Το γήπεδο των «κυανοκίτρινων» θα αποκτήσει σύντομα νέα μορφή και το gazzetta.gr θυμάται πως ήταν στο παρελθόν και πως άλλαξε μετά την έλευση του Φώτη Κωστούλα το 2005.
του Γιώργου Ντυμένου
Λένε πολλοί πως στη ζωή δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς από που ξεκίνησες για να φτάσεις στον στόχο σου, αφού μόνο έτσι θα μένουν ζωντανές οι μνήμες των όσων πέρασες στην πορεία του χρόνου. Να συγκρίνεις και να αξιολογείς τις καταστάσεις, καθώς τίποτα δεν λογίζεται ως δεδομένο.
Στον Παναιτωλικό από το μεσημέρι της Μεγάλης Τετάρτης προσέθεσαν ακόμη έναν όροφο στο οικοδόμημα που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος ενέκρινε τη σύμβαση για τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό του γηπέδου και αξίζει να θυμηθούμε την πορεία του «κλουβιού» στο πέρασμα του χρόνου.
Με κομβικό σημείο το 2005, όταν ο Φώτης Κωστούλας ανέλαβε τα ηνία και παράλληλα με το προπονητικό κέντρο, το Emileon, «έτρεξε» και το πρότζεκτ του γηπέδου που δεν θυμίζει πια σε τίποτα την κατάσταση που βρίσκονταν εκείνο το καλοκαίρι.
Ανεγέρθηκε την δεκαετία του ’30 τον καιρό της ίδρυσης του συλλόγου και μάλιστα στην κατασκευή του συμμετείχαν με προσωπική εργασία οι πρώτοι παίκτες στην ιστορία του. Με μεράκι και αγάπη κατάφεραν να βάλουν τους θεμέλιους λίθους για τις επόμενες γενεές και μεταξύ άλλων κατασκευάστηκε η μικρή κερκίδα.
Ομως στο μέλλον επικράτησε στασιμότητα και παρέμενε αναλλοίωτο. Επί Χούντας δημιουργήθηκε η μεγάλη εξέδρα, στην πρώτη ουσιαστικά βελτιωτική κίνηση επί του αρχικού κτίσματος και έκτοτε ξανά.. σιωπή. Με εξαίρεση την τοποθέτηση του χλοοτάπητα στα μέσα της δεκαετίας του ’90, δεν άλλαξαν πολλά πράγματα. Η καθυστέρηση μάλιστα ακόμη και σε αυτό το σκέλος, «ανάγκασε» εκείνα τα χρόνια τον Παναιτωλικό στην «εξορία», αφού ήταν πια υποχρεωτική η χρήση γηπέδου με χόρτο και επειδή δεν διέθετε, έδωσε στην Αρτα αρκετά εντός έδρας παιχνίδια του.
Φτάνουμε έτσι στο φινάλε της σεζόν 2004/05, όπου τα «καναρίνια» εξέπνεαν SOS. Στο φινάλε της κατάφεραν να μείνουν στη Γ’ Εθνική, αλλά η χρονιά βγήκε χάρις στα χρήματα από την παραχώρηση του Κουτρομάνου στην ΑΕΚ που είχαν προπληρωθεί και δεν υπήρχε μέλλον. Ωσπου ήρθε ο Φώτης Κωστούλας και παρέλαβε μία ομάδα που όλα τα χαρτιά της βρίσκονταν σε μία σακούλα σκουπιδιών!
Οταν πήγε στο γήπεδο θυμήθηκε την εποχή που ήταν μικρός και πηδούσε, όπως όλοι οι πιτσιρικάδες, την μάντρα για να δει μπάλα και αμέσως έβαλε σκοπό να μετατρέψει το «αχούρι» σε ένα μικρό «παλάτι». Μεταξύ άλλων μάλιστα είχε καεί και το χορτάρι, καθώς η αδυναμία πληρωμής των λογαριασμών είχε «κόψει» την ηλεκτροδότηση στις εγκαταστάσεις και δεν λειτουργούσαν τα ποτιστικά, ενώ λόγω παραμέλησης είχε καταρρεύσει και μέρος του μαντρότοιχου! Επικρατούσε η πλήρης εγκατάλειψη!
Ηταν Ιούλιος και ο χρόνος πίεζε ασφυκτικά, αλλά είχε όρεξη, διάθεση και όραμα. Ο χώρος μετατράπηκε σε εργοτάξιο, ουσιαστικά από το πρώτο κτίσμα έμειναν μόνο οι κολώνες, ενώ με δική του δωρεά στο Δήμο κατασκευάστηκε και η πλατεία έξω από το γήπεδο. Μάλιστα πρότεινε τότε στις τοπικές αρχές να δημιουργήσει υπόγειο πάρκινγκ και με προσωπικά του έξοδα να συστεγαστούν αλλού οι κτιριακές εγκαταστάσεις του νηπιαγωγείου που βρίσκεται δίπλα στο γήπεδο (δηλαδή να αναλάβει εκείνος να χτίσει νέο νηπιαγωγείο!), όμως το εγχείρημα δεν προχώρησε και «φρέναρε» ένα έργο πνοής για την περιοχή.
Αποδυτήρια, βοηθητικοί χώροι, χλοοτάπητας, καθίσματα, εξέδρες, σκέπαστρο σε όλη τη μεγάλη κερκίδα και δεκάδες άλλα έργα που απαιτούνταν άλλαξαν ριζικά την εικόνα του γηπέδου. Πρόβαλε μάλιστα ως μαθηματικά βέβαιο πως δεν θα είναι έτοιμο με την έναρξη της σεζόν και ο αγώνας Κυπέλου με τον Αιολικό διεξήχθη στο Δημοτικό Αγρινίου. Ομως η χρονιά καθυστέρησε να αρχίσει επειδή αναζητούνταν φόρμουλα με την ΕΤ3 για τα τηλεοπτικά και ο Παναιτωλικός χρησιμοποίησε από την αρχή το νέο του «κλουβί».
Μέχρι το 2011 που τα «καναρίνια» πανηγύρισαν την άνοδό τους στη μεγάλη κατηγορία υπήρξαν κατά καιρούς ορισμένες περαιτέρω «πινελιές», όμως τότε έκλεισε για 2η φορά. Ενόψει Super League τοποθετήθηκε ηλεκτροφωτισμός, άλλαξαν ριζικά βοηθητικοί χώροι (αποδυτήρια, δημοσιογραφικά, αίθουσες κτλ) και πληρούσε πια τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές.
Εκτοτε σχεδόν κάθε χρόνο βλέπουμε και κάτι νέο. Π.χ. τον Φλεβάρη του 2017 τοποθετήθηκε το σκέπαστρο στο πέταλο (είχε καθυστερήσει λόγω γραφειοκρατικών ζητημάτων), ενώ ένα χρόνο μετά υπήρχε και ηλεκτρονικός πίνακας.
Ομως το πιο σημαντικό όλων όσων συντελέστηκαν αυτό το διάστημα, ήταν νομιμοποίηση του κτίσματος. Βλέπετε το γήπεδο, όπως και πάρα πολλά που αναγέρθηκαν πριν από τόσα χρόνια, ήταν αυθαίρετο, αλλά ο Κωστούλας κατέβαλε το πρόστιμο που είχε επιβληθεί, όπως άλλωστε ανέλαβε και το κόστος των έργων, και πλέον διαθέτει όλα τα νόμιμα έγγραφα.
Αμεσα θα αποκτήσει ακόμη καλύτερη εικόνα…
Η μικρή κερκίδα θα έχει αυτή την όψη, με την τοποθέτηση σκεπάστρου και την κατασκευή πρότυπου χώρου φιλοξενίας ΑμεΑ.
Η πρόσοψη επί της οδού Προυσιωτίσσης θα είναι έτσι, για την ασφαλή είσοδο και έξοδο φιλάθλων και διερχομένων επί της οδού.
Κάτω από το πέταλο θα διαμορφωθούν ειδικοί συνεδριακοί χώροι.
Και το κυριότερο για τις επόμενες γενεές, στο γήπεδο θα στεγαστεί το μουσείο του Παναιτωλικού.
Το «κλουβί» αποτελεί το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχεία των «κυανοκίτρινων» και είναι το «σπίτι» τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες