Black Life

του Γιάννη Λαζάρου

Ντόρος μεγάλος ξέσπασε με την καθιέρωση της "Black Friday" και στην Ελλάδα με αποκορύφωμα την λοιδορία των συμμετεχόντων καταναλωτών που στην πλειοψηφία τους είναι νέοι οι οποίοι στριμώχτηκαν στις ουρές για να εκμεταλλευτούν τις προσφορές των καταστημάτων.

Το ξενόφερτο καταναλωτικό κόλπο έκανε πάρα πολλούς να αγανακτήσουν προσδοκώντας κατά βάθος την αντίδραση της μερίδας που συμμετείχε κάνοντας την επανάσταση.

Αν σκεφτεί κάποιος με τι ταΐστηκε αυτός ο λαός όλα αυτά τα χρόνια δεν θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια να ηρεμήσει. Δεν συνέβη το γεγονός σε μια χώρα και έναν λαό απόλυτα συνειδητοποιημένων ανθρώπων οπότε και η αντίδραση να ρίξουν στο πυρ το εξώτερον τους "παραβάτες" θα ήταν φυσιολογική. Το γεγονός έλαβε χώρα σε έναν απόλυτα εκμαυλισμένο λαό σε όλα τα επίπεδα. Από την καθημερινή ζωή και το life style μέχρι την ανύπαρκτη πολιτική που ασκείται ακόμη και τις ανύπαρκτες ιδεολογίες.

Η ίδια η κοινωνία στην Ελλάδα είναι εδώ και πολλά χρόνια Black Life, η οποία με τον φερετζέ του ευδαιμονισμού πίστευε και ίσως πιστεύει ακόμη πως είναι η παρθένα που γλύτωσε από τον βιασμό ζώντας με τον νταβατζή της τις απολαύσεις στις χίλιες και μια νύχτες. Η φρενίτιδα καταναλωτισμού που λοιδορείται αυτή την στιγμή με την "Black Friday" έλαβε χώρα άπειρες φορές στην Ελλάδα τα τελευταία εβδομήντα χρόνια.

Η καταστάσεις αυτές δεν είναι η αρχή μια αλλαγής αλλά το αποτέλεσμα της αποδοχής των καθημερινών "Black Friday" που λάμβαναν χώρα χρόνια τώρα. Οι λίγοι που καταλάβαιναν την εύπεπτη ζωή που πλάσαραν ειδικά από την περίοδο της χούντας και μετά φυσικά και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε για να σταματήσουν το τσουνάμι. Η κατάσταση από την αρχή της ήταν μη αναστρέψιμη γιατί στο δέλεαρ της γλυκιάς ζωής άνευ κόπων και προσόντων τσίμπησαν άπαντες,

Αν περιγράψεις πόσα μεροκάματα ήθελε ένας νέος κάποιας άλλης εποχής στην οικοδομή ή και αλλού για να αποκτήσει ένα παντελόνι Levi's, η "Black Friday" θα φαίνεται παρωνυχίδα. Το δυστύχημα είναι πως σήμερα εκείνος ο παλιός νέος λοιδορεί το παιδί του που τρέχει στην "Black Friday" λες και του δίδαξε το αντίθετο. Αλλά και το αντίθετο να του είχε διδάξει από που θα γλίτωνε αυτό το παιδί; Από την κοινωνία; Από το σύστημα εκπαίδευσης; Από τα ΜΜΕ; Από που τέλος πάντων;

Πόσες και πόσες "Black Friday" δεν ζήσαμε; Από τις ουρές στα βουλευτικά γραφεία για διορισμό μέχρι τις ατελείωτες ουρές για τις επιδοτήσεις ενώ χωράφια και περιβόλια ταυτόχρονα ρήμαζαν. Από τα σπρωξίματα στις τράπεζες και αλλού για να "παίξουν" χρηματιστήριο ποιοι; Αυτοί που μέχρι την προηγούμενη νόμιζαν πως το χρηματιστήριο είναι μοντέρνο γαλλικό τουλουμοτύρι. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις "Black Friday" όπου από τα χαράματα στήνονταν ουρές στα γραφεία της ΔΕΗ να προλάβουν να πάρουν τις άδειες για τα φωτοβολταϊκά;

Είναι άπειρες οι "Black Friday" που ζήσαμε και ζούμε.

Διδάχτηκε άριστα αυτός ο λαός να ζει με την ψεύτικη ευκαιρία η οποία ποτέ δεν ήταν πραγματική ζωή. Φτάσαμε στο σημείο να περιμένουμε από τα παιδιά μας να αλλάξουν τα πράγματα. Από παιδιά που δεν γνώρισαν τίποτε άλλο από ευδαιμονισμό και κατανάλωση, από αμερικανιά και Μύκονο. Το νεανικό όνειρο της επανάστασης ξύπνησε μέσα μας και αφού φάγαμε και χέσαμε τόσα χρόνια γκουρμέ απάτη περιμένουμε αντίδραση από τα πλάσματα που κυριολεκτικά τους χέσαμε την ζωή.

Αφού δεν έγινε ο μπαμπάς αστροναύτης που ήταν το παιδικό του όνειρο θα γίνει ο γιος. Αφού η μαμά δεν έγινε καθηγήτρια νευροχειρουργικής θα γίνει η κόρη. Κάπως έτσι καταντήσαμε. Μόνο που ο γιος αντί για αστροναύτη έβλεπε έναν μπαμπά να στενάζει πρώτο τραπέζι πίστα ανάμεσα στα γαρούφαλα και τα ιδρωμένα μπούτια της γκόμενας αρωματισμένα με Chanel με τον καψουροσκυλά να γαβγίζει, η δε μαμά να πασαλείβεται με αλάτια και έλαια Ερυθραίας για να είναι έτοιμη στο πανηγύρι πάντα πρώτο τραπέζι με πλαστικό ποτήρι να ρέει το Chivas Regal νταλκαδιασμένη γιατί μπήκαν τα γίδια στο μαντρί.

Όσο και να θέλουμε να καλύψουμε την ξεφτίλα με εξαιρέσεις η πραγματικότητα αυτή είναι. Στο κάτω κάτω οι εξαιρέσεις δεν κυβέρνησαν ποτέ παγκοσμίως. Η τραγικότητα που αποτυπώνεται στην αντίδραση της "Black Friday" είναι η τραγική μοίρα που κατέληξε η κοινωνία. Οπότε οι λοιδορίες πρέπει να στραφούν αλλού.

Η "Black Friday" είναι μια ευκαιρία. Έτσι την πλάσαραν όπως και τον Άγιο Βαλεντίνο και άλλα κόλπα για το κέρδος. Αυτό είναι το μυστικό, το κέρδος. Ο διαχωρισμός των κερδών είναι η δυσκολία. Ποιος να κάτσει να σκεφτεί τι κέρδος συμφέρει την ανθρώπινη ύπαρξη; Οπότε στα δύσκολα απαντάμε με ευκολία. Μα το υλικό κέρδος φυσικά. Το άλλο θέλει κούραση και κόπο.

Στην επόμενη "Black Friday" που θα στηθούν οι Έλληνες μπροστά στις κάλπες πιστεύει κανένας πως θα δουν την ευκαιρία; Αλλά και να την δουν υπάρχει κανένας που μπορεί να την υλοποιήσει;

Η διαφορά στις "Black Friday" είναι απλά μια και μοναδική. Παλαιότερα η καταναλωτική ευκαιρία κράταγε λίγο παραπάνω και γι' αυτό βρήκες στο πατάρι το ξεβαμμένο Levi's, σήμερα ένα gadget ή ένα κραγιόν έχει ζωή μιας εβδομάδας άντε ενός μήνα το πολύ. Έχει ακριβώς της διάρκεια μιας Black Life που ποτέ δεν ήταν πραγματική ζωή.-

Στον τοίχο