Πρόταση Διεθνούς Αμνηστίας για άμεση μεταφορά των προσφύγων από τα νησιά στην ενδοχώρα

«Κανένας υπεύθυνος γονιός δεν θα ρισκάρει να μεταφέρει τα παιδιά του σε μία βάρκα. Είναι απεγνωσμένοι, όπως ήταν οι άνθρωποι στην Ευρώπη το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο», τόνισε μεταξύ άλλων ο γενικός γραμματέας της
Διεθνούς Αμνηστίας, Κούμι Ναϊντού σε δηλώσεις του σήμερα, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης που πραγματοποιεί από χθες στην Ελλάδα.

«Είμαι ένας άνθρωπος που εγκατέλειψε την πατρίδα του στα 22 του για να σπουδάσει. Ηταν τραυματική σαν εμπειρία» συνέχισε ο κ. Ναϊντού. «Κι όταν επιστρέφω σπίτι και συναντώ την οικογένειά μου ξανά, τους φίλους μου, μυρίζω την πατρίδα μου, είναι ξανά τραυματικό. Κανένας δεν θέλει να είναι πρόσφυγας. Η μακροπρόθεσμη λύση στην προσφυγική κρίση, είναι να σπάσουμε τα όρια του διχασμού και να "απομακρύνουμε" τις αιτίες που αναγκάζουν τους ανθρώπους να μεταναστεύσουν. Θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα σταματήσουν οι ένοπλες συγκρούσεις», είπε.

Ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, Κούμι Ναϊντού συνομιλεί με γυναίκες μετανάστριες στο χώρο της «ΜΕΛΙΣΣΑ» στην Αθήνα.

Αναφερόμενος στην κατάσταση που επικρατεί στη Μόρια, ο κ. Ναϊντού σημείωσε: «Ο,τι είδα στη Μόρια, στη Λέσβο χθες, ήταν σοκαριστικό. Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στην Ελλάδα, αν ήξεραν τι ακριβώς συμβαίνει δεν θα ένιωθαν χαρούμενοι γι αυτό. Δεδομένου όλων αυτών, θεωρώ ότι η κοινή δήλωση ΕΕ-Τουρκίας είναι το μεγαλύτερο κομμάτι του προβλήματος».

Ακόμη υπογράμμισε: «Ως Διεθνής Αμνηστία, κατανοούμε και συμπονούμε τους Eλληνες, οι οποίοι έχουν βιώσει την οικονομική κρίση και τις πολιτικές λιτότητας. Κατά μία έννοια, η φτωχότερη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση παίρνει το μεγαλύτερο βάρος. Χρειάζεται να κατανεμηθεί το βάρος του προσφυγικού σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα».

Οσον αφορά τις ενέργειες στις οποίες θα πρέπει να προβεί η ελληνική κυβέρνηση ο γ.γ. της Διεθνούς Αμνηστίας τόνισε:«Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να μεταφέρει άμεσα τους πρόσφυγες από τα νησιά στην ενδοχώρα. Ο χειμώνας πλησιάζει και πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι άνθρωποι πέθαναν στις σκηνές τους πέρσι στη Μόρια. Επομένως θέλω να πιστεύω ότι κι η Ελλάδα κι η Ευρώπη θα κάνουν περισσότερα στην πράξη. 

O Ναϊντού επισκέφθηκε το Δίκτυο Μεταναστριών στην Ελλάδα» για να τους παρουσιάσει τη νέα καμπάνια της Διεθνούς Αμνηστίας για τις γυναίκες μετάναστριες στην Ελλάδα.

Ο καλύτερος τρόπος να λύσεις αυτό το ζήτημα που επικρατεί τώρα στα νησιά, είναι να μετακινήσεις τους ανθρώπους. Εξαιτίας της γραφειοκρατίας όμως δημιουργούνται πολλά προβλήματα».

Τέλος, ο κ. Ναϊντού σχολιάζοντας την αύξηση των ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων στη Λέσβο, αναφέρθηκε στη χθεσινή συνάντησή του με τον δήμαρχο Λέσβου: «Μου είπε ότι όταν ήρθαν οι πρόσφυγες, ήταν πολύ περήφανοι για την εικόνα του νησιού που έδειχνε αλληλεγγύη και συμπόνια. Ωστόσο τώρα, εξαιτίας της αποτυχίας της κοινής δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας, έχουν αυξηθεί οι φασιστικές επιθέσεις. Είναι λυπηρό».

«Θέλω να αποφασίσω για το μέλλον μου: Ξεριζωμένες γυναίκες στην Ελλάδα μιλούν ανοιχτά»

Γυναίκες μετανάστριες και πρόσφυγες επισκέφθηκε σήμερα στο χώρο της «ΜΕΛΙΣΣΑ-Δίκτυο Μεταναστριών στην Ελλάδα» ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, Κούμι Ναϊντού, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης που πραγματοποιεί στην Ελλάδα. Γυναίκες ξεριζωμένες, γυναίκες που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους για να σώσουν τους εαυτούς και τις οικογένειές τους, για να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον, συνομίλησαν μαζί του, για τα προβλήματα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν.

Παράλληλα, η Διεθνής Αμνηστία σε έκθεσή με τίτλο «Θέλω να αποφασίσω για το μέλλον μου: Ξεριζωμένες γυναίκες στην Ελλάδα μιλούν ανοιχτά» που δημοσιεύθηκε σήμερα, αποκαλύπτει τα επικίνδυνα ταξίδια των γυναικών και των κοριτσιών και τις φοβερές συνθήκες και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν, όταν καταφέρνουν επιτέλους να φτάσουν στα ελληνικά νησιά ή την ηπειρωτική χώρα. Επισημαίνει επίσης την τεράστια ανθεκτικότητα και δύναμη που έχουν οι γυναίκες αυτές, υπερνικώντας τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζουν.

Αυτές οι γυναίκες αποφάσισαν να μοιραστούν τις ιστορίες τους, και να μιλήσουν ανοιχτά ενάντια στη βία και τις επικίνδυνες συνθήκες που βιώνουν. Κάποιες από αυτές θέλουν να γίνουν δασκάλες, κάποιες να παίζουν σε ποδοσφαιρική ομάδα κι άλλες φτιάχνουν ήδη χειροτεχνίες και κοσμήματα, όπως η Χαρίμπα από το Ιράν, που «λατρεύει να βλέπει να φορούν οι άνθρωποι δημιουργίες της». Από την άλλη, η Χαλέντ όπως διηγείται «γεννήθηκε πρόσφυγας και ξέρει τι σημαίνει η έλλειψη ταυτότητας».

Η 19χρονη Nermi Zeitoun από το Ιντλίμπ της Συρίας κρατά το τριών μηνών παιδί της μετά την αποβίβασή τους από το πλοίο στο λιμάνι του Πειραιά.

Κεντρικά συνθήματα για αυτές είναι ότι «είναι γυναίκες, μετανάστριες, πρόσφυγες κι είναι δυνατές». Βασικός σκοπός αυτής της εκστρατείας, είναι οι γυναίκες αυτές να εξηγήσουν την εμπειρία τους ως γυναίκες μετανάστριες, και να καταφέρουν να επικοινωνήσουν διαφορετικοί πολιτισμοί μεταξύ τους με κεντρικό άξονα την αλληλεγγύη.

«Χρειαζόμαστε έναν χώρο όπου να μπορούμε να νιώθουμε ασφαλείς, όπου να μπορούμε να εκφράσουμε τους φόβους μας και όπου τα αιτήματά μας να μπορούν να ακουστούν», λέει η Μίνα από το Ιράκ, που ζει με τα δύο μικρά παιδιά της σε καταυλισμό έξω από την Αθήνα.

Η Σοράγια από το Αφγανιστάν, μητέρα τριών παιδιών, έφτασε στη Χίο στις 12 Μαρτίου 2016. Το ταξίδι ήταν επίπονο, κι η εικόνα με το γιο της να τρέμει πάνω στο φουσκωτό θα μείνουν ανεξίτηλες στη μνήμη της. «Πάντα λέω 'μπράβο' στον εαυτό μου που πέρασα τη θάλασσα αυτή, γιατί ήθελα να βρω ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μου» σημειώνει και καταλήγει: «Ως γυναίκες πρέπει να αγωνιστούμε για να κερδίσουμε τα δικαιώματά μας, για εμάς και για τα παιδιά μας».

Από την πλευρά του, ο γγ της Διεθνούς Αμνηστίας, ερωτηθείς από το ΑΠΕ-ΜΠΕ για το μήνυμα που θέλει να περάσει η συγκεκριμένη εκστρατεία τόνισε: «Ακούγοντας αυτές τις ιστορίες των γυναικών, θέλησα πολλές φορές να κλάψω. Εστιάζουμε στις γυναίκες εξαιτίας της δύναμης της ψυχής τους, το σθένος τους. Είναι εκπληκτικό αυτό. Αρκετές είναι σεξουαλικά κακοποιημένες, έχουν υποστεί βία κι επωμίζονται πολλές ευθύνες. Άκουσα πολλές ιστορίες. Οικογένειες χωρίστηκαν και θέλουν να ξαναενωθούν. Γυναίκες που επέζησαν. Με αυτή την έκθεση, πρώτον θέλουμε να δείξουμε τι περνάνε οι γυναίκες, τις συνθήκες αυτές που αντιμετωπίζουν, και δεύτερον να τιμήσουμε την ψυχική τους δύναμη».

^{ΑΠΕ-ΜΠΕ}