του Γιάννη Λαζάρου
Το Σχέδιο Ευρώπη προχωρά κανονικά και οι εμπνευστές αυτού του ολοκληρωτικού μορφώματος πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι αφού ούτε και οι ίδιοι δεν είχαν φανταστεί την ύπαρξη τόσων πολλών προδοτών μέσα στους Ευρωπαϊκούς λαούς αλλά και την «ειρηνική» επιβολή μιας ολιγαρχίας την οποία επιδίωξαν από την αρχή.
Στην Ρώμη οι καρικατούρες υποτακτικοί της γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρώπη υπέγραψαν διακήρυξη με πανηγυρισμούς και δηλώσεις υποταγής σε μια Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη η οποία είχε επιχειρήσει δυο φορές το ίδιο με τα όπλα αλλά το πέτυχε την τρίτη φορά με τα χρήματα για λογαριασμό άλλων.
Μια απ' όλες τις καρικατούρες που σε γενική ευφορία υπέγραψε ως καλό γιουσουφάκι είναι και ο φέρων την ελληνική υπηκοότητα Τσίπρας. Δεν έμεινε και κανένα χαρτί ανυπόγραφο από τον επαναστάτη, ούτε τα χαρτιά τουαλέτας δεν γλύτωσαν στην Ευρώπη.
Μετά την υπογραφή έσπευσε και προφορικά μπροστά στις κάμερες να δηλώσει την δουλικότητά του αλλά και την περιφρόνησή του απέναντι στον ελληνικό λαό. Ίσως οι υποστηρικτές του να νιώθουν για μια ακόμη φορά υπερήφανοι αλλά θα τους καλέσουμε να «διαβάσουμε» την δήλωσή του μαζί.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η Ευρώπη δεν είναι η Ευρώπη που ονειρευόμαστε, δεν είναι η Ευρώπη που θέλουμε. Δεν υπάρχει, όμως, επίσης αμφιβολία ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος απ' το να παλέψουμε εντός για να την αλλάξουμε, εμείς δίνουμε έναν αγώνα και θα συνεχίσουμε να τον δίνουμε για να προστατεύσουμε τις ιδρυτικές αξίες της Ευρώπης».
Αυτά δήλωσε η ελληνική καρικατούρα. Το ποια Ευρώπη ονειρεύεται το ξέρει ο ίδιος και τα αφεντικά του. Όμως ας μείνουμε στους αγώνες που δίνει εντός για να την αλλάξει.
Θα θυμίσουμε στην καρικατούρα πως οι «αγώνες» του περιλαμβάνουν την θυσία πλέον των δεκαπέντε χιλιάδων δολοφονημένων από τις πολιτικές των «αγωνιστών» τύπου Τσίπρα. Εύκολα υιοθέτησε την ρήση του δίποδου με τη μύξα στο μουστάκι (Ρέππας) , πως οι αυτοκτονίες είναι παράπλευρες απώλειες.
Η κατάθλιψη χιλιάδων ανθρώπων που οι «αγώνες» του κάθε Τσίπρα τούς στέρησαν την εργασία είναι μέσα στον μονόδρομο που διάλεξε το ρεντίκολο για να φτιάξει την Ευρώπη που ονειρεύεται.
Στην Ευρώπη που ονειρεύεται η αμοιβάδα της πληρωμένης δουλοπροδοτικής πολιτικής υπάρχουν παιδιά που έχουν να φάνε τρεις μέρες και λιποθυμούν, παιδιά που κρυώνουν, γερόντοι χωρίς σύνταξη, εργαζόμενοι χωρίς εργασία και ασφάλεια, εργαζόμενοι με εργασία και παροχές σκλάβου, ασθενείς χωρίς περίθαλψη.
Οι «αγώνες» του αχυράνθρωπου των Γερμανών στην Ελλάδα δεν περιλαμβάνουν την έννοια της εθνικής αξιοπρέπειας και κυριαρχίας. Μια βόλτα στο ξέφραγο αμπέλι που λέγεται ελληνικά σύνορα θα πείσει και τον πιο φανατικό οπαδό του.
Ο απόλυτος δούλος της Ευρώπης είναι υπέρμαχος στις ιδρυτικές αξίες της Ευρώπης και θέλει να τις υπερασπίσει. Είναι απόλυτα φυσικό γιατί το ναζιστικό κύτταρο δεν αλλάζει, έχει συνέχεια.
Ένας εκ των προπατόρων του φασίστα Τσίπρα εκ των εμπνευστών της ΕΕ ο Μονέ μαζί με τους άλλους έθεσαν τις ιδρυτικές αξίες τις οποίες έκαναν ύμνο:
«Δεν θα υπάρξει ειρήνη για την Ευρώπη, αν τα κράτη συνεχίζουν να βασίζονται στην εθνική κυριαρχία. Οι χώρες της Ευρώπης είναι πολύ μικρές για να εγγυηθούν στους πολίτες τους την αναγκαία ευημερία και την κοινωνική πρόοδο. Τα κράτη της Ευρώπης θα πρέπει να επιλέξουν τη συνεργασία και την ομοσπονδιακή μορφή».
Γι' αυτές τις ιδρυτικές αξίες αγωνίζεται ο ΝαιΝαίκος και για να μην είναι και βαρίδι στους «αγώνες» του εντός της Ε.Ε παραχώρησε άνευ αντικρίσματος όλη την περιουσία της χώρας και διαθέτει στην υπηρεσία τους όλο το έμψυχο δυναμικό του δημοσίου.
Πρέπει να είσαι το απόλυτο τίποτα για να απευθύνεσαι (άραγε σε ποιον;) δημόσια από το ίδιο βήμα και να μπλέκεις την αιματορουφήχτρα Ευρώπη με το 1821.
«Σήμερα γιορτάζουμε την Ελληνική Επανάσταση, μια ελληνική επανάσταση που έχει συνδεθεί διαχρονικά με τους αγώνες στο κέντρο της Ευρώπης, για ανεξαρτησία, ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη».
Ποιο κέντρο της Ευρώπης, ποια ανεξαρτησία, ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη; Ακόμα και τα λαχανάκια Βρυξελλών μαράθηκαν από την κοτσάνα που πέταξε αλλά οι διορισμένοι λένε ό,τι θέλουν γνωρίζοντας πως αντίσταση από πουθενά δεν υπάρχει.
Ο «αγώνας» του ανδράποδου για να «αλλάξει την Ευρώπη» είναι βουτηγμένος στο αίμα και την δουλικότητα. Η κυριαρχία τους είναι τέτοια που από το μυαλό τους σβήστηκε και η έννοια συγχωροχάρτι. Τι να το κάνουν άλλωστε όταν έχουν πειστεί ακόμη και οι χαλβάδες Φαρσάλων πως είναι Ευρωπαίοι.-
Στον τοίχο
Το Σχέδιο Ευρώπη προχωρά κανονικά και οι εμπνευστές αυτού του ολοκληρωτικού μορφώματος πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι αφού ούτε και οι ίδιοι δεν είχαν φανταστεί την ύπαρξη τόσων πολλών προδοτών μέσα στους Ευρωπαϊκούς λαούς αλλά και την «ειρηνική» επιβολή μιας ολιγαρχίας την οποία επιδίωξαν από την αρχή.
Στην Ρώμη οι καρικατούρες υποτακτικοί της γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρώπη υπέγραψαν διακήρυξη με πανηγυρισμούς και δηλώσεις υποταγής σε μια Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη η οποία είχε επιχειρήσει δυο φορές το ίδιο με τα όπλα αλλά το πέτυχε την τρίτη φορά με τα χρήματα για λογαριασμό άλλων.
Μια απ' όλες τις καρικατούρες που σε γενική ευφορία υπέγραψε ως καλό γιουσουφάκι είναι και ο φέρων την ελληνική υπηκοότητα Τσίπρας. Δεν έμεινε και κανένα χαρτί ανυπόγραφο από τον επαναστάτη, ούτε τα χαρτιά τουαλέτας δεν γλύτωσαν στην Ευρώπη.
Μετά την υπογραφή έσπευσε και προφορικά μπροστά στις κάμερες να δηλώσει την δουλικότητά του αλλά και την περιφρόνησή του απέναντι στον ελληνικό λαό. Ίσως οι υποστηρικτές του να νιώθουν για μια ακόμη φορά υπερήφανοι αλλά θα τους καλέσουμε να «διαβάσουμε» την δήλωσή του μαζί.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η Ευρώπη δεν είναι η Ευρώπη που ονειρευόμαστε, δεν είναι η Ευρώπη που θέλουμε. Δεν υπάρχει, όμως, επίσης αμφιβολία ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος απ' το να παλέψουμε εντός για να την αλλάξουμε, εμείς δίνουμε έναν αγώνα και θα συνεχίσουμε να τον δίνουμε για να προστατεύσουμε τις ιδρυτικές αξίες της Ευρώπης».
Αυτά δήλωσε η ελληνική καρικατούρα. Το ποια Ευρώπη ονειρεύεται το ξέρει ο ίδιος και τα αφεντικά του. Όμως ας μείνουμε στους αγώνες που δίνει εντός για να την αλλάξει.
Θα θυμίσουμε στην καρικατούρα πως οι «αγώνες» του περιλαμβάνουν την θυσία πλέον των δεκαπέντε χιλιάδων δολοφονημένων από τις πολιτικές των «αγωνιστών» τύπου Τσίπρα. Εύκολα υιοθέτησε την ρήση του δίποδου με τη μύξα στο μουστάκι (Ρέππας) , πως οι αυτοκτονίες είναι παράπλευρες απώλειες.
Η κατάθλιψη χιλιάδων ανθρώπων που οι «αγώνες» του κάθε Τσίπρα τούς στέρησαν την εργασία είναι μέσα στον μονόδρομο που διάλεξε το ρεντίκολο για να φτιάξει την Ευρώπη που ονειρεύεται.
Στην Ευρώπη που ονειρεύεται η αμοιβάδα της πληρωμένης δουλοπροδοτικής πολιτικής υπάρχουν παιδιά που έχουν να φάνε τρεις μέρες και λιποθυμούν, παιδιά που κρυώνουν, γερόντοι χωρίς σύνταξη, εργαζόμενοι χωρίς εργασία και ασφάλεια, εργαζόμενοι με εργασία και παροχές σκλάβου, ασθενείς χωρίς περίθαλψη.
Οι «αγώνες» του αχυράνθρωπου των Γερμανών στην Ελλάδα δεν περιλαμβάνουν την έννοια της εθνικής αξιοπρέπειας και κυριαρχίας. Μια βόλτα στο ξέφραγο αμπέλι που λέγεται ελληνικά σύνορα θα πείσει και τον πιο φανατικό οπαδό του.
Ο απόλυτος δούλος της Ευρώπης είναι υπέρμαχος στις ιδρυτικές αξίες της Ευρώπης και θέλει να τις υπερασπίσει. Είναι απόλυτα φυσικό γιατί το ναζιστικό κύτταρο δεν αλλάζει, έχει συνέχεια.
Ένας εκ των προπατόρων του φασίστα Τσίπρα εκ των εμπνευστών της ΕΕ ο Μονέ μαζί με τους άλλους έθεσαν τις ιδρυτικές αξίες τις οποίες έκαναν ύμνο:
«Δεν θα υπάρξει ειρήνη για την Ευρώπη, αν τα κράτη συνεχίζουν να βασίζονται στην εθνική κυριαρχία. Οι χώρες της Ευρώπης είναι πολύ μικρές για να εγγυηθούν στους πολίτες τους την αναγκαία ευημερία και την κοινωνική πρόοδο. Τα κράτη της Ευρώπης θα πρέπει να επιλέξουν τη συνεργασία και την ομοσπονδιακή μορφή».
Γι' αυτές τις ιδρυτικές αξίες αγωνίζεται ο ΝαιΝαίκος και για να μην είναι και βαρίδι στους «αγώνες» του εντός της Ε.Ε παραχώρησε άνευ αντικρίσματος όλη την περιουσία της χώρας και διαθέτει στην υπηρεσία τους όλο το έμψυχο δυναμικό του δημοσίου.
Πρέπει να είσαι το απόλυτο τίποτα για να απευθύνεσαι (άραγε σε ποιον;) δημόσια από το ίδιο βήμα και να μπλέκεις την αιματορουφήχτρα Ευρώπη με το 1821.
«Σήμερα γιορτάζουμε την Ελληνική Επανάσταση, μια ελληνική επανάσταση που έχει συνδεθεί διαχρονικά με τους αγώνες στο κέντρο της Ευρώπης, για ανεξαρτησία, ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη».
Ποιο κέντρο της Ευρώπης, ποια ανεξαρτησία, ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη; Ακόμα και τα λαχανάκια Βρυξελλών μαράθηκαν από την κοτσάνα που πέταξε αλλά οι διορισμένοι λένε ό,τι θέλουν γνωρίζοντας πως αντίσταση από πουθενά δεν υπάρχει.
Ο «αγώνας» του ανδράποδου για να «αλλάξει την Ευρώπη» είναι βουτηγμένος στο αίμα και την δουλικότητα. Η κυριαρχία τους είναι τέτοια που από το μυαλό τους σβήστηκε και η έννοια συγχωροχάρτι. Τι να το κάνουν άλλωστε όταν έχουν πειστεί ακόμη και οι χαλβάδες Φαρσάλων πως είναι Ευρωπαίοι.-
Στον τοίχο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες