Ποιον κοροϊδεύεις, ρε Έλληνα; Ποιος μπορεί ακόμη να πιστέψει ότι έχεις εξαντλήσει τα όρια ανοχής και αντοχής όταν δεν έχεις ίχνος ντροπής πάνω σου και απλώνεις το χέρι να σου δώσουν αλληλεγγύη στις αίθουσες που τα κοράκια σού παίρνουν το σπίτι, στην ουρά με την καραβάνα για μια μερίδα αλληλέγγυο φαΐ, στην ουρά του
νοσοκομείου εκλιπαρώντας να κάνεις την εξέταση που θα αναβληθεί για 6 μήνες, στην ουρά της εφορίας να βάζεις τα κλάματα μπροστά στον γκεσταπίτη υπάλληλο λες και δεν ξέρεις ότι σε γράφει στα άγραφα όπως πάντα, να κρατάς το χαρτάκι αναμονής στην ΔΕΗ για να παρακαλέσεις να μην σου κόψουν τα κοπρόσκυλα το ρεύμα, στα κοινωνικά ιατρεία με το παιδί στην αγκαλιά να περιμένεις για ένα τζάμπα εμβόλιο;
Και το καλύτερο: Όταν κατεβαίνεις σε πορείες αντί να ρίχνεις ξύλο, κλαίγεσαι που σε βαράει το καθεστώς! Αναρτάς και φωτογραφίες-ντοκουμέντα από το πολύ ξύλο που έφαγες! Μάλλον κατεβαίνεις στο δρόμο μόνο για να τις φας και όχι για να απαιτήσεις.
Είπαμε, σε έχουν βάλει στην γωνία και σε βαράνε όλοι μαζί με την "ηθικότητα" των νόμων. Είπαμε, δέχεσαι επίθεση στα ανθρώπινα δικαιώματά σου, αλλά εσύ το έχει ξεφτιλίσει το θέμα. Ή γουστάρεις τα τρελά βίτσια που σκαρφίστηκαν οι Βρυξέλλες και τα ευρωναζιστήρια των κυβερνήσεων εκτελούν κατά γράμμα ή τελικά είσαι τόσο ένοχος που νιώθεις ότι μόνο αυτή η ξεφτίλα σού ταιριάζει.
Δεν χαμπάριασες τίποτε όλα αυτά τα χρόνια όταν έπεφταν σαν κοτόπουλα συμπολίτες δίπλα σου και εσύ τέντωνες τις πατούσες σου στο κάγκελο του μπαλκονιού ρεμβάζοντας το θέαμα, αλλά δεν χαμπαριάζεις και τώρα που όχι απλά σε έχουν στήσει στα πέντε μέτρα αλλά η σφαίρα είναι ένα χιλιοστό από το κεφάλι σου; Γουστάρεις τόσο πολύ αυτόν τον ξεφτιλισμένο θάνατο ή τελικά το μαύρο χρήμα το οποίο έχεις συσσωρεύσει είναι τόσο που έχεις εξαγοράσει ήδη τον σκοπευτή και σε σένα θα τύχει άσφαιρο;
Τι ακριβώς προσπαθείς να κερδίσεις με το να επαναλαμβάνεις κάθε μέρα, 24 ώρες το 24ωρο, πόσο καθίκια είναι οι από πάνω και τι αδικίες κάνουν με το πάτημα της νομιμότητας; Έναν χρόνο παραπάνω; Δύο χρόνια παραπάνω; Γιατί για παραπάνω, όσο μαύρο χρήμα κι αν έχεις, καθαρή δεν πρόκειται να την βγάλεις.
Καπαπίνεις με την θέλησή του αμάσητα τα υδροκυανούχα κουφετάκια που βγαίνουν ως νόμοι από την βουλή και παραπονιέσαι ότι σου τα δίνουν με την βία. Ποιος περιμένεις ακριβώς να σε σώσει όταν θα φτάσεις με τα δυο σου πόδια τσιμεντωμένα στο μεσοπέλαγο; Ο δίπλα; Και γιατί να σε σώσει ο δίπλα; Μήπως επειδή εσύ ρέμβαζες από το μπαλκόνι σου όταν αυτός έβγαζε φέρετρο δολοφονημένου-αυτόχειρα από το σπίτι του; Μήπως επειδή ήσουν τόσο καλός υπάλληλος του κράτους που δεν εκσπερμάτωνες κάθε στιγμή που είχες έναν συμπολίτη σου στην απέναντι πλευρά του γραφείου; Μήπως επειδή κουνούσες σημαιάκια σε πλατείες τη μια με ΝΔ, την άλλη με ΠΑΣΟΚ, την άλλη με Σύριζα και τώρα όπου σε παίρνει μήπως και ένα άλλο απόκομμα σού σώσει τον κώλο;
Αλλά όχι μόνο αυτοί που δεν έτρεχε τίποτε επί έξι ολόκληρα χρόνια, αλλά και οι άλλοι, οι ήδη καμμένοι που ξέρουν πολύ καλά ότι το τέλος έχει ξεκινήσει και η διάρκειά του θα είναι τουλάχιστον για δύο αιώνες. Για ποιο λόγο ακριβώς ακόμα ζουν; Για να επιβεβαιώνονται ότι αυτοί τα έλεγαν και οι άλλοι τους χλεύαζαν; Για να μην καούν για την πλειοψηφία των φιλοτομαριστών που τούς κατέστρεψαν την ζωή μέσω εκλογών και λοβιτούρας; Ή απλά το μυαλό τους μπορεί να δούλευε με ταχύτητα φωτός αλλά η δειλία τους έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ ταχυτήτων; Γουστάρουν να ζουν στην φρίκη που ήξεραν ότι έρχεται; Διότι καμία κίνηση αντίστασης δεν υπάρχει πέρα από "αλληλεγγύη", από συμβολικές καταλήψεις, από μανιφέστα-εκθέσεις ιδεών να τα πιεις στο ποτήρι, από βρισίδια εκ του ασφαλούς, από τσιτάτα και εξυπνάδες για την μαλάκυνση των ψηφοφόρων και όλα τα γνωστά που ζούμε, ακούμε και βλέπουμε καθημερινώς.
Κοροϊδευόμαστε άπαντες. Ας μην το κρύβουμε πια. Ούτε άνθρωπος υπάρχει, ούτε πατριώτης, ούτε επαναστάτης, ούτε αδιαπραγμάτευτος, ούτε τρελός, ούτε απελπισμένος, ούτε τίποτε. Είμαστε όλοι ένα τίποτα. Μία λευκή σελίδα κουβαλάμε για ταυτότητα, που πάνω της γράφει με αόρατο μελάνι: Τζάμπα μάγκας.
Στον τοίχο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες