ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΦΥΛΟΥ

Μία βδομάδα έλειψα
από τη γειτονιά μου
τα πάνω κάτω ήρθανε
Χριστέ και Παναγιά μου!

Το ¨φυλονομοσχέδιο¨
είχε μεσολαβήσει
που λέει πως δεν ταυτίζεται
¨εξώφυλο¨και ¨φύση¨.

Ερχόμενος αντίκρισα
το μουστακλή μπακάλη,
φορούσε φούστα κλαρωτή
περούκα στο κεφάλι.

Μια καλλονή γειτόνισσα
-άντρες είχε κολάσει-
μου λέει ¨από δω και μπρος
μ’ αποκαλείς Θανάση¨.

Ο φίλος μου, ο κολλητός
-αρσενικό με βούλα;-
έκρυβε, είπε, μέσα του
πάντα μια Σπυριδούλα.

Το βράδυ στο συζυγικό
έπεσα το κρεβάτι•
γουλί η γυναίκα, φόραγε
χλαμύδα αλλά Σωκράτη.

Τι Σόδομα και Γόμορρα•
τρέχω στην εκκλησία
από τον ιερέα μου
να πάρω ευλογία,

και βλέπω τον πνευματικό
καλογριά ντυμένη
με μάσκα, με κραγιόν και ρουζ
να ’ναι μπογιατισμένη.

Μου λέει: ¨η αρχιμανδρίτισσα
θα ’ρθεί στη λιτανεία
να βγω αμακιγιάριστη
να κάνω λειτουργία;¨.

Κοίταξα προς τον ουρανό
κι είπα συλλογισμένη
πού ήμασταν τόσοι πολλοί
Θεούλη μου, κρυμμένοι;

Άρης Μπιτσώρης

* το σκίτσο είναι του Ηλία Μακρή