Υπουργός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σε σκάνδαλο με Ρώσους! - Τι απαντάει ο ίδιος

► Πώς ο Στέργιος Πιτσιόρλας μπλέχτηκε με την κατασκευή χλιδάτου ξενοδοχείου στη Χαλκιδική 
► Η απάντηση του υφ. Οικονομίας: «Αποχώρησα νωρίτερα, μου τους σύστησαν κάποιοι φίλοι» 

Ηταν πρόεδρος σε εταιρία «άγνωστων» εργολάβων από την Αγία Πετρούπολη, που φέσωσε με 7.000.000 € δεκάδες κατασκευαστές στη Β. Ελλάδα

Ως εκ θαύματος «βρήκε» 35.000.000 € από ΕΣΠΑ και δάνεια εν μέσω κρίσης, πριν μεταπηδήσει στο ΤΑΙΠΕΔ για να διαχειριστεί τη... δημόσια περιουσία

της Μαρίας Παναγιώτου

Το καλοκαίρι του 2016 ανοίγει τις πύλες του για το τουριστικό κοινό, στη βόρεια Ελλάδα, ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο πέντε αστέρων, το οποίο χαρακτηρίζεται «το νέο στολίδι» της Χαλκιδικής. Και πράγματι, το «Miraggio Thermal Spa Resort», που βρίσκεται στο άκρο της Χερσονήσου Κασσάνδρας, στο Κόνιστρο, είναι ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό δημιούργημα, έτσι όπως εκτείνεται αμφιθεατρικά και «αντικρίζει» το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής και το βουνό Αθως, ενώ... στα πόδια του απλώνεται μία από τις πιο όμορφες αμμουδερές παραλίες της περιοχής.

Ιδιαίτερη μνεία γινόταν σε όλα τα δημοσιεύματα στους ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου, στον πατέρα και τον υιό Ραγότη, μια οικογένεια ομογενών που ήρθε από τη Ρωσία για να επενδύσει κεφάλαια στην Ελλάδα, τη χώρα όπου βρίσκονται οι ρίζες τους, και μάλιστα στην πιο δύσκολη οικονομικά στιγμή της, δίνοντας ανάσα στον κατασκευαστικό κλάδο και ενισχύοντας ακόμη περισσότερο τον τουριστικό.

Τα δημοσιεύματα έκαναν, τέλος, λόγο για μια επένδυση με οσμή από τον «Mr ΤΑΙΠΕΔ», καθώς στην εταιρία που ίδρυσαν οι επιχειρηματίες με την επωνυμία Med Sea Health A.E., η οποία είναι η ιδιοκτήτρια εταιρία του ξενοδοχείου, επικεφαλής ήταν ο Στέργιος Πιτσιόρλας. Ο πρώην πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ και νυν υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης παρέμεινε επικεφαλής από το 2008 έως τον Απρίλιο του 2015, όταν δηλαδή ανέλαβε τη θέση του στο Ταμείο. Στην πραγματικότητα, αποχώρησε μόλις έναν χρόνο πριν από τα εγκαίνια του ξενοδοχείου, που πραγματοποιήθηκαν τον Μάιο του 2016. Ο κ. Πιτσιόρλας εμφανίζεται ακόμη ως πρόεδρος, για κάποιο χρονικό διάστημα, και στην εταιρία που ανέλαβε την κατασκευή του έργου, τη STROICENTRE Α.Ε., η οποία, όπως δείχνουν τα στοιχεία, ανήκε στο ίδιο επιχειρηματικό σχήμα. Αποτελεί, δηλαδή, κι αυτή δημιούργημα των ιδιοκτητών του ξενοδοχείου.

Οι εκτιμήσεις για το συνολικό ύψος της επένδυσης στον Τύπο εμφανίζουν μεγάλες αποκλίσεις. Σε κανένα από τα σενάρια, πάντως, δεν λείπουν οι έπαινοι για μια κορυφαία επένδυση, τη μεγαλύτερη που έγινε ποτέ στην περιοχή.

Από τους επαίνους του 2016 φτάνουμε στο σήμερα και στον εισαγγελέα. Δεκάδες εταιρίες που εμφανίζονται απλήρωτες, με ποσά που αγγίζουν συνολικά τα 7.000.000 ευρώ, έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη κατηγορώντας τους επιχειρηματίες για απάτη. Και μπορεί, όταν ξεκίνησαν τα οικονομικά προβλήματα της εταιρίας, δηλαδή το καλοκαίρι του 2015, ο κ. Πιτσιόρλας να είχε φύγει μόλις λίγους μήνες πριν για να αναλάβει τη θέση του στο ΤΑΙΠΕΔ, τα πολιτικά ερωτήματα όμως παραμένουν:

Πώς ο άνθρωπος, που ανέλαβε καίρια θέση στο Ταμείο που διαχειρίζεται την περιουσία του ελληνικού κράτους και ο οποίος αργότερα έγινε υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, συνεργαζόταν επί επτά συνεχόμενα χρόνια με επιχειρηματίες για τους οποίους ο ανακριτής διενεργεί σήμερα έρευνα για απάτη; Πώς συνεργαζόταν με επιχειρηματίες, οι οποίοι «φέσωσαν» δεκάδες εταιρίες του κατασκευαστικού κλάδου στη βόρεια Ελλάδα, για ένα έργο μάλιστα το οποίο χρηματοδοτήθηκε με περίπου 35.000.000 ευρώ από την ελληνική οικονομία;

«Εφυγα νωρίς, τους γνώρισα μέσω φίλων»

Για την υπόθεση επικοινωνήσαμε με τον κ. Πιτσιόρλα, ο οποίος μας απάντησε ότι δεν σχετίζεται με την υπόθεση και με τις οικονομικές εκκρεμότητες της εταιρίας, καθώς αυτές παρουσιάστηκαν «μετά την αποχώρησή μου». Στην ερώτησή μας για το πού γνώρισε τους επιχειρηματίες από τη Ρωσία και πώς ξεκίνησε η συνεργασία τους, ο κ. Πιτσιόρλας μάς απάντησε «μέσω φίλων».

Προσπαθήσαμε, επίσης, να μιλήσουμε με τους υπευθύνους της Med Sea Health Α.Ε. Καλέσαμε τόσο στο ξενοδοχείο όσο και σε άλλα τηλέφωνα της εταιρίας. Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατό να επικοινωνήσουμε. Κανείς, ποτέ, δεν απάντησε στις κλήσεις μας.

Βρήκε 35.000.000 ευρώ ως εκ θαύματος από δάνεια και ΕΣΠΑ

Μέχρι σήμερα κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα το συνολικό κόστος του έργου, που ξεκίνησε τελικά το 2014. Στην ερώτησή μας δεν μπορούσε να απαντήσει ούτε ο Βασίλης Μουμουλίδης, πολιτικός μηχανικός του έργου, ο οποίος ανέλαβε το καλοκαίρι του 2015. Υπάρχουν, όμως, πολλά στοιχεία για τη χρηματοδότησή του, από συμβάσεις που έχουμε στα χέρια μας.

Ενα μεγάλο τμήμα των κεφαλαίων για την κατασκευή του εντυπωσιακού ξενοδοχείου προήλθε από δανεισμό, κυρίως από την Εθνική Τράπεζα (20.612.000 ευρώ, με ημερομηνία σύμβασης τον Μάιο του 2015), ενώ το έργο εντάχθηκε και στον Αναπτυξιακό Νόμο, απορροφώντας 10.000.000 ευρώ (η απόφαση υπεγράφη τον Δεκέμβριο του 2010). Στην απόφαση, μάλιστα, που εξέδωσε το -αρμόδιο τότε- υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, το συνολικό κόστος της επένδυσης ανέρχεται σε 40.815.500 ευρώ. Επομένως, βάσει του προϋπολογισμού που κατατέθηκε στο υπουργείο, τα 2/3 της επένδυσης σε ό,τι αφορά την κατασκευή είχαν ήδη καλυφθεί από χρήματα της ελληνικής οικονομίας.

Παράλληλα, το 2014, η εταιρία θα λάβει ακόμη 2.005.500 ευρώ ως δάνειο από την Εθνική Τράπεζα για την κατασκευή μαρίνας, συνολικού κόστους 6.685.000 ευρώ. Το συγκεκριμένο έργο κατασκευής «καταφυγίου σκαφών» θα υπαχθεί κι αυτό σε επενδυτικό σχέδιο από το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, τον Ιούνιο του 2014, λαμβάνοντας επιπλέον 2.674.000 ευρώ. Και εδώ καλύφθηκαν τα 2/3 της συνολικής δαπάνης.

Φυσικά, η έγκριση όλων αυτών των κεφαλαίων εξασφαλίστηκε για την εταιρία την περίοδο που επικεφαλής ήταν ο Στέργιος Πιτσιόρλας, χάρη βεβαίως στη συμβολή του.

Τα «δίδυμα» διοικητικά συμβούλια και οι... παραλείψεις της σύμβασης

Βλέποντας κανείς τα διοικητικά συμβούλια των δύο εταιριών (Med Sea Health Α.Ε - STROICENTRE Α.Ε.) δεν μένει με καμία αμφιβολία: Τα ίδια πρόσωπα εμφανίζονται παράλληλα, ή με εναλλαγές, στην πυραμίδα της διοίκησης. Σύμφωνα με το σχετικό ΦΕΚ, τον Ιούνιο του 2008 πρόεδρος της Med Sea Health Α.Ε. αναλαμβάνει ο κ. Πιτσιόρλας, αντιπρόεδρος ο Ανδρέας Ραγότης και διευθύνων σύμβουλος ο Διονύσιος Κυπριώτης. Τον Ιούνιο του 2009, σύμφωνα πάντα με το αντίστοιχο ΦΕΚ, ο κ. Πιτσιόρλας εμφανίζεται ως πρόεδρος και της STROICENTRE Α.Ε., όπου διευθύνων σύμβουλος είναι ξανά ο κ. Κυπριώτης και αντιπρόεδρος ο Ντένις Ραγότης (έτερος γιος της οικογένειας). Επίσης, στη σύμβαση ανάθεσης έργου των δύο εταιριών, που υπεγράφη το 2014, εκ μέρους της Med Sea Health Α.Ε. υπογράφει ο κ. Πιτσιόρλας, ενώ εκ μέρους της STROICENTRE Α.Ε. υπογράφει ο κ. Κυπριώτης, ο οποίο ωστόσο είναι ακόμη διευθύνων σύμβουλος της Med Sea Health Α.Ε.

Στη σύμβαση αυτή παρατηρούνται αρκετά παράδοξα, σύμφωνα με τους ανθρώπους που ασχολούνται με την υπόθεση.

1. Η STROICENTRE Α.Ε., μια εταιρία με μετοχικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ, αναλαμβάνει την εκτέλεση ενός έργου 41.447.820 ευρώ χωρίς να υπάρχει η υποχρέωση του εργολάβου να εκδώσει εγγυητικές επιστολές καλής εκτέλεσης και λειτουργίας.

2. Η σύμβαση δεν έχει ποινικές ρήτρες για την περίπτωση καθυστέρησης του έργου.

3. Απουσιάζουν σημαντικά στοιχεία, όπως η μελέτη εφαρμογής για την κατασκευή, η τεχνική περιγραφή και ο αναλυτικός προϋπολογισμός του έργου.

Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι ακόμη και το 2014, που υπεγράφη αυτή η σύμβαση, αναλυτικός προϋπολογισμός δεν υπήρχε. Και αναρωτιόμαστε: Πώς το έργο εντάχθηκε στον Αναπτυξιακό ήδη από το 2010, χωρίς προϋπολογισμό;

Στη συνέχεια της ιστορίας μας, πάντως, θα δούμε τι γίνεται όταν το καλοκαίρι του 2015 ανεβαίνει στη βόρεια Ελλάδα για να εργαστεί στο έργο ως εργοταξιάρχης ο πολιτικός μηχανικός Βασίλης Μαμουλίδης, ο οποίος θα αποτελέσει το τέλειο «θύμα», σύμφωνα με τον ίδιο αλλά και με πολλούς από τους επιχειρηματίες οι οποίοι έχουν καταθέσει τη μήνυση.

Μηνύσεις για φέσια 7.000.000 €

Τον περασμένο Απρίλιο 17 εταιρίες και φυσικά πρόσωπα με ατομικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον κατασκευαστικό τομέα καταθέτουν μήνυση για το αδίκημα της απάτης ή της συνέργειας σε απάτη κατά 17 προσώπων που σχετίζονται με τις παραπάνω εταιρίες, ανάμεσα στα οποία βρίσκονται φυσικά και τα ονόματα των Βαλέριου και Ανδρέα Ραγότη.

Ακριβώς την ίδια περίοδο, ακόμα μία τεχνική εταιρία, η ΑΔΑΜΙΔΗΣ ΑΤΕΒΕ, καταθέτει αγωγή με την οποία διεκδικεί περίπου 1.500.000 ευρώ από τις παραπάνω εταιρίες, ως οφειλές από την κατασκευή του έργου. Κάποιοι εγκαλούντες υποστηρίζουν ότι οι εταιρίες που έχουν θιγεί είναι πολύ περισσότερες και μπορεί να φτάνουν ακόμη και τις 30.

Σύμφωνα με έκθεση ορκωτών λογιστών για τις χρήσεις 2014, 2015, 2016, που έχουμε στα χέρια μας, η κατασκευαστική εταιρία STROICENTRE Α.Ε. οφείλει συνολικά σε τεχνικές εταιρίες περίπου 7.000.000 ευρώ, ενώ γύρω στα 500.000 ευρώ ήταν οι οφειλές της προς το Δημόσιο (Εφορία και ταμεία). Πηγές μας υποστηρίζουν ότι, παρά τα χρέη προς το Δημόσιο, η εταιρία κατάφερε να πάρει πίσω 1.150.000 ευρώ από επιστροφή φόρου και πιθανότατα έχει καταβάλει τις υποχρεώσεις της προς το Δημόσιο.

Οι εταιρίες που έχουν καταθέσει μήνυση υποστηρίζουν ότι, ενώ στην αρχή η ροή χρημάτων ήταν ικανοποιητική, στη συνέχεια, και κυρίως από το καλοκαίρι του 2015 και μετά, ξεκινούν οι καθυστερήσεις.

Υποστηρίζουν, ακόμη, ότι σήμερα βρίσκονται σε δυσχερή οικονομική θέση και κινδυνεύουν με συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού τους ή ακόμη και με «λουκέτο», εξαιτίας αυτής της... αναγκαστικής χρηματοδότησης που ανέλαβαν! Αν, μάλιστα, κάνει κανείς μια απλή πρόσθεση των χρημάτων που αντλήθηκαν από την ελληνική οικονομία για την κατασκευή του ξενοδοχείου και του ποσού που οφείλεται στις επιχειρήσεις, τότε φτάνει κοντά στο κόστος κατασκευής, δηλαδή στα 35.000.000 ευρώ.

Τουλάχιστον αυτό το ποσό αναγράφεται ως κόστος της επένδυσης στις υπουργικές αποφάσεις ένταξης του έργου στον Αναπτυξιακό Νόμο. Πάντως, και στη Σύμβαση Ανάθεσης Εργου που υπεγράφη ανάμεσα στη Med Sea Health Α.Ε. και τη STROICENTRE Α.Ε., το ποσό που αναφέρεται είναι 41.447.820 €.

Στην έγκλησή τους προς τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, οι επιχειρηματίες αναφέρουν μεταξύ άλλων ότι ζητούν τη νόμιμη τιμωρία των εγκαλουμένων, καθώς, μεταξύ άλλων, αξιοποίησαν «τα δύο νομικά πρόσωπα που είχαν συστήσει οι ίδιοι, “φορτώνοντας” τις προς εμάς υποχρεώσεις τους στο ένα εξ αυτών, και δη στο πλέον αναξιόχρεο, επιχειρώντας να κρατήσουν το δεύτερο εξ αυτών στο “απυρόβλητο”». Με λίγα λόγια, οι εργολάβοι υποστηρίζουν ότι οι επιχειρηματίες δημιούργησαν δύο εταιρίες: Στη μία πέρασαν την ιδιοκτησία του ξενοδοχείου και στην άλλη, την κατασκευαστική, φόρτωσαν όλα τα χρέη τους προς τους εργολάβους.

δημοκρατία