοι οι άντρες κατηγορούμενοι δεν ζουν πια εκτός από τον αυτόχειρα έχουν πεθάνει όλοι από φυσικά αίτια, με τελευταίο τον εγκέφαλο της εγκληματικής οργάνωσης Χρήστο Παπαδόπουλο.
Διαβάστε σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες