Το μέλλον των ιθαγενών: Το 2018 δεν θα συμφέρει τους δανειστές ένα 4ο μνημόνιο, αλλά η μετάβαση στη δραχμή

Το 2018 δεν θα συμφέρει τους δανειστές ένα 4ο μνημόνιο, αλλά η μετάβαση στη δραχμή – αφού θα έχουν πια λεηλατήσει ένα μεγάλο μέρος της χώρας, ενώ για το υπόλοιπο θα τους χρειαστεί ένα υποτιμημένο νόμισμα, το οποίο θα μετατρέψει επί πλέον τους Έλληνες σε δουλοπάροικους.

Ο υπερχρεωμένος ευρωπαϊκός νότος δεν έχει ακόμη χρεοκοπήσει, επειδή υπάρχει η ΕΚΤ που αγοράζει τα ομόλογα των κρατών – διατηρώντας τεχνητά χαμηλά τα επιτόκια δανεισμού τους, με αποτέλεσμα όμως να έχει δημιουργηθεί μία επικίνδυνη φούσκα.

Ο τραπεζικός τομέας της Ευρωζώνης, κυρίως αυτός των μεγάλων χωρών όπως η Γερμανία με τις σκανδαλώδεις της τράπεζες, η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία κοκ., δεν έχει ακόμη χρεοκοπήσει, επειδή υπάρχει η ΕΚΤ. Η κεντρική τράπεζα προσπαθεί, μεταξύ άλλων, να καταπολεμήσει την ανισορροπία του συστήματος, σύμφωνα με την οποία τα χρήματα από το νότο οδηγούνται στο βορά – χωρίς αυτό να οφείλεται στα ελλείμματα των ισοζυγίων τρεχουσών συναλλαγών τους, τα οποία έχουν πλέον περιορισθεί σημαντικά.

Η συγκεκριμένη ανισορροπία φαίνεται πλέον καθαρά στο αυτοματοποιημένο διευρωπαϊκό σύστημα συμψηφισμού και εκκαθάρισης πληρωμών (Target 2, ερμηνεία), το οποίο έχει ξανά «διαστρεβλωθεί», όπως μετά την κρίση του 2008 – τεκμηριώνοντας πως η φυγή κεφαλαίων από την Ιταλία και την Ισπανία παίρνει συνεχώς μεγαλύτερες διαστάσεις (γράφημα), λόγω των φόβων των Πολιτών τους για τα εγχώρια τραπεζικά και πολιτικά συστήματα.

Επεξήγηση γραφήματος: Υπόλοιπα του συστήματος Target 2 – επάνω γαλάζια καμπύλη η Γερμανία, κάτω κόκκινη και πράσινη η Ισπανία και η Ιταλία.

Βέβαια, ελάχιστοι γνωρίζουν πως τα χρήματα τους, τα οποία τοποθετούνται στο βορά (ελπίζουμε όχι στη Deutsche Bank), δεν μένουν στις εκεί τράπεζες, αλλά δανείζονται ανεύθυνα στις χώρες του υπόλοιπου πλανήτη – επειδή ο βοράς έχει πάψει να επενδύει στο εσωτερικό του, ενώ αποταμιεύει μανιωδώς φοβούμενος για το μέλλον του (ανάλυση).

Περαιτέρω, η ίδια η Ευρωζώνη δεν έχει ακόμη διαλυθεί, οπότε η ΕΕ, επειδή η ΕΚΤ κάνει ότι μπορεί για να τη διατηρήσει, με αφετηρία το 2012 – όπου ο διοικητής της δήλωσε καθαρά πως θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του, για να διασώσει το ευρώ. Η μοναδική χώρα πάντως που φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει τους κινδύνους της διάλυσης της νομισματικής ένωσης είναι η Μ. Βρετανία – η οποία, παρά τα προβλήματα που θα της δημιουργηθούν, επέλεξε πρώτη την έξοδο από το φλεγόμενο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, πριν ακόμη καταρρεύσει.

Όσον αφορά τώρα την Ελλάδα υπάρχει, έστω ως κατεχόμενη αποικία χρέους, ενώ της ζητείται ακόμη και η παράδοση του εναερίου χώρου της για 99 χρόνια με την υπαγωγή του στο Υπερταμείο (άρα και του υδάτινου – πηγή), επειδή δεν έχουν ακόμη προλάβει να λεηλατήσουν τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία της οι δανειστές της – ενώ έχουμε αναφερθεί στα σκάνδαλα των αποκρατικοποιήσεων, συμπεριλαμβανομένου του νερού, της ενέργειας, των τραπεζών και των αεροδρομίων.

Όσοι Έλληνες ιθαγενείς πάντως πιστεύουν πως η χώρα θα επανέλθει σε πορεία ανάπτυξης το επόμενο έτος, με νέους φόρους ύψους 2,6 δις € συν τις νέες επιβαρύνσεις του ασφαλιστικού, όταν έχει ήδη καταστραφεί ο παραγωγικός της ιστός, ενώ πολλοί ικανοί την εγκαταλείπουν μαζικά φοβούμενοι, μεταξύ άλλων, το χάος, αξίζουν ασφαλώς τα συγχαρητήρια μας – αφού πρέπει να αμείβεται η αισιοδοξία, απαραίτητη προϋπόθεση της οικονομικής ανάπτυξης, ενδεχομένως ακόμη και όταν δεν στηρίζεται πουθενά.

Πόσο μάλλον όταν το ευρύτερο περιβάλλον της πατρίδας μας, ολόκληρος ο πλανήτης δηλαδή και όχι μόνο η Ευρώπη, ευρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού (ανάλυση), απειλούμενος από αλλεπάλληλα κραχ που θα τον βύθιζαν στο χάος (άρθρο) – γεγονός που σημαίνει ότι, αρκεί μία μικρή σπίθα για να ξεσπάσει μία καταστροφική πυρκαγιά, με συνέπειες που είναι αδύνατον να προβλεφθούν.

Ολοκληρώνοντας, επειδή δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν πως η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να υπογράψει ένα τέταρτο μνημόνιο (εμείς πιστεύουμε πως θα έχει ανάγκη από 5ο, 6ο κοκ., αφού δεν βλέπουμε πώς θα χρηματοδοτούταν από τις αγορές), πιθανότατα δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τις διαθέσεις των δανειστών – με την έννοια πως αμφιβάλλουμε πάρα πολύ, σχετικά με το εάν θα είναι πρόθυμοι να δώσουν επί πλέον χρήματα, κυρίως επειδή δεν θα έχουν πια κανένα συμφέρον.

Αντίθετα, θα τους συμφέρει τότε (2018) η μετάβαση της χώρας μας στη δραχμή, έτσι ώστε να ολοκληρωθεί η μετατροπή των Ελλήνων σε δουλοπάροικους – δηλαδή, σε χαμηλού κόστους εργαζομένους. 

Επίσης για να μπορούν να αγοράσουν όλα όσα «πάγια» θα έχουν απομείνει (ακίνητα, οικόπεδα, νησιά, επιχειρήσεις κλπ.), έναντι υποτιμημένων δραχμών – οπότε να επιστρέψει η Ελλάδα σε πορεία ανάπτυξης, από την οποία όμως δεν θα έχουν κανένα απολύτως όφελος οι ιθαγενείς.

http://www.analyst.gr/