Ουάσιγκτον, 28 Αυγούστου 1963: Η ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ σε μια μνημειώδη αντιρατσιστική διαδήλωση
Καλοκαίρι 1963, 61 χρόνια πριν, και οι ΗΠΑ ζουν, για μια ακόμη φορά, τον τρόμο του ρατσισμού. Ειδικά στις νότιες πολιτείες ακροδεξιές ρατσιστικές
οργανώσεις, με επικεφαλής τη διαβόητη «Κου – Κλουξ – Κλαν», αλλά και οι αστυνομικές δυνάμεις, απαντούν με ωμή βία στις διεκδικήσεις των μαύρων για τα δικαιώματα στην εργασία και την εκπαίδευση, αλλά και την αναγνώριση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων, που διαρκώς παραβιάζονται.
Οι εκδηλώσεις του αντιρατσιστικού κινήματος στις ΗΠΑ, όπου συμμετέχουν μαύροι και λευκοί δεν σταματούν. Κορύφωση η μνημειώδης διαδήλωση στις 28 Αυγούστου 1963 στην Ουάσιγκτον, στην οποία πήραν μέρος πάνω από 200.000 άτομα.
Κεντρικός ομιλητής στην τεράστια συγκέντρωση είναι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (1929 – 1968) και η ομιλία του έμεινε στην ιστορία με τον τίτλο «Εχω ένα όνειρο…».
Ακολουθεί απόσπασμα της ιστορικής ομιλίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (χωρίς υπότιτλους στα ελληνικά). Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα μεταφρασμένα κάτω από το βίντεο.
«…Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα αυτό το έθνος θα ξεσηκωθεί και θα ζήσει το αληθινό νόημα της πεποίθησής του: «Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί ίσοι».
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα στους κόκκινους λόφους της Τζάρτζαρα, οι γιοι των πρώτων σκλάβων και οι γιοι των πρώτων ιδιοκτητών θα μπορέσουν να καθίσουν μαζί στο τραπέζι της αδελφότητας.
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα ακόμη και η Πολιτεία του Μισισίπι, μια έρημη πολιτεία, πνιγμένη από τη λάβρα της αδικίας και της καταπίεσης, θα μεταμορφωθεί σε μια όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης. Έχω ένα όνειρο ότι τα τέσσερα παιδιά μου μια μέρα θα ζήσουν σε ένα έθνος, όπου δε θα κριθούν από το χρώμα του δέρματος τους, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους.
(…) Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα η πολιτεία της Αλαμπάμα θα μεταμορφωθεί σε μια πολιτεία, όπου τα μικρά μαύρα αγόρια και κορίτσια θα μπορέσουν να πιαστούν χέρι με χέρι με τα μικρά λευκά αγόρια και κορίτσια και να περπατήσουν μαζί σας αδελφές και αδελφοί».
Την ίδια εποχή οι φυλετικές διακρίσεις συνεχίζονται και παίρνουν μεγαλύτερες διαστάσεις. Οι κυβερνήτες του Μισισιπή Ρος Μπαρνέτ και της Αλαμπάμα Τζορτζ Ουάλας εμποδίζουν, με τις αστυνομικές δυνάμεις, την εγγραφή δύο μαύρων στα Πανεπιστήμια των πολιτειών τους, αψηφώντας και το Ανώτατο Δικαστήριο. Μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται ο πρόεδρος Κένεντι κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και κινητοποιεί ισχυρότατες δυνάμεις του στρατού και της Εθνοφρουράς.
Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ (1929 – 1968) έφυγε από τη ζωή στις 4 Απριλίου 1968. Ήταν μόλις 39 ετών. Βρισκόταν σε ταξίδι στο Μέμφις του Τενεσί για την υποστήριξη μιας απεργίας εργαζομένων στα νοσοκομεία. Δολοφονήθηκε από ένα λευκό ελεύθερο σκοπευτή. Στεκόταν στο μπαλκόνι του μοτέλ, όπου ήταν με τους στενούς συνεργάτες του. Στις 10 Μαρτίου 1969 ο δολοφόνος του, Τζέιμς Ιρλ Ρέι,καταδικάστηκε.
https://www.imerodromos.gr/
Καλοκαίρι 1963, 61 χρόνια πριν, και οι ΗΠΑ ζουν, για μια ακόμη φορά, τον τρόμο του ρατσισμού. Ειδικά στις νότιες πολιτείες ακροδεξιές ρατσιστικές
οργανώσεις, με επικεφαλής τη διαβόητη «Κου – Κλουξ – Κλαν», αλλά και οι αστυνομικές δυνάμεις, απαντούν με ωμή βία στις διεκδικήσεις των μαύρων για τα δικαιώματα στην εργασία και την εκπαίδευση, αλλά και την αναγνώριση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων, που διαρκώς παραβιάζονται.
Οι εκδηλώσεις του αντιρατσιστικού κινήματος στις ΗΠΑ, όπου συμμετέχουν μαύροι και λευκοί δεν σταματούν. Κορύφωση η μνημειώδης διαδήλωση στις 28 Αυγούστου 1963 στην Ουάσιγκτον, στην οποία πήραν μέρος πάνω από 200.000 άτομα.
Κεντρικός ομιλητής στην τεράστια συγκέντρωση είναι ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (1929 – 1968) και η ομιλία του έμεινε στην ιστορία με τον τίτλο «Εχω ένα όνειρο…».
Ακολουθεί απόσπασμα της ιστορικής ομιλίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (χωρίς υπότιτλους στα ελληνικά). Παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα μεταφρασμένα κάτω από το βίντεο.
«…Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα αυτό το έθνος θα ξεσηκωθεί και θα ζήσει το αληθινό νόημα της πεποίθησής του: «Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί ίσοι».
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα στους κόκκινους λόφους της Τζάρτζαρα, οι γιοι των πρώτων σκλάβων και οι γιοι των πρώτων ιδιοκτητών θα μπορέσουν να καθίσουν μαζί στο τραπέζι της αδελφότητας.
Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα ακόμη και η Πολιτεία του Μισισίπι, μια έρημη πολιτεία, πνιγμένη από τη λάβρα της αδικίας και της καταπίεσης, θα μεταμορφωθεί σε μια όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης. Έχω ένα όνειρο ότι τα τέσσερα παιδιά μου μια μέρα θα ζήσουν σε ένα έθνος, όπου δε θα κριθούν από το χρώμα του δέρματος τους, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους.
(…) Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα η πολιτεία της Αλαμπάμα θα μεταμορφωθεί σε μια πολιτεία, όπου τα μικρά μαύρα αγόρια και κορίτσια θα μπορέσουν να πιαστούν χέρι με χέρι με τα μικρά λευκά αγόρια και κορίτσια και να περπατήσουν μαζί σας αδελφές και αδελφοί».
Την ίδια εποχή οι φυλετικές διακρίσεις συνεχίζονται και παίρνουν μεγαλύτερες διαστάσεις. Οι κυβερνήτες του Μισισιπή Ρος Μπαρνέτ και της Αλαμπάμα Τζορτζ Ουάλας εμποδίζουν, με τις αστυνομικές δυνάμεις, την εγγραφή δύο μαύρων στα Πανεπιστήμια των πολιτειών τους, αψηφώντας και το Ανώτατο Δικαστήριο. Μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται ο πρόεδρος Κένεντι κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και κινητοποιεί ισχυρότατες δυνάμεις του στρατού και της Εθνοφρουράς.
Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ (1929 – 1968) έφυγε από τη ζωή στις 4 Απριλίου 1968. Ήταν μόλις 39 ετών. Βρισκόταν σε ταξίδι στο Μέμφις του Τενεσί για την υποστήριξη μιας απεργίας εργαζομένων στα νοσοκομεία. Δολοφονήθηκε από ένα λευκό ελεύθερο σκοπευτή. Στεκόταν στο μπαλκόνι του μοτέλ, όπου ήταν με τους στενούς συνεργάτες του. Στις 10 Μαρτίου 1969 ο δολοφόνος του, Τζέιμς Ιρλ Ρέι,καταδικάστηκε.
https://www.imerodromos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες