Σε έξαρση της φτώχειας οδηγεί η πανδημία

Από κρίση του κλάδου της υγείας, η πανδημία του κορωνοϊού μετατρέπεται σταδιακά σε οικονομική, αλλά και σε κοινωνική κρίση. Η κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας σε ολόκληρο τον κόσμο, σε συνδυασμό με πολλούς
ακόμη παράγοντες, οδηγεί σε διεύρυνση της ανισότητας, η οποία μάλιστα χτυπάει ιδίως τις αναπτυσσόμενες οικονομίες.

Σύμφωνα με σχετική έκθεση του βρετανικού Ινστιτούτου Δημοσιονομικών Μελετών (IFS), σε μακροχρόνιο επίπεδο ο οικονομικός αντίκτυπος του κορωνοϊού θα προκαλέσει κραδασμούς στην αγορά εργασίας, πλήττοντας έντονα τα χαμηλόμισθα νοικοκυριά, τους νέους εργαζομένους και τις γυναίκες. Ορισμένοι σε αυτές τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες θα βρεθούν υπό την απειλή της φτώχειας.

Μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις της βρετανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης Oxfam, βάσει του χείριστου πιθανού σεναρίου, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε ένδεια θα αυξηθεί κατά σχεδόν μισό δισεκατομμύριο μετά την καταστολή του κορωνοϊού. Επιπλέον, η Oxfam υπολογίζει ότι θα σημειωθεί αντίστοιχη αύξηση και σε όσους ζουν με πενιχρά εισοδήματα, της τάξης των 5,50 δολαρίων την ημέρα ανά νοικοκυριό.

Ενδεικτική είναι η κατάσταση που διαμορφώνεται στις ΗΠΑ, όπου οι αιτήσεις για το επίδομα ανεργίας ανήλθαν σχεδόν στα 17 εκατομμύρια μέσα σε μόλις τρεις εβδομάδες. Ενα μεγάλο ποσοστό των θέσεων εργασίας που καταργήθηκαν ήταν αναλώσιμες και προσέφεραν χαμηλές αποδοχές. Συνεπώς, οι άνεργοι που προέκυψαν εξαιτίας της πανδημίας δεν είχαν αποταμιεύσεις και εφεξής δεν θα έχουν ούτε ιατροφαρμακευτική κάλυψη.

Επιπλέον, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι στις ΗΠΑ δεν υπάρχει κοινωνική πρόνοια αντίστοιχη αυτής που δίνεται στη Γαλλία και στη Γερμανία, αλλά ούτε δημόσιο σύστημα υγείας, οι χαμηλόμισθοι και οι άνεργοι φοβούνται ότι στην περίπτωση που νοσήσουν από τον νέο κορωνοϊό δεν θα μπορούν να καλύψουν τις δαπάνες της περίθαλψης.

Σε ασφαλέστερη θέση βρίσκονται όσοι έχουν κατοχυρώσει μη αναλώσιμες θέσεις εργασίας. Εχουν διασφαλίσει άδειες μετ’ αποδοχών, έχουν ιατροφαρμακευτική κάλυψη και ενδεχομένως μπορούν να απομακρυνθούν από τα αστικά κέντρα, καθώς διατηρούν εξοχικά σε απομακρυσμένες περιοχές.

Αντιθέτως, μια μεγάλη μερίδα των εργαζομένων παγκοσμίως, ιδίως οι χαμηλόμισθοι, διαθέτουν πολύ λιγότερα όπλα προστασίας: άλλοι εκτίθενται περισσότερο στον ιό λόγω της στενής επαφής που υποχρεώνονται να έχουν με άλλους καθημερινά, άλλοι δεν δικαιούνται άδεια μετ’ αποδοχών και άλλοι δεν έχουν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση.

Ταυτόχρονα, εξαιτίας των χαμηλών εισοδημάτων υποχρεώνονται πολλές φορές να μένουν σε μικρά σπίτια και δεν έχουν τη δυνατότητα να απομονωθούν. «Οι φτωχότεροι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να πάρουν άδεια από τη δουλειά ή να διαφυλάξουν αποταμιεύσεις», σημειώνεται στην έκθεση της βρετανικής Οxfam, όπου αναφέρεται επίσης ότι περίπου δύο εκατομμύρια εργαζόμενοι δεν δικαιούνται άδεια μετ’ αποδοχών.

Χαρακτηριστικά είναι τα στατιστικά σχετικά με τους Αφροαμερικανούς σε ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ, οι οποίοι καταλαμβάνουν κατά κύριο λόγο αναλώσιμες θέσεις εργασίας και έχουν χαμηλές αποδοχές.

Για παράδειγμα, σε περιφέρεια της Βόρειας Καρολίνας οι Αφροαμερικανοί απαρτίζουν το 32,9% του συνολικού πληθυσμού, αποτελούν όμως το 43,9% των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων του κορωνοϊού, γεγονός που αποδίδεται στην αυξημένη έκθεσή τους στον ιό και στην περιορισμένη πρόσβασή τους στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Επιπλέον, σε περιφέρεια του Ουισκόνσιν, 81% των θανάτων που έχουν σημειωθεί από τον κορωνοϊό είναι Αφροαμερικανοί, οι οποίοι ωστόσο απαρτίζουν μόλις το 26% του πληθυσμού.

https://www.kathimerini.gr/