Δευτέρα 28 Ιουλίου 1980.Μία ομάδα φοιτητών της ΚΝΕ μοιράζει προκηρύξεις στους εργαζόμενους της κλωστοϋφαντουργίας ΕΤΜΑ στο Βοτανικό, ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την ακρίβεια.
Στον περίβολο της ΕΤΜΑ, υπάρχουν δύο περιπολικά με άντρες του
ΚΕ Αστυνομικού Τμήματος και επικεφαλής το διοικητή του Τμήματος Νίκο Χρηστάκο. Στις 2:00 αρχίζουν να βγαίνουν μεμονωμένοι εργάτες και να παίρνουν τις προκηρύξεις παρά τις απειλές των αστυνομικών. Οι υπόλοιποι μεταφέρονται με πούλμαν από άλλη πύλη, προκειμένου να μη φτάσουν στα χέρια τους οι προκηρύξεις. Όμως τα παράθυρα ανοίγουν και οι εργάτες τις παίρνουν.
Η αστυνομία δίνει εντολή να βγουν τα πούλμαν με ταχύτητα. Το υπ’ αριθμόν ΥΜ 1633 με οδηγό τον Μ. Χαρίτο, στρίβει με ταχύτητα και πέφτει πάνω στους συγκεντρωμένους και χτυπάει τη φοιτήτρια της Παντείου, Σωτηρία Βασιλακοπούλου. Η Σωτηρία βρίσκεται κάτω από το πούλμαν. .
Παρά τις εκκλήσεις των υπολοίπων, ο οδηγός δεν σταματάει, αλλά αναπτύσσει ταχύτητα και οι πίσω ρόδες περνάνε από πάνω της.
Τα ΜΜΕ καταγράφουν την είδηση της δολοφονίας ως τροχαίο. (Καθημερινή» : «Σοβαρά επεισόδια απειλήθηκαν εξ αφορμής ενός θανατηφόρου τροχαίου» )ενώ ο εισαγγελέας Γ. Θεοφανόπουλος (που δολοφονήθηκε από την 17Νοέμβρη το 1985), άσκησε ποινική δίωξη κατά του οδηγού για το αδίκημα της «ανθρωποκτονίας από αμέλεια».
Η δολοφονία της Σωτηρίας προσφέρεται για πολιτικές αναλύσεις; Τι να γράψεις; Το αυτονόητο, ότι εργοδοσία και κράτος δολοφονούν; Το, επίσης, αυτονόητο ότι η εργατική τάξη ότι πέτυχε, το πέτυχε με σκληρούς αγώνες, οργανωμένη πάλη και θυσίες;
Είναι μικροαστικός πειρασμός να αφήσεις το θυμικό να κυριαρχήσει;
Να σταθείς μπροστά στη πύλη (όχι της ΕΤΜΑ, τη δική σου) και να αναμετρηθείς με τη Σωτηρία εντός σου. Γιατί η Σωτηρία, ανάμεσα σε τόσα άλλα –και σημαντικότερα-που συμβολίζει, είναι και τα πρώτα βήματα του κάθε ένα, σε όποιο χώρο και εάν ανήκει, στο κίνημα. Τότε, που έφηβος πίστευες ότι ναι… αυτός ο κόσμος και πρέπει και μπορεί να αλλάξει.
Τότε που η πίστη στο κόμμα, την οργάνωση, το σκοπό, την ιδέα, μπορεί να φλερτάριζε με τη μεταφυσική αλλά είχε και την ομορφιά που η μεγαλύτερη μεταφυσική από όλες, ο έρωτας, έχει.
Τότε που ο άλλος δίπλα σου ήταν σύντροφος, αδερφός στη μάχη και όχι ύποπτος φραξιονισμού, προδοσίας στον ταξικό εχθρό, ρίψασπις, μέλος ανταγωνιστικής τάσης, συνιστώσας, οργάνωσης. Τότε που το βλέμμα συναντούσε το βλέμμα του συντρόφου και δεν αναμετρούταν μαζί του.
Τότε που το όνειρο δεν το περιόριζαν ρεαλισμοί, συσχετισμοί, ισορροπίες και εκπτώσεις.
Αλλά όχι. Η ταξική πάλη δε σηκώνει τέτοιου τύπου συναισθήματα. Κι ας δονείται ακόμη η φωνή του Κατράκη. Ας μιλήσουμε πιο «πολιτικά».
το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη την Τρίτη 29 Ιουλίου 1980
Η Σωτηρία συμβολίζει και κάτι άλλο. Μια ολόκληρη γενιά πολιτικοποίησης. Τη γενιά που εντάχτηκε στην αριστερά τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Με Προμηθεική απολυτότητα. Μια γενιά που πήρε τη σκυτάλη από τη τιμημένη γενιά του ΕΑΜ και του ΔΣΕ. Μια γενιά που, με όλες τις αντιφάσεις της και τις αδυναμίες, κράτησε τη σκυτάλη στο αέρα. Μια γενιά που είδε πλήθος επωνύμων της να ενσωματώνονται, να ανακαλύπτουν τη Κίρκη, πλήθος ανωνύμων να απογοητεύονται αλλά και πλήθος να συνεχίζουν πεισματικά.
Μια όμορφη γενιά. Που, όπως κάθε ομορφιά, έχει και τις γκρίζες της ζώνες.
Μια γενιά που διαπαιδαγώγησε και την επόμενη. Διαπαιδαγώγηση που πολλές φορές έγινε καθ ομοίωση. Και έτσι δε μπόρεσε, αρκετές φορές, να υπερβεί κρίσιμες αδυναμίες.
Τιμούμε τη Σωτηρία; Ναι την τιμούμε! Και όχι μόνο τη θυσία της. Τιμούμε το δρόμο που πήρε.
Και περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη σήμερα από μια νέα γενιά κομμουνιστών με το ίδιο με της Σωτηρίας βλέμμα, που θα επαναθεμελιώσει τη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.
Τιμούμε τη Σωτηρία; Ναι, την τιμούμε! Χωρίς να ξεχνάμε ποτέ ότι, ναι… αυτός ο κόσμος και πρέπει και μπορεί να αλλάξει. Και τότε θα είναι πάλι εδώ. Γιατί …
Να λείπεις- δεν είναι τίποτα να λείπεις.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,
θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει,
θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο.
(Γ.Ρίτσος-Και συ να λείπεις)
http://www.iskra.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες