του Ανδρέα Ζαφείρη
Εντελώς συμπτωματικά(;), την ημέρα έναρξης της Συνόδου του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, όπου η πΓΔΜ θα λάβει πρόσκληση για την έναρξη των διαδικασιών ένταξης στην Βορειοατλαντική Συμμαχία , η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αποφάσισε την απέλαση δύο ρώσων διπλωματών. Επικαλούμενη μάλιστα θέματα εθνικής ασφάλειας και πιο συγκεκριμένα κινήσεις «υπονόμευσης» της συμφωνίας των Πρεσπών.
Είναι φανερό, ότι μια τέτοια , πρωτοφανή κίνηση για τα ελληνικά δεδομένα( ούτε η Χούντα δεν είχε προβεί σε αντίστοιχη ενέργεια στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου) δεν έχει καμία σχέση με τις προφάσεις που επικαλείται η ελληνική κυβέρνηση, αλλά αντίθετα είναι μια κίνηση υψηλού πολιτικού συμβολισμού (και όχι μόνο).
Έρχεται σαν συνέχεια της ολοένα και μεγαλύτερης απόλυτης πρόσδεσης της κυβέρνησης στα πιο επιθετικά και φιλοπόλεμα συμφέροντα των ΗΠΑ στη περιοχή. Η ένταξη στον άξονα Ισραήλ-Αιγύπτου, η αρωγή στην ενίσχυση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στη Βαλκανική, μέσω της συμφωνίας των Πρεσπών, η αναβάθμιση των ΝΑΤΟικών βάσεων στη χώρα, είναι κινήσεις που ουσιαστικά εντάσσονται στην πλήρη αποδοχή και υλοποίηση του ,από τη δεκαετία του ΄90, σχεδίου, του εθνικιστικού Δικτύου 21, για μετατροπή της Ελλάδας στο πιο υπάκουο, προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ στη περιοχή , στη θέση της Τουρκίας.
Η κρίση στις ελληνορωσικές σχέσεις είναι ένα έργο με πολλά επεισόδια. Η Ελλάδα, ακόμη και στα χρόνια του Ψυχρού πολέμου, φρόντιζε να διατηρεί, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, μια πιο «ήπια» στάση απέναντι στις ΛΔ της περιοχής αλλά και την ίδια την ΕΣΣΔ.
Τα τελευταία χρόνια αυτή η πολιτική, όχι μόνο εγκαταλείφτηκε, αλλά η κυβέρνηση έχει προχωρήσει ακόμη και σε διπλωματικές ενέργειες ανοιχτά προκλητικές και εχθρικές. Το κλείσιμο της συριακή πρεσβείας στην Αθήνα, η επίσκεψη Τσίπρα στον ηγέτη του νεοναζιστικού καθεστώτος του Κιέβου, πραξικοπηματία Ποροσένκο είναι χαρακτηριστικές.
Η απέλαση είναι βέβαιο ότι δε στοχεύει τόσο στο εσωτερικό μέτωπο, όσο στο εξωτερικό. Είναι πάτημα για αντίστοιχες κινήσεις από την κυβέρνηση Ζάεφ, στ προσπάθειά του να αποδυναμώσει το αντιπολιτευτικό bloc στην πΓΔΜ.
Για άλλη μα φορά αποδεικνύεται ,καθώς η κίνηση αυτή έγινε σε συνεννόηση, (αν όχι σε υποτακτική υλοποίηση)με την πρεσβεία των ΗΠΑ στη χώρα, το πόσο σημαντικό είναι για την πολιτική των ΗΠΑ στη περιοχή η ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και πόσο το ελληνικό αντι ιμπεριαλιστικό , αντι πολεμικό κίνημα δε μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των απαιτούμενων περιστάσεων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ αναδεικνύεται στην πλέον αμερικανόδουλη , τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση, με ότι αυτό συνεπάγεται και για την ειρήνη στη περιοχή και για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης κα του λαού.
https://iskra.gr/
Εντελώς συμπτωματικά(;), την ημέρα έναρξης της Συνόδου του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, όπου η πΓΔΜ θα λάβει πρόσκληση για την έναρξη των διαδικασιών ένταξης στην Βορειοατλαντική Συμμαχία , η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αποφάσισε την απέλαση δύο ρώσων διπλωματών. Επικαλούμενη μάλιστα θέματα εθνικής ασφάλειας και πιο συγκεκριμένα κινήσεις «υπονόμευσης» της συμφωνίας των Πρεσπών.
Είναι φανερό, ότι μια τέτοια , πρωτοφανή κίνηση για τα ελληνικά δεδομένα( ούτε η Χούντα δεν είχε προβεί σε αντίστοιχη ενέργεια στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου) δεν έχει καμία σχέση με τις προφάσεις που επικαλείται η ελληνική κυβέρνηση, αλλά αντίθετα είναι μια κίνηση υψηλού πολιτικού συμβολισμού (και όχι μόνο).
Έρχεται σαν συνέχεια της ολοένα και μεγαλύτερης απόλυτης πρόσδεσης της κυβέρνησης στα πιο επιθετικά και φιλοπόλεμα συμφέροντα των ΗΠΑ στη περιοχή. Η ένταξη στον άξονα Ισραήλ-Αιγύπτου, η αρωγή στην ενίσχυση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στη Βαλκανική, μέσω της συμφωνίας των Πρεσπών, η αναβάθμιση των ΝΑΤΟικών βάσεων στη χώρα, είναι κινήσεις που ουσιαστικά εντάσσονται στην πλήρη αποδοχή και υλοποίηση του ,από τη δεκαετία του ΄90, σχεδίου, του εθνικιστικού Δικτύου 21, για μετατροπή της Ελλάδας στο πιο υπάκουο, προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ στη περιοχή , στη θέση της Τουρκίας.
Η κρίση στις ελληνορωσικές σχέσεις είναι ένα έργο με πολλά επεισόδια. Η Ελλάδα, ακόμη και στα χρόνια του Ψυχρού πολέμου, φρόντιζε να διατηρεί, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, μια πιο «ήπια» στάση απέναντι στις ΛΔ της περιοχής αλλά και την ίδια την ΕΣΣΔ.
Τα τελευταία χρόνια αυτή η πολιτική, όχι μόνο εγκαταλείφτηκε, αλλά η κυβέρνηση έχει προχωρήσει ακόμη και σε διπλωματικές ενέργειες ανοιχτά προκλητικές και εχθρικές. Το κλείσιμο της συριακή πρεσβείας στην Αθήνα, η επίσκεψη Τσίπρα στον ηγέτη του νεοναζιστικού καθεστώτος του Κιέβου, πραξικοπηματία Ποροσένκο είναι χαρακτηριστικές.
Η απέλαση είναι βέβαιο ότι δε στοχεύει τόσο στο εσωτερικό μέτωπο, όσο στο εξωτερικό. Είναι πάτημα για αντίστοιχες κινήσεις από την κυβέρνηση Ζάεφ, στ προσπάθειά του να αποδυναμώσει το αντιπολιτευτικό bloc στην πΓΔΜ.
Για άλλη μα φορά αποδεικνύεται ,καθώς η κίνηση αυτή έγινε σε συνεννόηση, (αν όχι σε υποτακτική υλοποίηση)με την πρεσβεία των ΗΠΑ στη χώρα, το πόσο σημαντικό είναι για την πολιτική των ΗΠΑ στη περιοχή η ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και πόσο το ελληνικό αντι ιμπεριαλιστικό , αντι πολεμικό κίνημα δε μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των απαιτούμενων περιστάσεων.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ αναδεικνύεται στην πλέον αμερικανόδουλη , τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση, με ότι αυτό συνεπάγεται και για την ειρήνη στη περιοχή και για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης κα του λαού.
https://iskra.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες