To Ισραήλ που ο Μητσοτάκης αισθάνεται «σαν στο σπίτι του»

Στην επίσημη επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη, σήμερα το μεσημέρι, στο κράτος που δημιουργεί τα μεγαλύτερα προβλήματα στην Μέση Ανατολή, στο Ισραήλ, και από την κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, δήλωσε γεμάτος συγκίνηση:

«Αισθανόμαστε σαν στο σπίτι μας όταν είμαστε στο Ισραήλ».

Γράφει ο Ανδρέας Δενεζάκης

Η επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού έρχεται σε μια κρίσιμη φάση της κλιμάκωσης των ισραηλινών εγκλημάτων και παραβιάσεων του Διεθνούς Δικαίου, της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Αυτό δεν εμποδίζει τον Ελληνα πρωθυπουργό να «Αισθάνεται σαν το σπίτι του»!

Διαβάστε και αυτό:«Το έθνος μου είναι πολύ μικρό δια να διαπράξει τόσον μεγάλη ατιμίαν»

Αυτή την εποχή η κατοχική δύναμη, το Ισραήλ, απειλεί και παίρνει αποφάσεις για νέες προσαρτήσεις και επεκτάσεις  των ήδη παράνομων εποικισμών. Αυτό δεν τον εμποδίζει να «Αισθάνεται σαν το σπίτι του»

Από τη βίαιη επιβολή του κράτους του, 72 χρόνια τώρα, το «σαν το σπίτι» του κ. Μητσοτάκη μετράει:

Από το κατεχόμενο κράτος της Παλαιστίνης οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες ανέρχονται σε 7.699.544

Από τις 15 Μάη 1948 πραγματοποιήθηκε το έγκλημα της εθνοκάθαρσης με 70 μαζικές σφαγές. Ισοπεδώθηκαν 531 χωριά και πόλεις. Σκοτώθηκαν πάνω από 100.000 Παλαιστίνιοι.

Σήμερα οι δολοφονημένοι Παλαιστίνιοι είναι αμέτρητοι. Καθημερινά χάνουν τη ζωή τους από τα πυρά του κατοχικού ισραηλινού στρατού, άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

Παλαιστίνιοι διαδηλωτές τρέχουν να αποφύγουν τους πυροβολισμούς του ισραηλινού στρατού και τα δακρυγόνα, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων ενάντια στη μεταφορά της Πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ. (Φωτό Ibraheem Abu Mustafa / Reuters )

Σήμερα υπάρχουν περίπου 5.000 Παλαιστίνιοι Πολιτικοί Κρατούμενοι, μεταξύ των οποίων 183 παιδιά, στις Ισραηλινές φυλακές και τα κέντρα κράτησης. Πάνω από 400 κρατούμενοι κρατούνται χωρίς δίκη ή χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες (Διοικητική Κράτηση — μια «νόμιμη» πρακτική του Ισραήλ που κληρονόμησε από την Βρετανική αρχή του 1945).

Από το 1967 σημειώθηκαν 218 θάνατοι Παλαιστινίων κρατουμένων λόγω βασανιστηρίων και ιατρικής αμέλειας.

Από την αρχή της στρατιωτικής κατοχής του  Ισραήλ στη Δυτική Όχθη (συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ) και στη Λωρίδα της Γάζας το 1967, περισσότεροι από 800.000 Παλαιστίνιοι έχουν απαχθεί και φυλακιστεί από το Ισραήλ. Το ποσοστό αυτό αντιπροσωπεύει το 20% του συνολικού παλαιστινιακού πληθυσμού και το 40% του παλαιστινιακού ανδρικού πληθυσμού.

8.000 παιδιά έχουν συλληφθεί από το 2000. Κάθε χρόνο, περίπου 700 παιδιά Παλαιστινίων υφίστανται την ισραηλινή στρατιωτική κράτηση σε ένα σύστημα όπου η κακομεταχείριση είναι ευρέως διαδεδομένη και θεσμοθετημένη.

Στην Ιερουσαλήμ, εκεί που το Νοέμβρη του 2015, ο τότε Ελληνας πρωθυπουργός, ο Αλέξης Τσίπρας, υπέγραφε στο βιβλίο επισκεπτών: «Είναι μεγάλη μου τιμή να βρίσκομαι στην ιστορική σας πρωτεύουσα και να συναντώ τις εξοχότητές σας», αναγνωρίζοντας έμμεσα την κατοχή της.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης «Αισθάνεται σαν στο σπίτι του»! Μόνο που δεν διευκρίνισε αν αυτό το σπίτι του είναι ίδιο με εκείνο του Εβραίου έποικου ή του καταπιεσμένου Παλαιστίνιου;  Αλλά δεν χρειάστηκε η διευκρίνιση.

Για την Ελλάδα ακόμα υπάρχει μόνο το Ισραήλ, που έχει ήδη αναγνωρίσει, τα σύνορα του οποίου είναι ακόμα αδιευκρίνιστα, αφού μέρα με την ημέρα τα εδάφη του πληθαίνουν.

Και ίσως κάποτε αναγνωρίσει και το κράτος της Παλαιστίνης, όπως έχει αποφασίσει ομόφωνα η ελληνική Βουλή από το 2015. Μέχρι τότε και αφού «δεν υπάρχει το Κράτος της Παλαιστίνης με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ», μοιραία υπάρχει μόνο το Ισραήλ με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ…

Στη συνάντηση του με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπ. Νετανιάχου, συζήτησε την ενίσχυση της αμυντικής συνεργασίας, τον αγωγό «East Med» και τη συνεργασία σε μια σειρά άλλους τομείς για τους οποίους υπάρχει ενδιαφέρον από τους επιχειρηματικούς ομίλους. Συμφωνήθηκε, επίσης, ότι από την 1η Αυγούστου θα μπορούν να επισκεφθούν την Ελλάδα Ισραηλινοί τουρίστες.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης, μάλιστα, αναφέρθηκε στην επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία «αποτελεί απειλή για την περιφερειακή σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή» και συμπλήρωσε: «εμείς πάντα θα επιδιώκουμε την ειρήνη, με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο… έτσι ακριβώς έκανε η χώρα στην υπογραφή της ΑΟΖ με την Ιταλία πριν μερικές ημέρες». 

Μέσα όμως στην άνεση που του δημιούργησε η αίσθηση «του σπιτιού του» ξέχασε να καταδικάσει τα σχέδια προσάρτησης και επέκτασης των εποικισμών και να ζητήσει από την κατοχική δύναμη, το Ισραήλ, να τερματίσει την 53χρονη κατοχή, και να προχωρήσουν στη λύση των δυο κρατών με την ίδρυση και του Κράτους της Παλαιστίνης στα προ – 4ης Ιουνίου 1967 σύνορα με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ με βάση το Διεθνές Δίκαιο και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών.

Τότε ίσως επικρατήσει η ειρήνη, η δικαιοσύνη και η συναδέλφωση των λαών στην πολύπαθη περιοχή.

Και τότε το «Αισθανόμαστε σαν το σπίτι μας», δεν θα μοιάζει ειρωνικό και απρεπές σαν φτύσιμο στα μούτρα των κατατρεγμένων…

από ημεροδρόμος