Με μία διαδικασία «fast track» που αιφνιδίασε τους Θεσσαλούς, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης, έδωσε σε διαβούλευση που λήγει τη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου και για δύο εβδομάδες
το Εθνικό Σχέδιο Ενέργειας για το κλίμα (ΕΣΕΚ) που δεσμεύει ενεργειακά τη χώρα για την επόμενη δεκαετία.
Πρόκειται για τον ενεργειακό σχεδιασμό για απεξάρτηση της χώρας από το λιγνίτη μέχρι το 2028, όπου δίνεται έμφαση στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από εισαγόμενο φυσικό αέριο (από Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν και Αλγερία) από ανάπτυξη αιολικών πάρκων και φωτοβολταϊκών αλλά και άλλων ΑΠΕ (ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) όπως τη βιομάζα και το βιοαέριο.
Τα υδροηλεκτρικά που είναι «καθαρή» ανανεώσιμη «πράσινη» ενέργεια απέχουν διακριτικά από το σχεδιασμό, με μόνη εξαίρεση το σχεδόν έτοιμο φράγμα της Μεσοχώρας, ενώ δεν υπάρχει πουθενά το φράγμα της Συκιάς το οποίο πέρα από τον ενεργειακό του χαρακτήρα, απαντά και στο μείζον πλέον περιβαλλοντικό ζήτημα της ερημοποίησης και υφαλμύρωσης του θεσσαλικού κάμπου .
Επειδή το φράγμα της Συκιάς συνδέεται με το έργο της εκτροπής του άνω ρου του Αχελώου, αυτό έχει λάβει έναν έντονα πολιτικό χαρακτήρα,, με αποτέλεσμα οικολογικές δυνάμεις με «αριστερό πρόσημο» να είναι κατά του έργου και οι υπόλοιπες υπερ.
Εδώ λοιπόν υπάρχει μια σύγχυση. Αυτό είναι ψευδοδίλλημα, καθώς όποιος είναι κατά θα πρέπει να εξηγήσει και τι θα κάνει με τα ημιτελή έργα του Αχελώου, όπως το φράγμα της Συκιάς και τη σήραγγα εκτροπής της Δρακότρυπας. Θα τα κατεδαφίσει; Θα αναλάβει το κόστος των περίπου 150 εκατομμυρίων ευρώ που απαιτείται για τη δράση αυτή, ή θα τα αφήσει «κουφάρια» μνημείο εγκατάλειψης ενός έργου που το επιθυμεί πλέον διακαώς η ΔΕΗ, τώρα που απεξαρτάται από το λιγνίτη. Το να αφεθούν ημιτελή συνεπάγεται κινδύνους μεγάλων πλημμυρών τόσο προς την περιοχή του Μουζακίου, όσο και προς την κοιλάδα του Αχελώου από τη μεριά της Αργιθέας και της Άρτας…
Και ερχόμαστε στον περιβαλλοντικό χαρακτήρα του έργου: Το φράγμα της Συκιάς για την ολοκλήρωσή του απαιτεί περί τα 150 εκατομ. ευρώ μαζί με τη σήραγγα της Δρακότρυπας για την επένδυση της.
Πέραν του ότι θα παράγει καθαρή ενέργεια κάποιων μεγαβάτ το χρόνο, με τον εμπλουτισμό του θεσσαλικού κάμπου με τα 250 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού θα εξοικονομούνται άλλα τόσα που δαπανώνται για την άντληση από τον υπόγειο υδροφορέα για την άρδευση.
Σημειωτέον ότι στα διαχειριστικά σχέδια για την υδάτινη λεκάνη της Θεσσαλίας υπάρχει η παραδοχή ότι σήμερα έχουμε αντλήσει 3 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού από τα υπόγεια αποθέματα του θεσσαλικού κάμπου και με βάση τον προτεινόμενο σχεδιασμό εξοικονόμησης 50 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων κατ’ έτος θα απαιτηθούν 60 χρόνια για να αναπληρωθεί αυτό το κενό, που ρηγματώνει τα χωριά στον κάμπο, ερημοποιεί πάλε ποτέ γόνιμες γαίες και οδηγεί στην υφαλμύρωση.
Πρόσφατα αγρότης στη Χάλκη που βρίσκεται όχι κοντά σε παραλία, αλλά καταμεσής του θεσσαλικού κάμπου, άνοιξε γεώτρηση για να αρδεύσει τα χωράφια του και βρήκε στα 400 μέτρα βάθος αλμυρό νερό!
Επειδή κάποιος αστός θα βιαστεί να πει καλά να πάθει, ας δώσει μία απάντηση αν θα πρέπει να εγκαταλειφτεί η αγροτική παραγωγή στη χώρα, όταν ο πρώτος κίνδυνος για τον πλανήτη τις προσέχεις δεκαετίες θα είναι να διασφαλίσει τρόφιμα για τον πληθυσμό της γης.
Ο αγρότης του θεσσαλικού κάμπου εξαιτίας πολιτικής εκμετάλλευσης στο θέμα της εκτροπής του Αχελώου έγινε και θύτης και θύμα της έλλειψης επιφανειακών συλλογικών αρδευτικών δικτύων… Ήδη μόνο την τελευταία πενταετία έχουν εγκαταλειφτεί λόγω ερημοποίησης και υπογονιμότητας 200.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης έκτασης στη Θεσσαλία.
Είναι προφανές ότι η ολοκλήρωση του φράγματος της Συκιάς επιτυγχάνει πολλαπλούς εθνικούς οικονομικούς στόχους:
-διατηρεί μία αυτονομία στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας σε σχέση με το εισαγόμενο φυσικό αέριο ή τα εισαγόμενα κυρίως πάνελς φωτοβολταϊκών και τα πτερύγια ανεμογεννητριών από Κίνα και Γερμανία. Η ενεργειακή απεξάρτηση από το λιγνίτη δεν θα πρέπει να συνεπάγεται ενεργειακή εξάρτηση από εισαγόμενη κατά 70% ενέργεια από φυσικό αέριο…
-δημιουργεί αποθήκη νερού πολύτιμου για τις μελλοντικές γενιές
-διατηρεί το υδάτινο ισοζύγιο στον πιο εύφορο κάμπο της χώρας σε σχετική ισορροπία και δεν τον καταδικάζει σε ερημοποίηση και εγκατάλειψη.
Ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της ΔΕΘ το Σεπτέμβριο παραδέχτηκε ότι πρέπει να δούμε τη μερική εκτροπή υδάτων του Αχελώου προς τη Θεσσαλία και με την περιβαλλοντική της διάσταση για να σταματήσουμε την ερημοποίηση του κάμπου. Το ίδιο επανέλαβε από το βήμα της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης την περασμένη Δευτέρα.
Αυτή τη Δευτέρα όμως λήγει η διαβούλευση για το σχέδιο ενεργειακής απεξάρτησης της χώρας από το λιγνίτη και δεν προβλέπει υδροηλεκτρική ενέργεια από το φράγμα της Συκιάς για τα επόμενα δέκα χρόνια. Αν περάσει ως έχει αυτό το σχέδιο σημαίνει ότι στην πράξη και όχι στα λόγια, η κυβέρνηση εγκαταλείπει οριστικά τον Αχελώο…
https://www.tovima.gr/
το Εθνικό Σχέδιο Ενέργειας για το κλίμα (ΕΣΕΚ) που δεσμεύει ενεργειακά τη χώρα για την επόμενη δεκαετία.
Πρόκειται για τον ενεργειακό σχεδιασμό για απεξάρτηση της χώρας από το λιγνίτη μέχρι το 2028, όπου δίνεται έμφαση στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από εισαγόμενο φυσικό αέριο (από Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν και Αλγερία) από ανάπτυξη αιολικών πάρκων και φωτοβολταϊκών αλλά και άλλων ΑΠΕ (ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) όπως τη βιομάζα και το βιοαέριο.
Τα υδροηλεκτρικά που είναι «καθαρή» ανανεώσιμη «πράσινη» ενέργεια απέχουν διακριτικά από το σχεδιασμό, με μόνη εξαίρεση το σχεδόν έτοιμο φράγμα της Μεσοχώρας, ενώ δεν υπάρχει πουθενά το φράγμα της Συκιάς το οποίο πέρα από τον ενεργειακό του χαρακτήρα, απαντά και στο μείζον πλέον περιβαλλοντικό ζήτημα της ερημοποίησης και υφαλμύρωσης του θεσσαλικού κάμπου .
Επειδή το φράγμα της Συκιάς συνδέεται με το έργο της εκτροπής του άνω ρου του Αχελώου, αυτό έχει λάβει έναν έντονα πολιτικό χαρακτήρα,, με αποτέλεσμα οικολογικές δυνάμεις με «αριστερό πρόσημο» να είναι κατά του έργου και οι υπόλοιπες υπερ.
Εδώ λοιπόν υπάρχει μια σύγχυση. Αυτό είναι ψευδοδίλλημα, καθώς όποιος είναι κατά θα πρέπει να εξηγήσει και τι θα κάνει με τα ημιτελή έργα του Αχελώου, όπως το φράγμα της Συκιάς και τη σήραγγα εκτροπής της Δρακότρυπας. Θα τα κατεδαφίσει; Θα αναλάβει το κόστος των περίπου 150 εκατομμυρίων ευρώ που απαιτείται για τη δράση αυτή, ή θα τα αφήσει «κουφάρια» μνημείο εγκατάλειψης ενός έργου που το επιθυμεί πλέον διακαώς η ΔΕΗ, τώρα που απεξαρτάται από το λιγνίτη. Το να αφεθούν ημιτελή συνεπάγεται κινδύνους μεγάλων πλημμυρών τόσο προς την περιοχή του Μουζακίου, όσο και προς την κοιλάδα του Αχελώου από τη μεριά της Αργιθέας και της Άρτας…
Και ερχόμαστε στον περιβαλλοντικό χαρακτήρα του έργου: Το φράγμα της Συκιάς για την ολοκλήρωσή του απαιτεί περί τα 150 εκατομ. ευρώ μαζί με τη σήραγγα της Δρακότρυπας για την επένδυση της.
Πέραν του ότι θα παράγει καθαρή ενέργεια κάποιων μεγαβάτ το χρόνο, με τον εμπλουτισμό του θεσσαλικού κάμπου με τα 250 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού θα εξοικονομούνται άλλα τόσα που δαπανώνται για την άντληση από τον υπόγειο υδροφορέα για την άρδευση.
Σημειωτέον ότι στα διαχειριστικά σχέδια για την υδάτινη λεκάνη της Θεσσαλίας υπάρχει η παραδοχή ότι σήμερα έχουμε αντλήσει 3 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού από τα υπόγεια αποθέματα του θεσσαλικού κάμπου και με βάση τον προτεινόμενο σχεδιασμό εξοικονόμησης 50 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων κατ’ έτος θα απαιτηθούν 60 χρόνια για να αναπληρωθεί αυτό το κενό, που ρηγματώνει τα χωριά στον κάμπο, ερημοποιεί πάλε ποτέ γόνιμες γαίες και οδηγεί στην υφαλμύρωση.
Πρόσφατα αγρότης στη Χάλκη που βρίσκεται όχι κοντά σε παραλία, αλλά καταμεσής του θεσσαλικού κάμπου, άνοιξε γεώτρηση για να αρδεύσει τα χωράφια του και βρήκε στα 400 μέτρα βάθος αλμυρό νερό!
Επειδή κάποιος αστός θα βιαστεί να πει καλά να πάθει, ας δώσει μία απάντηση αν θα πρέπει να εγκαταλειφτεί η αγροτική παραγωγή στη χώρα, όταν ο πρώτος κίνδυνος για τον πλανήτη τις προσέχεις δεκαετίες θα είναι να διασφαλίσει τρόφιμα για τον πληθυσμό της γης.
Ο αγρότης του θεσσαλικού κάμπου εξαιτίας πολιτικής εκμετάλλευσης στο θέμα της εκτροπής του Αχελώου έγινε και θύτης και θύμα της έλλειψης επιφανειακών συλλογικών αρδευτικών δικτύων… Ήδη μόνο την τελευταία πενταετία έχουν εγκαταλειφτεί λόγω ερημοποίησης και υπογονιμότητας 200.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης έκτασης στη Θεσσαλία.
Είναι προφανές ότι η ολοκλήρωση του φράγματος της Συκιάς επιτυγχάνει πολλαπλούς εθνικούς οικονομικούς στόχους:
-διατηρεί μία αυτονομία στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας σε σχέση με το εισαγόμενο φυσικό αέριο ή τα εισαγόμενα κυρίως πάνελς φωτοβολταϊκών και τα πτερύγια ανεμογεννητριών από Κίνα και Γερμανία. Η ενεργειακή απεξάρτηση από το λιγνίτη δεν θα πρέπει να συνεπάγεται ενεργειακή εξάρτηση από εισαγόμενη κατά 70% ενέργεια από φυσικό αέριο…
-δημιουργεί αποθήκη νερού πολύτιμου για τις μελλοντικές γενιές
-διατηρεί το υδάτινο ισοζύγιο στον πιο εύφορο κάμπο της χώρας σε σχετική ισορροπία και δεν τον καταδικάζει σε ερημοποίηση και εγκατάλειψη.
Ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της ΔΕΘ το Σεπτέμβριο παραδέχτηκε ότι πρέπει να δούμε τη μερική εκτροπή υδάτων του Αχελώου προς τη Θεσσαλία και με την περιβαλλοντική της διάσταση για να σταματήσουμε την ερημοποίηση του κάμπου. Το ίδιο επανέλαβε από το βήμα της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης την περασμένη Δευτέρα.
Αυτή τη Δευτέρα όμως λήγει η διαβούλευση για το σχέδιο ενεργειακής απεξάρτησης της χώρας από το λιγνίτη και δεν προβλέπει υδροηλεκτρική ενέργεια από το φράγμα της Συκιάς για τα επόμενα δέκα χρόνια. Αν περάσει ως έχει αυτό το σχέδιο σημαίνει ότι στην πράξη και όχι στα λόγια, η κυβέρνηση εγκαταλείπει οριστικά τον Αχελώο…
https://www.tovima.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες