Κείμενο: Λευτέρης Τηλιγάδας
Στις 16 Μαρτίου του 1926 το Στρατοδικείο της Πάτρας, στο οποίο εκδικαζόταν η υπόθεση για τη δολοφονία των καπνεμπόρων Κατσιμπίνη και Κουζέλη με κατηγορουμένους τον Κόκιο και τον Ζέμα, αμέσως μετά την
έναρξη της συνεδρίασης αποσύσρθηκε σε σύσκεψη η οποία κράτησε γύρω στις τέσσερις (4) ώρες.
Για την υπόθεση αυτή αναρτήσαμε ήδη δύο ενημερώσεις: ΕΔΩ η αρχή της Δίκης, και ΕΔΩ η διατύπωση της κατηγορίας περί ηθικής αυτουργίας του πρώην Δημάρχου Αγρινίου Βασίλη Μπέλλου.
Στις 2:15΄ το μεσημέρι οι Στρατοδίκες ανέβηκαν ξανά στην έδρα του πενταμελούς Στρατοδικείου και ο Πρόεδρος διάβασε την απόφαση με τη φρουρά να παρουσιάζει τα όπλα. Σύμφωνα με αυτή, ο μεν πρώτος κατηγορούμενος, Δημήτριος Κόκιος, καταδικάστηκε σε θάνατο, με οριακή πλειοψηφία 3 ψήφων υπέρ της θανατικής ποινής και 2 κατά, αφού κρίθηκε ένοχος για φόνο μετά ληστείας, εκ προμελέτης, ο δε δεύτερος, Βαγγέλης Ζέμας, καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά, ως συνεργός για τον στραγγαλισμό του μάρτυρα Γαλανόπουλου[1].
Σύμφωνα με δημοσίευμα του ΕΜΠΡΟΣ[2] της ίδιας μέρας, αφού αναφέρει ότι η απόφαση προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στην κοινή γνώμη, ενημερώνει ότι η εκτέλεση του Κόκιου θα γίνει την Παρασκευή, χωρίς όμως να αναφέρει ημερομηνία, σημειώνοντας μάλιστα ότι ο χώρος της εκτέλεσης θα είναι στη θέση «Γηροκομείο». Η πλησιέστερη πάντως Παρασκευή στην ημερομηνία έκδοσης του συγκεκριμένου φύλλου ήταν σε δύο μέρες.
Η μονή Γηροκομείου ή Γηροκομιό: Τόπος εκτελέσεων στην Πάτρα
Πηγή: http://patrasurbex.eap.gr/
Πάνω από εκατό Πατρινοί, συνεχίζει η εφημερίδα, κρίνοντας ότι η καταδίκη στηρίχθηκε σε αοριστολογίες μαρτύρων, που ήταν αντίθετοι προς το περιβάλλον του Μπέλλου, έστειλαν τηλεγράφημα στον Πρωθυπουργό της χώρας εκείνη την εποχή, Θεόδωρο Πάγκαλο, ζητώντας του αναστολή της ποινής. Παρόμοιο επίσης τηλεγράφημα έστειλαν και οι συνήγοροι των δύο κατηγορουμένων, Πρεβεδούρος και Παπαϊωάννου.
Το τηλεγράφημα αυτό έφτασε στο Πολιτικό γραφείο του Πρωθυπουργού το απόγευμα της ίδιας μέρας και αμέσως μόλις έλαβε γνώση του περιεχομένου του, διέταξε την όσο το δυνατόν ταχύτερη αποστολή προς τον Κυβερνητικό Επίτροπο του Στρατοδικείου Πατρών , εντολή προς αναστολή της ποινής.
Διέταξε επίσης να αποσταλεί το ταχύτερο δυνατόν η δικογραφία στο Πολιτικό του Γραφείο, για να ελεγχθεί το κατά πόσο είναι δικαιολογημένη η θέση των δικηγόρων υπεράσπισης, ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις της ενοχής του Κόκιου, αλλά και να εξετασθεί, εάν πράγματι υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος.
Μετά από λίγες μέρες, στο φύλλο του ΣΚΡΙΠ[3], της 23ης Μαρτίου 1926, δημοσιεύεται η πληροφορία ότι, μετά την εξέταση του φακέλου, δεν θα ανασταλεί από την Κυβέρνηση η ποινή του θανάτου, που επιβλήθηκε στον Κόκιο από το Στρατοδικείο και θα διαταχθεί ταυτόχρονα η δίωξη του Μπέλλου για ηθική αυτουργία.
---------------------------------------------------------------------------
1. ΣΚΡΙΠ, 17/3/1926, Έτος 29ον, Περίοδος 5η, Αρ. Φύλ. 8213, σελ. 4. | 2. ΕΜΠΡΟΣ 17/3/1926, Έτος 30ον, Αρ. Φύλ. 10546, σελ. 2. | 3. ΣΚΡΙΠ 23/3/1926, Έτος 29ον, Περίοδος 5η, Αρ. Φύλ. 8219, σελ. 4.
Η φωτογραφία της ανάρτησης είναι μεν κακής ποιότητας, αλλά προέρχεται από την εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, 3/3/1926, Έτος 29ον, Περίοδος 5η, Αρ. Φύλ. 8202, σελ. 2 και σκιαγραφεί τα πρόσωπα των δύο κατηγορουμένων.
από το Αρχείον Αγρινίου
Στις 16 Μαρτίου του 1926 το Στρατοδικείο της Πάτρας, στο οποίο εκδικαζόταν η υπόθεση για τη δολοφονία των καπνεμπόρων Κατσιμπίνη και Κουζέλη με κατηγορουμένους τον Κόκιο και τον Ζέμα, αμέσως μετά την
έναρξη της συνεδρίασης αποσύσρθηκε σε σύσκεψη η οποία κράτησε γύρω στις τέσσερις (4) ώρες.
Για την υπόθεση αυτή αναρτήσαμε ήδη δύο ενημερώσεις: ΕΔΩ η αρχή της Δίκης, και ΕΔΩ η διατύπωση της κατηγορίας περί ηθικής αυτουργίας του πρώην Δημάρχου Αγρινίου Βασίλη Μπέλλου.
Στις 2:15΄ το μεσημέρι οι Στρατοδίκες ανέβηκαν ξανά στην έδρα του πενταμελούς Στρατοδικείου και ο Πρόεδρος διάβασε την απόφαση με τη φρουρά να παρουσιάζει τα όπλα. Σύμφωνα με αυτή, ο μεν πρώτος κατηγορούμενος, Δημήτριος Κόκιος, καταδικάστηκε σε θάνατο, με οριακή πλειοψηφία 3 ψήφων υπέρ της θανατικής ποινής και 2 κατά, αφού κρίθηκε ένοχος για φόνο μετά ληστείας, εκ προμελέτης, ο δε δεύτερος, Βαγγέλης Ζέμας, καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά, ως συνεργός για τον στραγγαλισμό του μάρτυρα Γαλανόπουλου[1].
Σύμφωνα με δημοσίευμα του ΕΜΠΡΟΣ[2] της ίδιας μέρας, αφού αναφέρει ότι η απόφαση προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στην κοινή γνώμη, ενημερώνει ότι η εκτέλεση του Κόκιου θα γίνει την Παρασκευή, χωρίς όμως να αναφέρει ημερομηνία, σημειώνοντας μάλιστα ότι ο χώρος της εκτέλεσης θα είναι στη θέση «Γηροκομείο». Η πλησιέστερη πάντως Παρασκευή στην ημερομηνία έκδοσης του συγκεκριμένου φύλλου ήταν σε δύο μέρες.
Η μονή Γηροκομείου ή Γηροκομιό: Τόπος εκτελέσεων στην Πάτρα
Πηγή: http://patrasurbex.eap.gr/
Πάνω από εκατό Πατρινοί, συνεχίζει η εφημερίδα, κρίνοντας ότι η καταδίκη στηρίχθηκε σε αοριστολογίες μαρτύρων, που ήταν αντίθετοι προς το περιβάλλον του Μπέλλου, έστειλαν τηλεγράφημα στον Πρωθυπουργό της χώρας εκείνη την εποχή, Θεόδωρο Πάγκαλο, ζητώντας του αναστολή της ποινής. Παρόμοιο επίσης τηλεγράφημα έστειλαν και οι συνήγοροι των δύο κατηγορουμένων, Πρεβεδούρος και Παπαϊωάννου.
Το τηλεγράφημα αυτό έφτασε στο Πολιτικό γραφείο του Πρωθυπουργού το απόγευμα της ίδιας μέρας και αμέσως μόλις έλαβε γνώση του περιεχομένου του, διέταξε την όσο το δυνατόν ταχύτερη αποστολή προς τον Κυβερνητικό Επίτροπο του Στρατοδικείου Πατρών , εντολή προς αναστολή της ποινής.
Διέταξε επίσης να αποσταλεί το ταχύτερο δυνατόν η δικογραφία στο Πολιτικό του Γραφείο, για να ελεγχθεί το κατά πόσο είναι δικαιολογημένη η θέση των δικηγόρων υπεράσπισης, ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις της ενοχής του Κόκιου, αλλά και να εξετασθεί, εάν πράγματι υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος.
Μετά από λίγες μέρες, στο φύλλο του ΣΚΡΙΠ[3], της 23ης Μαρτίου 1926, δημοσιεύεται η πληροφορία ότι, μετά την εξέταση του φακέλου, δεν θα ανασταλεί από την Κυβέρνηση η ποινή του θανάτου, που επιβλήθηκε στον Κόκιο από το Στρατοδικείο και θα διαταχθεί ταυτόχρονα η δίωξη του Μπέλλου για ηθική αυτουργία.
---------------------------------------------------------------------------
1. ΣΚΡΙΠ, 17/3/1926, Έτος 29ον, Περίοδος 5η, Αρ. Φύλ. 8213, σελ. 4. | 2. ΕΜΠΡΟΣ 17/3/1926, Έτος 30ον, Αρ. Φύλ. 10546, σελ. 2. | 3. ΣΚΡΙΠ 23/3/1926, Έτος 29ον, Περίοδος 5η, Αρ. Φύλ. 8219, σελ. 4.
Η φωτογραφία της ανάρτησης είναι μεν κακής ποιότητας, αλλά προέρχεται από την εφημερίδα ΣΚΡΙΠ, 3/3/1926, Έτος 29ον, Περίοδος 5η, Αρ. Φύλ. 8202, σελ. 2 και σκιαγραφεί τα πρόσωπα των δύο κατηγορουμένων.
από το Αρχείον Αγρινίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες