ΣΥΡΙΖΑ: Το «μοντέλο» των ΕΚΤΡΩΜΑΤΩΝ…

Στο προηγούμενο κείμενό μας με τον τίτλο, «Μέχρι πού μπορούν να φτάσουν τα «αριστερά» ανδρείκελα;», τελειώναμε με την υπογράμμιση: 

«Ήταν (ΣΥΡΙΖΑ) ένα κατασκεύασμα που ισοπέδωνε και πολτοποιούσε κάθε κοινωνική οριοθέτηση και κάθε ιδεολογία, ένα νεοταξικό κατασκεύασμα ακραίου «εκσυγχρονιστικού» νεοφιλελευθερισμού, ένα μίξερ των ιδεών, των κοινωνικών, ταξικών και εθνικών ποιοτήτων: Το τέλειο νεοταξικό «μοντέλο» της διάλυσης των κοινωνιών, της μετατροπής τους σε αποικίες του 4ου Ράιχ…».

Αυτό το «τέλειο νεοταξικό μοντέλο» το είχαμε επισημάνει και καταγράψει από πολύ παλιά. 

Το Σεπτέμβριο του 2007, στο άρθρο μας, «ΣΥΝ: Η ‘’γοητεία’’ της ‘’παρτούζας’’», αναλύαμε αυτό το «μοντέλο» και το συμπυκνώναμε στον εξής προσδιορισμό: 

«Ο ΣΥΝ είναι το «μίγμα» της Πλατείας Κολωνακίου και των Εξαρχείων! Η γοητεία της «πολιτικής παρτούζας», όπως και κάθε άλλης «παρτούζας»: Αυτό που θέλει να κατασκευάσει η Νέα Τάξη στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας!!!». 

Διαβάστε εδώ

Από πολύ παλιά, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το πολιτικό «μοντέλο» της Νέας Εποχής (4ου Ράιχ): Η «ιδεολογία» της ισοπέδωσης των ΠΑΝΤΩΝ, μέσω των παρά φύση επιμειξιών και των ποικίλων διαστροφικών νοσημάτων που η ίδια η κακουργία της πλανητικής αγοράς και των μηχανισμών της παράγει και αναπαράγει. 

Από πολύ παλιά ο ΣΥΡΙΖΑ «επεξεργαζόταν» και αναπαρήγαγε σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, πνευματικό, ψυχολογικό κ.λπ) την ιδεολογία της μολυσματικής και διαστροφικής ισοπέδωσης, την ιδεολογία του κοινωνικού, ιστορικού και πολιτικού αποχρωματισμού, την ιδεολογία της «παρτούζας»… 

Ένα αυθεντικά αριστερό κόμμα δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει χοάνη μετάλλαξης και ισοπέδωσης των πάντων, δεν θα μπορούσε ΠΟΤΕ να γίνει χώρος παρά φύση ιδεολογικών και πολιτικών επιμειξιών, χώρος «παρτούζας»… 

Ο ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως, δεν υπήρξε ΠΟΤΕ αριστερό κόμμα.Κοινωνικά εξέφραζε στενά και αποκλειστικά κάποια στοιχεία του μικροαστικού ριζοσπαστισμού. Από αυτόν το ριζοσπαστισμό και την «επαναστατικότητα» των μικροαστών» καθορίστηκε και πάνω σ’ αυτό το μικροαστικό ριζοσπαστισμό «κόλλησε» την ετικέτα της «Αριστεράς»:Μικροαστικός σφετερισμός, κακοποίηση, πλαστογράφηση και εμπορία των Ιδεών της Αριστεράς… 

Ο ΣΥΡΙΖΑ και εδώ ήταν μια καρικατούρα της μικροαστικής τάξης, συνακόλουθα και του πασοκισμού. 

ΤΟ ΠΑΣΟΚ εξέφραζε ΣΥΝΟΛΙΚΑ τη μικροαστική τάξη, εξέφραζε ΣΥΝΟΛΙΚΑ το «μείγμα» της μικροαστικής τάξης με την εργατική, αλλά με ηγεσία τους μικροαστούς… 

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσε μια γελοιογραφική, σφετεριστική (και εδώ) απομίμηση του ΠΑΣΟΚ και καθοριζόταν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από το ριζοσπαστισμό της μικροαστικής νεολαίας και της μικροαστικής διανόησης… 

Όλα τα νοσήματα της σύγχρονης εποχής, της νεοταξικής εποχής, γεννήθηκαν από αυτό το μετέωρο ριζοσπαστισμό και την τυφλή και αδιέξοδη «επαναστατικότητα» των μικροαστών, χαρακτηριστικά που υποκατέστησαν την επαναστατική, σοσιαλιστική ιδεολογία, λόγω ανυπαρξίας της επαναστατικής ηγεσίας του προλεταριάτου… 

Έτσι, εδώ στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε το τέλειο μικροαστικό «μοντέλο» υποκατάστασης της Σοσιαλιστικής Θεωρίας και Πράξης… 

Αποτέλεσε το τέλειο μικροαστικό μοντέλο άμβλυνσης και αφανισμού των ταξικών αντιθέσεων: Η μικροαστική τάξη από τη φύση της και τη λειτουργία της οδηγεί στην ισοπέδωση των ταξικών οριοθετήσεων και στις παρά φύση επιμειξίες… 

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε το τέλειο ιδεολογικό μοντέλο της ισοπέδωσης, της πολτοποίησης και της κατάργησης των πάντων: Της Ιστορίας, της ταξικής πάλης, των κοινωνικών οριοθετήσεων, των «εθνικών γραμμών», όλων των συνεκτικών ιστών της ιστορικής και εθνικής μας υπόστασης… 
Αποτέλεσε, δηλαδή, το τέλειο «μοντέλο» της πολυπολιτισμικότητας και της ιδεολογίας του ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού, της Νέας Τάξης… 

Όσο πλησίαζε την κυβερνητική εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο και πιο ορατά και επιθετικά εκδηλωνόντουσαν τα νεοταξικά χαρακτηριστικά του. «Συνωστίστηκαν» σ’ αυτόν όλα τα εκφυλιστικά φαινόμενα του πασοκισμού: Η πολιτική «παρτούζα» πήρε νέες ισοπεδωτικές διαστάσεις και αυθάδεις εκτρωματικές επιμειξίες… 

Με το που έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώνεται η αυθάδεια των εκτρωματικών επιμειξιών: Δηλαδή η κατάργηση κάθε ιδεολογικής συστολής και κάθε κοινωνικής και πολιτικής οριοθέτησης (ο τέλειος πολτός). 

Ο Καμμένος και ο Παυλόπουλος τα πρώτα μεγάλα βήματα του ιδεολογικού και πολιτικού πολτού… 

Ο Πολύδωρας αποτελεί τη συνέχεια αυτών των βημάτων… 

Όλα αυτά τα βήματα καθορίζονται από τη μικροαστική, τη νοσηρά μικροαστική, φύση και λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Μια λειτουργία, εξ ορισμού, τυχοδιωκτική και αντιφατική, με παλινωδίες ευθέως εξαρτώμενες από τα ΑΜΕΣΑ και στενά συμφέροντα της στιγμής, έτσι καταδικασμένες (οι λειτουργίες) να καταλήγουν σε χοντρά και ηλίθια πολιτικά λάθη τα οποία βυθίζουν το κυβερνητικό σκάφος σε μεγαλύτερα αδιέξοδα… 

Δεν αποτελούν, βεβαίως, και καμία έκπληξη οι λεκτικοί, αλλά και κάποιοι πρακτικοί λεονταρισμοί των «αριστερών» ανδρεικέλων. Το «μοντέλο» της μικροαστικής ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ, «μοντέλο» ανδρεικέλων και γενιτσάρων των νέων αποικιοκρατών, έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, αυτό που αναφέραμε στην αρχή: Το σφετερισμό, την πλαστογραφία και εμπορία των αριστερών ιδεών. 

Και αυτά τα στοιχεία της «αριστερής» ΑΠΑΤΗΣ «δένονται» και λειτουργούν με βάση τη μικροαστική, αντιφατική φύση και λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ: Κατάργηση των κοινωνικών οριοθετήσεων και πολιτικών χρωμάτων από τη μία και από την άλλη επικοινωνιακές θεατρικές παραστάσεις σφετερισμού αριστερών «οροσήμων»… 

Διαβάστε το εύστοχο σημερινό σχόλιο του Μπογιόπουλου, ΕΔΩ: 

Θα τελειώσουμε με τον επίλογό του: 

«Πήγε στην Καισαριανή και έφερε τον Παυλόπουλο. 
Πήγε στον Αη Στράτη και έφερε τον Πολύδωρα. 
Αν πάει στη Μακρόνησο θα φέρει και τον… βασιλιά;».

 Διαβάστε και εδώ

από http://resaltomag.blogspot.gr/