Αποσπάσματα από τη σημερινή κατάθεση του προέδρου του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής, Σωτήρη Πουλικόγιαννη, στη δίκη της Χρυσής Αυγής, για την επίθεση τάγματος εφόδου σε μέλη του ΚΚΕ, τον Σεπτέμβριο του 2013, στο Πέραμα.
««Η Χρυσή Αυγή κάνει κουμάντο εδώ στο λιμάνι. Εσείς τελειώσατε», ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησαν οι επικεφαλής, μαζί με φωνές. Οταν βγήκαν από το στενάκι, άρχισαν να φωνάζουν, ένας – δυο ρωτούσαν «που είναι ο Πουλικόγιαννης;» (…). Βρεθήκαμε εγκλωβισμένοι. Στη μια πλευρά ήταν άλλωστε οι σκαλωσιές για την αφισοκόλληση. Προσπάθησα να κρατήσω τη ψυχραιμία μου. Πλησίασα …
Ηταν Πανταζής, Χατζιδάκης μπροστά-μπροστά , φαινόταν ότι ήταν αυτοί που διευθύνουν τα πράγματα. Τον Χατζηδάκη τον ήξερα γιατί είχε δουλέψει στη Ζώνη. Είχαμε μάλιστα κάνει παρέμβαση κάποτε γιατί ήταν ανασφάλιστος και απλήρωτος.
Ηξερα από τη Ζώνη και τον Αντωνακόπουλο που ήταν στο τάγμα εφόδου. Ο Πανταζής ήταν γνωστός στο Πέραμα, ήξερα ποιος είναι, απλώς δεν είχα σχέσεις. Είχε ένα μαγαζί (…) είχε μαθευτεί ότι διατηρούσε σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή (…).
«Τι με κοιτάς, εσύ, κατέβασε τα μάτια», είπε σε κάποιον πίσω μου ο Χατζηδάκης. «Τώρα θα δεις». Αυτό ήταν το σινιάλο, ήταν ολοφάνερο ότι ήταν το σύνθημά τους. Σε κλάσματα δευτερολέπτου, δεχθήκαμε επίθεση. Δεν μπόρεσα να δω ποιος χτύπησε. Ευτυχώς δεν με πέτυχε το μεταλλικό αντικείμενο, τώρα δεν θα μιλούσαμε εδώ…
Εχασα τις αισθήσεις μου, έπεσαν κάποιοι επάνω μου, να με προστατέψουν. Είχαμε συνολικά εννιά τραυματίες.Μεταφερθήκαμε όλοι στο «Θριάσιο». Το πιο ανατριχιαστικό χτύπημα ήταν αυτό σε χέρι κάποιου, η νοσοκόμα αργότερα διαπερνούσε με όλο της το δάχτυλο το τραύμα. Δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν ο άνθρωπος αυτός δεν είχε σηκώσει το χέρι του να προστατευτεί, και έτρωγε το καρφί στο μάτι».
«Η επίθεση σταμάτησε όταν κάποιος φώναξε «τέλος χρόνου», «βρώμισε». Δεν είδα ποιος. Μαζεύτηκαν και έφυγαν όπως είχαν έλθει, πεζοί. Σε δυο λεπτά άνοιξε η κίνηση. Χτυπήθηκαν πάντως και δυο αυτοκίνητα, και μια μηχανή, δικά μας. Φαινόταν ότι όλοι είχαν τον ρόλο τους. Οι πιτσιρικάδες έριξαν αρχικά τις πέτρες, και μετά ήλθαν τα ρόπαλα»
«Έφθασαν επτά – οκτώ περιπολικά. (Λίγο νωρίτερα, είχε πει ότι στο σκηνικό της επίθεσης παρέμειναν «ακίνητες»δυο μηχανές της ΔΙΑΣ, που βρίσκονταν εκεί). Ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος Περάματος ούρλιαζε :«δεν σας θέλω εδώ τώρα, θέλω προσαγωγές, πιάστε έστω έναν»… Τον κοιτούσαν με αδιαφορία οι αστυνομικοί. Μας έβλεπε όλους κάτω, περιμέναμε ασθενοφόρα. Δεν έγινε ούτε μια προσαγωγή, δεν έγινε τίποτα.
Μετά το χτύπημα, πήγα στο Θριάσιο, έκανα εξετάσεις, με έραψαν, και μετά ήλθε η Ασφάλεια, για καταθέσεις. Χρειάστηκε να κάνω αντιτετανικό ορό, και δεν υπήρχε, έφυγα με ίδια μέσα και έψαξα για διανυκτερεύον φαρμακείο. (…) Την άλλη μέρα το απόγευμα, έδωσα την πρώτη κατάθεσή μου».
«Λειτούργησαν κατ’ εντολή μεγαλοεργολάβων μέσα από τη Ζώνη. Πάρα πολλά χρόνια, οι μεγαλοεργολάβοι, οι εργοδότες δηλαδή, προσπαθούν να λειτουργήσουν τη Ζώνη μονοπωλιακά, να βγάλουν τους συνδικαλιστές από τη μέση, το έχουν πει επανειλημμένως… Θέλουν σωματείο που να το κάνουν ό,τι θέλουν. Μιλάμε για τεράστια ποσά που παίζονται εκεί, μια μέση δουλειά είναι της τάξεως του εκατομμυρίου.
Οι άνθρωποι αυτοί είχαν την άμεση επαφή με τη Χρυσή Αυγή. Ήταν ο Αθανάσιος Πυρινής, ο Αντώνης Αθανασόπουλος, ο Παναγιώτης Δελλής, ο Δημήτρης Μεταξάς, ο Βαγγέλης Βουδούρης. Ξεκίνησαν το 2008 βιομηχανία μηνύσεων, το 2012 μπήκε στο παιχνίδι η Χρυσή Αυγή. Με παίρνει κάποιος τηλέφωνο, ήμουν παρών σε μια συνάντηση, μου λέει, πέταξε τα κινητά σου, κινδυνεύεις, κι’ έλα να σου πω. Με όρκισε να μην πω το όνομα του, δεν θα το πω ούτε τώρα. Σε ένα μαγαζί στη Συγγρού βρέθηκαν οι πέντε αυτοί που σας είπα, με Μιχαλολιάκο, Κασιδιάρη, Λαγό, και συμφώνησαν την – με κάθε τρόπο – εξαφάνισή μας. Μάλιστα, μου είπαν ότι έπεσαν στο τραπέζι, 300.000-400.000 ευρώ. Ενημέρωσα αμέσως τους δικούς μου… »
«Έρχεται κάποια στιγμή ο Χατζηδάκης, είμαι επικεφαλής τάγματος εφόδου και με στέλνει ο Λαγός, μου λέει, θέλει να συναντηθείτε. Εγώ δεν έχω σχέση με το Λαγό, απαντώ. Θέλουμε να ξέρετε, ότι εκτιμάμε τη δουλειά που κάνετε, συνέχισε. Για εκείνο το διάστημα δεν υπήρχαν καθόλου απειλές. Έναν χρόνο μετά, 8 Αυγούστου του 2013, 12 το μεσημέρι, δεν υπάρχει ψυχή στο Πέραμα, στην καντίνα, ήλθαν Λαγός, Παναγιώταρος, Μίχος, με 40-50 φουσκωτούς και 15 εργαζόμενους, και έκαναν συνάντηση, την οποία πρόβαλαν στο site της Χρυσής Αυγής.«Οι λακέδες, το απόστημα του ΠΑΜΕ θα σβήσει», είπε ο Λαγός. Αργότερα μάθαμε ότι οι δεκαπέντε που ήταν εκεί ήθελαν να κάνουν σωματείο».
«Αυτά που έχουμε δει και στην τηλεόραση. Βάφονται με φούμο, κάνουν γυμνάσια, με όπλα, στη Νέδα και αλλού. Σαν ειδικές δυνάμεις» (…) «Κατέβασα και διάβασα τις 15 καταδικαστικές αποφάσεις που βρήκα στο ίντερνετ. Μου έκαναν εντύπωση οι ομοιότητες των χτυπημάτων. Και στο «Αντίπνοια». Λειτουργούν σαν ειδικές δυνάμεις, χτυπάνε με σχέδιο, εκπαίδευση, σε ελάχιστη ώρα φεύγουν. Και βέβαια το χτύπημα στο Π. Φύσσα, που έγινε στη γειτονιά μας».
«Η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση γιατί είναι ναζί (…) Το λέει η Χρυσή Αυγή, ότι είναι η συνέχεια των ηττημένων του ’45. Ποιοι ήταν οι ηττημένοι του ’45; Οι Ναζί. Είναι το σύνθημα τους, «Αίμα – Τιμή – Χρυσή Αυγή»».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες