Τα Χριστούγεννα ενός Γελοίου

- Πέφτουμε στις δημοσκοπήσεις, πέφτουμε σαν πέτρα.
- Πιστεύεις στις δημοσκοπήσεις;
- Μη γίνεσαι μαλάκας.
 -Εντάξει! Ομως μην του το πούμε, θα ταραχθεί.

Σιγομουρμούριζαν οι περιπαρατρεχάμενοι στο Ιερό Παλάτιον. Το έφερναν από δω, το πήγαιναν από κει, το εξέταζαν το πράγμα. Το περιέστρεφαν, συστρέφονταν και οι ίδιοι γύρω του, αλλά άκρη δεν έβγαζαν - ώσπου τους βγήκε: να δώσουμε ένα έκτακτο βοήθημα! Αριστούργημα! Οχι έκτακτο βοήθημα, 13η σύνταξη, το βελτίωσε θριαμβευτικά ο άλλος.

Κι άρχισε η μόντα της φάμπρικας!

Απιαστα σε κάτι τέτοια τα παλιόπαιδα τα μαγκιόρικα.

Κι έτσι, με διάγγελμα προς τον λαό ο Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης ανακοίνωσε την παραχώρηση της 13ης σύνταξης - δοξάστε με! σας σκέφτομαι! Οταν έκανε τα ίδια ο Σαμαράς ήταν ένας μασκαράς, τώρα που τα κάνω εγώ είμαι ο Μέγας Μάγος ο Αναμορφωτής με ένα πριόνι...

1. Ο θεϊκός άνδρας Κλέων ο Βυρσοδέψης μοίρασε σε αυτούς που κι αυτός έκαμε φτωχούς (άλλους διατηρώντας τους στη φτώχεια τους και άλλους επιδεινώνοντας τη φτώχεια τους), 617 εκατομμύρια δαρεικούς. Τα λεφτά αυτά τα έβγαλε από τα αιμάσσοντα πλεονάσματα που προσπορίσθηκε γδέρνοντας και όσους ελέησε και όλους τους άλλους πλην Δυνατών).

2. Με έναν λόγο, ο Κλέων ο Βυρσοδέψης προσπάθησε να εξαγοράσει τις συνειδήσεις των φτωχών με τα δικά τους λεφτά. Από αυτά που τους έχει φάει.

3. Αυτό που ο Κλέων ο Εκδοροσφαγέας έδωσε ήταν ένα εφάπαξ επίδομα, ενώ την ίδια στιγμή έκοβε το ΕΚΑΣ στο διηνεκές . Με άλλα λόγια,

αυτός ο Πατερούλης του λαού έδινε στους φτωχούς πέντε δαρεικούς για μια φορά, ώστε να τους παίρνει έξι δαρεικούς forever, στο διηνεκές και ώσπου οι ψυχές τους να φθάσουν στην κόκκινη μηλιά. Ο μέγας Λιόντας ο Ληστής έδωκε στην πλέμπα ένα επίδομα εφάπαξ για να την κλέβει επ’ άπειρον.

4. Για να βγάλει το αιμοσταγές πλεόνασμα ο Ηγεμών στην υπηρεσία του Σόιμπλε, όχι μόνον έγδαρε με τους φόρους όλους τους όνους της επικράτειας, αλλά έκαμε και στάση πληρωμών προς όσους το κράτος χρωστάει.

Και αιμοσταγές και ψευδές το πλεόνασμα.

Μόλις έμαθε τα καμώματα του σμπίρου του ο χερ Σόιμπλε έφριξε. «Δεν θα μας πουν οι ξένοι τι θα κάνουμε» έλεγε στο μεταξύ ο Λιόντας των λεονταρισμών - τι λες, ρε μαλάκα; ηκούσθη εξ ύψους φωνή, «δεν θα το ξανακάνουμε» άρχισε αμέσως να γράφει σε επιστολή ο κ. Τσακαλώτος, πενήντα ταχυδρομικά περιστέρια έφυγαν, μια καλιακούδα φθάνει, ένα μαντάτο και κακό και τα σκυλιά δεμένα.

Συστρέφονταν και σύριζαν και συσκέπτονταν στο Ιερό Παλάτιο οι παρακοιμώμενοι, πώς να την ξαναγράψουν τη ρημάδα την επιστολή να μην ξεφτιλισθούν τελείως, «τελειώνετε, ξεφτιλισμένοι» ηκούσθη εκ νέου η εξ ύψους βοούσα φωνή, και τω όντι ξεφτιλισμένοι τελείωσαν τη γ@μοεπιστολή και την έστειλαν - «δεν θα το ξανακάνουμε, ουδείς αναμάρτητος» -που έλεγε κι ο Σαμαράς- πώς θα μπορούσαμε εμείς να κάνουμε αλλιώς...

Την ίδια ώρα το ανδρείκελο του Σόιμπλε, δαρμένο πάλι αλλά συνηθισμένο πια σε κάτι τέτοια, ανέβαινε στο προεκλογικό μπαλκόνι και ονόμαζε  ανόητους όσους πιστεύουν ότι πάει σε εκλογές. Συνεχίζοντας τα ψέματα. «Δεν θα μας πούνε τι θα κάνουμε» για να τους ξεκάνουμε - έλεγαν στο παρασκήνιο, πίσω από το μπαλκόνι, οι «αριστεροί» που ανέλαβαν να κάνουν τη βρώμικη δουλειά για να μην την κάνουν οι δεξιοί.

Στο μεταξύ, ο Κλέων ο Βυρσοδέψης ανερυθρίαστος συνέχιζε: «Δεν θα μας πούνε τι θα κάνουμε». Του είπαν. Και είπε κι ένα τραγούδι.

…………………………………………………………...........................................................................

Η χυδαιότητα προσωποποιημένη. Στο πρόσωπο ενός τυχάρπαστου.

***

- Ο διχασμός, αν εξετάζαμε το ενδεχόμενο του διχασμού;

Η νύχτα έπεφτε σιγά-σιγά πάνω και μέσα στο Ιερό Παλάτιον. Ψίθυροι, κρίσεις πανικού, μηχανορραφίες, όλα σιγά-σιγά καταλάγιαζαν, βάλε ένα ποτό, φέρε ένα ηρεμιστικό, απαγορεύεται

ο Εφιάλτης των Χριστουγέννων, γκόου μπακ Εμπενήζερ Σκρουτζ, πίσω! Πίσω στην εποχή του Ντίκενς, όταν οι άνθρωποι δούλευαν για δέκα πέννες και πέθαιναν διότι δεν είχαν τρεις.

Ευτυχώς, μέσα στην Αίθουσα των Λιονταριών (που μας τα πήραν οι Βενετσιάνοι και τα έλιωσαν για να τα κάνουν φλουριά) όλα είναι κόζι και ζεστά. Γκόου μπακ, Εμπενήζερ Σκρουτζ, δεν βλέπω πια εφιάλτες, διότι δεν βλέπω πλέον όνειρα. Γκόου μπακ, εδώ έχει θαλπωρή, έξω

στο προεκλογικό μπαλκόνι κάνει κρύο· και ο βοριάς παγώνει τα δάκρυα του Σπίρτζη. Τις ξεχασμένες ξεσχισμένες σημαίες και τρύπια κασκόλ. Τα κανάλια δείχνουν 1.064 φορές το ένα και 1.117 φορές το άλλο τη σκηνή της στιγμής του θανάτου του Ρώσου πρεσβευτή, γκόου μπακ 2016, το

αργότερο ως τα μέσα του 2018 θα έχει αναστηθεί η οικονομία που ανέστησα το περασμένο Πάσχα.

***

Ομως, πριγκίπισσες αναγνώστριες και καλοί μου αναγνώστες, ας τ’ αφήσουμε όλα αυτά, συμβαίνουν σε έναν άλλο, μακρινό και θλιβερό κόσμο. Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας, ένα σύμπαν η κάθε καρδιά, με την ευρυχωρία του καλού και του ωραίου τις τέχνες. Με τις γενναίες και τους γενναίους που αγοράζουν εφημερίδες, ραντεβού στο δισέλιδο της «Πράβδας» με τη Real News, εκτάκτως από Σάββατο. Με τις ευχές όλων μας για την επανακυκλοφορία των εφημερίδων που δυσπραγούν και την αποκατάσταση των συναδέλφων που χειμάζονται.

Με τον αγώνα να ανακτήσουν όλοι οι Ελληνες τη ζωή τους και ύστερα να την κάμουν καλύτερη.

ΥΓ.: Οπως μας είπε, επί του πιεστηρίου, μισοξεψυχισμένο ταχυδρομικό περιστέρι που επέστρεψε από το Βερολίνο, η επιστολή Τσακαλώτου δεν έγινε δεκτή πριν καν φτάσει.

Αντί αυτής, μας ζητήθηκε μια δήλωση μετανοίας. Με την επιφύλαξη του χερ Σόιμπλε ότι θα μας την υπαγορεύσει και αυτήν ο ίδιος. Και ότι ύστερα θα σκεφτεί αν θα την κάνει δεκτή...

ο Στάθης στον Ενικό