Η εορτή του Αγίου Πνεύματος είναι κινητή και πέφτει πάντοτε Δευτέρα, 7 εβδομάδες μετά το Πάσχα. Η ημέρα αυτή είναι επίσημη αργία για τις δημόσιες υπηρεσίες και πολλούς εργαζόμενους γραφείου.
Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη στο Χριστιανικό κόσμο,Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας και είναι ομοούσιο με τον Πατέρα και τον Υιό.
Κατά την Ορθόδοξη εκκλησία «εκπορεύεται» από τον Πατέρα, ενώ κατά την Καθολική εκκλησία και από τον Υιό. Η διαφορά αυτή είναι γνωστή ως filioque (λατ. «και εκ του Υιού»),που προκάλεσε το σχίσμα των δύο εκκλησιών.
«Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν».
Το όγδοο άρθρο του Συμβόλου της αγίας μας Πίστης αναφέρεται στο τρίτο πρόσωπο της Θεότητας, για να συμπληρωθεί η αλήθεια γύρω από την Αγία Τριάδα. Το τρίτο, λοιπόν, πρόσωπο της Θεότητας είναι το Πνεύμα το Άγιο.
Μεταξύ των άλλων σήμερα γιορτάζει και ο ιερός ναός της Αγίας Τριάδας Αγρινίου,η ενορία μας,η γειτονιά μας, εκεί που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε και η ιστορία της οποίας ξεκινάει από την Τουρκοκρατία, δύο αιώνες πριν.
Πρόγραμμα Ιεράς Πανηγύρεως Αγίας Τριάδος Αγρινίου
Να σημειώσουμε ότι στον Ι.Ν. της Αγίας Τριάδας Αγρινίου βρίσκεται από το απόγευμα της Κυριακής 16 Ιουνίου 2024 απότμημα της δεξιάς χειρός του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Σπυρίδωνος, Επισκόπου Τριμυθούντος, του Θαυματουργού, εκ της νήσου Κερκύρας, το οποίο θα παραμείνει στο Ναό έως το πρωί της Τρίτης 25 Ιουνίου 2024, ενώ καθημερινά τελούνταν ιερές Ακολουθίες.
Η ιστορία του ναού της Αγίας Τριάδας Αγρινίου
Με την ευκαιρία της σημερινής γιορτής του Αγίου Πνεύματος ας δούμε την ιστορία του ιερού ναού της Αγίας Τριάδας Αγρινίου.
Η ιστορία του Ιερού Ναού ανάγεται πίσω στο 1801 όταν ο γνωστός προεστός του Αγρινίου Πάνος Γαλάνης δώρησε στη Μονή Τατάρνας ένα οικόπεδο ανάμεσα από τους οικισμούς Βραχωριτών και Τούρκων.Στο δικαιοπρακτικό της δωρεάς του Γαλάνη θέτεται ως όρος η ανέγερση εκκλησίας.
Οι καλόγεροι του μοναστηριού τον τήρησαν, αφού κατέβηκαν στο Αγρίνιο το 1810 (όταν ερημώθηκε η Τατάρνα) και μέσα σε δύο μήνες απέσπασαν διαταγή από τον Αλή Πασά να ανεγερθεί μελετημένη εκκλησία στο συγκεκριμένο οικόπεδο. Όμως από την τοπική διοίκηση του Αγρινίου επικύρωσαν την απόφαση οκτώ χρόνια αργότερα (το 1818).
Ο ηγούμενος της Τατάρνας, προκειμένου να επεκτείνει τον περίβολο του Ναού, αγόρασε ένα δεύτερο οικόπεδο δίπλα από το οικόπεδο που είχε δωρίσει ο Γαλάνης. Έτσι το 1819, με έξοδα της Μονής και συνεισφορές των κατοίκων χτίστηκε ο Ναός.
Τον Σεπτέμβρη του 1820 ο Γαλάνης παρήγγειλε 5 δεσποτικές εικόνες από την Οδησσό. Οι εικόνες αυτές έφτασαν τον Φεβρουάριο του 1821 στην Πάτρα, όμως δεν έφτασαν ποτέ στο Αγρίνιο λόγω της κήρυξης της Επανάστασης.
Επειδή ο Ναός βρισκόταν σε ύψωμα, χρησίμευσε ως κανονιόστασιο και κατά την άλωση του Βραχωρίου (Ιούνιος του 1821) γκρεμίστηκε. Φαίνεται ότι κατά την διάρκεια της επανάστασης είχε ξαναχτιστεί, πρόχειρα όμως. Μετά την επανάσταση ο Ναός αναγείρεται ξανά με έξοδα της Τατάρνας μεγαλύτερος Ναός. Μετά την επανάσταση, η εκκλησία της Αγίας Τριάδας λειτουργούσε ως μετόχι της Τατάρνας με ιερέα μοναχό.
Η Τατάρνα ως σταυροπηγιακή μονή διατηρούσε το μετόχι της Αγίας Τριάδας έξω από την δικαιοδοσία του Επισκόπου. Το 1835 όμως ο Επίσκοπος ζητάει ένταξη του Ναού στην δικαιοδοσία της Επισκοπής. Όμως από τον Εκκλησιαστικό Γραμματέα της Επικράτειας προκύπτει ότι ο Ναός είναι δύσκολο να θεωρηθεί ενοριακός αφού υπάρχουν "νόμιμοι τίτλοι μη προσβληθέντες".
Οι καλόγεροι του μοναστηριού τον τήρησαν, αφού κατέβηκαν στο Αγρίνιο το 1810 (όταν ερημώθηκε η Τατάρνα) και μέσα σε δύο μήνες απέσπασαν διαταγή από τον Αλή Πασά να ανεγερθεί μελετημένη εκκλησία στο συγκεκριμένο οικόπεδο. Όμως από την τοπική διοίκηση του Αγρινίου επικύρωσαν την απόφαση οκτώ χρόνια αργότερα (το 1818).
Ο ηγούμενος της Τατάρνας, προκειμένου να επεκτείνει τον περίβολο του Ναού, αγόρασε ένα δεύτερο οικόπεδο δίπλα από το οικόπεδο που είχε δωρίσει ο Γαλάνης. Έτσι το 1819, με έξοδα της Μονής και συνεισφορές των κατοίκων χτίστηκε ο Ναός.
Τον Σεπτέμβρη του 1820 ο Γαλάνης παρήγγειλε 5 δεσποτικές εικόνες από την Οδησσό. Οι εικόνες αυτές έφτασαν τον Φεβρουάριο του 1821 στην Πάτρα, όμως δεν έφτασαν ποτέ στο Αγρίνιο λόγω της κήρυξης της Επανάστασης.
Επειδή ο Ναός βρισκόταν σε ύψωμα, χρησίμευσε ως κανονιόστασιο και κατά την άλωση του Βραχωρίου (Ιούνιος του 1821) γκρεμίστηκε. Φαίνεται ότι κατά την διάρκεια της επανάστασης είχε ξαναχτιστεί, πρόχειρα όμως. Μετά την επανάσταση ο Ναός αναγείρεται ξανά με έξοδα της Τατάρνας μεγαλύτερος Ναός. Μετά την επανάσταση, η εκκλησία της Αγίας Τριάδας λειτουργούσε ως μετόχι της Τατάρνας με ιερέα μοναχό.
Η Τατάρνα ως σταυροπηγιακή μονή διατηρούσε το μετόχι της Αγίας Τριάδας έξω από την δικαιοδοσία του Επισκόπου. Το 1835 όμως ο Επίσκοπος ζητάει ένταξη του Ναού στην δικαιοδοσία της Επισκοπής. Όμως από τον Εκκλησιαστικό Γραμματέα της Επικράτειας προκύπτει ότι ο Ναός είναι δύσκολο να θεωρηθεί ενοριακός αφού υπάρχουν "νόμιμοι τίτλοι μη προσβληθέντες".
Πρώτος ιερέας του Ναού ήταν ο ιερομόναχος Ανανίας Ταταρνιώτης. Το 1839 όμως οι Αγρινιώτες δεν τάσσονται όλοι υπέρ της Μονής κι έτσι οι μισοί θέλουν να κάνουν τον Ναό ενοριακό, ενώ οι άλλοι μισοί να τον διατηρήσουν ως μετόχι της Τατάρνας. Εν τέλει το 1843 υπάγεται οριστικά στην δικαιοδοσία της επισκοπής.Ωστόσο και ο Ναός αυτός κατεδαφίσθηκε και από το έτος 1900 άρχισε να οικοδομείται ο νέος μεγαλύτερος πετρόκτιστος Ναός της Άγίας Τριάδας με περισσότερους χώρους, ο οποίος και διατηρείται έως σήμερα.
Το έτος 1958 περάστηκε εξωτερικά με το αμμοκονίαμα. Στους νεώτερους χρόνους υπήρχε το κανόνι που κτυπούσε κανονιές κάθε Πρωτοχρονιά και κάθε Πάσχα με τις αναστάσιμες καμπάνες.
Ο Ναός βρίσκεται στα ΝΑ της πόλης του Αγρινίου και πλαισιώνεται από ένα μικρό πάρκο, καθώς και έναν πεζόδρομο από την μεριά της κεντρικής πόρτας. Ο πεζόδρομος καταλήγει επί της οδού Μακρή, ενώ η άλλη έξοδος από το περίβολο καταλήγει επί της οδού Θυσίας.
Ο ρυθμός του ναού είναι βασιλική με τρούλο. Στην πρόσοψη υπάρχουν δύο κίονες, ακολουθεί ο νάρθηκας και η μεγάλη, κεντρική πύλη. Ξεχωρίζει η επιγραφή "Εν εκκλησίας ευλογείτε τον Θεόν" πάνω από τους κίονες. Δεξιά και αριστερά είναι χτισμένα δύο κωδωνοστάσια. Αξιοποιείται μόνο το αριστερό, στο οποίο υπάρχουν 6 καμπάνες.
Υπάρχουν δύο μικρότερες πύλες στην βόρεια και στην νότια πλευρά του Ναού, καθώς και η είσοδος για το Άγιο Βήμα από την νότια πλευρά. Είναι περίπου ίδιου μεγέθους με την εκκλησία του Αγίου Χριστοφόρου. Αριθμεί 3 κληρικούς, δύο ιερείς και ένα διάκονο.
Η Αγία Τριάδα έχει σήμερα εικόνες σπουδαίας Αγιογραφικής τέχνης και πρόσφατα αγιογραφήθηκε ολόκληρη από το διακεκριμένο αγιογράφο Βλάση Τσοτσώνη.
Λίγα μέτρα πίσω από το ιερό της Αγίας Τριάδας είναι ο τόπος όπου τη Μεγάλη Παρασκευή,14 Απριλίου του 1944, εκτελέστηκαν 117 Έλληνες και ετάφησαν 120 (οι 3 επιπλέον είναι οι απαγχονισθέντες στην πλατεία Μπέλλου) από τα στρατεύματα των Γερμανών. Αποτελεί σήμερα πλατεία-μνημείο.
Λίγο πιο πριν από το Μνημείο βρίσκεται το Φαφούτειο Οικοτροφείο, που χρησιμοποιείται ως γραφείο των ιερέων και των επιτρόπων καθώς και σαν αποθηκευτικός χώρος. Ο πάνω όροφος αξιοποιείται ως κεντρικό κτήριο της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής "Δαυίδ ο Ψαλμωδός".
Κιτσοπάνου - Φαφούτη Ελένη 1905-1988 Κτηματίας: Διέθεσε το απαιτούμενο ποσό για την ανέγερση του ¨Φαφούτειου¨ οικοτροφείου Ι.Ν. Αγίας Τριάδας και ανέλαβε τα έξοδα λειτουργίας. Σήμερα το κτίριο ανήκει στην Αγ. Τριάδα .
Το κτίσμα που βλέπετε στη φωτο επάνω έχει τη δικιά του μικρή ιστορία. Φτιάχθηκε πριν τρεις περίπου δεκαετίες στο πάρκο της Αγίας Τριάδας με προοπτική να φιλοξενήσει μια ειδική τελετή το 1992 με αφορμή την Ευρωπαϊκή Ενοποίηση, καθώς εκείνο το έτος υπογράφτηκε η συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπήρχε άλλωστε όλα τα προηγούμενα χρόνια το γνωστό σύνθημα "Ευρώπη 1992".
Στην ειδική αυτή τελετή που θα γινόταν πάνω στο κτίσμα αυτό θα άναβαν τη «φλόγα» που θα.. ένωνε τους Ευρωπαϊκούς λαούς. Βλέπετε και το Αγρίνιο θα γίνονταν τότε μια πόλη ευρωπαϊκή όπως όλες οι άλλες. Η εκδήλωση τότε είχε ματαιωθεί λόγω βροχής, αν δε μας απατά η μνήμη μας.
Κοντά τρεις δεκαετίες μετά το κτίσμα αυτό περνά απαρατήρητο. Μαζί με αυτό και η συνθηματολογία της τότε εποχής. Ποιος θα φανταζόνταν τότε ότι σήμερα βρεθήκαμε σε τόσο δεινή οικονομική θέση, ζητήσαμε χείρα βοηθείας από τους εταίρους μας ( μεταξύ αυτών και την έκδοση Ευρωομολόγου) αλλά εκείνοι μας χρησιμοποίησαν τελικά ως πειραματόζωο;
Όχι τίποτε άλλο, αλλά την έκδοση Ευρω-ομολόγου δεν την αρνήθηκαν στους Ιρλανδούς. Δύο μέτρα και δύο σταθμά λοιπόν.. Ένα ξεχασμένο σύμβολο της.. Ευρωπαϊκής Ενοποίησης στην πόλη μας !
Η ιστοριούλα αυτή από το www.agrinionews.gr/
Στο πάρκο αριστερά του ναού υπάρχει οίκημα δεξιώσεων των μνημοσύνων και είναι ενοριακό κέντρο
πηγή: Οι εκκλησίες του Κώστα Δήμου Μαραγιάννη περιοδικό"Ρίζα των Αγρινιωτών"
Φωτογραφίες: Rosaria Rompola
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες