Κρυφός πόλεμος διεξάγεται τα τελευταία χρόνια ανάµεσα στην κοινωνία και τους νεαρούς προγραµµατιστές. Στους περισσότερους τοµείς, οι διευθύνοντες δεν γνωρίζουν σε βάθος την ψηφιακή τεχνολογία και συχνά δεν τη γνωρίζουν καθόλου.
Οπότε τους είναι αδύνατον να αξιολογήσουν αυτό που τους προτείνει µε στόµφο ο νεαρός προγραµµατιστής τους, ο οποίος από την πλευρά του γνωρίζει την ψηφιακή τεχνολογία, όσο τη γνωρίζει δηλαδή, αλλά είναι άσχετος µε την πρακτική πλευρά του αντικειµένου το οποίο φιλοδοξεί να εκσυγχρονίσει.
Παράδειγμα η κατάργηση των βιβλιαρίων υγείας και η αντικατάστασή τους µε ψηφιακή µερίδα, στην οποία θα έχουν πρόσβαση όλοι οι γιατροί (όχι όµως ο ίδιος ο ασφαλισµένος).
Όποιος σκέφτηκε αυτήν τη δήθεν λύση, αγνόησε δύο βασικά στοιχεία: Πρώτον, τη µεγάλη χρονική διάρκεια που καλύπτει ένα βιβλιάριο και η οποία ανέρχεται σε δεκαετίες. ∆εύτερον, ότι το βιβλιάριο αποτελεί τη µνήµη του ασφαλισµένου, η οποία αντικαθιστά τη φθίνουσα φυσική µνήµη του.
Αν, λόγου χάρη, η απόφαση αυτή λαµβανόταν πριν από πενήντα χρόνια, από τους τότε προγραµµατιστές (µη νοµίζετε ότι δεν υπήρχαν), τα δεδοµένα κάθε ασφαλισµένου θα αποθηκεύονταν σε ψηφιακό δίσκο που εδώ και δεκαετίες θα ήταν άχρηστος, διότι η τεχνολογία του έχει προ πολλού καταργηθεί (η NASA πλήρωσε ένα εκατοµµύριο δολάρια για να ανακαλέσει πληροφορίες από δίσκο τεχνολογίας 1967).
Η τεχνολογία που έχουν υπόψη τους οι σηµερινοί νεαροί προγραµµατιστές θα είναι άχρηστη σε µερικά χρόνια και απλώς δεν θα βρίσκονται -ή θα ανακαλούνται µε πολύ κόπο- πληροφορίες που τώρα ανακαλύπτει κανείς µε µια απλή φυλλοµέτρηση του βιβλιαρίου.
Όσο για τη φυσική µνήµη, δεν χωρεί συζήτηση. Χωρίς το βιβλιάριό µου, από µια ηλικία και µετά δεν θα θυµάµαι ούτε τι εγχειρήσεις έχω κάνει, πόσω µάλλον πότε πέρασα πνευµονία. ∆εν έχω δικαίωµα να γνωρίζω το ιατρικό ιστορικό µου; Ποιος µου το αφαιρεί και ποιος σε εξουσιοδότησε, νεαρέ προγραµµατιστή;
https://www.ethnos.gr/
Οπότε τους είναι αδύνατον να αξιολογήσουν αυτό που τους προτείνει µε στόµφο ο νεαρός προγραµµατιστής τους, ο οποίος από την πλευρά του γνωρίζει την ψηφιακή τεχνολογία, όσο τη γνωρίζει δηλαδή, αλλά είναι άσχετος µε την πρακτική πλευρά του αντικειµένου το οποίο φιλοδοξεί να εκσυγχρονίσει.
Παράδειγμα η κατάργηση των βιβλιαρίων υγείας και η αντικατάστασή τους µε ψηφιακή µερίδα, στην οποία θα έχουν πρόσβαση όλοι οι γιατροί (όχι όµως ο ίδιος ο ασφαλισµένος).
Όποιος σκέφτηκε αυτήν τη δήθεν λύση, αγνόησε δύο βασικά στοιχεία: Πρώτον, τη µεγάλη χρονική διάρκεια που καλύπτει ένα βιβλιάριο και η οποία ανέρχεται σε δεκαετίες. ∆εύτερον, ότι το βιβλιάριο αποτελεί τη µνήµη του ασφαλισµένου, η οποία αντικαθιστά τη φθίνουσα φυσική µνήµη του.
Αν, λόγου χάρη, η απόφαση αυτή λαµβανόταν πριν από πενήντα χρόνια, από τους τότε προγραµµατιστές (µη νοµίζετε ότι δεν υπήρχαν), τα δεδοµένα κάθε ασφαλισµένου θα αποθηκεύονταν σε ψηφιακό δίσκο που εδώ και δεκαετίες θα ήταν άχρηστος, διότι η τεχνολογία του έχει προ πολλού καταργηθεί (η NASA πλήρωσε ένα εκατοµµύριο δολάρια για να ανακαλέσει πληροφορίες από δίσκο τεχνολογίας 1967).
Η τεχνολογία που έχουν υπόψη τους οι σηµερινοί νεαροί προγραµµατιστές θα είναι άχρηστη σε µερικά χρόνια και απλώς δεν θα βρίσκονται -ή θα ανακαλούνται µε πολύ κόπο- πληροφορίες που τώρα ανακαλύπτει κανείς µε µια απλή φυλλοµέτρηση του βιβλιαρίου.
Όσο για τη φυσική µνήµη, δεν χωρεί συζήτηση. Χωρίς το βιβλιάριό µου, από µια ηλικία και µετά δεν θα θυµάµαι ούτε τι εγχειρήσεις έχω κάνει, πόσω µάλλον πότε πέρασα πνευµονία. ∆εν έχω δικαίωµα να γνωρίζω το ιατρικό ιστορικό µου; Ποιος µου το αφαιρεί και ποιος σε εξουσιοδότησε, νεαρέ προγραµµατιστή;
https://www.ethnos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες