Λαμόγια - χωρίς εισαγωγικά - είναι αυτά που «τα παίρνουν» κανονικά, χρησιμοποιώντας τις άκρες τους στον πυρήνα της εξουσίας, εν γνώσει ή εν αγνοία των πολιτικών που είχαν πλευρίσει (...)Θα σας παρουσιάσω την ακτινογραφία των «λαμογιών» σε εισαγωγικά.
Κάνω πολιτικό ρεπορτάζ 25 χρόνια. Έχω εμπειρία από όλα τα κόμματα εξουσίας. Τα «λαμόγια» τα αναγνωρίζω σχεδόν αμέσως. Είναι ίδια παντού. Σαν να βγαίνουν από το ίδιο καλούπι. Ιδιαίτερα όταν το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης οδεύει πρoς την εξουσία πετάγονται σαν τα μανιτάρια σε όλη τη χώρα. Είναι οι λεγόμενοι παρατρεχάμενοι.
Για να είμαι αντικειμενική, ο χαρακτηρισμός είναι λίγο άδικος και γενικευμένος. Λαμόγια - χωρίς εισαγωγικά - είναι αυτά που «τα παίρνουν» κανονικά, χρησιμοποιώντας τις άκρες τους στον πυρήνα της εξουσίας, εν γνώσει ή εν αγνοία των πολιτικών που είχαν πλευρίσει. Είναι όμως αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης να κάνει την έρευνα όταν υπάρχουν καταγγελίες και ενδείξεις και να τεκμηριώσει την ενοχή ή όχι.
Θα σας παρουσιάσω την ακτινογραφία των «λαμογιών» σε εισαγωγικά. Η «καριέρα» τους συνήθως ξεκινάει από τον παραγοντισμό. Αυτήν την παλαιοκομματική παθογένεια που δείχνει μεγάλη αντοχή στο χρόνο όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στις τοπικές κοινωνίες. Όλοι οι παραγοντίσκοι δεν σημαίνει ότι κάποια στιγμή θα «τα πάρουν». Όχι.
Ούτε σημαίνει ότι όσοι τρυπώνουν και βρίσκουν άκρες, για να αυξήσουν το εισόδημα τους, όλες οι δραστηριότητες τους είναι παράνομες. Χρησιμοποιούν το παραγοντικίλι γεγονός που δεν άπτεται του ποινικού δικαίου αλλά της πολιτικής ηθικής.
Έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:
*Είναι της προσκολλήσεως. Λειτουργούν στοχευμένα. Προσεγγίζουν πρόσωπα με επιρροή. Επιχειρούν να τους γίνονται χρήσιμοι. Κι αν έχουν και χιούμορ - δηλαδή είναι κάτι σαν καραγκιόζηδες - ακόμη καλύτερα. Αρκεί να βρίσκονται στο πεδίο της όρασης του προσώπου στο οποίο ποντάρουν. Όταν εκείνος χρειαστεί κάτι και γυρίσει το βλέμμα γύρω του, ο αποκαλούμενος ως «λαμόγιο», να πεταχθεί μπροστά του. Έτσι σιγά σιγά γίνεται η σκιά του.
*Με αυτήν την στρατηγική πετυχαίνει να εμφανίζεται στον ευρύτερο περίγυρο ως «άνθρωπος του τάδε», ότι βρίσκεται «στο στενό περιβάλλον» κλπ. Κι ας βρίσκεται έξω από τα κρίσιμα και εμπιστευτικά συνήθως. Δίνει την δική του μάχη να κερδίσει το «διαβατήριο» του ημέτερου και περιμένει την κατάλληλη στιγμή που θα το χρησιμοποιήσει προς ίδιον όφελος.
*Το επόμενο στάδιο είναι η απόκτηση του «αποδεικτικού». Τη φωτό ή το βίντεο που θα εμφανίζει το «λαμόγιο» ως «κολλητό» ότι βρίσκεται δίπλα σε αυτόν που έχει διπλαρώσει. Κι αν στο ενσταντανέ εμφανίζονται και άλλοι κορυφαίοι πολιτικοί του κόμματος, είναι το ιδανικό. «Είμαι ένας από αυτούς» είναι το μήνυμα προς τους άσχετους. Είναι και οι πονηριές τύπου «είμαι στο πλάνο φαίνομαι για λίγο αλλά απομακρύνομαι γιατί είμαι σεμνός...»
*Το τελευταίο στάδιο μπαίνει σε εφαρμογή όταν το κόμμα της Αντιπολίτευσης κερδίζει τις εκλογές και αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας. Τα αποκαλούμενα «λαμόγια» αισθάνονται ότι ήρθε η ώρα της δικαίωσης τους. Και επιχειρούν την εξαργύρωση των υπηρεσιών τους. Μπορεί ναι νομίμως. Αλλά σχεδόν πάντα προκαλώντας.
Εκεί είναι που την πατάει ο κορυφαίος. Αν το λαμόγιο παρανόμησε με δική του παρότρυνση οι ευθύνες είναι μεγάλες και πιθανόν να πληρώσει βαρύ κόστος. Αν λειτούργησε εν αγνοία του την πάτησε. Δύσκολα θα πείσει ότι είναι αμέτοχος. Θα πληρώσει το ότι άφησε τον «κολλητό» ανεξέλεγκτο. Σε αυτήν την περίπτωση ισχύει η φράση ας πρόσεχε! Όταν αφήνεις τη φωτιά να φουντώσει καίγεσαι.
http://newpost.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες