Συντάκτης: Τάσος Παππάς
Η επιστολή Γιωτόπουλου στο «Εθνος» έχει ασφαλώς μεγάλο ενδιαφέρον: για τους ιστορικούς που μελετούν την ιστορία της «17 Νοέμβρη», για τις διωκτικές αρχές, επειδή ο καταδικασμένος σε ισόβια Αλ. Γιωτόπουλος ισχυρίζεται ότι
διαθέτει στοιχεία για ασύλληπτα μέλη της οργάνωσης, αλλά για και την κοινή γνώμη - τουλάχιστον εκείνο το κομμάτι της που πιστεύει ότι δεν έχουμε μάθει όλη την αλήθεια.
Στις υποθέσεις τέτοιου τύπου η περιέργεια εξάπτεται όταν εμφανίζονται άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι γνωρίζουν πρόσωπα που έχουν μείνει σκοπίμως στο απυρόβλητο. Για να δούμε τα βασικά σημεία της επιστολής του Αλ. Γιωτόπουλου και τα ερωτήματα που δημιουργούνται:
Η επιστολή γράφτηκε, όπως λέει ο ίδιος, τον Ιούνιο, αλλά δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο. Γιατί τόση καθυστέρηση; Εχασε κάθε ελπίδα ότι θα πάρει την άδεια ολίγων ημερών (τη δικαιούται από το 2011) ή την αποφυλάκιση (επικαλείται το άρθρο 15 του Ποινικού Κώδικα);
Είναι σύμπτωση ότι η επιστολή βγήκε λίγες μέρες πριν από την επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα; Ποντάρει ο Αλ. Γιωτόπουλος στην ενεργοποίηση του αμερικανικού παράγοντα προκειμένου να ξεκινήσει νέα έρευνα που θα καταρρίψει την κατηγορία ότι ήταν ο αρχηγός της «17 Νοέμβρη»;
Δύσκολο να το πιστέψει κανείς, γιατί σε άλλο σημείο της επιστολής του ο Αλ. Γιωτόπουλος επισημαίνει ότι την πλεκτάνη εναντίον του σχεδίασαν και οργάνωσαν οι μεγάλες ξένες μυστικές υπηρεσίες (άρα και η CIA) με τη συναίνεση των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων (προφανώς αναφέρεται στη Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ).
Δεν είναι αφελής για να περιμένει -ακόμη κι αν ισχύουν αυτά που καταθέτει- ότι οι ξένες μυστικές υπηρεσίες θα παραδεχτούν ότι έστησαν σκευωρία για να εξοντώσουν αυτόν και να προστατεύσουν άλλους.
Κατά τον Αλ. Γιωτόπουλο, την πρακτική εκτέλεση της πλεκτάνης ανέλαβαν ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης (δηλαδή ο Μ. Χρυσοχοΐδης) και ο τότε εισαγγελέας για την τρομοκρατία (δηλαδή ο Ιωάννης Διώτης) και γι’ αυτό απολαμβάνουν μέχρι σήμερα μια ιδιότυπη ασυλία για τις πράξεις τους.
Δεν ξέρουμε πώς εννοεί την ασυλία, ο Αλ. Γιωτόπουλος, αλλά ο Μ. Χρυσοχοΐδης είναι αρκετά χρόνια εκτός πρώτης γραμμής, ενώ ο κ. Διώτης έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη για το διαβόητο στικάκι με τη λίστα Λαγκάρντ το οποίο κυκλοφορούσε από συρτάρι σε συρτάρι.
• Περισσότερα στην «Εφημερίδα των Συντακτών - Σαββατοκύριακο» που κυκλοφορεί
Η επιστολή Γιωτόπουλου στο «Εθνος» έχει ασφαλώς μεγάλο ενδιαφέρον: για τους ιστορικούς που μελετούν την ιστορία της «17 Νοέμβρη», για τις διωκτικές αρχές, επειδή ο καταδικασμένος σε ισόβια Αλ. Γιωτόπουλος ισχυρίζεται ότι
διαθέτει στοιχεία για ασύλληπτα μέλη της οργάνωσης, αλλά για και την κοινή γνώμη - τουλάχιστον εκείνο το κομμάτι της που πιστεύει ότι δεν έχουμε μάθει όλη την αλήθεια.
Στις υποθέσεις τέτοιου τύπου η περιέργεια εξάπτεται όταν εμφανίζονται άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι γνωρίζουν πρόσωπα που έχουν μείνει σκοπίμως στο απυρόβλητο. Για να δούμε τα βασικά σημεία της επιστολής του Αλ. Γιωτόπουλου και τα ερωτήματα που δημιουργούνται:
Η επιστολή γράφτηκε, όπως λέει ο ίδιος, τον Ιούνιο, αλλά δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο. Γιατί τόση καθυστέρηση; Εχασε κάθε ελπίδα ότι θα πάρει την άδεια ολίγων ημερών (τη δικαιούται από το 2011) ή την αποφυλάκιση (επικαλείται το άρθρο 15 του Ποινικού Κώδικα);
Είναι σύμπτωση ότι η επιστολή βγήκε λίγες μέρες πριν από την επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα; Ποντάρει ο Αλ. Γιωτόπουλος στην ενεργοποίηση του αμερικανικού παράγοντα προκειμένου να ξεκινήσει νέα έρευνα που θα καταρρίψει την κατηγορία ότι ήταν ο αρχηγός της «17 Νοέμβρη»;
Δύσκολο να το πιστέψει κανείς, γιατί σε άλλο σημείο της επιστολής του ο Αλ. Γιωτόπουλος επισημαίνει ότι την πλεκτάνη εναντίον του σχεδίασαν και οργάνωσαν οι μεγάλες ξένες μυστικές υπηρεσίες (άρα και η CIA) με τη συναίνεση των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων (προφανώς αναφέρεται στη Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ).
Δεν είναι αφελής για να περιμένει -ακόμη κι αν ισχύουν αυτά που καταθέτει- ότι οι ξένες μυστικές υπηρεσίες θα παραδεχτούν ότι έστησαν σκευωρία για να εξοντώσουν αυτόν και να προστατεύσουν άλλους.
Κατά τον Αλ. Γιωτόπουλο, την πρακτική εκτέλεση της πλεκτάνης ανέλαβαν ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης (δηλαδή ο Μ. Χρυσοχοΐδης) και ο τότε εισαγγελέας για την τρομοκρατία (δηλαδή ο Ιωάννης Διώτης) και γι’ αυτό απολαμβάνουν μέχρι σήμερα μια ιδιότυπη ασυλία για τις πράξεις τους.
Δεν ξέρουμε πώς εννοεί την ασυλία, ο Αλ. Γιωτόπουλος, αλλά ο Μ. Χρυσοχοΐδης είναι αρκετά χρόνια εκτός πρώτης γραμμής, ενώ ο κ. Διώτης έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη για το διαβόητο στικάκι με τη λίστα Λαγκάρντ το οποίο κυκλοφορούσε από συρτάρι σε συρτάρι.
• Περισσότερα στην «Εφημερίδα των Συντακτών - Σαββατοκύριακο» που κυκλοφορεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες