επιδεικνύοντας θεσμική αδιαφορία αν το «μαγείρεμά» της συνεπάγεται αλλαγές στον Κανονισμό της Βουλής, δηλαδή πρωτόγνωρη παρέμβαση της εκτελεστικής στη νομοθετική εξουσία.
Το ειδικό ενδιαφέρον της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ εστιάζεται στις διατάξεις του Κανονισμού που ρυθμίζουν τη συγκρότηση και λειτουργία των Κοινοβουλευτικών Ομάδων. Στο σχετικό άρθρο προβλέπεται ότι Κ.Ο. συγκροτείται και λειτουργεί από τουλάχιστον πέντε βουλευτές, υπό την προϋπόθεση ότι εξελέγησαν στις τελευταίες εκλογές με τον ίδιο κομματικό συνδυασμό, ή από τουλάχιστον δέκα, αν προέρχονται από διάφορα κόμματα και έχουν εν τω μεταξύ ανεξαρτητοποιηθεί.
Αμεσης αντιμετώπισης ζήτημα, εξαιτίας των απειλών που ο πρώην συγκυβερνήτης εξαπολύει σχεδόν καθημερινά εθεωρείτο η «προστασία» του για την περίπτωση που ο κ. Αθ. Παπαχριστόπουλος είτε άμεσα (με ανεξαρτητοποίησή του) είτε έμμεσα (παραίτηση από τη βουλευτική έδρα και διαδοχή του από τον ειδικών σχέσεων με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ Τέρενς Κουίκ – πράξη η οποία πήρε ως γνωστόν ολιγοήμερη παράταση προχθές), στερούσε από τους ΑΝΕΛ τη δυνατότητα να παραμείνουν ως συγκροτημένη Κοινοβουλευτική Ομάδα: η με οποιονδήποτε τρόπο απομάκρυνση του κ. Παπαχριστόπουλου θα άφηνε τους ΑΝΕΛ με τέσσερις βουλευτές, καθώς λόγω της προαναφερόμενης ρήτρας του Κανονισμού, δεν θεωρείται ότι επαρκεί για τη συμπλήρωση του μαγικού αριθμού «5» η περίπτωση του προσφάτως ενταγμένου στους ΑΝΕΛ, αλλά προερχόμενου από την Ενωση Κεντρώων, Αρ. Φωκά.
Υπενθυμίζεται ότι ανάλογο αριθμητικό-πολιτικό πρόβλημα αντιμετώπιζε από πολύ νωρίτερα το κόμμα του κ. Β. Λεβέντη, ενόψει της συζητούμενης για καιρό ανεξαρτητοποίησης του Ι. Σαρίδη. Ωστόσο, το ενδιαφέρον του Μεγάρου Μαξίμου επεδείχθη τώρα, καθώς ο πρώην κυβερνητικός εταίρος θεωρείται ασύμμετρη απειλή. Βάσει του Κανονισμού, διάλυση μιας Κ.Ο. συνεπάγεται και την άμεση απώλεια δικαιωμάτων κοινοβουλευτικού χαρακτήρα (γραφεία, μετακλητοί κ.ά., καθώς και το δικαίωμα του επικεφαλής να μετέχει στις συζητήσεις των πολιτικών αρχηγών).
Εδώ η λύση που εξαρχής αναζητήθηκε ήταν ανάμεσα στα ακόλουθα σενάρια:
Πρώτον, η διάλυση μιας Κ.Ο. να μη συνεπάγεται και απώλεια πολιτικών προνομίων για τον αρχηγό (για να μείνει με «δικαιώματα» εντός Βουλής ο Π. Καμμένος).
Δεύτερον, να φύγει από τη σχετική κανονιστική πρόβλεψη η ρήτρα ότι οι πέντε θα πρέπει να προέρχονται από τους εκλογικούς συνδυασμούς του ίδιου κόμματος (έτσι «θεραπεύεται η περίπτωση Φωκά, ενώ θεωρείται ταυτόχρονα ότι μπορεί να προσφέρει «σωσίβιο» και στον κ. Στ. Θεοδωράκη για ανασυγκρότηση της Κ.Ο., στην περίπτωση κατά την οποία κάποιοι από τους νυν ανεξάρτητους συνεργαστούν με τους εναπομείναντες του Ποταμιού).
Είναι ακριβώς σε αυτόν τον κύκλο των συζητήσεων που επίσης εξετάστηκε εξαρχής, σύμφωνα με πληροφορίες, και το λιγότερο «φωτογραφικό» για τον έως πρότινος «έντιμο και ειλικρινή συγκυβερνήτη», αλλά και ταυτοχρόνως εξαιρετικά «βολικό» για την κυβέρνηση σενάριο: να προβλεφθεί, δηλαδή, απλώς η μείωση του απαιτούμενου αριθμού (από 10 σε 5 επί παραδείγματι) των ανεξαρτήτων βουλευτών που να μπορούν να συγκροτήσουν Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Μια τέτοια περίπτωση όχι μόνο θα διευκόλυνε τα υφιστάμενα μικρά κόμματα, αλλά και θα έδινε την ευκαιρία στους «προθύμους» που ως ανεξάρτητοι μεμονωμένοι βουλευτές προσφέρουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, να ομαδοποιηθούν.
Σύμφωνα με το σενάριο αυτό, και στην Ολομέλεια θα διασφαλίζεται η δεδηλωμένη με ανάλογη ευκολία όπως επί των ημερών της δικομματικής συγκυβέρνησης –δίχως κάθε φορά να χρειάζεται ονομαστική ψηφοφορία– αλλά και θα «ανασχηματιστούν» και οι Επιτροπές βάσει του νέου χάρτη των Κ.Ο., ώστε και εκεί να υπάρχει «δεδηλωμένη» πλειοψηφία.
Πέραν τούτων, θα αποφευχθεί δι’ αυτού του τρόπου και η «προβληματική» για προφανείς πολιτικούς λόγους διαδικασία μαζικής ένταξης των «6» προθύμων στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Μια διαδικασία η οποία ως γνωστόν εξεταζόταν εδώ και πολλές ημέρες σοβαρά, ώστε να αποκατασταθεί εντός του Κοινοβουλίου το κλίμα κυβερνητικής σταθερότητας.
Επικοινωνιακό «άλλοθι»
Ολα τα παραπάνω βρίσκουν «άλλοθι» επικοινωνιακό στο ιδιόρρυθμο του κοινοβουλευτικού χάρτη, καθώς όχι μόνο είχε προκύψει από τις εκλογές οκτακομματική Βουλή, αλλά και την τελευταία περίοδο αυξήθηκε κατακόρυφα ο αριθμός των ανεξαρτήτων βουλευτών (16) που αθροιστικά είναι τέταρτη δύναμη στην Ολομέλεια.
Στο περιθώριο των έντονων συζητήσεων στο παρασκήνιο για το περίπλοκο αυτό ζήτημα, υπάρχει πάντως και μια πτυχή που καθιστά κατ’ αρχάς ακόμα πιο δύσκολο το εγχείρημα: «τυπικώς» την πρωτοβουλία για τη δρομολόγηση αλλαγών στον Κανονισμό έχει ο πρόεδρος της Βουλής.
Πόσο εύκολο θα είναι, λοιπόν, για τον κ. Ν. Βούτση να εμφανιστεί πως μεριμνά για αλλαγές ευνοϊκές προς τον κ. Καμμένο, ενώ είναι γνωστό ότι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ τον έχει στοχοποιήσει εξαπολύοντας ειδικά το τελευταίο διάστημα επιθέσεις που έχουν χαρακτηριστεί έως και χυδαία προσβλητικές προς το πρόσωπο του προέδρου της Βουλής και ιστορικού στελέχους της Αριστεράς;
ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΜΠΟΥΡΔΑΡΑΣ
http://www.kathimerini.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες