Ούτε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να πιστέψουν τον τρόπο με τον οποίο εξελίχτηκε το τραγικό δυστύχημα το πρωί στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ.Συγγενείς και συνάδελφοι του άτυχου 55χρονου μιλούν στο
newsit.gr, για το εργατικό δυστύχημα.Σοβαρές καταγγελίες για την κατάσταση του εργοστασίου...
Όπως σημειώνουν οι εκπρόσωποί τους, το τραγικό δυστύχημα με θύμα τον 55χρονο εργάτη από το χωριό Μαλεσίνα πατέρα τριών παιδιών εξελίχθηκε νωρίς το πρωί στο τμήμα της κοκκοποίησης, εκεί δηλαδή που το μετάλλευμα βρίσκεται στην τελική του φάση.
Όπως μάλιστα εξηγούν η κοκκοποίηση γίνεται με χρήση οξυγόνου. Σ’ εκείνο το σημείο, κάτω από άγνωστες συνθήκες προκλήθηκε έκρηξη και ο εργαζόμενος βρήκε τραγικό θάνατο γιατί ήταν πολύ κοντά στο σημείο της έκρηξης. Σε κοντινή απόσταση ήταν άλλοι τρεις εργαζόμενοι, χωρίς ευτυχώς να πάθουν κάτι.
Νεκρός όπως ανακοίνωσε η εταιρεία είναι ο Γεώργιος Ψαρράς του Δημητρίου, πατέρας τριών παιδιών. Ένας εργάτης που δούλευε χρόνια στη ΛΑΡΚΟ και πήγε το πρωί κανονικά στη δουλειά του. Μια βάρδια που έμελλε να είναι η τελευταία της ζωής του.
Συγκλονισμένος από τον ξαφνικό χαμό του πατέρα του στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ είναι ο 20χρονος γιος του. Ο νεαρός ταξίδεψε από την Αθήνα όπου σπουδάζει στη Μαλεσίνα όπου ζούσε ο πατέρας του μόλις πληροφορήθηκε για τον θάνατο του.
«Πριν από λίγο το έμαθα. Ήμουν στην Αθήνα στη σχολή μου. Δεν έχω ακριβή εικόνα για τι συνέβη» ανέφερε ο γιος του Γιώργου Ψαρρά στο newsit.gr. Όπως είπε, ενημερώθηκε για το εργατικό δυστύχημα από συγγενικό του πρόσωπο.
Οι πληροφορίες ακόμη και για τα συγγενικά πρόσωπα του άτυχου εργάτη είναι ακόμη συγκεχυμένες. «Το μόνο που ξέρω είναι ότι πήγε να πάρει κάποιο δείγμα και τότε έγινε η έκρηξη» πρόσθεσε ο γιος του.
Σύμφωνα με πληροφορίες του newsit.gr το δυστύχημα έγινε στο τελικό στάδιο της παραγωγικής διαδικασίας. Συγκεκριμένα, έσκασε μια δεξαμενή, ο εργάτης βρισκόταν κοντά κι έχασε ακαριαία τη ζωή του.
Όπως πληροφόρησε το newsit.gr ο γιος του Γιώργου Ψαρρά ο πατέρας του εργαζόταν στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ πάνω από μια δεκαετία. Προς το παρόν η οικογένεια δεν γνωρίζει πότε θα γίνει η κηδεία του 55χρονου.
«Ούτε πότε θα γίνει δεν γνωρίζουμε, πρέπει να πάει η σορός του στην Αθήνα. Δεν ξέρω καθόλου τη διαδικασία» πρόσθεσε ο νεαρός. «Δεν γίνεται να χάνονται έτσι άνθρωποι. Τι άλλο να σας πω τώρα; Δεν έχω κάτι άλλο να πω», κατέληξε.
Ο άτυχος εργάτης είχε τρία παιδιά, δύο δίδυμα αγόρια 20 ετών και μια μεγαλύτερη κόρη. Ο Γιώργος Ψαρράς είναι, σύμφωνα με πληροφορίες του newsit.gr, ο 72ος καταγεγραμμένος νεκρός στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ από την έναρξη της λειτουργίας της τη δεκαετία του ’60.
Συγκλονισμένοι και οι συγγενείς του θύματος
“Κάποιο ατύχημα μας είπαν ότι έχει συμβεί αλλά δεν μας είπαν κάτι συγκεκριμένο. Μας είπαν ότι έγινε όταν άγγιζε το μετάλλευμα, δεν μας είπαν όμως περισσότερα.
Έγινε έκρηξη και τινάχτηκε στον αέρα ο ξάδελφος μου και πετάχτηκε αρκετά μέτρα μακριά από εκεί που έγινε το συμβάν. Άφησε πίσω του μια γυναίκα και τρία παιδάκια. Εργαζόταν πολλά χρόνια στην ΛΑΡΚΟ, μπορεί και 15 χρόνια” λέει στο newsit.gr, η ξαδέρφη του θύματος. 
Ψάχνουν απαντήσεις στα αίτια της τραγωδίας
Σύμφωνα με πληροφορίες του newsit.gr, οι εργαζόμενοι που ήταν παρόντες ή είχαν βάρδια κατά το δυστύχημα, δίνουν καταθέσεις στην αστυνομία σε μια προσπάθεια να συμπληρωθεί το παζλ της τραγωδίας.
Μεταξύ αυτών δύο επιστάτες, ο υπεύθυνος βάρδιας και ο διευθυντής της επιχείρησης, που βρισκόταν στη ΛΑΡΚΟ την ώρα της τραγωδίας. “Διερευνούμε τώρα το πως έγινε το δυστύχημα. Εγώ ήμουν στο αστυνομικό τμήμα διότι συνελήφθησαν δυο εργαζόμενοι οι οποίοι ήταν επιστάτες στο τμήμα, αυτή την στιγμή δεν μπορεί να βγει κάποιο πόρισμα για να ξέρουμε την αιτία που προκάλεσε τον θάνατο” λέει ο πρόεδρος των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στο newsit.gr και συνεχίζει…
“Η φύση της δουλειάς μας είναι επικίνδυνη και δύσκολη, ήταν ένα συμβάν για το οποίο δεν μπορώ να καταλογίσω ευθύνες χωρίς να δω κάποιο συγκεκριμένο πόρισμα. Εγώ ήμουν εκτός εργασίας την ώρα του ατυχήματος, με ενημέρωσαν και πήγα στο εργοστάσιο. Δεν υπήρχε ούτε βλάβη, ούτε τίποτα, αν υπήρχε βλάβη δεν θα δούλευε η εγκατάσταση, για το συγκεκριμένο συμβάν για την ώρα δεν μπορούμε να πούμε γιατί συνέβη.
Δεν υπήρξε κανένας τραυματίας, μόνο ένας νεκρός, ψυχικά τραυματισμένοι είναι οι συνάδελφοι που ήταν παρόντες στο περιστατικό. Ο θανόντας ήταν χρόνια στο καθεστώς της εργολαβοποίησης, μόνιμος έγινε το 2014, αλλά δούλευε αρκετά χρόνια πριν με καθεστώς εργολαβίας.
Η απαξίωση που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια με ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησαν αυτές τις ιστορίες, δηλαδή δεν υπήρχαν προληπτικά μέτρα συντήρησης, αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα τελευταία 5 χρόνια δεν δόθηκαν χρήματα για να γίνουν συντηρήσεις. Η τελευταία κυβέρνηση και διοίκηση της εταιρείας απαξίωσαν τα πάντα στο εργοστάσιο.”
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι συνδικαλιστικές ενώσεις των εργαζομένων συνεχώς ομιλούν για «απαξίωση του εργοστασίου» το τελευταίο διάστημα, για «συντηρήσεις οι οποίες δεν γίνονται στο χρόνο τους» και ζητούν από την κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της και τα σχέδιά της σε σχέση με το μέλλον της βιομηχανίας.
Μάλιστα στη Λάρυμνα αναμένουν και το διευθύνοντα σύμβουλο της ΛΑΡΚΟ για να έχουν μια συζήτηση μαζί του ελπίζοντας να πάρουν κάποιες απαντήσεις.
Να θυμίσουμε ότι πριν από 48 ώρες είχε καταγγελθεί και πάλι ένα παρόμοιο συμβάν, χωρίς ωστόσο να τραυματιστούν εργαζόμενοι, γεγονός το οποίο το αποδίδουν σε θέμα τύχης.
Αναλυτικά η καταγγελία
Την Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019 γύρω στις 11 το πρωί, στην αίθουσα των ηλεκτρικαμίνων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα Φθιώτιδας, έλαβε χώρα σοβαρότατο συμβάν όπου από θαύμα δεν καταγράφεται ως ομαδικό δυστύχημα.
Συγκεκριμένα. Στην μία από τις τρεις γερανογέφυρες της αίθουσας, κατά την ώρα ηλεκτρολογικών δοκιμών στο άγκιστρο 25 τόνων, έχοντας αγκιστρωμένο και φορτωμένο τον κάδο μεταφοράς μεταλλεύματος (ben), κόπηκε το συρματόσχοινο με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί πτώση του φορτίου . Οι πρώτες, εμπειρικές προσεγγίσεις, με κάθε επιφύλαξη, δείχνουν κακή ποιότητα συρματόσχοινου.
Όσοι εργαζόμαστε στη ΛΑΡΚΟ καλούμε κάθε αρμόδια υπηρεσία να πάρει μέτρα. κυριολεκτικά, βρέχει φωτιά στη στράτα μας.
Από θαύμα δεν χτύπησαν οι συνάδελφοι ηλεκτρολόγοι που έκαναν τις δοκιμές. Από θαύμα δεν έπεσε το Ben με το πυρωμένο μετάλλευμα που μεταφέρει επάνω σε εργαζόμενους, όπου συχνό φαινόμενο είναι να βρίσκονται ανά δεκάδες σε διάφορες εργασίες στην αίθουσα.
Καταγγέλλουμε και πιστοποιούμε πως στο σύνολο του εργοστασίου η κατάσταση ως προς την ασφάλεια της εργασίας έχει ξεφύγει σε επίπεδο ρεκόρ.
Υπάρχουν ελλείψεις στη χορήγηση μέτρων ατομικών προστασίας αλλά και όταν δίνονται είναι κακής ποιότητας. Ολόκληρες εγκαταστάσεις και μηχανήματα έχουν άμεση ανάγκη από επισκευές, δεν λειτουργούν οι αυτοματισμοί ασφαλείας, έχει σαπίσει μεγάλο μέρος τους.
Το δε, κρυμμένο στους εργαζόμενους, μη αναρτημένο οργανόγραμμα της ΛΑΡΚΟ, ακόμη και αυτό που είναι προϊόν δικιά της σκέψης και λογικής, έχει κατακρεουργηθεί.
Είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα και καθημερινά φαινόμενα να βλέπεις βοηθώ χωρίς μάστορα και μάστορα χωρίς βοηθό. Έναν Θολαττζή να φυλάει και να τροφοδότη δύο καμίνια. Έναν εργαζόμενο στο πόστο της ρευστής σκουριάς. Λειψούς απομεταλλωτές, κοκκοποιητές, θερμοδόμους, χειριστές εγκαταστάσεων και μηχανημάτων. Συνεργεία δίχως αριθμητικά επαρκείς εργαζόμενους για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές ανάγκες. Πάγιες και διαρκείς ανάγκες του εργοστασίου καλύπτονται με εργαζόμενους στις εργολαβίες εδώ και χρόνια.
Παράλληλα είναι ανύπαρκτα υποτυπώδη μέτρα υγιεινής, όπως πόσιμο νερό, καμαράκια με θέρμανση, ντουλάπες για τα προσωπικά αντικείμενα των εργαζομένων κ.α.
Σε όλα τα τμήματα, σε όλα τα πόστα, η κατάσταση είναι τραγική. Οι ασθένειες ατυχήματα, οι υπερωρίες και η εργασία στα ρεπό, όσα καταγράφονται, τεκμηριώνουν την εντατικοποίηση.
Δεν πάει άλλο. Όλα αυτά καθημερινά οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ τα βιώνουν κάτω από τον φόβο της ανασφάλειας, κάτω από τον εκβιασμό, για το αν θα συνεχίσει η λειτουργία της, για το αν θα έχουν μεροκάματο αύριο.
Είναι έγκλημα και οι εγκληματίες έχουν ονοματεπώνυμο.
Η αιτία που γεννά όλα τα παραπάνω είναι η συνειδητή γενική απαξίωση της ΛΑΡΚΟ, από τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στόχο έχουν την εκποίηση αυτής, για να προσφέρουν ανταγωνιστικότητα και κέρδη σε επιχειρηματικούς ομίλους.
Αυτό είναι έγκλημα απέναντι στους εργαζόμενους και τα λαϊκά συμφέροντα και αυτοί είναι οι εγκληματίες.
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ως συνέχεια της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, εγκληματεί εις βάρος μας, για να εξυπηρετήσει τις εντολές του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως κράτος και ως κυρίως μέτοχος της ΛΑΡΚΟ συνεχίζει την πλήρη απαξίωση αυτής αδιαφορώντας για τη ζωή των εργαζομένων.
Όποιος κλείνει τα μάτια ή αποσπά αυτή τη συνολική εικόνα από τη γενική πολιτική που ακολουθείται, προσπαθώντας να μας πείσει πως δεν συνδέονται όλα μεταξύ τους, είναι συνένοχος στο έγκλημα.
Καλούμε τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ να συσπειρωθούν μαζί μας, να μπουν οι ίδιοι μπροστά για να υπερασπιστούμε τη ζωή μας ως εργαζόμενοι απέναντι στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Στις 2 Νοέμβρη συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από το μαζικό εργατικό δυστύχημα του 1979 που στοίχισε τη ζωή σε έξι εργαζόμενους και τραυμάτισε δεκάδες.
Δεν είμαστε προκαταληπτικοί, θα μπορούσε το συγκεκριμένο συμβάν να συνέπιπτε κοντά στις 10αδες ημερομηνίες που καταγράφουν δυστυχήματα. Η εμπειρία όμως από την τότε άμεση αντίδραση των εργαζομένων είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί. Τότε πραγματοποίησαν 10 ημέρες απεργία αναγκάζοντας τον Μποδοσάκη να υπογράψει πρωτόκολλο μέτρων ασφαλείας όπου έφερε αποτέλεσμα. Επανδρώθηκαν συνεργεία, εφαρμόστηκαν κανονισμοί, έγιναν προσλήψεις, επανδρώθηκε το ιατρείο και άλλα. Με αυτά τα μέτρα που επέβαλλαν οι εργαζόμενοι και όσο τα περιφρουρούσαν μέσα από τα σωματεία τους, σώθηκαν πολλές ζωές, γλύτωσαν πολλούς τραυματισμούς.
Η πείρα του εργατικού κινήματος στη ΛΑΡΚΟ δείχνει το δρόμο για το τι πρέπει να κάνουμε τώρα, πριν χυθεί άλλο αίμα, πριν μείνουμε χωρίς εργασία, πριν χτυπήσουν ακόμα και τα δικαιώματα που μας έχουν απομείνει.
Το συνδικάτο μας μπαίνει μπροστά και άμεσα θα στείλει, για ακόμη μία φορά, στην ΕΜΝΕ και σε κάθε αρμόδιο συγκεκριμένη καταγραφή όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Δεν έχουμε αυταπάτες όμως ότι το κράτος που νομοθετεί και υπερασπίζεται τα συμφέροντα των λίγων, θα προστατεύσει παράλληλα και τους πολλούς.
Είναι μονόδρομος ο αγώνας για να σταματήσει η συνειδητή απαξίωση και μην ιδιωτικοποιηθεί παραπέρα η ΛΑΡΚΟ για να εκποιηθεί.
Είναι ανάγκη και όρος για την ασφαλή εργασία, να καταργηθεί το σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών , να γίνουν προσλήψεις και να υπογραφεί η συμφωνημένη Επ.Σ.Σ.Ε.
Επιβάλλεται να διεκδικήσουμε να χρηματοδοτηθεί η ΛΑΡΚΟ από τον κύριο μέτοχο, το Κράτος, για τον εκσυγχρονισμό της, την παραπέρα αξιοποίηση του νικελίου, την διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας της, την διασφάλιση των συμφερόντων του λαού μας.
Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έχουν πείρα. Αν συνειδητοποιήσουν ότι καθημερινά ρισκάρουν την ζωή τους για να παραχθεί ο πλούτος του σιδηρονικελίου που τον καρπώνονται λίγοι δεν έχουν να φοβηθούν κανέναν. Κυβερνήσεις, Διοικήσεις και μια χούφτα παράσιτα γύρω από αυτούς, είναι πολύ μικροί για να τα βάλουν με τον γίγαντα που λέγεται αποφασισμένη εργατική τάξη.
Απλώνουμε το χέρι σε όλους τους εργαζόμενους και του καλούμε σε γενικό ξεσηκωμό.
Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά συνάδελφε μπορούμε χωρίς αφεντικά.
Τους δολοφονημένους για τα συμφέροντα των λίγων νεκρούς μας τους τιμάμε με αγώνες. Για να μην υπάρξουν άλλοι.
Όλοι στον αγώνα. Είμαστε εργαζόμενοι και απέναντι μας έχουμε τους δυνάστες και τα τσιράκια τους που πρέπει να πετάξουμε από το σβέρκο μας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες