Ο Αγρινιώτης Μάριος Μαρκόπουλος,που σαρώνει τα χρυσά μετάλλια! (φωτο & βίντεο)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στη ΔΗΜΗΤΡΑ ΛΑΟΠΟΔΗ

Πολλές είναι οι φορές που συνάνθρωποι μας, οι οποίοι είναι άνθρωποι με ειδικές ικανότητες, ΑμΕΑ ο τίτλος της πολιτείας, που με την θέληση τους μας δίνουν μαθήματα ζωής.

Μια από αυτές τις περιπτώσεις, ή μάλλον μια πολύ ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου είναι αυτή του Αγρινιώτη Μάριου Μαρκόπουλου, που ως νεφροπαθής, αιμοκαθαρούμενος κερδίζει χρυσά και αργυρά μετάλλια στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες Αιμοκαθαιρομένων και Μεταμοσχευμένων αθλητών στην επιτραπέζια αντισφαίριση. Και δεν σταματά εκεί.

Φέτος στους Πανευρωπαικούς αγώνες στην Φινλανδία αγωνίστηκε στο bowling και μετά από ένα πολύ καλό αγώνα σε δύσκολες αγωνιστικές συνθήκες κέρδισε το χρυσό μετάλλιο και το χάλκινο στο διπλό επιτραπέζιας αντισφαίρισης.

Από την πρώτη στιγμή που διαγνώστηκε το πρόβλημα στους νεφρούς του στο πλευρό του, ακοίμητος φρουρός στάθηκε η μητέρα του Ευαγγελία, η οποία στη συνέχεια τον ενθάρυνε να τελειώσει τις σπουδές του και να ασχοληθεί με τον αθλητισμό.

Βλέπετε οι άνθρωποι που έχουν θέληση για ζωή καταφέρνουν να βάλουν τα γυαλιά σε αρκετούς που έχουν βολευτεί στον καναπέ τους και δεν λένε να σηκωθούν...

Η άλλη μεγάλη αγάπη του Μάριου είναι η μουσική. Σπούδασε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και σήμερα διδάσκει και ζει στο Ηράκλειο Κρήτης.

Ποιος είναι όμως ο Αγρινιώτης που σαρώνει τα μετάλλια;

Ο Μάριος Μαρκόπουλος μιλά στο AgrinioNet.gr για τη ζωή του και τις επιτυχίες του και δίνει μαθήματα ανθρωπιάς...

Μια ζωή περιπετειώδης...Ποια είναι η ιστορία σου;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Αγρίνιο. Σε ηλικία 16 ετών, λίγο πριν τελειώσω το σχολείο, και όντας αθλητής μπάσκετ σε ομάδα στο Αγρίνιο παρουσιάστηκε το πρόβλημα με τους νεφρούς μου. Μετά από 2 χρόνια οι νεφροί μου σταμάτησαν να λειτουργούν εντελώς και ξεκίνησε η διαδικασία της αιμοκάθαρσης. Αυτό όμως δεν με πτόησε καθόλου καθώς μετακόμισα στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσω στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησα το 2005. 

H ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό είχε διακοπεί εκείνο το διάστημα αλλά ξεκίνησε και πάλι το 2006 προκειμένου να βοηθήσω το καρδιαγγειακό μου σύστημα, αλλά και να ελαττώσω τους περιορισμούς που υπάρχουν στην διατροφή, την πρόσληψη υγρών και φαρμάκων, ώστε ο οργανισμός να ανταπεξέλθει καλύτερα στην διαδικασία της αιμοκάθαρσης. 

Έτσι, ξεκίνησα να προπονούμαι συστηματικά σε δύο αθλήματα διαφορετικών στόχων. Στην επιτραπέζια αντισφαίριση, άθλημα υψηλής επιβάρυνσης που βοηθά πολύ στην καλή φυσική κατάσταση και λειτουργία της καρδιάς και στο bowling, άθλημα μέτριας σωματικής επιβάρυνσης αλλά υψηλής νοητικής και πνευματικής συγκέντρωσης.

Το 2010 λόγω δουλειάς εγκαταστάθηκα στο Ηράκλειο Κρήτης όπου βρίσκομαι μέχρι σήμερα και εργάζομαι ως αναπληρωτής δάσκαλος μουσικής στην Α/θμια Εκπαίδευση. Έτσι, αποχωρίστηκα τους προπονητές μου στην Αθήνα αλλά δεν σταμάτησα να προπονούμαι. Βρίσκομαι σε συνεχή επικοινωνία μαζί τους και σε συνεργασία προσαρμόζουμε την προπόνησή μου στις απαιτήσεις που υπάρχουν.

Από το 2006 μέχρι και πριν λίγες ημέρες συμμετέχω κάθε 2 χρόνια στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες Αιμοκαθαιρομένων και Μεταμοσχευμένων αθλητών στην επιτραπέζια αντισφαίριση έχοντας κατακτήσει 2 φορές το χρυσό μετάλλιο (2008 και 2014), δύο φορές το αργυρό (2010 και 2012), στο bowling έχοντας κατακτήσει 2 φορές το αργυρό μετάλλιο (2006-2008) στην κατηγορία των αιμοκαθαιρομένων.

Φυσικά συμμετέχω κάθε χρόνο στους Πανελλήνιους Αγώνες μέσω του συλλόγου μου (Σύλλογος Αθλουμένων Νεφροπαθών) όπου κερδίζω ανελλιπώς το χρυσό μετάλλιο στην επιτραπέζια αντισφαίριση από το 2007 και μετά.

Στους φετινούς αγώνες 2016 που έγιναν στην Φιλανδία επέλεξα σε συνεννόηση με τους προπονητές μου Ευθύμη Αμερικάνο(επιτραπέζια αντισφαίριση) και Παύλο Κεχαγιά (bowling) να αγωνιστώ στην κατηγορία των μεταμοσχευμένων αθλητών όντας αιμοκαθαιρόμενος, μιας και μου δίνουν οι κανονισμοί αυτή την δυνατότητα. 

Ήθελα να αγωνιστώ σε ένα δυνατότερο επίπεδο, για να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου σε κάτι πιο ανταγωνιστικό. Κέρδισα το χρυσό μετάλλιο στο bowling μετά από ένα πολύ καλό αγώνα σε δύσκολες αγωνιστικές συνθήκες και το χάλκινο στο διπλό επιτραπέζιας αντισφαίρισης.

Όταν λες να ελαττώσεις τους περιορισμούς;

Όταν οι νεφροί ενός ανθρώπου δεν λειτουργούν, σημαίνει ότι δεν φιλτράρεται το αίμα, δεν αποβάλλονται τα υγρά που μπαίνουν στον οργανισμό πίνοντας νερό και δεν καθαρίζονται οι ουσίες που είναι βλαβερές γι αυτόν. Έτσι οι αιμοκαθαιρόμενοι πρέπει να πίνουν όσο το δυνατόν λιγότερα υγρά για να μην επιβαρύνεται η καρδιά και ο οργανισμός. Με την αθλητική δραστηριότητα τα υγρά αποβάλλονται μέσω του ιδρώτα, άρα όσο πιο πολύ ιδρώνεις τόσο περισσότερα υγρά χάνεις κι έτσι μπορείς να πιεις παραπάνω νερό χωρίς να δημιουργηθεί πρόβλημα στον οργανισμό. Επίσης μέσω του ιδρώτα αποβάλλονται σε μικρή ποσότητα βέβαια, ουσίες όπως ο φώσφορος, κάλιο, νάτριο, που είναι πολύ βλαβερές για τον οργανισμό ενός αιμοκαθαιρόμενου.

Επίσης, η καλύτερη λειτουργία της καρδιάς βοηθά και στην καλύτερη αρτηριακή πίεση μειώνοντας έτσι την πρόσληψη φαρμάκων για την πίεση. Τέλος, να αναφέρω την πολύ καλή ψυχολογική διάθεση που νιώθει κάποιος που αθλείται καθώς αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να καταφέρει πολλά πράγματα απλά και μόνο γυμνάζοντας τον οργανισμό του. Έχει αποδειχτεί άλλωστε ότι οι ενδορφίνες που παράγονται κατά την διάρκεια μιας αθλητικής δραστηριότητας βοηθούν στην καλύτερη ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων και τον περιορισμό της κατάθλιψης.

Πως καταφέρνεις να συνδιάσεις 2 αθλήματα μαζί με την αιμοκάθαρση;

Αλλά και την εργασία μαζί….!!

Από το 2006 – 2010 εργαζόμουν στην εκπαίδευση ως ωρομίσθιος καθηγητής μουσικής στην Α/θμια Εκπαίδευση στην Αθήνα. Το ωράριό μου ήταν από 13.15 – 16.15 καθώς ήμουν στο ολοήμερο πρόγραμμα των σχολείων. Έτσι πήγαινα το πρωί για θεραπεία αιμοκάθαρσης (6-10.00) μετά στο σχολείο και το απόγευμα 3 φορές την εβδομάδα πινγκ πονγκ και 2 bowling.

Τώρα που βρίσκομαι στο Ηράκλειο προσπαθώ να συνδυάσω όσο μπορώ τα απογεύματά μου και να προπονούμαι το δυνατόν περισσότερο.

Εργάζεσαι με πλήρη απασχόληση σε ένα απαιτητικό επάγγελμα όπως είναι η επαφή με τα παιδιά…

Έχετε δίκιο…. πολύ απαιτητικό… απαιτεί πολλή ενέργεια από την μεριά ενός δασκάλου μουσικής ώστε κατ αρχήν να κερδίσει την εμπιστοσύνη πρώτα των παιδιών και στη συνέχεια των γονιών για να επιτύχει τους εκπαιδευτικούς στόχους! Η επαφή με τα παιδιά είναι δύσκολη…. δεν είναι εξ αρχής έτοιμα όλα τα παιδιά να συνεργαστούν με σωστό και δομημένο τρόπο… πολλές φορές γυρίζω σπίτι το μεσημέρι τόσο εξαντλημένος που δεν θέλω να φάω. Απλά να πέσω να ξεκουραστώ….

Οι συνάδελφοί σας γνωρίζουν για σας… για το ιατρικό σας πρόβλημα;

Η κοινωνία μας διακατέχεται από ένα «ειδικό πρόβλημα συμπεριφοράς». Δεν είναι ακόμη έτοιμη να αποδεχτεί ανοιχτά και καθαρά ένα άτομο με Αναπηρία σαν ίσο προς αυτόν. Πάντα τον βλέπει με ένα βλέμμα συμπόνοιας που όμως είναι καταστροφικό για εμάς τα ΑμεΑ. Εγώ, ευτυχώς στην δουλειά μου δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιο θέμα συμπεριφορών. 

Οι συνάδελφοί μου με θεωρούν ισάξιο συνομιλητή, συνεργάτη τους και είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό! Σίγουρα όλοι δεν γνωρίζουν για το ειδικό θέμα υγείας που έχω. Είμαι ευγνώμων απέναντί τους και ειδικά στον Δ/ντή μου κ.Μανωλιτσάκη Μανώλη και τον ΥποΔ/ντή μου κ. Αγαπάκη Μανώλη που πάντα βρίσκονται κοντά μου σε ότι μπορεί να χρειαστώ, εντός και εκτός σχολείου!

Οι φίλοι σου….οι παρέες σου..πως σε αντιμετωπίζουν;

Τους έχω εκπαιδεύσει κι αυτούς (χαχχαχα) να με αντιμετωπίζουν πολύ φυσιολογικά. Πολλές φορές ξεχνούν ότι χρειάζεται να πάω για θεραπεία κι αυτό είναι καλύτερη ψυχολογική ένεση που μπορούν να μου δώσουν! Είναι πολύ κοντά μου πραγματικά και το να τους πω Ευχαριστώ είναι ότι λιγότερο θα μπορούσα να κάνω.

Έχεις ένα γεμάτο πρόγραμμα απ ότι καταλαβαίνω….χρόνος για προσωπική ζωή υπάρχει;

Φυσικά και υπάρχει… Άλλωστε, η προσωπική ζωή είναι ταυτόχρονα και κοινωνική για μένα. Χρειάζομαι τον απόλυτα προσωπικό χώρο και χρόνο, αλλά παράλληλα οι κοινωνικές δραστηριότητες όλων των ανθρώπων είναι επέκταση του προσωπικού χρόνου που διαθέτει κάποιος.

Πες μας για τους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες Αιμοκαθαιρομένων και Μεταμοσχευμένων….αν γνωρίζω καλά ξεκίνησαν από την Ελλάδα;

Είσαι πολύ ενημερωμένη…Ξεκίνησαν το 2000 από την Αθήνα ως μια ευκαιρία κυρίως σε αιμοκαθαιρόμενους αλλά και μεταμοσχευμένους συνανθρώπους μας να συναγωνιστούν σε διάφορα αθλήματα, αλλά κυρίως να βρεθούν άνθρωποι από διαφορετικές χώρες και κουλτούρες με το ίδιο πρόβλημα υγείας και να συνομιλήσουν, να κοινωνικοποιηθούν, και μέσω των αγώνων να προωθήσουν την ιδέα της ΔΩΡΕΑΣ ΟΡΓΑΝΩΝ προς τον συνάνθρωπό τους που το έχει ανάγκη. Οι αγώνες γίνονται κάθε 2 χρόνια, και οι συμμετέχοντες αγωνίζονται σε διάφορα αθλήματα όπως κολύμβηση, ποδηλασία, επιτραπέζια αντισφαίριση, τέννις, βελάκια, μίνι μαραθώνιος, petanque, bowling, badminton, και σε όλα τα αγωνίσματα του στίβου.

Τι θα ήθελες να πεις στους συνασθενείς σας είτε αιμοκαθαιρόμενους είτε μεταμοσχευμένους;

Να ΣΗΚΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ τους και να βγουν έξω να γυμναστούν!!Δεν λέω να γίνουν πρωταθλητές αλλά να γυμνάζονται τακτικά γιατί αυτό τους βοηθά πολύ στην θεραπεία τους. Σίγουρα σε συνεργασία με τον ιατρό τους αλλά και ο Σύλλογος Αθλουμένων Νεφροπαθών, που μπορούν να έρθουν σε επικοινωνία, μπορεί να τους δώσει κατευθυντήριες προτάσεις για αθλητική δράση.

από http://agrinionet.gr/