Πενήντα έξι (56) χρόνια συμπληρώθηκαν σήμερα από την ημέρα που “πάγωσε” όλο το Ξηρόμερο, στο άκουσμα μίας είδησης… Ανήμερα της Αγίας Παρασκευής του 1963, λεωφορείο του ΚΤΕΛ στις στροφές των Φυτειών ανατράπηκε και έπεσε στο γκρεμό, σκορπώντας το θάνατο σε πέντε (5) επιβάτες καθώς και στον οδηγό του πούλμαν, ενώ τραυματίστηκαν σοβαρά 5 άτομα.
Ένα παλιό λεωφορείο μάρκας Deutz του ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας, ιδιοκτησίας του Κωνσταντίνου Νάτση από το Αγρίνιο, με αριθμό 110, που εκτελούσε το δρομολόγιο Αρχοντοχώρι Ξηρομέρου-Αγρίνιο, μόλις πέρασε τις Φυτείες αμέσως μετά στις επικίνδυνες στροφές ανατράπηκε και έπεσε στο γκρεμό και έξι (6) επιβάτες σκοτώθηκαν.
Ήταν Παρασκευή 26 Ιουλίου 1963, ανήμερα της Αγίας Παρασκευής και μόλις μερικές ώρες νωρίτερα, την ίδια ακριβώς ημέρα, έγινε κι άλλο τραγικό δυστύχημα όταν μια βάρκα με προσκυνητές στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, από την Στάνου, ανατράπηκε και βούλιαξε στα μισά της λίμνης της Αμβρακίας, παρασέρνοντας στον θάνατο 26 ανθρώπους.(διαβάστε προηγούμενη ανάρτησή μας)
Η 26η Ιουλίου 1963 θα πρέπει να ανακηρυχθεί ως αποφράδα ημέρα για την Ακαρνανία, καθώς αυτή την ημέρα, στις δύο τραγωδίες στη Στάνου και στις Φυτείες Ξηρομέρου Αιτ/νίας, βρήκαν τραγικό θάνατο, συνολικά 32 άνθρωποι σύμφωνα με τις επίσημες αναφορές.
Το χρονικό της τραγωδίας στις Φυτείες
Ήταν 26 Ιουλίου του 1963, το πρωί, όταν ένα λεωφορείο του ΚΤΕΛ Αιτωλοακαρνανίας ξεκίνησε από το Αρχοντοχώρι με προορισμό το Αγρίνιο. Την περίοδο εκείνη το οδικό δίκτυο του Ξηρομέρου ήταν σε άθλια κατάσταση με ανηφορικούς δρόμους γεμάτους επικίνδυνες στροφές. Ο οδηγός Ι. Χαβέλας απο το Αγρίνιο και ο εισπράκτορας Σπύρος Σκαρμούτσος απο την Γαβαλού Μακρυνείας είχαν διανυκτερεύσει στο Αρχοντοχώρι και το πρωί ξεκίνησαν αφού παρέλαβαν επιβάτες και απο Αετό, Βλυζιανά, Μπαμπίνη, σύνολο είκοσι ανθρώπους.
Όταν το λεωφορείο έφτασε στο χωριό Φυτείες είχαν ανταπόκριση και με άλλα πούλμαν και δέκα τυχεροί (10) επιβάτες κατέβηκαν και προτίμησαν να συνεχίσουν το ταξίδι προς Αγρίνιο με το ολοκαίνουργο πούλμαν που έρχονταν από Κατούνα, που είχε οδηγό και ιδιοκτήτη τον Ανδρέα Κουθούρη απο το Ματσούκι Αγρινίου.
ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ
Το λεωφορείο συνέχισε τη διαδρομή του με δέκα πλέον επιβάτες (μαζί με οδηγό και εισπράκτορα 12). Αμέσως μετά άρχισε το κατέβασμα προς Κουβαρά σε ένα δρόμο με πολύ κατηφορικές και επικίνδυνες στροφές.Πολλοί επιβάτες έκλειναν τα μάτια από το φόβο, ειδικά σε μερικές στροφές που η μούρη του λεωφορείου έχασκε στο γκρεμό.
Σύμφωνα με μαρτυρίες η τότε νομαρχία είχε χαλικοστρώσει το δρόμο με ένα υλικό από την περιοχή μαύρο σκούρο και το οδόστρωμα γλίστραγε. Όταν το πούλμαν έφθασε στη στροφή ντελαπάρισε απο την ολισθηρότητα του δρόμου και έκανε «βουτιά» θανάτου στον γκρεμό, μετά από 6-7 τούμπες.
Το πούλμαν άρχισε να χτυπά πάνω στους βράχους και να διαλύεται. Οι επιβάτες φώναζαν αλλά η ορμή της πτώσης δεν τους επέτρεψε να αντιδράσουν. Έξι επιβάτες εκτινάχθηκαν από τα συνεχή χτυπήματα και σκοτώθηκαν. Διαλυμένα καθίσματα, κομμένες λαμαρίνες, σπασμένα τζάμια, διαμελισμένα κορμιά και φωνές τρόμου, συνέθεταν το σκηνικό φρίκης, που εκτυλίχθηκε στο σημείο που σταμάτησε η πορεία του λεωφορείου.
Ο τραγικός απολογισμός ήταν 6 νεκροί που σκοτώθηκαν ακαριαία οι: ο οδηγός του λεωφορείου Ι. Χαβέλας και οι επιβαίνοντες: Γ. Παλιούρας, Ι. Γεροπάνος, Ν. Θανασούλας, Ανδρέας Καραμπέκιος και Β. Πρεβεζάνος και 5 πολύ σοβαρά τραυματιες οι: Ο εισπράκτορας Σπύρος Σκαρμούτσος, Πανωραία Καραμπέκιου, Γ. Σταμουλακάτος, Αγαθή Στ. Κρικρή, Αγαθή Χρ. Κρικρή που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.
ΆΓΙΟ ΕΙΧΕ Ο ΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΑΣ….
Τυχερός μέσα στην ατυχία του στάθηκε ο εισπράκτορας Σπύρος Σκαρμούτσος. Σήμερα ηλικιωμένος πια ζει στη Γαβαλού Μακρυνείας ακόμα προσπαθεί να ξεπεράσει τον εφιάλτη που έζησε, και διηγείται:
“Κάθε χρόνο τέτοια μέρα πηγαίνω και ανάβω μια λαμπάδα στην Αγία Παρασκευή που βγήκα ζωντανός από το λεωφορείο. Καθόμουνα στις τελευταίες θέσεις και έκανα ταμείο για να παραδώσω τα χρήματα στο κτελ φθάνοντας στο Αγρίνιο. Ξαφνικά και σε κάποια στιγμή άκουσα απότομο φρενάρισμα και το όχημα άρχισε να πέφτει στο γκρεμό. Αμέσως κρατήθηκα με δύναμη απο τις σιδερένιες χειρολαβές που είχαν τα καθίσματα και σώθηκα. Ουσιαστικά η ζωή μου σώθηκε από θαύμα. Ο οδηγός Ι. Χαβέλας σε 15 μέρες επρόκειτο να κάνει γάμο με κάποια δεσποινίδα από το Παναιτώλιο, αλλά δυστυχώς ο γάμος αυτός δεν έγινε ποτέ”.
Όλα αυτά τα διηγείται ο Λυκειάρχης ΝΩΝΤΑΣ ΝΙΚΑΚΗΣ από τη Βόνιτσα 56 χρόνια μετά το τροχαίο δυστύχημα στις Φυτείες, που στοίχισε τη ζωή σε 6 άτομα, θυμάται τα όσα συνέβησαν και τα αναφέρει.
από τη σελιδα Αναμνήσεις έθιμα Φυτειωτών
https://www.agriniosite.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες