Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Η απόφαση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να επισπεύσει τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία ήταν αποτέλεσμα ενός επεξεργασμένου πολιτικού υπολογισμού.
Επιδιώκοντας να κεφαλαιοποιήσει την πρόσφατη
στρατιωτική του επιτυχία στο Αφρίν, αλλά και να προλάβει την υπερθέρμανση της τουρκικής οικονομίας που χωλαίνει εδώ και μήνες, ο πρόεδρος της γείτονος αποφάσισε να φέρει τις κάλπες πιο μπροστά, ώστε να αποκτήσει και νωρίτερα τις αυξημένες εκτελεστικές αρμοδιότητες που προβλέπει πλέον γι’ αυτόν ο νόμος.
Η κίνηση του Ερντογάν δεν είναι κίνηση ενός «τρελού» ανθρώπου, όπως ίσως θα έλεγε ένας γνωστός μας υπουργός, ο οποίος δεν φημίζεται για την ακρίβεια των προβλέψεων και των διαπιστώσεών του. Είναι, όμως, σαφές ότι, καίτοι μη τρελός, το επόμενο διάστημα έως και τις 24 Ιουνίου, οι τόνοι θα είναι υψωμένοι, η στρατηγική της έντασης θα συνεχιστεί αμείωτη και οι Τούρκοι θα συνεχίσουν τη γυμναστική τους στο Αιγαίο, ακριβώς γιατί αυτή «πουλάει» στο εσωτερικό της, ενώ η πολιτική και στρατιωτική της ηγεσία μπορεί να εμφανίζει ανωτερότητα έναντι του «αδύναμου» γείτονα. Με άλλα λόγια, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα είναι ένα από τα πολλά εργαλεία που έχει στα χέρια του ο Ερντογάν.
Ο δρόμος προς την εξουσία δεν είναι απλός. Ο Ερντογάν ωθήθηκε εκ των προβλέψεων του εκλογικού νόμου σε μια συμμαχία με τον πολιτικό βραχίονα των Γκρίζων Λύκων και τον γερόλυκο εθνικιστή Μπαχτσελί, ενώ στο εσωτερικό της Τουρκίας έχει ανατείλει και το άστρο της Μεράλ Ακσενέρ που ηγείται επίσης ενός νέου ακροδεξιού κόμματος. Η πολιτική ζωή της Τουρκίας συντηρητικοποιείται και ισλαμοποιείται, με αποτέλεσμα οι εντάσεις να λειτουργούν «ευεργετικά» και συσπειρωτικά.
Η Ελλάδα θα πρέπει να προετοιμαστεί για ένα δίμηνο-φωτιά. Το λέμε αυτό με όλη την ψυχραιμία της διαπίστωσης και χωρίς την υστερία που έχει πιάσει εσχάτως –για μια ακόμη φορά- τα πάνελ των πρωινών εκπομπών και των δελτίων ειδήσεων, με αποτέλεσμα ο κόσμος να ρωτά όποιον θεωρεί ότι έχει πρόσβαση στο σύστημα, αν θα γίνει πόλεμος. Η ελληνική κυβέρνηση στο παρασκήνιο έχει προειδοποιηθεί αρμοδίως εδώ και αρκετές εβδομάδες για τις μελλοντικές κινήσεις του Ερντογάν και είναι θεωρητικά σε ετοιμότητα. Στην πράξη, βέβαια, σε άλλο μήκος κύματος –πολλάκις- εκπέμπει το Μαξίμου και σε άλλο ο υπουργός Άμυνας. Και αυτό δεν γίνεται να συνεχιστεί επ’ άπειρον.
Είναι σαφές ότι το πρόβλημα με την Τουρκία δεν θα λυθεί την επομένη των εκλογών. Το ελληνοτουρκικό, αλλά και το ευρωτουρκικό χάσμα έχει βαθύνει, ενώ και η απόσταση Τουρκίας-ΗΠΑ, παρά την πρόσφατη στάση της γείτονος στις πυραυλικές επιθέσεις στη Συρία, δοκιμάζονται έντονα. Η Τουρκία δεν θα σταματήσει να είναι προκλητική στις 25 Ιουνίου. Αλλά, μέχρι τις εκλογές, πρέπει να διαβάσουμε σωστά τις κινήσεις της και να βάλουμε την ένταση που προσπαθεί να δημιουργήσει στις σωστές της διαστάσεις. Ήδη, έχουμε περάσει από την πολιτική του κατευνασμού, ακόμα και σε αποτρεπτικές πράξεις. Τώρα, πρέπει να έχουμε όλους τους πολιτικούς και διπλωματικούς, διμερείς και ευρωπαϊκούς διαύλους ανοιχτούς, αλλά να διατηρούμε και στο εσωτερικό της χώρας ένα επίπεδο σοβαρότητας και νηφαλιότητας.
Όταν όλοι αναγνωρίζουμε την κρισιμότητα της περιόδου, ας μην πυροβολήσουμε τα πόδια μας. Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να πατήσουμε την μπανανόφλουδα που μας πετά ο Ταγίπ.
http://www.rizopoulospost.com/
Η απόφαση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να επισπεύσει τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία ήταν αποτέλεσμα ενός επεξεργασμένου πολιτικού υπολογισμού.
Επιδιώκοντας να κεφαλαιοποιήσει την πρόσφατη
στρατιωτική του επιτυχία στο Αφρίν, αλλά και να προλάβει την υπερθέρμανση της τουρκικής οικονομίας που χωλαίνει εδώ και μήνες, ο πρόεδρος της γείτονος αποφάσισε να φέρει τις κάλπες πιο μπροστά, ώστε να αποκτήσει και νωρίτερα τις αυξημένες εκτελεστικές αρμοδιότητες που προβλέπει πλέον γι’ αυτόν ο νόμος.
Η κίνηση του Ερντογάν δεν είναι κίνηση ενός «τρελού» ανθρώπου, όπως ίσως θα έλεγε ένας γνωστός μας υπουργός, ο οποίος δεν φημίζεται για την ακρίβεια των προβλέψεων και των διαπιστώσεών του. Είναι, όμως, σαφές ότι, καίτοι μη τρελός, το επόμενο διάστημα έως και τις 24 Ιουνίου, οι τόνοι θα είναι υψωμένοι, η στρατηγική της έντασης θα συνεχιστεί αμείωτη και οι Τούρκοι θα συνεχίσουν τη γυμναστική τους στο Αιγαίο, ακριβώς γιατί αυτή «πουλάει» στο εσωτερικό της, ενώ η πολιτική και στρατιωτική της ηγεσία μπορεί να εμφανίζει ανωτερότητα έναντι του «αδύναμου» γείτονα. Με άλλα λόγια, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα είναι ένα από τα πολλά εργαλεία που έχει στα χέρια του ο Ερντογάν.
Ο δρόμος προς την εξουσία δεν είναι απλός. Ο Ερντογάν ωθήθηκε εκ των προβλέψεων του εκλογικού νόμου σε μια συμμαχία με τον πολιτικό βραχίονα των Γκρίζων Λύκων και τον γερόλυκο εθνικιστή Μπαχτσελί, ενώ στο εσωτερικό της Τουρκίας έχει ανατείλει και το άστρο της Μεράλ Ακσενέρ που ηγείται επίσης ενός νέου ακροδεξιού κόμματος. Η πολιτική ζωή της Τουρκίας συντηρητικοποιείται και ισλαμοποιείται, με αποτέλεσμα οι εντάσεις να λειτουργούν «ευεργετικά» και συσπειρωτικά.
Η Ελλάδα θα πρέπει να προετοιμαστεί για ένα δίμηνο-φωτιά. Το λέμε αυτό με όλη την ψυχραιμία της διαπίστωσης και χωρίς την υστερία που έχει πιάσει εσχάτως –για μια ακόμη φορά- τα πάνελ των πρωινών εκπομπών και των δελτίων ειδήσεων, με αποτέλεσμα ο κόσμος να ρωτά όποιον θεωρεί ότι έχει πρόσβαση στο σύστημα, αν θα γίνει πόλεμος. Η ελληνική κυβέρνηση στο παρασκήνιο έχει προειδοποιηθεί αρμοδίως εδώ και αρκετές εβδομάδες για τις μελλοντικές κινήσεις του Ερντογάν και είναι θεωρητικά σε ετοιμότητα. Στην πράξη, βέβαια, σε άλλο μήκος κύματος –πολλάκις- εκπέμπει το Μαξίμου και σε άλλο ο υπουργός Άμυνας. Και αυτό δεν γίνεται να συνεχιστεί επ’ άπειρον.
Είναι σαφές ότι το πρόβλημα με την Τουρκία δεν θα λυθεί την επομένη των εκλογών. Το ελληνοτουρκικό, αλλά και το ευρωτουρκικό χάσμα έχει βαθύνει, ενώ και η απόσταση Τουρκίας-ΗΠΑ, παρά την πρόσφατη στάση της γείτονος στις πυραυλικές επιθέσεις στη Συρία, δοκιμάζονται έντονα. Η Τουρκία δεν θα σταματήσει να είναι προκλητική στις 25 Ιουνίου. Αλλά, μέχρι τις εκλογές, πρέπει να διαβάσουμε σωστά τις κινήσεις της και να βάλουμε την ένταση που προσπαθεί να δημιουργήσει στις σωστές της διαστάσεις. Ήδη, έχουμε περάσει από την πολιτική του κατευνασμού, ακόμα και σε αποτρεπτικές πράξεις. Τώρα, πρέπει να έχουμε όλους τους πολιτικούς και διπλωματικούς, διμερείς και ευρωπαϊκούς διαύλους ανοιχτούς, αλλά να διατηρούμε και στο εσωτερικό της χώρας ένα επίπεδο σοβαρότητας και νηφαλιότητας.
Όταν όλοι αναγνωρίζουμε την κρισιμότητα της περιόδου, ας μην πυροβολήσουμε τα πόδια μας. Με άλλα λόγια, δεν πρέπει να πατήσουμε την μπανανόφλουδα που μας πετά ο Ταγίπ.
http://www.rizopoulospost.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες