Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

38 χρόνια από την δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου στην ΕΤΜΑ


του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ

Δευτέρα 28 Ιουλίου 1980.Μία ομάδα φοιτητών της ΚΝΕ μοιράζει προκηρύξεις στους εργαζόμενους της κλωστοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ στο Βοτανικό, ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την ακρίβεια.

Στον περίβολο της ΕΤΜΑ, υπάρχουν δύο περιπολικά με άντρες του
ΚΕ Αστυνομικού Τμήματος και επικεφαλής το διοικητή του Τμήματος Νίκο Χρηστάκο.

Στις 2:00 αρχίζουν να βγαίνουν μεμονωμένοι εργάτες και να παίρνουν τις προκηρύξεις παρά τις απειλές των αστυνομικών. Οι υπόλοιποι μεταφέρονται με πούλμαν από άλλη πύλη, προκειμένου να μη φτάσουν στα χέρια τους οι προκηρύξεις. Όμως τα παράθυρα ανοίγουν και οι εργάτες τις παίρνουν.

Η αστυνομία δίνει εντολή να βγουν τα πούλμαν με ταχύτητα. Το υπ’ αριθμόν ΥΜ 1633 με οδηγό τον Μ. Χαρίτο, στρίβει με ταχύτητα και πέφτει πάνω στους συγκεντρωμένους και χτυπάει τη φοιτήτρια της Παντείου, Σωτηρία Βασιλακοπούλου.

Η Σωτηρία βρίσκεται κάτω από το πούλμαν.Παρά τις εκκλήσεις των υπολοίπων, ο οδηγός δεν σταματάει, αλλά αναπτύσσει ταχύτητα και οι πίσω ρόδες περνάνε από πάνω της.

Τα ΜΜΕ καταγράφουν την είδηση της δολοφονίας ως τροχαίο. (Καθημερινή» : «Σοβαρά επεισόδια απειλήθηκαν εξ αφορμής ενός θανατηφόρου τροχαίου»),ενώ ο εισαγγελέας Γ. Θεοφανόπουλος (που δολοφονήθηκε από την 17Νοέμβρη το 1985), άσκησε ποινική δίωξη κατά του οδηγού για το αδίκημα της «ανθρωποκτονίας από αμέλεια».

Η δολοφονία της Σωτηρίας προσφέρεται για πολιτικές αναλύσεις; Τι να γράψεις; Το αυτονόητο, ότι εργοδοσία και κράτος δολοφονούν; Το, επίσης, αυτονόητο ότι η εργατική τάξη ότι πέτυχε, το πέτυχε με σκληρούς αγώνες, οργανωμένη πάλη και θυσίες;

Είναι μικροαστικός πειρασμός να αφήσεις το θυμικό να κυριαρχήσει;

Να σταθείς μπροστά στη πύλη (όχι της ΕΤΜΑ, τη δική σου) και να αναμετρηθείς με τη Σωτηρία εντός σου. Γιατί η Σωτηρία, ανάμεσα σε τόσα άλλα –και σημαντικότερα-που συμβολίζει, είναι και τα πρώτα βήματα του κάθε ένα, σε όποιο χώρο και εάν ανήκει, στο κίνημα. Τότε, που έφηβος πίστευες ότι ναι… αυτός ο κόσμος και πρέπει και μπορεί να αλλάξει.

Τότε που η πίστη στο κόμμα, την οργάνωση, το σκοπό, την ιδέα, μπορεί να φλερτάριζε με τη μεταφυσική αλλά είχε και την ομορφιά που η μεγαλύτερη μεταφυσική από όλες, ο έρωτας, έχει.

Τότε που ο άλλος δίπλα σου ήταν σύντροφος, αδερφός στη μάχη και όχι ύποπτος φραξιονισμού, προδοσίας στον ταξικό εχθρό, ρίψασπις, μέλος ανταγωνιστικής τάσης, συνιστώσας, οργάνωσης. Τότε που το βλέμμα συναντούσε το βλέμμα του συντρόφου και δεν αναμετρούταν μαζί του.

Τότε που το όνειρο δεν το περιόριζαν ρεαλισμοί, συσχετισμοί, ισορροπίες και εκπτώσεις.

Αλλά όχι. Η ταξική πάλη δε σηκώνει τέτοιου τύπου συναισθήματα. Κι ας δονείται ακόμη η φωνή του Κατράκη. Ας μιλήσουμε πιο «πολιτικά».
το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη την Τρίτη 29 Ιουλίου 1980

Η Σωτηρία συμβολίζει και κάτι άλλο. Μια ολόκληρη γενιά πολιτικοποίησης. Τη γενιά που εντάχτηκε στην αριστερά τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Με Προμηθεική απολυτότητα. Μια γενιά που πήρε τη σκυτάλη από τη τιμημένη γενιά του ΕΑΜ και του ΔΣΕ. Μια γενιά που, με όλες τις αντιφάσεις της και τις αδυναμίες, κράτησε τη σκυτάλη στο αέρα. Μια γενιά που είδε πλήθος επωνύμων της να ενσωματώνονται, να ανακαλύπτουν τη Κίρκη, πλήθος ανωνύμων να απογοητεύονται αλλά και πλήθος να συνεχίζουν πεισματικά.

Μια όμορφη γενιά. Που, όπως κάθε ομορφιά, έχει και τις γκρίζες της ζώνες.

Μια γενιά που διαπαιδαγώγησε και την επόμενη. Διαπαιδαγώγηση που πολλές φορές έγινε καθ ομοίωση. Και έτσι δε μπόρεσε, αρκετές φορές, να υπερβεί κρίσιμες αδυναμίες.

Τιμούμε τη Σωτηρία; Ναι την τιμούμε! Και όχι μόνο τη θυσία της. Τιμούμε το δρόμο που πήρε.

Και περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη σήμερα από μια νέα γενιά κομμουνιστών με το ίδιο με της Σωτηρίας βλέμμα, που θα επαναθεμελιώσει τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.

Τιμούμε τη Σωτηρία; Ναι, την τιμούμε! Χωρίς να ξεχνάμε ποτέ ότι, ναι… αυτός ο κόσμος και πρέπει και μπορεί να αλλάξει. Και τότε θα είναι πάλι εδώ. Γιατί …
το μνημείο της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου κοντά στην ΕΤΜΑ με χαραγμένους τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου

Να λείπεις- δεν είναι τίποτα να λείπεις.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,
θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει,
θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο.
(Γ.Ρίτσος-Και συ να λείπεις)
http://www.iskra.gr/

Και φέτος το ΠΑΜΕ τίμησε τη μνήμη της στις 7.30 το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης 25/7/18 στην πρώην ΕΤΜΑ (Αγ. Αννης και Ιερά Οδός)

Διαβάστε την ανακοίνωση – κάλεσμα του ΠΑΜΕ

38 χρόνια μετά την δολοφονία της Σωτηρίας από οδηγό-μπράβο της εργοδοσίας, θα βρισκόμαστε με ακριβή συνέπεια έξω από το χώρο της δολοφονίας, στο γκέτο-κάτεργο της ΕΤΜΑ.

Η συναγωνίστρια και συντρόφισσα Σωτήρια Βασιλακοπούλου, καταγράφεται στη λίστα με τους χιλιάδες αγωνιστές που με την ανιδιοτελή πρόσφορα, την αγωνιστικότητα, την εντιμότητα και τη συνέπεια λόγων-έργων, έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα της εργατικής τάξης.

Το περιεχόμενο της ανακοίνωσης που μοίραζε η Σωτηρία έξω απ τις πύλες της ΕΤΜΑ, δε διαφέρει καθόλου, απ’ αυτά που διεκδικεί και σήμερα η εργατική τάξη. Είναι το ίδιο περιεχόμενο που προσπαθεί να αφυπνίζει συνειδήσεις, να οργανώνει τους εργάτες απέναντι στα αφεντικά και το πολιτικό προσωπικό τους, να σπάει την εργοδοτική τρομοκρατία, να φέρνει τις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων στο προσκήνιο. Είναι περιεχόμενο που ενοχλούσε και θα ενοχλεί το εκμεταλλευτικό σύστημα, τους επιχειρηματικούς ομίλους.

38 χρόνια μετά τη δολοφονία της Σωτηρίας, ο δρόμος της σύγκρουσης με τα μονοπώλια, την ΕΕ και την εξουσία τους, παραμένει στην πρώτη γραμμή. Οι βαριές θυσίες που πλήρωσαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια αποτελούν τη μελλοντική κανονικότητα που παρουσιάζει στις κυβερνητικές φιέστες ανά την Ελλάδα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Σε αυτό το δρόμο προσπαθούν να καταστείλουν κάθε φωνή που σήμερα αμφισβητεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων μέσα στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, δημιουργούν νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, στην παρέμβαση στα εργοστάσια, χτυπούν το δικαίωμα στην απεργία. Για να προασπίσουν τα συμφέροντα των βιομήχανων, των τραπεζιτών, των πετρελαιάδων και των εμπόρων όπλων πάνω στους ισχυρούς ανταγωνισμούς των επιχειρηματικών ομίλων που εξελίσσονται στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή, εμπλέκουν πιο βαθιά τη χώρα μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, η θυσία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, δεν είναι απλά μια ανάμνηση. Θυμόμαστε και τιμάμε καθημερινά τη θυσία της Σωτηρίας, δυναμώνοντας τις προσπάθειες μας για την οργάνωση της εργατικής τάξης ενάντια στην εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Καλούμε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους εργαζόμενους κάθε νέο και νέα, να συμμετάσχουν μαζικά στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για την Σωτηρία Βασιλακοπούλου, την Τετάρτη 25 Ιούλη, στις 19.30, έξω από την ΕΤΜΑ (Ιερά Οδός και Αγ. Άννης),

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για πες