Στη Γερμανία αντιστοιχεί περισσότερη από την μισή έκτακτη κρατική βοήθεια που χορηγούν οι χώρες-μέλη σε επιχειρήσεις και εργαζόμενους με την έγκριση της Κομισιόν, πυροδοτώντας ανησυχίες ότι οι χώρες με τις βαθιές τσέπες μπορεί να έχουν ένα άδικο πλεονέκτημα στην ενιαία αγορά.
Η διασφάλιση του δίκαιου ανταγωνισμού εντός της ενιαίας αγοράς των 450 εκατομμυρίων κατοίκων είναι βασικό ευρωπαϊκό δόγμα. Αλλά την εποχή του κορονοϊού η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκάστηκε να αλλάξει τους κανόνες και να αναστείλει στα μέσα Μαρτίου τους περιορισμούς για τη χορήγηση κρατικής βοήθειας σε επιχειρήσεις, επιτρέποντας έτσι στις 27 χώρες μέλη να ρίξουν μετρητά στις πιεσμένες οικονομίες τους και τις επιχειρήσεις.
Μέχρι στιγμής έχουν χορηγηθεί με αυτό τον τρόπο 1,9 τρισεκατομμύρια ευρώ μέσω εθνικών προγραμμάτων. Ωστόσο, το παιχνίδι αυτό δεν είναι δίκαιο, σημειώνει το Reuters, καθώς οι πιο πλούσιες ή οι λιγότερες χρεωμένες χώρες έχουν περισσότερα κονδύλια να διαθέσουν.
Έτσι, όπως δείχνουν τα στοιχεία της Κομισιόν, ενώ η Γερμανία αντιστοιχεί περίπου στο ¼ του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ, τα πακέτα διάσωσης που χορήγησε σε εργαζόμενους και επιχειρήσεις είναι το 52% της συνολικής αξίας των πακέτων που έχουν δοθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Η Γαλλία και η Ιταλία μοιράζονται τη δεύτερη θέση με 17% του συνόλου. «Είναι σαφής ο κίνδυνος κατάρρευσης της εσωτερικής αγοράς στην Ευρώπη», είπε στο Reuters Ισπανός αξιωματούχος. «Δεν έχουν όλες οι χώρες πρόσβαση σε μια τέτοια μεγάλη ρευστότητα. Η Γερμανία έχει βαθιές τσέπες και μπορεί να το αντέξει».
Η Γερμανία, μεταξύ άλλων, χορήγησε πακέτο στήριξης 3 δισ. ευρώ μέσω εγγυημένων δανείων στην Adidas, 1,8 δισ. ευρώ στον τουριστικό Όμιλο TUI και είναι σε διαπραγμάτευση με τη Lufthansa για χρηματοδότηση 9 ή 10 δισ. ευρώ.
«Η κρατική βοήθεια προς τις αεροπορικές εταιρείες που συζητούν ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με τις δικές τους αερογραμμές κινδυνεύει να στρεβλώσει τον ανταγωνισμό και να διασφαλίσει πλεονεκτήματα για ορισμένους όταν γίνει η επανεκκίνηση του τομέα», λέει ο Κάρλο Αμάτι, του Ιταλικού συνδικάτου ιπτάμενων συνοδών ANPAV.
Την ίδια σκέψη έχουν κάνει κι άλλοι. Όπως ο διευθύνων σύμβουλος της Ryanair Μάικλ Ο' Λίρι, που ανακοινώνοντας σήμερα σχέδια απολύσεων 3.000 εργαζομένων, δήλωσε ότι θα απευθυνθεί στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια για την ευνοϊκή μεταχείριση, όπως, είπε, με 30 δισ. ευρώ άλλων αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους μέσω του Ιρλανδικού προϋπολογισμού.
«Έξω από το παράθυρο...»
Παρότι η επίτροπος Ανταγωνισμού Μαργκρέτ Βεστάγκερ υποστηρίζει ότι η αναστολή των κανόνων για την παροχή κρατικής βοήθειας είναι «απολύτως νόμιμη» και ότι η στρέβλωση του ανταγωνισμού έχει κρατηθεί στο ελάχιστο, ανωνύμως στο Reuters, Ευρωπαίος αξιωματούχος ήταν πιο ειλικρινής: «Εάν δει κανείς την κλίμακα των δαπανών της Γερμανίας, αλλά και μερικών άλλων, οποιαδήποτε έννοια δικαιοσύνης ή ακεραιότητας της ενιαίας αγοράς έφυγε έξω από το παράθυρο...».
Αυτή η πραγματικότητα δίνει μεγαλύτερη αξία στο αίτημα του νότου για κοινή χρηματοδότηση της εξόδου από την κρίση. Αλλιώς φοβούνται ότι όχι μόνο θα έχουν υποφέρει περισσότερο από την πανδημία, αλλά θα χρειαστούν και περισσότερο χρόνο για να ανακάμψουν.
Η Ισπανία σημείωνε πριν τη σύνοδο των ηγετών την περασμένη εβδομάδα ότι ενώ «η αυξημένη ευελιξία για την εθνικές στρατηγικές είναι και απαραίτητες και καλοδεχούμενες, είναι ζωτικής σημασίας αυτό να μην οδηγήσει σε μια πιο άνιση Ευρώπη».
Και για να αποκατασταθεί η ισότητα μεταξύ χωρών και επιχειρήσεων, η Μαδρίτη υποστηρίζει ότι χώρες όπως η Ισπανία θα πρέπει τώρα να αποζημιωθούν καθώς η Ε.Ε. προετοιμάζεται να δει τον επόμενο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της.
https://www.efsyn.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες