ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ ΤΟΥ ΒΛΟΧΟΥ
Φώτο από το Μοναστήρι όταν ήταν ενοριακό και οι Καινουργιώτες του άνω και κάτω Βλοχού ζούσαν αγαπημένες αξέχαστες αδερφικές στιγμές.
Με το πανηγύρι τους εντός του Μοναστηριού στις 22 Αυγούστου το βράδυ. Με τον ποδαρόδρομο από το χωριό έως το Μοναστήρι.
Οι αρχικές υποδομές (κελιά), που έφτιαξαν οι ίδιοι οι ενορίτες, αλλά στην πορεία η Κοινότητα Καινουρίου δεν μπόρεσε να συντηρήσει τα κελιά αυτά και το Μοναστήρι συνολικότερα και κάποιοι «μεγαλοσταυρίτες» άρπαξαν την ευκαιρία και το παρέδωσαν στον τοπικό επίσκοπο και κλείδωσαν απ' έξω τους Λαϊκούς.
Απαγόρευσαν ουσιαστικά την ελεύθερη πρόσβαση εντός του Μοναστηριού, που ήταν πριν. Βέβαια δεν παραγνωρίζουμε τις σημαντικές εργασίες-ανακατασκευές που έγιναν από τους μοναχούς στις υποδομές του, αλλά αυτό μόνο αρκεί;
Αντί σήμερα να στηριχθεί ο Μοναστηριακός τουρισμούς όλοι αυτοί κλειδώθηκαν εντός των τειχών και λειτουργούν την ΙΜ μόνο για λατρευτικές τελετές. Εκκλησίες έχουμε και στα χωριά μας το Μοναστήρι του Βλοχού ήταν κάτι παραπάνω, που ίσως όλοι αυτοί οι νεόφερτοι να μην γνωρίζουν!
Με λίγα λόγια έχει χάσει την πλατιά λαϊκή αποδοχή του ως θρησκευτικός και κοινωνικός-λαογραφικός χώρος των λαϊκών και περιορίστηκε σε ένα στενό περιβάλλον της εκκλησίας, όπου οι διάφοροι κύκλοι εκτός ότι έχουν αναγορευτεί ιδιοκτήτες του θρησκευτικού συναισθήματος των ντόπιων, διαχειρίζονται κάτι που δεν τους ανήκει.
Οι ευθύνες πολλές και πολλών για αυτή την εξέλιξη του Μοναστηριού. Υπάρχει άραγε απάντηση σε αυτό το περιβάλλον;
από Dem-Press
Δείτε τη χθεσινή ανάρτηση του Γιάννη Γιαννακόπουλου με φωτο από το Βλοχό και μια παλιά ιστορία
ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ ΤΟΥ ΒΛΟΧΟΥ
Από τις πρώτες εμπειρίες της ζωής μου, που θυμάμαι έντονα, είναι η εκπυρσοκρότηση του κανονιού του Βλοχού.
Ο Βλοχός είναι το ύψωμα που δεσπόζει στα βόρεια του Καινούργιου και στην αρχαιότητα αποτελούσε την ακρόπολη των Θεστιέων με θαυμάσια θέα προς την Αιτωλική πεδιάδα. Εκεί στα κατοπινά χρόνια κτίστηκε το μοναστήρι που εορτάζει στις 23 Αυγούστο όπως προαναφέρω.
Εκεί υπήρχε ένα κανόνι, ούτε ξέρω από πότε, και την παραμονή της εορτής της Παναγίας, 22 Αυγούστου, το γέμιζαν με μπαρούτι και έριχναν μία κανονιά μόλις άρχιζε ο εσπερινός. Η κανονιά ακούγονταν σε ολόκληρη την Αιτωλική πεδιάδα.
Συνέβαινε δε η γιορτή να συμπίπτει με τον τελειωμό της καπνοκαλλιέργειας και μας έβρισκε συνήθως στα καπνοχώραφα για τις τελευταίες εργασίες. Θυμάμαι με το άκουσμα της κανονιάς τους αγρότες να κάνουν τον σταυρό τους και να προσεύχονται στη Παναγιά για καλή τιμή στο καπνό.
Η κανονιά του Βλοχού ήταν και το πρώτο μάθημα φυσικής που θυμάμαι. Ο μακαρίτης ο πατέρας μου, με τρόπο απλοϊκό, μου εξηγούσε ότι πρώτα βλέπουμε τον καπνό και μετά από κάποια δευτερόλεπτα ακούμε την κανονιά επειδή το φως "τρέχει" γρηγορότερα από τον ήχο...
Κάποια στιγμή ζήτησα στον πατέρα μου να πάμε στο μοναστήρι να δούμε το κανόνι και να ακούσουμε την κανονιά από κοντά. Ετσι και έγινε. Θα ήμουνα τότε 10 χρονών περίπου γύρω στο 1959 και ξεκινήσαμε για το Βλοχό με τα πόδια.Τότε δεν έφθανε μεταφορικό μέσο στο μοναστήρι.
Με το που φθάσαμε έτρεξα να δω το κανόνι που στο μεταξύ το είχαν γεμίσει και ήδη άναψαν το φυτίλι. Σήκωσα το κεφάλι μου, σε ένα ανάχωμα που υπήρχε και είδα το κανόνι και τον καπνό του φυτιλιού. Κάποιος κύριος με τράβηξε να σκύψω και μετά από λίγα δευτερόλεπτα ακούστηκε ένας δυνατός κρότος και μου δόθηκε η εντύπωση ότι σείστηκε η γη.
Αυτό ήταν. Σηκώνοντας το κεφάλι μας από το ανάχωμα δεν είδαμε το κανόνι αλλά ένα τεράστιο λάκκο που μέσα σε αυτόν υπήρχαν μερικά κομμάτια του κανονιού!!!!
Δυστυχώς το κανόνι εξεράγη, ίσως γιατί χρησιμοποιήθηκε μεγάλη ποσότητα μπαρούτης και από τότε σίγησε για πάντα. Ευτυχώς που δεν υπήρξαν θύματα... Από τότε κανονιά έμεινε σαν ανάμνηση.
Χρόνια πολλά για αύριο.
Διαβάστε σχετικά:
ΒΛΟΧΟΣ:Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΘΕΣΤΙΕΩΝ! - ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΠΥΡΑΜΙΔΑ;
Με το πανηγύρι τους εντός του Μοναστηριού στις 22 Αυγούστου το βράδυ. Με τον ποδαρόδρομο από το χωριό έως το Μοναστήρι.
Οι αρχικές υποδομές (κελιά), που έφτιαξαν οι ίδιοι οι ενορίτες, αλλά στην πορεία η Κοινότητα Καινουρίου δεν μπόρεσε να συντηρήσει τα κελιά αυτά και το Μοναστήρι συνολικότερα και κάποιοι «μεγαλοσταυρίτες» άρπαξαν την ευκαιρία και το παρέδωσαν στον τοπικό επίσκοπο και κλείδωσαν απ' έξω τους Λαϊκούς.
Απαγόρευσαν ουσιαστικά την ελεύθερη πρόσβαση εντός του Μοναστηριού, που ήταν πριν. Βέβαια δεν παραγνωρίζουμε τις σημαντικές εργασίες-ανακατασκευές που έγιναν από τους μοναχούς στις υποδομές του, αλλά αυτό μόνο αρκεί;
Αντί σήμερα να στηριχθεί ο Μοναστηριακός τουρισμούς όλοι αυτοί κλειδώθηκαν εντός των τειχών και λειτουργούν την ΙΜ μόνο για λατρευτικές τελετές. Εκκλησίες έχουμε και στα χωριά μας το Μοναστήρι του Βλοχού ήταν κάτι παραπάνω, που ίσως όλοι αυτοί οι νεόφερτοι να μην γνωρίζουν!
Με λίγα λόγια έχει χάσει την πλατιά λαϊκή αποδοχή του ως θρησκευτικός και κοινωνικός-λαογραφικός χώρος των λαϊκών και περιορίστηκε σε ένα στενό περιβάλλον της εκκλησίας, όπου οι διάφοροι κύκλοι εκτός ότι έχουν αναγορευτεί ιδιοκτήτες του θρησκευτικού συναισθήματος των ντόπιων, διαχειρίζονται κάτι που δεν τους ανήκει.
Οι ευθύνες πολλές και πολλών για αυτή την εξέλιξη του Μοναστηριού. Υπάρχει άραγε απάντηση σε αυτό το περιβάλλον;
από Dem-Press
Δείτε τη χθεσινή ανάρτηση του Γιάννη Γιαννακόπουλου με φωτο από το Βλοχό και μια παλιά ιστορία
ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ ΤΟΥ ΒΛΟΧΟΥ
Από τις πρώτες εμπειρίες της ζωής μου, που θυμάμαι έντονα, είναι η εκπυρσοκρότηση του κανονιού του Βλοχού.
Ο Βλοχός είναι το ύψωμα που δεσπόζει στα βόρεια του Καινούργιου και στην αρχαιότητα αποτελούσε την ακρόπολη των Θεστιέων με θαυμάσια θέα προς την Αιτωλική πεδιάδα. Εκεί στα κατοπινά χρόνια κτίστηκε το μοναστήρι που εορτάζει στις 23 Αυγούστο όπως προαναφέρω.
Εκεί υπήρχε ένα κανόνι, ούτε ξέρω από πότε, και την παραμονή της εορτής της Παναγίας, 22 Αυγούστου, το γέμιζαν με μπαρούτι και έριχναν μία κανονιά μόλις άρχιζε ο εσπερινός. Η κανονιά ακούγονταν σε ολόκληρη την Αιτωλική πεδιάδα.
Συνέβαινε δε η γιορτή να συμπίπτει με τον τελειωμό της καπνοκαλλιέργειας και μας έβρισκε συνήθως στα καπνοχώραφα για τις τελευταίες εργασίες. Θυμάμαι με το άκουσμα της κανονιάς τους αγρότες να κάνουν τον σταυρό τους και να προσεύχονται στη Παναγιά για καλή τιμή στο καπνό.
Η κανονιά του Βλοχού ήταν και το πρώτο μάθημα φυσικής που θυμάμαι. Ο μακαρίτης ο πατέρας μου, με τρόπο απλοϊκό, μου εξηγούσε ότι πρώτα βλέπουμε τον καπνό και μετά από κάποια δευτερόλεπτα ακούμε την κανονιά επειδή το φως "τρέχει" γρηγορότερα από τον ήχο...
Κάποια στιγμή ζήτησα στον πατέρα μου να πάμε στο μοναστήρι να δούμε το κανόνι και να ακούσουμε την κανονιά από κοντά. Ετσι και έγινε. Θα ήμουνα τότε 10 χρονών περίπου γύρω στο 1959 και ξεκινήσαμε για το Βλοχό με τα πόδια.Τότε δεν έφθανε μεταφορικό μέσο στο μοναστήρι.
Με το που φθάσαμε έτρεξα να δω το κανόνι που στο μεταξύ το είχαν γεμίσει και ήδη άναψαν το φυτίλι. Σήκωσα το κεφάλι μου, σε ένα ανάχωμα που υπήρχε και είδα το κανόνι και τον καπνό του φυτιλιού. Κάποιος κύριος με τράβηξε να σκύψω και μετά από λίγα δευτερόλεπτα ακούστηκε ένας δυνατός κρότος και μου δόθηκε η εντύπωση ότι σείστηκε η γη.
Αυτό ήταν. Σηκώνοντας το κεφάλι μας από το ανάχωμα δεν είδαμε το κανόνι αλλά ένα τεράστιο λάκκο που μέσα σε αυτόν υπήρχαν μερικά κομμάτια του κανονιού!!!!
Δυστυχώς το κανόνι εξεράγη, ίσως γιατί χρησιμοποιήθηκε μεγάλη ποσότητα μπαρούτης και από τότε σίγησε για πάντα. Ευτυχώς που δεν υπήρξαν θύματα... Από τότε κανονιά έμεινε σαν ανάμνηση.
Χρόνια πολλά για αύριο.
Διαβάστε σχετικά:
ΒΛΟΧΟΣ:Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΘΕΣΤΙΕΩΝ! - ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΠΥΡΑΜΙΔΑ;
Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι "μεγαλοσταυριτες" οπως τους ονομάζεις δεν θα υπήρχε τπτ εκεί πάνω. Ποιος σου είπε ότι κλειδώθηκαν απέξω οι λαϊκοί;;; μάλλον δεν θα εχεις ενημερωθει για το πλήθος του κόσμου που σπεύδουν καθημερινά στην Παναγία. Για σκέψου κ αυτό με το μικρούλη σου μυαλουδάκι, ξέρεις πόσες εκατοντάδες ψυχές βρίσκουν αναπαυση κ παρηγοριά στο μοναστήρι αυτό;;; αλλά απ'οτι καταλαβαίνουμε όλοι εσυ βρίσκεις παρηγοριά στα πανηγύρια κ τα φαγοπότια. Ουδεμία σχέση έχεις με την Εκκλησία.
ΑπάντησηΔιαγραφή