Επίκαιρο αφήγημα του Κ.Καστρινού
Ο Σωτήρης επέστρεψε στο σπίτι παγωμένος και κατάκοπος από την απογευματινή προπόνηση στη Κακαβαριά. Λασπωμένα τα παπούτσια του και οι φόρμες και μελανιασμένα τα χέρια του απ’ το κρύο.
Έδινε όλο του τον εαυτό εκεί κάτω στο υγρό γήπεδο του Αγγελοκάστρου για την ομάδα της καρδιάς του και όλου του χωριού, τον ΑΧΕΛΩΟ.
Κοιτούσε τις τρύπες στα ποδοσφαιρικά του παπούτσια που είχαν πια μεγαλώσει, κι έφερνε γύρα το μυαλό του πως θα το φέρει στον παππού του, με την πενιχρή αγροτική σύνταξη για να του αγοράσει καινούρια.
Την μπάλα και τον ΑΧΕΛΩΟ την αγάπησε από πιτσιρικάς, τότε που απ’ τα οχτώ του με προπονητή το Γιώργο το Λούκα πρωτόπαιξε στις ακαδημίες του ΑΧΕΛΩΟΥ. Τώρα κόντευε τα δεκαεννιά και αγωνιζόταν πια στην πρώτη ομάδα του χωριού του.
Στο σπίτι έλειπαν όλοι, μα στη μεγάλη σιδερένια σόμπα ένα χοντρό κούτσουρο έδινε λάμψη και ζέστη σ΄ όλο το σπίτι. Όπως ήταν κουρασμένος άνοιξε την τηλεόραση, και ξάπλωσε στον καναπέ δίπλα εκεί στη σόμπα, να πάρει λίγες ανάσες και να ζεσταθεί.
Υπέροχη ανοιξιάτικη μέρα, εκεί στο μεγάλο κατάμεστο γήπεδο του Μεσολογγίου, ο ΑΧΕΛΩΟΣ ήταν εκεί που τον πρόσταζε η ιστορία του. Σε αγώνα μπαράζ σαν πρωταθλητής του νομού, για την άνοδο στην Γ’εθνική κατηγορία.
Όλοι οι ποδοσφαιριστές του προέρχονταν από τις ακαδημίες του, πέραν των τριών ξένων. Η ομάδα τερμάτισε στην πρώτη θέση και τώρα θα έκανε πράξη το όραμα πολλών γενιών. Να παίξει επιτέλους μετά από τόσα χρόνια, σε μεγαλύτερη, και μάλιστα εθνική κατηγορία.
Με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, ο Σωτήρης φαντάρος πια με άδεια ζούσε την πιο μεγάλη στιγμή της μέχρι τώρα ποδοσφαιρικής του καριέρας. Πέντε χιλιάδες φίλαθλοι απ’ όλη την Αιτωλοακαρνανία, είχαν πάρει τη θέση τους στις κερκίδες του εθνικού Σταδίου του Μεσολογγίου, αναμένοντας τον μεγάλο αγώνα.
«Ξύπνα Σωτήρη, ξύπνα παιδί μου, με τις φόρμες κοιμήθηκες». Η γιαγιά του Σωτήρη μόλις είχε επιστρέψει από τη γειτόνισσα. Ο μισοκοιμισμένος Σωτήρης, αν και είχε ανοίξει τα μάτια του, ταξίδευε στο γλυκό του όνειρο. Έβλεπε ακόμη την αγαπημένη του ομάδα στο μπαράζ για την άνοδο, και δεν άκουγε τα λόγια της «βάβος» του.
Ξύπνησε όμως για τα καλά μόλις άκουσε παρακάτω τα λόγια της. «Ξύπνα λεβέντη μου, σου έχω καλά νέα. Πήρε ο παππούλης σου, το Χριστουγεννιάτικο βοήθημα για τη σύνταξη, και είπε θα σου αγοράσει καινούρια ποδοσφαιρικά παπούτσια».
Τώρα δεν ονειρευόταν σίγουρα. Μπορεί ο ΑΧΕΛΩΟΣ να μην έφτασε ποτέ στο μπαράζ ανόδου, και να βολόδερνε εκεί στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας, μεταξύ υποβιβασμού και σωτηρίας, όμως αυτός αύριο στην προπόνηση κάτω στην Κακαβαριά, θα είχε δικά του καινούργια ποδοσφαιρικά παπούτσια, που θα του έδιναν στα πόδια του φτερά.
Κώστας Μπούτβας – Καστρινός
http://aggelokastro-news-aggelokastro.blogspot.gr/
Ο Σωτήρης επέστρεψε στο σπίτι παγωμένος και κατάκοπος από την απογευματινή προπόνηση στη Κακαβαριά. Λασπωμένα τα παπούτσια του και οι φόρμες και μελανιασμένα τα χέρια του απ’ το κρύο.
Έδινε όλο του τον εαυτό εκεί κάτω στο υγρό γήπεδο του Αγγελοκάστρου για την ομάδα της καρδιάς του και όλου του χωριού, τον ΑΧΕΛΩΟ.
Κοιτούσε τις τρύπες στα ποδοσφαιρικά του παπούτσια που είχαν πια μεγαλώσει, κι έφερνε γύρα το μυαλό του πως θα το φέρει στον παππού του, με την πενιχρή αγροτική σύνταξη για να του αγοράσει καινούρια.
Την μπάλα και τον ΑΧΕΛΩΟ την αγάπησε από πιτσιρικάς, τότε που απ’ τα οχτώ του με προπονητή το Γιώργο το Λούκα πρωτόπαιξε στις ακαδημίες του ΑΧΕΛΩΟΥ. Τώρα κόντευε τα δεκαεννιά και αγωνιζόταν πια στην πρώτη ομάδα του χωριού του.
Στο σπίτι έλειπαν όλοι, μα στη μεγάλη σιδερένια σόμπα ένα χοντρό κούτσουρο έδινε λάμψη και ζέστη σ΄ όλο το σπίτι. Όπως ήταν κουρασμένος άνοιξε την τηλεόραση, και ξάπλωσε στον καναπέ δίπλα εκεί στη σόμπα, να πάρει λίγες ανάσες και να ζεσταθεί.
Υπέροχη ανοιξιάτικη μέρα, εκεί στο μεγάλο κατάμεστο γήπεδο του Μεσολογγίου, ο ΑΧΕΛΩΟΣ ήταν εκεί που τον πρόσταζε η ιστορία του. Σε αγώνα μπαράζ σαν πρωταθλητής του νομού, για την άνοδο στην Γ’εθνική κατηγορία.
Όλοι οι ποδοσφαιριστές του προέρχονταν από τις ακαδημίες του, πέραν των τριών ξένων. Η ομάδα τερμάτισε στην πρώτη θέση και τώρα θα έκανε πράξη το όραμα πολλών γενιών. Να παίξει επιτέλους μετά από τόσα χρόνια, σε μεγαλύτερη, και μάλιστα εθνική κατηγορία.
Με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, ο Σωτήρης φαντάρος πια με άδεια ζούσε την πιο μεγάλη στιγμή της μέχρι τώρα ποδοσφαιρικής του καριέρας. Πέντε χιλιάδες φίλαθλοι απ’ όλη την Αιτωλοακαρνανία, είχαν πάρει τη θέση τους στις κερκίδες του εθνικού Σταδίου του Μεσολογγίου, αναμένοντας τον μεγάλο αγώνα.
«Ξύπνα Σωτήρη, ξύπνα παιδί μου, με τις φόρμες κοιμήθηκες». Η γιαγιά του Σωτήρη μόλις είχε επιστρέψει από τη γειτόνισσα. Ο μισοκοιμισμένος Σωτήρης, αν και είχε ανοίξει τα μάτια του, ταξίδευε στο γλυκό του όνειρο. Έβλεπε ακόμη την αγαπημένη του ομάδα στο μπαράζ για την άνοδο, και δεν άκουγε τα λόγια της «βάβος» του.
Ξύπνησε όμως για τα καλά μόλις άκουσε παρακάτω τα λόγια της. «Ξύπνα λεβέντη μου, σου έχω καλά νέα. Πήρε ο παππούλης σου, το Χριστουγεννιάτικο βοήθημα για τη σύνταξη, και είπε θα σου αγοράσει καινούρια ποδοσφαιρικά παπούτσια».
Τώρα δεν ονειρευόταν σίγουρα. Μπορεί ο ΑΧΕΛΩΟΣ να μην έφτασε ποτέ στο μπαράζ ανόδου, και να βολόδερνε εκεί στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας, μεταξύ υποβιβασμού και σωτηρίας, όμως αυτός αύριο στην προπόνηση κάτω στην Κακαβαριά, θα είχε δικά του καινούργια ποδοσφαιρικά παπούτσια, που θα του έδιναν στα πόδια του φτερά.
Κώστας Μπούτβας – Καστρινός
http://aggelokastro-news-aggelokastro.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες