«Οι τρομοκράτες, η απαίσια ιδεολογία τους και όσοι τους δίνουν βοήθεια πρέπει να εξαλειφθούν τελείως από την κοινωνία.(…) Τόσοι πολλοί νέοι, ωραίοι αθώοι άνθρωποι που ζούσαν και χαίρονταν τη ζωή τους δολοφονήθηκαν από άθλιους lοsers. (…) Η κοινωνία μας δεν μπορεί να δείξει ανοχή στη συνέχιση της αιματοχυσίας. Δεν μπορούμε να ανεχθούμε ούτε για μια στιγμή ακόμα τη σφαγή αθώων ανθρώπων».
Με αυτά τα λόγια αποφάσισε να σχολιάσει ο Ντόναλντ Τραμπ την προχθεσινή πολύνεκρη επίθεση στο Manchester Arena. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που πριν μερικές μέρες, στην παρθενική του εμφάνιση ως Προέδρου των ΗΠΑ στο εξωτερικό, σύναψε συμβόλαια για την πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού στη Σαουδική Αραβία ύψους $110 δισ. Οι συμφωνίες αυτές προβλέπουν την πώληση του αντιπυραυλικού συστήματος THAAD, των καθοδηγούμενων βομβών υψηλής ακρίβειας, την παροχή στο σαουδαραβικό Πολεμικό Ναυτικό πολλών πολεμικών πλοίων της Lockheed Martin κ.ά.
Όπως έχουμε ξαναγράψει, η Σαουδική Αραβία, αυτός ο «φιλελεύθερος» διαχρονικός, στρατηγικός συνεργάτης της Δύσης, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην προσπάθεια των Αμερικανών αφενός να «στραγγαλίσουν» τη διεθνή αγορά πετρελαίου, προκειμένου να ρίξουν τις τιμές, βάλλοντας έτσι τη Ρωσία, αφετέρου να εκμεταλλευτούν την «αστάθεια» που επέφερε η λεγόμενη Αραβική Άνοιξη για την εγκαθίδρυση φιλικότερων προς αυτούς καθεστώτων ενισχύοντας έτσι, ακόμη περισσότερο, την παρουσία τους στην περιοχή.
Να υπενθυμίσουμε σ’ αυτό το σημείο τις δηλώσεις προ τριετίας του πρώην Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, o οποίος έλεγε χαρακτηριστικά : «Η συνεχής αγωνία μου, (…) το μεγαλύτερο πρόβλημά μας, ήταν οι σύμμαχοί μας. (…) Οι Σαουδάραβες, τι κάνουν; (…) Έριξαν εκατομμύρια δολάρια, δεκάδες χιλιάδες όπλα σε όποιον πολεμήσει εναντίον του Άσαντ, μερικοί εξ αυτών ήταν της Αλ- Νούσρα και της Αλ-Κάιντα και τα εξτρεμιστικά στοιχεία τους, οι τζιχαντιστές, που προέρχονται από άλλα μέρη του κόσμου».
Δεν χρειάζεται, νομίζουμε, πριαπική φαντασία για να αντιληφθεί κάποιος το κέρδος από την εμπλοκή των Σαουδαράβων σ’ αυτήν την υπόθεση.
Τα εξηγούσε άλλωστε, ο Ζenab Ahmed, συντάκτης της ιστοσελίδας “Souciant.com” , στο ανεξάρτητο δίκτυο The Real News Network:«Νομίζω ότι ένα μέρος της απάντησης είναι αρκετά προφανές. Έχετε μια υπερδύναμη που χρειάζεται πραγματικά συμμάχους στην περιοχή, οι οποίοι είναι πρόθυμοι να προωθήσουν τα συμφέροντά της, (…)να εξασφαλίσουν τη ροή του πετρελαίου -και-τη γεωπολιτική σταθερότητα μέσα και γύρω από τις χώρες πετρελαιοπαραγωγούς. Η Σαουδική Αραβία έχει ένα μερίδιο στην ενδυνάμωση ακροδεξιών ισλαμιστικών δυνάμεων. Ο λόγος είναι επειδή προσπαθούν να ανατρέψουν τις φιλελεύθερες καθώς και τις πιο (δημοκρατικά) ριζοσπαστικές δυνάμεις, από το να αποκτήσουν εξουσία(…) στην Αίγυπτο, στην Υεμένη, στη Συρία· (…) σχηματίζοντας εναλλακτικές μορφές διακυβέρνησης, πέρα του μοναρχικού καθεστώτος. (…) Ως εκ τούτου, έχουν υπάρξει επιθετικές κινήσεις για να διαμορφώσουν τα γεγονότα επί του εδάφους, προκειμένου να εμποδίσουν κάτι τέτοιο να συμβεί, με μια ποικιλία των κινδύνων που παρουσιάζονται σε μοναρχίες, όπως αυτή της Σαουδικής Αραβίας».
Έτσι λοιπόν, οι δηλώσεις του μεγιστάνα, αντισυστημικού πλανητάρχη, με το αίμα των θυμάτων της βομβιστικής επίθεσης να καίει ακόμη, αποτελούν την επιτομή του χυδαίου φαρισαϊσμού των πολιτικών ανδρείκελων που διαφεντεύουν τις ζωές μας, καθώς, από τη μία σφίγγουν το χέρι στους εκφραστές της πιο σκοταδιστικής, μισάνθρωπης εκδοχής του Ισλάμ και από την άλλη χύνουν τα κροκοδείλια δάκρυά τους, όταν οι «Φρανκενστάιν» τους θερίζουν κόσμο στις δυτικές μητροπόλεις.
Είναι πολιτική αγυρτεία και ηθικός εξανδραποδισμός, εκείνοι που γέννησαν, εξέθρεψαν και γιγάντωσαν το φίδι του ισλαμικού φονταμενταλισμού, σήμερα, να εμφανίζονται ως υπερασπιστές της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αποτελεί απροκάλυπτη επίθεση απέναντι στη λογική, εκείνοι που συναγελάζονται με μία χώρα στην οποία τα βασανιστήρια αποτελούν θεσμοθετημένη μορφή της ανακριτικής διαδικασίας, εκείνοι, οι οποίοι άνδρωσαν πολιτικά και στρατιωτικά τον αρχηγό του φερόμενου «Ι.Κ.», στο όνομα των δικών μας νεκρών, να υψώνουν εκ νέου τα ιμπεριαλιστικά τους λάβαρα, ποτίζοντας με νέο αίμα το έρεβος του πολέμου.
Όμως, ας μην αφήσουμε το συναίσθημα να μας παρασύρει. Ας επανέλθουμε στα πραγματικά δεδομένα.
Η Σ. Αραβία, όπως προείπαμε, αποτελεί πιστό συνεργάτη όλων των δυτικών χωρών, κυρίως, όμως, των ΗΠΑ, οι οποίες μάλιστα, τώρα, πιέζουν το Ριάντ να αναλάβει πιο ενεργό στρατιωτικό ρόλο στην περιοχή, πρωτίστως, απέναντι στο Ιράν.
Και πώς να μην αποτελούν στρατηγικούς εταίρους οι μοναρχικοί Σαουδάραβες όταν «τα όργανα του βασανισμού -χειροπέδες, αλυσίδες, ράβδοι για ηλεκτροσόκ- είναι όλα δυτικής προέλευσης (χειροπέδες της αγγλικής εταιρείας «Hiatts», της αμερικανικής «Smith & Wesson» κ.λπ.)»* ή, όταν, πέραν των πρόσφατων συμβολαίων που σύναψε ο Tραμπ, μόλις τον περασμένο Αύγουστο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ενέκρινε την πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού, συνολικής αξίας 1,15 δισεκατομμυρίου δολαρίων;
Πού καταλήγουν αυτά τα όπλα; Μερικά εξ αυτών έρχονται στα χέρια του Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι και των πρωτοπαλίκαρών του. Ο Ιρακινός αρχηγός του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους» είχε συλληφθεί, αρχικά, από τις δυνάμεις κατοχής των ΗΠΑ για «αντίσταση» και είχε οδηγηθεί στο κολαστήριο του Αμπού Γκράιμπ. Στην πορεία, όμως, ο τότε «αντάρτης» Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι στρατολογήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και άλλων αραβικών χωρών (Σ. Αραβία, Κατάρ, κ.ά.), ενώ ως μέλος του ευρύτερου συνασπισμού της συριακής αντιπολίτευσης, εκπαιδεύτηκε από τη γαλλική Λεγεώνα των Ξένων και αξιοποιήθηκε παντοιοτρόπως στον συριακό εμφύλιο.
Πρόκειται για κάτι νέο; Μάλλον, όχι.
Όταν στην δεκαετία του ’80 ο κομμουνιστής πρόεδρος του Αφγανιστάν Μοχάμεντ Νατζιμπουλάχ, προέτρεπε τους Αμερικανούς να ενθαρρύνουν την συγκρότηση μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας που θα αποτελείται από μετριοπαθείς ισλαμιστές και κοσμικούς πολιτικούς, εκείνοι προτίμησαν να συνεχίσουν να εξοπλίζουν τους μουτζαχεντίν, αρχηγός των οποίων ήταν ο μετέπειτα νούμερο ένα εχθρός των ΗΠΑ, Οσάμα Μπιν Λάντεν. «Αν ο ισλαμικός φονταμενταλισμός έρθει στο Αφγανιστάν», έλεγε ο Νατζιμπουλάχ, «ο πόλεμος θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια και το Αφγανιστάν θα μετατραπεί σε άντρο τρομοκρατών». Όπως κι έγινε. Μετά την κατάληψη της Καμπούλ απ’ τους μουτζαχεντίν, επικράτησε στην περιοχή η τυφλή βία, οι λεηλασίες, οι καταστροφές και οι μαζικές δολοφονίες αμάχων.
Ο δημοσιογράφος Αμέντ Ρασίντ, σε μελέτη του για τους Ταλιμπάν, στην οποία καταρρίπτονται πολλές από τις απλουστεύσεις που συνοδεύουν συνήθως τις στερεοτυπικές αναγνώσεις του ταλιμπανικού φαινομένου στη Δύση, αναφέρει ότι χιλιάδες μουσουλμάνοι, όλοι τους ριζοσπαστικών φρονημάτων, υπό την καθοδήγηση της CIA, των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών (ISI) και της βρετανικής ΜΙ6, στρατολογήθηκαν κατά των Σοβιετικών.(Ιός, Ελευθεροτυπία, 16/9/2001). Την παραπάνω άποψη επιβεβαιώνει τόσο ο αναλυτής σε θέματα Μ. Ανατολής, Χαζίρ Τεϊμουριάν, όσο και ο βετεράνος της CIA και πρώην υπεύθυνος οργανωτής του αφγανικού μετώπου, Μιλτ Μπέρντεν, μιας και, σύμφωνα με δηλώσεις του, «ο Μπιν Λάντεν έκανε πράγματι ορισμένα πολύ καλά πράγματα. Έβαλε πολλά χρήματα εκεί που έπρεπε στο Αφγανιστάν».
Τότε, πώς αυτός ο… σύμμαχος μετατράπηκε στον «πλέον καταζητούμενο άνθρωπο στον κόσμο», θα αναρωτηθεί κάποιος εύλογα. «Έπρεπε κάποιον να κοπανήσουμε στον τοίχο», θα του απαντούσε, όπως κι έκανε σε μια αποστροφή του λόγου του, ένας Αμερικανός νεοσυντηρητικός σχολιαστής. Μόνο έτσι θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μια πολεμική επιχείρηση στο Αφγανιστάν. («Ομπάμα, «Πώς γκρεμίστηκαν οι αυταπάτες», Γιάννης Λούλης, Καστανιώτης). Πώς θα μπορούσαν να εξαργυρώσουν το φόβο χωρίς την ύπαρξη ενός εκτατού-ορατού εχθρού οι εταιρείες της βιομηχανίας όπλων, όπως η RAYTHON, η κατασκευάστρια των πυραύλων «Τόμαχοκ», που είδε αμέσως μετά την 11/9 τη μετοχή της στο χρηματιστήριο να ανεβαίνει κατά 42%;
***
Εκείνο που θέλει να τονίσει το παρόν άρθρο είναι ότι δεν μπορεί λύση του προβλήματος να αποτελούν οι ενέργειες όσων συντέλεσαν και συντελούν στη δημιουργία του. Μόνη λύση, έπειτα από τόση αιματοχυσία, αποτελεί η ενδυνάμωση του αντιπολεμικού κινήματος. Οι λαοί πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος για τις «δουλίτσες» των πολυεθνικών και των πολιτικών τους εκπροσώπων. Είναι η ώρα να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να διεκδικήσουμε έναν κόσμο χωρίς πολέμους, χωρίς τρομοκράτες- μαριονέτες, χωρίς, εν τέλει, φόβο. Μόνο εμείς μπορούμε να σώσουμε την παρτίδα.
ΥΓ: Ο στρατός βγήκε στους δρόμους της Μ. Βρετανίας. Το πόσο αποτελεσματική είναι αυτή η κίνηση αναφορικά με την πρόληψη και την έγκαιρη επέμβαση κατά των τρομοκρατών, αφήνουμε έναν πιο ειδικό να το κρίνει. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της διερευνητικής επιτροπής του γαλλικού κοινοβουλίου για τις μαζικές δολοφονίες του 2015 στο Παρίσι, «τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας- που καταλύουν κάθε έννοια ατομικής ελευθερίας και δικαιωμάτων- δεν είναι ικανά να σταματήσουν τους φανατικούς που είναι έτοιμοι να ζωστούν με εκρηκτικά και να πεθάνουν».
Τώρα, γιατί νέοι, κυρίως, άνθρωποι υιοθετούν τέτοιες φασιστικές, απάνθρωπες απόψεις και πρακτικές είναι ένα ερώτημα, το οποίο θα αφήσουμε και πάλι να το απαντήσουν κάποιοι πιο ειδικοί: «Για να αντιμετωπίσουμε – την τρομοκρατία- , θα πρέπει (…) να προωθήσουμε (…) τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία, (…)την εκπαίδευση και την οικονομική ευημερία και να ενεργοποιηθούμε για την επίλυση συγκρούσεων. Επίσης, πρέπει να στοχεύουμε στην αντιμετώπιση των ανισοτήτων και των διακρίσεων εκεί όπου αυτές υπάρχουν» (Συμβούλιο της ΕΕ, 30/11/2005, Αριθμ. Πρωτ. 14469/4/05, σελ.9).
Νομίζουμε κάθε άλλο σχόλιο είναι περιττό…
*Ιός, Ελευθεροτυπία, 7/10/2001
** Το σκίτσο είναι του Carlos Latuff
Πηγή: nostimonimar.gr
το είδαμε στον ημεροδρόμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες