"Ούτε η βροχή δεν μας σταματά, κάτω τα χέρια από τα Άγραφα"! (φωτο)

ΕΝΑ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ("του πεζοδρομίου") από το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Μία επιτυχημένη κινητοποίηση με πλήθος κόσμου συγκλόνισε το κέντρο της Αθήνας το βροχερό απόγευμα της Τετάρτης. Την Παγκόσμια Ημέρα Βουνού (11 Δεκέμβρη) την τίμησαν με την ενεργό παρουσία τους στους δρόμους του αγώνα όλοι εκείνοι που δεν δέχονται να μείνουν απαθείς μπροστά στο όργιο καταστροφής που επιχειρείται στα βουνά μας -τη συλλογική περιουσία μας- από το συνασπισμό κεφαλαίου, κυβερνήσεων/ κρατικής εξουσίας.

Το ραντεβού ήταν στο Μοναστηράκι. Δεν άργησε να φανεί πως "η πλατεία ήταν γεμάτη απ' το νόημα που 'χε κάτι απ' τις φωτιές"! Κι αυτές "οι φωτιές" δεν ήταν άλλες από εκείνες που άναβαν οι ψυχές και οι αγωνιστικές διαθέσεις τόσων πολλών ανθρώπων που έδωσαν πραγματικά βροντερό παρόν στο κάλεσμα αντίστασης. Μεγαλύτεροι σε ηλικία που φάνταζαν παλικαρόπουλα, ενθουσιώδεις νέοι και νέες, γονείς με μικρά παιδιά, όλοι ήταν εκεί, για να σπάσει η σιωπή και να μην υπάρξει συνενοχή. Συναντήθηκαν ακόμη και συμπατριώτες που είχαν πολύ καιρό να ειδωθούν μα αντάμωσαν σε τούτο το ξεχωριστό ραντεβού!

Η πλατεία και οι δρόμοι γέμισαν με πανό ενάντια στη λεηλασία της φύσης και του λαού από τις ανεμοεταιρείες με αιχμή του δόρατος εκείνα που αφορούσαν τα Άγραφα, μα και άλλες περιοχές που πλήττονται. Επιπλέον υπήρχαν και πανό αλληλεγγύης στους απειλούμενους με διώξεις αγωνιστές.

Συμμετείχαν δεκάδες συλλογικότητες πολιτών, επιτροπές αγώνα, δίκτυα, κινήσεις, ανοιχτές συνελεύσεις, σωματεία, σύλλογοι κατοίκων και κινήματα από τα Άγραφα, την Ευρυτανία, την Καρδίτσα, Μεσοχώρα-Αχελώο, την Ήπειρο, τη Χαλικιδική, την Κόρινθο, την Τήνο, την Άνδρο, την Ικαρία, τη Μάνη,την Αττική κ.ά

Άνθρωποι με διαφορετικές πολιτικές και κοινωνικές αναφορές, με τις επιμέρους οπτικές τους, με τις συμφωνίες και τις διαφωνίες τους, συγκεντρώθηκαν και διαδήλωσαν όλοι μαζί, κάτω από μια κοινή πρόθεση: ΝΑ ΣΥΣΠΕΙΡΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΝ στην επέλαση της βαρβαρότητας, να σταθούν κόντρα στην αρπαγή του φυσικού πλούτου και την ισοπέδωση της ομορφιάς, της ιστορίας και του πολιτισμού από τα ποικιλόμορφα επιχειρηματικά τραστ. 

Η πορεία ξεκίνησε μέσα σε δυνατή βροχή, κατακλυσμιαία θα 'λεγε κανείς. Που όμως δεν πτόησε στο παραμικρό τον κόσμο που σαν ανθρώπινο ποτάμι κατέλαβε τους δρόμους με φοβερό παλμό και συνεχή συνθήματα. 

Κυριάρχησαν τα εξής:

"Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία-αγώνας για τη γη και την ελευθερία", "Ελεύθερα βουνά χωρίς αιολικά-κάτω τα ξερά σας από τα Άγραφα", "Λευτεριά, λευτεριά, λευτεριά στα Άγραφα", "Από τα Άγραφα ως τη Χαλκιδική-αγώνας για τη φύση αγώνας για ζωή", "Κράτος και κεφάλαιο ληστεύουν τα βουνά-κάτω τα χέρια από τ' Άγραφα", "Ουτε αιολικά ούτε εξορύξεις-έξω απ' την Ελλάδα οι επιχειρήσεις", "Η πράσινη ανάπτυξη δεν μας παραμυθιάζει-τη φύση καταστρέφει και τα βουνά ρημάζει", "Το πάθος για τ' άγρια βουνά είναι δυνατότερο απ' τα αιολικά", "Κάτω τα χέρια απ' τους αγωνιστές", "Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή ενάντια σε κράτος και κάθε επενδυτή" και πολλά ακόμη, πιο εξιδεικευμένα, που αφορούσαν και τις επιμέρους τοπικές κοινωνίες που βιώνουν το πρόβλημα των ΒΑΠΕ.

Επίσης ακούστηκαν και κάποια ιδιαίτερα μα συγκινητικά συνθήματα όπως: "Τα σχέδια για τ' Άγραφα θα μείνουνε στους χάρτες-σε τούτα τα βουνά θα ξαναβγούν αντάρτες" ή "Από τους παππούδες μας μέχρι τη γενιά μας-έξω οι εταιρείες από τα βουνά μας",καθώς και άλλα πρωτότυπα κι ευφάνταστα, π.χ.: "Η πράσινη ανάπτυξη είναι μια απάτη-νόμος είναι το δίκιο του ορειβάτη", "Άνεμοι αντίστασης πνέουν στα βουνά-εμείς θα εμποδίσουμε τα αιολικά", κλπ.

Υπό καταρρακτώδη βροχή - μα κανείς δεν φεύγει...

(όπως έλεγαν κάποιοι: "τόσες καταιγίδες φάγαμε στα βουνά, ας φάμε και μία ΓΙΑ τα βουνά"!)

Κι όσο η βροχή δυνάμωνε, τόσο δυνάμωναν και τα συνθήματα: Κάποιος, κάποια στιγμή, ρίχνει το σύνθημα... "ούτε η βροχή δεν μας σταματά-κάτω τα χέρια από τ' Άγραφα" και γίνεται χαμός! Έβλεπες πρόσωπα να στάζουν μες στη δυνατή βροχή αλλά και να λάμπουν από ενθουσιασμό και αισιοδοξία. Κι αυτό γιατί όλοι ένοιωθαν ότι δεν είναι μονάδες, αλλά κομμάτι ενός ισχυρού και αξιόμαχου συνόλου που προσδίδει και ατομικά στον καθένα δύναμη, θάρρος και πίστη για την τελική νίκη.

"Ούτε η βροχή δεν τους σταματά..."

Η πορεία πέρασε την Αθηνάς, ανηφόρισε την Σταδίου και έφθασε στη βουλή. Εκεί "καταλήφθηκε" ο αναγκαίος χώρος ώστε να τοποθετηθούν τα πανό με φόντο το κτήριο, ενώ φωνάχτηκαν και πάλι συνθήματα από τους διαδηλωτές.

Για αρκετή ώρα ο κόσμος παρέμεινε, συζητούσε με θέρμη, αντάλλασσε απόψεις, προτάσεις, ιδέες, εκδηλώνοντας με κάθε τρόπο τη διάθεσή του για να συνεχιστεί ακόμη πιο μαζικά αυτός ο δίκαιος αγώνας...

Η προγραμματισμένη συναυλία που θα ακολουθούσε αναβλήθηκε λόγω της καταρρακτώδους βροχής, αλλά κάποιες φορές τι καλύτερο από τη "μουσική φωνή της αντίστασης" εκ μέρους χιλιάδων ανθρώπων που έδωσαν μια διαφορετική νότα στην Αθήνα του Δεκέμβρη ...

Και ποιος ξέρει, ίσως κάπου από εκεί ψηλά, από τη μαρτυρική Νιάλα των Αγράφων, οι άυλες μορφές των προγόνων αγωνιστών να έστελναν το δικό τους αετίσιο χαιρετισμό στα παιδιά και στα εγγόνια τους που στους σύγχρονους καιρούς διαλέγουν να μην περπατούν γονατιστοί αλλά να υπερασπίζονται με πάθος τα βουνά και τον τόπο τους.

Όπως εκτιμούσαν οι διαδηλωτές στις αναμεταξύ τους συζητήσεις, η πρώτη μαζική, συντονισμένη και σίγουρα επιτυχημένη κινητοποίηση -και μάλιστα κάτω από τέτοιες δυσμενείς καιρικές συνθήκες- έστειλε δύο βασικά μηνύματα: 

Το πρώτο μήνυμα προς... τις "παχυλές τσέπες", πολυεθνικές, ευρωπαϊκές και ντόπιες, καθώς και στο υπηρετικό πολιτικό προσωπικό τους: ότι αυτή η γη, αυτά τα βουνά ανήκουν στο λαό, αποτελούν συλλογική περιουσία του και όχι ιδιωτικό τσιφλίκι των επιχειρηματικών ελίτ. Ότι ήταν και θα παραμείνουν απάτητα από τον οδοστρωτήρα της πράσινης/μαύρης ανάπτυξης και της αδηφάγας βιομηχανίας των κερδών και δεν θα περάσει η άλωσή τους μέσω της στυγνής εμπορευματοποίησης. 

Το δεύτερο μήνυμα, εστάλη προς... τους δικούς μας, προς εκείνους τους συμπατριώτες που ακόμα παραμένουν αδρανείς : φάνηκε έμπρακτα ότι όσοι αντιστέκονται δεν είναι... αόρατοι, πως υπάρχει πολύς κόσμος που είναι εδώ, που δεν σκύβει το κεφάλι, που δεν θεωρεί τετελεσμένα όσα πάνε να μας "φορέσουν" οι δυνάστες μας, συνεπώς και οι... αμέτοχοι οφείλουν να μάθουν, να ακούσουν, να ρωτήσουν κι όσοι είναι ακόμη στον καναπέ να σηκωθούν και να' ρθουν κι αυτοί μαζί μας!

Κι ας μας σνόμπαραν τα κανάλια και τα συναφή Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης που πάντα βέβαια ενημερώνουν τον πολίτη, αρκεί η (φιλτραρισμένη) "ενημέρωσή τους" να μην θίγει τους αφεντάδες.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ - ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ - ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ - ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ...

ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ!

ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΙΟΛΙΚΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ Τ' ΑΓΡΑΦΑ

(μια συμβολή στον κοινό αγώνα για τη σωτηρία των βουνών μας)